Re: Fjalet qe kurre s'ti thashe....
Po vazhdoj te them ato qe nuk munda te ti thoja atehere kur ti do doje ti degjoje.
Me ke munguar dhe per nje kohe te gjate nuk ia kam falur vetes faktin qe nuk u lidha me ty.Por atehe isha shume frikacake per ti shprehur lishem ndjenjat e mia,isha dhe teper krenare per ta ulur hunden...,megjithate koha kalon dhe dashur pa dashur thone se eshte ilaci me i mire per plaget e dashurise.Dhe mua keshtu me ndodhi,tani te mendoj si dicka te kaluar,si dicka te paarritshme,te paperseritshme.
Megjithate nuk e di se si do reagonte zemra ime n.q.s.do ndesheshim rastesisht ne rruge.E di se c'me kujtohet:14 Shkurti - Shen Valentini,dhurata qe kishe bler per mua.Vetem zoti e di sa shume doja ta pranoja ate dhurate,por nuk e bera,do doja te shihja se cme kishe blere,Kur u afrove u skuqe ne fytyre dhe me the

er sh.Valentin nese e pranoja do te thoshte qe te kisha pranuar ty,perndryshe ...Une te thashe se do me pelqente te mbeteshim miq,(ndoshta kjo ishte nje menyre imja per te te mbajtur prene vetes)por ti nuk pranove.Qe nga ajo dite e deri sa mbaroi shkolla ne nuk folem me me njeri tjetrin,dhe per mua ka qene periudha qe kam vuajtur me shume,sepse kishim shoqeri te perbashket,dhe ishim teper te lidhur te gjithe.Desh harrova te te thoja se ate dite qe nuk pranova dhuraten tende,qe nuk folem me ,kam qare,kam qare kaq shume dhe per nje kuhe te gjate mbi libra,fleta e fletore shkruaja vetem per ty,mendoja vetem per ty,tamam si puna e asj kur te pata prane s'dita te te mbaja por ja qe kjo isha une,dhe ndoshta prandaj u dashurove me mua.Kur u ktheva nga pushimet,e mban mend tek ditelindja e S. per dreq erdha me vonese(Kishim gati 1 muaj qe s'ishim pare dhe shkolla kishte goxha qe kishta mbaruar)dhe ju te gjithe ishit ulur dhe u turren te me takonin shoqet,kurse Ju te tjeret nuk levizet,prisje te beja une hapin e pare.Dhe une e bera te takova,u pershendetem por nuk kercyem bashke(ne cdo feste gati cdo vallezim e kercenim te dy)Keshtu ky ishte nje rast kur ne filluam te flisnim si per tu pershendetur dhe kaq.ka qelluar dhe disa here te tjera dhe pastaj ...une u fejova kurse ti fillove pune.U takuam rastesisht dhe disa hre te tjera deri sa sot u bene gati tre vjet a me shume qe nuk e di ku je.Sa here qe jam kthyer ne Shqiperi te kam kerkuar me sy,por asnjehere s'te kam pare.Tani jam martuar,kam nje bebe,dhe jam e lumtur me familjen time(te pakten keshtu mendoj),por ti do te mbetesh ne kujtesen time gjithe kohen sepse ke qene vuajtja ime e pare dhe ndoshta dhe dashuria e pare.Kam dhe shume te tjera per te te thene,por s'ka gje,besoj se mjafton me kaq per te kujtuar ate kohe te bukur dhe keto ishin ato qe nuk munda kurre ti te ti thoja...