Re: Depresion.
Pa u futur ne analizen e fobive dhe te depresionit ne fillim do te deshiroja te merresha me shembullin e gruas qe bente kimioterapi.
Sipas mendimit tim, nuk eshte nje rast tipik depresioni dhe do te mundohem te them pse:
Dyshimi lind kur thuhet qe kjo grua ka frike nga dhoma e saj(?) dhe thuhet me te drejte qe nuk eshte klaustrofobi,(frike nga vendet e mbyllura). Ose kemi ose nuk kemi klaustrofobi. Ne rast se po, atehere domosdoshmerisht do te manifestohet ndaj te gjitha ambienteve te mbyllura sepse klaustrofobia nuk ka preferenca. Dhe ketu eshte e qarte, nuk behet fjale per diçka te tille.
Vetiu lind pyetja: atehere perse behet fjale?
Mendimi i pare qe me vjen ndermend mua, nisur nga arsyetimi i mesiperm, eshte se kemi te bejme me diçka tjeter. Hapi i pare per te kuptuar friken e saj, qe nuk mund te jete depresion, ose per te kuptuar depresionin e saj qe nuk mund te jete frike, ose fobi, qe s'mund te jete as njera dhe as tjetra, pra ky hap lidhet me nje fjale te vetme KIMIOTERAPI, ky eshte kyçi dhe jo dhoma. Do te mundohem te jem me i qarte.
Kimioterapia eshte nje menyre kurative per te semure me lloje te ndryshme tumoresh malinje. Ne te gjitha rastet pasohet nga te vjella dhe renie flokesh, per fat te keq tek femrat renia e flokeve eshte nje tragjedi me vete. Dhoma ne vetvete nuk ka asgje te keqe, por kur i bashkangjitim kimioterapine, atehere kemi shkrirjen e ketyre dy elementeve ne nje dhe krijohet ajo qe ne psikologji quhet SIMBOL. Zakonisht simbolet te tille nuk jane burim depresioni.
- Nje fakt tjeter qe e perforcon konkluzionin tim eshte se nuk gjejme ndonje lidhje te brendeshme midis simbolit dhe asaj qe simbolizohet. Kjo duhet kuptuar keshtu, ne rast se gruaja nuk do te kishte pasur kancer, nuk do te qe e detyruar te bente edhe kimioterapi, per fat te keq s'eshte e vertete, e bente ne nje klinike, ne nje ambient te caktuar te klinikes dhe ne le ta quajme dhome. Realisht, dhoma e spitalit dhe aparati i kimioterapise ne vetvete jane neutrale, per ty per mua, per te gjithe, pra nuk jane as te mire as edhe te keqinj. Pra ne nuk vendosim asnje raport, asnje lidhje me to. Jemi indiferente dhe jane indiferente karshi nesh. Kete relacion ne e vendosim(largqofte) nese kemi nevoje.
Gruaja villte dhe floket i kishin rene, pra eksperienca e saj personale eshte negative. Per force zakoni, sa here qe para asaj gruaje flitet per kimioterapi (jo per dhome) ose sa here qe bie ne kushte te peraferta, ajo nuk do te ndjehej mire, sepse kujtesa e saj do te permbytej nga nje fluks i paperballueshem negativ qe lidhet me ngjarjen, me traumen, me te vjellat, renien e flokeve, me kimioterapine dhe nje ambient te caktuar.
Ky eshte nje SIMBOL AKSIDENTAL.
I thene me pak fjale eshte eksperienca personale ne lidhje me nje ambient te caktuar dhe qe krijon nje gjendje te caktuar shpirterore. Ky eshte nje simbol qe s'mund te ndahet me te tjere, perveç me ata qe kane kaluar te njejtin realitet.
Persa i perket dhomes se saj. Une, psh, do t'i hidhja nje sy, sepse jam i bindur qe ne ate dhome duhet te kete elemente te ngjashem me ato te spitalit.
-Simbole te tille krijohen nga te gjithe. Une, psh, kam nga femijeria nje kujtim te hidhur qe s'mund ta shpelaj kurre dhe qe lidhet me nje gje ndoshta banale. Isha rreth dhjete vjeç kur me shoke u ngjitem ne kodrat siper Vlores, afer kalase se Kanines. Nuk e di tani, por dikur kishte shume koçimare. Hengra aq shume sa...edhe tani qe po e shkruaj me vjen trazire sepse me duket sikur jetoj te njejten situate. Me mbyten te vjellat dhe perfundova ne spital ku bera nje lavazh te mire, aq te mire sa nuk kam per ta harruar. Keshtuqe koçimaret nuk mund t'i shoh me sy. Ky eshte nje simbol aksidental.
Persa i perket depresionit. Nga sa kam lexuar une, nuk me rezulton pasoje e fobive. Eshte nje emer i vetem per shume gjendje, ose ne thleb eshte nje gjendje e thelle trishtimi.
Shfaqet atehere kur HIEJA fillon e mbulon nje pjese te madhe te jetes sone.
- Nuk kemi gjume.
- Ndjehemi apatike, te renduar ne gjykime. Pra veshtiresi per te marre vendime.
- Nenvleftesim, nençmim, perbuzje e vetes.
- Humor i deprimuar.
- Behemi te merzitshem.
- Kemi dhimbje koke, shpine, stomaku dhe eshtrash.
- Humbje energjie.
- Mungese perqendrimi.
- Pakenaqesi e pergjitheshme si dhe mendimi per vdekjen dhe vetvrasjen behen dominues ne situata te thella.
Mjafton qe tre ose me shume nga keta elemente te bashkejetojne per nje kohe te gjate per te formuar simptomat e qarta te depresionit.
Depresioni vjen kur nuk ke ate qe deshiron me gjithe shpirt.
Depresioni shfaqet atehere kur bie ne kontakt me individe te realizuar dhe ne konfrontin me ta, zbulon mangesite e tua, diferencat, gjera qe te mungojne te cilat behen shkak qe te kuptosh pse nuk ke arritur te njejten shkalle. Ketu lind mendimi qe s'mund te realizohesh kurre. Mungon besimi dhe e quan veten te falimentuar.
Depresioni shfaqet atehere kur ti nuk gjen shenja te perbashketa me grupin ku jeton. Biles kjo behet shkak edhe i nje lufte paradoksale te individit kunder idealit, qe perfaqesohet nga grupi.
-Depresion i formes se rende eshte ai qe lidhet me ndjenjat dhe sidomos kur ato vihen ne pikepyetje, me keq akoma kur goditen dhe kur gjithe kjo situate perforcohet nga doza maniakale. Ky person rreshqet shume shpejt ne tunelin e depresionit dhe eshte veshtire te dale sepse zakonisht jeton paradoksalisht ne mes te dy konflikteve: Ka veshtiresi te doje, por edhe nje uri te tmerreshme per te qene i dashur.
Persa i perket depresionit, pergjithesisht njeriu qe vuan, eshte ne gjendje te lokalizoje kohen kur filloi, por kurre shkakun.
-Persa i perket frikes, (fobise)dihet qe formohet nga eksperienca.
-Ndersa ankthi eshte nje mjet qe ne e perdorim per te neutralizuar friken, pra per te mos rene ne kontakt direkt me objekte qe na shkaktojne frike.
Kjo eshte ana pozitive e tyre.
"U them shpesh studenteve, - thote profesor JEAN-PHILIPE BOLUENGER, docent i psikologjise ne universitetin e Monpeliese, - po nuk provuat ankth, s'mund t'i kaloni provimet. Por nuk duhet t'i konfondojme ankthin qe stimulon vemendjen dhe ndihmon te reagosh, nga ankthi patologjik qe rrezikon te demtoje veprimet tona nga frika e nje rreziku qe nuk egziston".
Per te patur nje ide akoma me te thelle per fobite dhe ankthin (kete e kam per Anna O), kohet e fundit ne Itali eshte botuar nje liber qe ka xhiruar globin per interesin qe ka zgjuar. Titullohet: "ANSIA, FOBIE E ATTACCHI DI PANICO" autore ELAINE SHEEHAN.