Re: Imanuel Kant
Vijojme Nahara, te kerkojme levizjen dhe se ku te shpie, sepse me sa kuptoj une ti e quan diçka qe nuk çon ne harmoni. A e ke menuar ndonjehere qe edhe harmonia vete leviz? Dhe kjo ndodh per te vetmen arsye sepse as ajo vete nuk eshte e persosur?
E kerkojme kete gje brenda nje lloji te artit siç eshte piktura. Dhe marrim dy gjini te saj Impresionizmin dhe Natyren e vdekur (Mort)
Impresionizmi lindi si mohim i piktures se sallonit e cila karakterizohej nga shije teper vulgare dhe ishte produkt i tyre. Pra vete mohimi perben levizjen e pare. Piktura impresioniste ka si karakteristike tejdukshmerine qe duhet konsideruar si element levizjeje, sepse nuk e ngushton as edhe e kufizon pamjen tone. Tejdukshmeria eshte edhe perspektive. Gjithashtu duke perdorur mjegullen, (element i pranishem) si mbeshtjellese nuk ben gje tjeter veç hedh nje vello misteri siper dhe çdo mister ne vetvete eshte edhe levizje sepse nxit fantazine dhe kerkon zgjidhje, pas te cilit aktivizohen ata elemente te brendshem njerezore qe thashe ne postimin me siper.Mjegulla eshte mjeti qe e ben te dukeshme levizjen. Edhe ne ato raste kur ne tablote impresioniste kemi njerez, ata nuk jane ne gjendje te ndaluar. Jane ne levizje dhe shembulli me i qarte, eshte Dega me tablone e tij "kercimtaret blu" S'ka fytyra te balerinave, por ka levizje te vazhdueshme dhe brenda saj gjejme edhe harmonine qe kerkon dhe jo kaosin.
Natyra Mort ne pikture eshte nje shembull qe tregon piken e vdekur. Qe bashkon dy ekstremet ne te njejten pike: Vdekjen dhe jeten. Jeten dhe vdekjen. Gjejme ne te elemente simbolike si flutura dhe frutat qe jane shprehja me e qarte, sikurse edhe gjejme figura humane ne te cilat gezimi i jetes ngjan me flakezen e kandilit qe eshte duke u shuar. Para tyre ndalojme dhe pikerisht sepse jane dy arsye te forta. E para se frutat jane te pjekur dhe e thene me term filozofie, quhen te vdekur. Dhe e dyta, sepse ne vetvete ky frut i vdekur brenda permban edhe farat e jetes. Dhe ti besoj e di shume mire qe vetem farat e nje fruti te pjekur mund te gjenerojne nje peme te re, bime te re, ose lule te re. Pra ne kete rast, kemi vdekjen te pranishme po aq sa jeten, e para, (fruti i pjekur) qe tenton te pengoje, por s'mund te pengoje te dyten, (farat). Perendia Shiva tek indianet eshte e respektuar me shume se çdo perendi tjeter edhe pse eshte ajo e vdekjes. Ajo ndjek ne linje te drejte levizjen, nga fara, drejt rritjes, lulezimit, dhe sefundi tharrjes, ose vdekjes. Dhe ky eshte nje ligj qe i neeshtrohet gjithe universi. Pas çastit kur lulja vdes, ç'ndodh? Farat e saj bien ne toke dhe kur vjen pranvera kemi serish nje lule si ajo. Nese nuk do te ndodhte, pra nese nuk do te kishim kete levizje perpara, sot s'do te kishim asnjelloj luleje, sepse do te zhdukeshin njehere e mire nga faqja e dheut. Ne fakt kemi. Dhe ketu qartesohet koncepti qe edhe EDHE VDEKJA VDES.
Persa i perket elementit te dyte tek natyra mort, eshte flutura, simboli me domethenes i vdekjes.
Pra siç e shikon levizja gjendet ne gjithçka dhe kjo nuk presupozon siç thashe doemos mungese harmonie, perkundrazi eshte tendeca per persosmeri. Mikelanxhelo Buonarroti shumicen e skulpturave te tij i la te paperfunduara. Sepse ai kerkonte te nxiste fantazine e njerzve, pra te aktivizonte ate proces qe e shtyn njeriun perpara.
Keto fenomene ne makrokozmos jane me te dukeshme dhe fakti qe ashtu siç ka thene Ajnshtajni qe njeriu nje dite do te perthyheje hapesiren dhe kjo nuk eshte fantazi, do te krijoje mundesine e shtyrjes perpara ne dimensione qe ne nuk i njohim si dhe do te krijoje mundesine qe ne te bashkojme dy ekstremet, ate te fillimit me ate te fundit. Jeta e individit nis ne nje pike te caktuar dhe mbaron ne nje pike te caktuar. Kjo ndodh ne kohe dhe hapesire, por duke kapur piken e dyte, vdekjen dhe duke e bashkuar me te paren lindjen, behet e mundur qe edhe vdekja vete te vdese, sepse njeriu mund te rifilloje pambarimisht egzistencen e tij. Fantazira? Ndoshta! Por keshtu ka ecur njeriu perpara.