E vërteta, T.R. E di që urren veten sepse je kështu. E di që urren si dukesh dhe si do të shohin njerëzit po të tregosh veten. Por ndonjëherë, njerëzve që u vë rëndësi, duhet t'u shfaqësh edhe më të keqen e asaj që mendon për veten. Duhet të kesh besim që nuk do ndryshojë gjë hiç. Unë nuk do të të gjykoja kurrë nga pamja. Rëndësi ka se kush je, dhe kush je është gjithmonë e ruajtur thellë brenda teje. Formë-ndryshuesit në mal e dinin këtë. Më pyetën ç'mendoja për ty sepse donin të dinin ç'konsideratë kisha. A mund të kishte miqësi midis nesh? Sa e thellë do ishte ajo miqësi? A mendoja se ka vend për ty në këtë botë? A do jepja vendin tim këtu që të kishe ti tëndin? A do flijoja jetën për ty? U dhashë përgjigje që s'kishin aspak të bënin me pamjen tënde por kishin lidhje të plotë me thelbin tënd.
You just get a little too close to your feelings sometimes, Little Red. Better that than getting too far away.
përkthimi është imi dhe nuk e kam idenë fare nëse poezia është përkthyer më parë në shqip ...A kanë ata që enden në labirintet e vdekjes,
Në qetësinë e zbehtë të Elizias, dashuri
Që t'u ngrejë gjoksin me përmallim, buzë
Të kenë etje për fërfëllitjen e puthjes?
Oh, unë do të jetoj ta mposht Greqinë prapë,
T'i bëj njerëzit të më duan, që tani më urrejnë.
Ëndrrat e mia kanë marrë fund, e reshta qarjen
Kundër fatit që i bëri burrat të duan buzët e mia
Dhe i la shpirtrat e tyre kaq të shurdhër ndaj
Këngëve të vogla që jehonin në zemrën time.
DD -------- 17
eM -------- 13
Kordelja -- 11
Eni_883 --- 9
blendi@be - 8
LoVeLy ---- 7
Drini ----- 6
etj.
tekstin e plotë të poemave mund ta gjeni tek projekti Gutenberg - http://www.ibiblio.org/gutenberg/etext96/helen10.zipHave those who wander through the ways of death,
The still wan fields Elysian, any love
To lift their breasts with longing, any lips
To thirst against the quiver of a kiss?
Lo, I shall live to conquer Greece again,
To make the people love, who hate me now.
My dreams are over, I have ceased to cry
Against the fate that made men love my mouth
And left their spirits all too deaf to hear
The little songs that echoed through my soul.
ok, faliminderit per renditjen Darien, tani gjeni kete. /pf/images/graemlins/smile.gifHeshtja u be e padurueshme. Ma kishte enda shume te ngrihesha qe andej e te ikja, por kjo s'me duket fort e udhes. Ngaqe s'dija c'te beja, nxora nje cigare. Shkrepesja vetetiu dhe per nje sekonde flaka e saj u drodh ne ate vend te ngushte. Pas syzave pashe nje fytyre te huaj, nje fytyre, te cilen s'e kisha takuar kutte ne vapor--as ne restorant e sa ne shetitjen e zakonshme mbi kuverte; por nuk arrita ta kuptoj mire, nese flaka e shkrepeses e goditi fort ate fytyre, apo ishte vetem nje perftim imi: tiparet e tij m'u duken tmeerresisht te shfytyruara, te ngrysura e te frikshme si prej bishe. Dhe, perpare se te mind te shquaja ndonje hollesi tjeter, erresira e perpiu perseri futyren paksa te nricuar; tani tulitura ne erresite... dhe hera-heres vija re edhe unazen e zjarrte, qe formohej nga llulla e ndezur diku ne zbrazetire.