Artistet ne pergjithesi duke perfshire ketu edhe piktoret, shkrimtaret dhe muzikantet jetojne ne nje ambjent helmues per arsye te konkurrimit te larte qe ekziston ne kete fushe.
Shpeshhere ata vdesin te palumtuar, te keqkuptuar dhe te vuajtur nga ana shpirterore dhe financiare.
Asnjehere nuk ka ndodhur qe nje artist te kete bere emer gjate kohes se jetes se tij.
Fama i ka ardhur vetem pas vdekjes. Cfare ironi e fatit!
Cfare mekati kane bere per te merituar dicka te tille?! Besoj se ata e kuptojne shume mire.
E gjithe kjo kategori njerezish pasqyron realitetin ne menyre teper subjektive. Ata jo vetem helmojne te tjeret por edhe helmohen per vete.
Kjo thene, me lejoni te shpreh se ne asnje moment te cakuar ne jete nuk jam ndjere e interesuar apo e influencuar nga vepra e nje artisti POR nga artisti vete. Te shihja nje artist ne moment krijimi do te ishte kulmi i lumturise time.
Ajo qe prodhon nje njeri nuk eshte NJERIU VET. Ne qofte se vepra e tij eshte me e madhe se sa ai vete atehere cfare kuptimi ka??
Personalisht me pelqen shume arti i gdhendjes, skulptura dhe arkitektura. Simetria eshte pasioni im.
PS. Frida Kalo me kujton vetullat e babit, burrit dhe vajzes. Vajzes i bera elektrolize.
El