Atë mëngjes pasi bëri tualetin e zakonshëm me shumë kujdes, u parfumos, hoqi vetullat me piskatore dhe krehu bishtin, Mamadhia doli nga dera e shtëpisë gjithë merak duke puthur me dorë pesë kecat e saj. “Ki kujdes bija ime”, -porositi ajo gjithë merak Keçen, vajzën e saj të madhe, që këto kohët e fundit po vinin vërdallë disa nga kafshët hamshore të pyllit. Lepuri ia kishte kërkuar asaj tek burimi, ariu kur po hante manaferra, ujku si më hamshori i zonës kishte tentuar t’a përdhunonte sapo e kishte parë. Shkurt fare Mamadhia ishte në siklet për të ardhmen e saj, si më Piçkdhia e pyllit, ndaj për këtë kishte vendosur t’a mbante të bijën brenda katër mureve, duke hapur lloj-lloj thashethemesh të tmerrshme për Ujkun. Puna kishte arritur deri aty saqë gjithë dashnorët e Mamadhisë flitnin thuajse nëpër çdo kafene për ndjenjat homoseksuale të ujkut, maninë e madhe të tij për t’a bërë njëherë me Mamadhinë, etj, etj, shpifje të saj mbi personalitetin e Ujkut. Nejse të kthehemi tek përralla jonë. Me të dalë nga dera Mamadhia u lëshua në krahët e një çakalli spurdhjak dhe duke u puthur dhe kafshuar me të kaluan matanë rrugës. Keçja sapo pa që u zhduk Mamadhia, hoqi gjithë rrobat, nxori nga një sirtar një palë tanga të kuqe dhe filloi t’i vishte me nge para pasqyrës. Pak momente më vonë ia dha një ulërime të tmerrshme saqë tre vëllezërit dhe motra, më të vegjël u zgjuan të lebetitur. Duke ardhur vërdallë Keçes, ata panë që kjo ishte ndezur keqas nga prapa. I kishte ngecur brenda shishja e vajit të ullirit. (E hutuar nga tangat që ia kishte bërë dhuratë një cjap i tredhur, ajo nuk po provonte të fuste si zakonisht një shishkë parfumi, por kishte marrë pa dashje shishen e vajit të ullirit). Të katër të tjerët u lëshuan me pinca, darë, çekiç e mjete të tjera rrethanore në dorë dhë sa mezi ia hoqën atë copa-copa. Ndërsa pjesën tjetër ia hoqi një qukapik me sqep që erdhi sapo i çuan një zile tek celulari. Si e mblodhi pak veten dhe iu rikthye sërish pasqyrës, ndërsa katër më të vegjlit po luanin “Ore-ore-lule bore”, në derë u dëgjuan të trokitura. Pesë palë sy u vërsulën drejt vrimës së çelësit dhe pesë palë duar shkuan automatikisht tek llozi. Ç’të shihnin, tmerri vetë, Ujku. Më i vogli i kecave tha që të mos e hapnin derën. Të gjithë iu bashkuan atij mendimi. Por në fillim vendosën të talleshin një copë herë me mavriun Ujk. Nxirre këmbën e bardhë poshtë derës, u dëgja një zë nga brenda. Por ç’të shihnin në vend të këmbës aty u fut palla e Ujkut dhe Keçja filloi t’a lëpinte me të shpejtë. Oh-uh-ah dëgjoheshin rënkimet e Ujkut. Ndërsa pas pak: Obobo, olele, oh i ziu unë. Tre nga kecat ishin ngjitur mbi çati dhe kishin hedhur që andej gurë, tulla, tjegulla, një kazan me ujë valë, ndërsa më i vogli i kishte bërë Ujkut shurrën në kokë. Keçja ia kishte kapur fort me dhëmbë Ujkut të mjerë dhe nuk ia lëshonte. Pas pak vjen dhe Mamadhia dhe ia kërcvet një dy herë me llapë ballit, saqë të ziut i lëshuan sytë xixa. “Do ta fesojmë fitoren e kësaj dite, -u tha Mamadhia kecave, ndërsa duke iu drejtuar Keçes shtoi, -jam shumë krenare me ty bija ime, ti di si ta ruash nderin, familjen dhe virgjërinë”.
[/qb]
