Re: Dua nje Grua Objekt
Huh cfare teme...
Te pretendosh te blesh SOT nje FEMER-IKONE se ciles t'i falesh perdite per BUTESINE e saj kaq te rralle, eshte e guximshme shume.
Kemi folur sa e sa here deri tani se nje femer indipendente dhe e brishte eshte nje femer ideale, panvaresisht se konceptet konvergojne. Ne te gjitha pretendimet harrojme se behet fjale per nje INDIVID qofte ky ikonastik (femra ne rastin konkret) apo antik (mashkulli).
Te gjitha sa jane bere deri me sot nga revolucioni femeror (s'di kush dreqin ia vuri kete emer) jane bere ne emer te Lirive te Individit qe sot trumbetohen si shume te rendesishme. E gjitha kjo e ka nje argumnet; pasi individi po shfrytezohej shume duke i atribuar natyralisht (se kush e permend me lart) gjera qe mema natyre i kish vendosur te tilla duke kryer gabimin e shfrytezimit ne vend te respektimit te shumefishuar me ardhjen e civilizimit. Ne fakt ndodhte e kunderta, pretendohej qe kjo ishte "detyre". Gabimi i vetem ishte ky.
Me pas duke evoluar koherat dhe duke u vendosur rregullat per lirite dhe te drejtat e personit. femra e cila kerkonte panvaresine e saj (me te drejte) qe te vendoste ajo per fatin e saj (te mos e martonin kur te donin "ata" por kur te donte ajo) dhe po ashtu per fatin e shoqerise (kujto te drejten e votes), iu desh te mvishej me nje parzmore te "ashpersise" (duke e lene butesine menjane) dhe duke ndertuar nje figure te pathyeshme deri diku agresive, per t'i rezistuar trysnise se mentalitetit, shoqerise maskiliste, moraleve absurde e keshtu me radhe. Nuk eshte se femra e humbi butesien, aspak, madje e kultivoi, por me nje ndryshim: Tashme ajo do zgjidhte vete se kujt do ia falte butesine dhe kujt do ia atribonte natyralitetin e saj duke mos lejaur kend ta perdorte si ikone.
Ku eshte e keqja ketu?
Huh cfare teme...
Te pretendosh te blesh SOT nje FEMER-IKONE se ciles t'i falesh perdite per BUTESINE e saj kaq te rralle, eshte e guximshme shume.
Kemi folur sa e sa here deri tani se nje femer indipendente dhe e brishte eshte nje femer ideale, panvaresisht se konceptet konvergojne. Ne te gjitha pretendimet harrojme se behet fjale per nje INDIVID qofte ky ikonastik (femra ne rastin konkret) apo antik (mashkulli).
Te gjitha sa jane bere deri me sot nga revolucioni femeror (s'di kush dreqin ia vuri kete emer) jane bere ne emer te Lirive te Individit qe sot trumbetohen si shume te rendesishme. E gjitha kjo e ka nje argumnet; pasi individi po shfrytezohej shume duke i atribuar natyralisht (se kush e permend me lart) gjera qe mema natyre i kish vendosur te tilla duke kryer gabimin e shfrytezimit ne vend te respektimit te shumefishuar me ardhjen e civilizimit. Ne fakt ndodhte e kunderta, pretendohej qe kjo ishte "detyre". Gabimi i vetem ishte ky.
Me pas duke evoluar koherat dhe duke u vendosur rregullat per lirite dhe te drejtat e personit. femra e cila kerkonte panvaresine e saj (me te drejte) qe te vendoste ajo per fatin e saj (te mos e martonin kur te donin "ata" por kur te donte ajo) dhe po ashtu per fatin e shoqerise (kujto te drejten e votes), iu desh te mvishej me nje parzmore te "ashpersise" (duke e lene butesine menjane) dhe duke ndertuar nje figure te pathyeshme deri diku agresive, per t'i rezistuar trysnise se mentalitetit, shoqerise maskiliste, moraleve absurde e keshtu me radhe. Nuk eshte se femra e humbi butesien, aspak, madje e kultivoi, por me nje ndryshim: Tashme ajo do zgjidhte vete se kujt do ia falte butesine dhe kujt do ia atribonte natyralitetin e saj duke mos lejaur kend ta perdorte si ikone.
Ku eshte e keqja ketu?