Re: GJAKMARRJA
Kjo eshte nje nga plaget me te renda te shoqerise. Problemi kryesor ka te beje me natyren e gjakmarrjes e cila kalon nga nje gjenerate ne tjetren si nje zinxhir qe nuk keputet. Per mendimin tim, ky problem kerkon nderhyrjen e shtetit me nje program ligjesor qe do te kerkonte largimin e femijeve nga familja e vrasesit per ruajtjen e shendetit fizik dhe mendor te femijes. Kanuni eshte problem sepse eshte mjet i edukimit te te rriturve, por akti i vrasjes dhe gjakmarrjes eshte mjet i edukimit te femijes. Ky akt gjakatar dhe i shemtuar, le ne mendjen e femijes nje plage, kete plage te cilen e quajme gjakmarrje. Eshte aty ku kalon gjakmarrja nga nje gjenerate ne tjetren. "Burreria", "trimeria", "nderi", etj. fjale qe ne kohen e Leke Dukagjinit kane qene te larta ne lufte kundra armiqve te kombit, jane kthyer ne fjale te urryera te gjakmarrjes. Nese "burreri" do te thote te vrasesh nje njeri (shumicen e kohes te pafajshem), ti lesh femijet e tij pa baba, atehere burreria ka vdekur me kohe ne trojet e Malesise. Por per femijen e vrasesit, per femijen e viktimes, eshte e veshtire te kuptohet nje gje e tille.
Problemi kryesor eshte jo i Kanunit, por i shtetit dhe i paaftesise se qeverise per te marre masat e duhura. Socializimi i femijes ne kulturen e gjakmarrjes duhet te perfundoje dhe vetem me perfundimin e tij ka per te perfunduar tragjedia.
Kjo eshte nje nga plaget me te renda te shoqerise. Problemi kryesor ka te beje me natyren e gjakmarrjes e cila kalon nga nje gjenerate ne tjetren si nje zinxhir qe nuk keputet. Per mendimin tim, ky problem kerkon nderhyrjen e shtetit me nje program ligjesor qe do te kerkonte largimin e femijeve nga familja e vrasesit per ruajtjen e shendetit fizik dhe mendor te femijes. Kanuni eshte problem sepse eshte mjet i edukimit te te rriturve, por akti i vrasjes dhe gjakmarrjes eshte mjet i edukimit te femijes. Ky akt gjakatar dhe i shemtuar, le ne mendjen e femijes nje plage, kete plage te cilen e quajme gjakmarrje. Eshte aty ku kalon gjakmarrja nga nje gjenerate ne tjetren. "Burreria", "trimeria", "nderi", etj. fjale qe ne kohen e Leke Dukagjinit kane qene te larta ne lufte kundra armiqve te kombit, jane kthyer ne fjale te urryera te gjakmarrjes. Nese "burreri" do te thote te vrasesh nje njeri (shumicen e kohes te pafajshem), ti lesh femijet e tij pa baba, atehere burreria ka vdekur me kohe ne trojet e Malesise. Por per femijen e vrasesit, per femijen e viktimes, eshte e veshtire te kuptohet nje gje e tille.
Problemi kryesor eshte jo i Kanunit, por i shtetit dhe i paaftesise se qeverise per te marre masat e duhura. Socializimi i femijes ne kulturen e gjakmarrjes duhet te perfundoje dhe vetem me perfundimin e tij ka per te perfunduar tragjedia.