Ca vargje nga unë,e panjohura!

e panjohura

Valoris scriptorum
Engjëlli im.....

Kam ngelur e zbehtë me pikëllimin ...
me një pikëpyetje në gjoksin tim.
mezi e mbaj drejtëpeshimin,
ti nuk je me mua këtu....por....
mendimet e mia për në parajsë kan udhëtimin.

Errësira është kthyer në bebëzat e syve,
në gjumë të përjetshëm ngadal po zhytem ,
së fundi kam parë ditën e ne të dyve.
Engjëlli i qiellit me ne duke luajtur,po mbytem...

Edhe pse pas nesh tinzisht
drapëri i vdekjes qëndron,
nëse unë vdes...rastësisht...
askush nuk ka pse t'më vajton'...

Edhe pse u mundova,me vite të mbaj në zemër
askush nuk besonte se është i pastër shpirti im
flakë për së gjalli u dogja,ka kohë s'të thirra në emër
vdekja me mua është hidhërua,atje do gjeja shërim...

Po plakem shumë shpejt, zemra është e lënduar.
shpirti i ri nuk mbetet gjithëmonë,kuptohet
çdo ditë thurri iluzione,tërsisht jamë ngatrruar
me ulërimet e mia e plagët e përjetshme,a jetohet?
 

brenatohyseni

Forumium maestatis
Mëshirë

Kam qenë e ,,verbër'' që nga lindja,
më mësoi jeta për mua shum e gjatë
çdo gjë më erdhi nga bindja
që duhet pajtouar me këtë shtërngatë..

Unë dhe Ti athua jetuam?
pyetje e shtruar nga mendja ime
kam qenë gjithmonë e bindur....
s'e nuk do ngelin vetëm kujtime....

Oh, sa miq të rinjë e të vjetër!
na shikonin me plot lakmi
Ideal ishim me gjithë zemër...
por...ja që ngelëm pa ardhmëri

Asgjë të pamundur nuk kërkova,
doja të isha e buzëqeshur edhe unë
gjithësesi që kurr nuk u dorëzova.
edhe që të humba,ende të dua shumë

Ke mëshirë për mua pse po më mundon?
dikur do shëndrrohem në hi e në pluhur...
e dijë që thërras kot,askush nuk dëgjon'
ndoshta duhet pritur momentin e duhur....
shume prekese dhe me pelqejne shume shkrimet e tua te pergezoj @e panjohura
 

e panjohura

Valoris scriptorum
Pikëllim..


Në të ftohtë të mëngjesit një shëtitje me hapa të ngrirë ,
Jeta pa ty më ka lodhur,jam gabim por....e kamë vështirë


Çdo gjë më kujtohet për Ty dhe fluskat e borës më vijnë rëndë,
një re e errët në qiell më duket e shëndritshme,m'ngjan në trupin tënd.


Kur dëbora shkrihet dhe lumenjët rriten ngadal,
dëgjoj zërin tënd nga larg,përsëri trishtim përsëri shum mall.


Kam frikë natën si një fëmijë, në çdo ëndërr vjenë tek unë,
Unë të puth butë, por k'to i merr era,si ta them?Të dashta shumë..


Pyes veten se sa do jetojë e magjepsur pa ty,
kur të jap një buzëqeshje ,apo do ngelem me lot në sy? ...
 

e panjohura

Valoris scriptorum
Heshtja...

(Gjëja jote e preferuar)

Ma rrëmbeu errësira
edhe at pak fuqi që kisha
e futi në vellon e saj të pafajësisë
edhe pse dëshiroja të mbetem s'i një fëmijë
nuk ja dola,rrëshqita n'greminën e pafundësisë

Kjo është arsyeja pse nuk dëgjoj
shoh vetëm duart e mija ngritura nga qielli
heshtja më ka vjedhur emrin
buzët e ngrira,kot po mundohem
emrin asesi nuk po mund t'a shqipëtojë

Akoma........

Heshtja, plot shpresë dhe ëndrra......
 

e panjohura

Valoris scriptorum
Të njëjtën ditë të njëjtën dhimbje...

Nuk ka asgjë në këtë botë
që do të fshihet nga kujtesa ime.
sikur ditën që u ndam,të kujtoj edhe sot
na ngelen peng shumë kujtime....

Dhe rrugët e dinë historinë tonë,
dashurinë që në dysh e ndam
vetëm dua të të shoh për një moment,
pa ty nuk jetoj dot,dua të t'kam pran'

Dhe të gjitha këto vite në të njëjtën ditë
të njëjtën dhimbje ndiejn,athua mendoj kot?
mendo të lutem,jamë duke të pritë....
tek vendi ku u ndam me lot......

Dua të jemi të bashkuar
qoft'edhe për të fundit herë
buzëtharë zemër përvluar
me zemër të mbushur vrer'
 

e panjohura

Valoris scriptorum
*********

Të lë këtë shkrim si një dhuratë nga unë,
e di se jeta s'është një mrekulli në këtë botë,
nuk dua asgjë në këmbim më shumë,
vetëm më lejo, të marrë frymë edhe sot.

Ndoshta do të ndjej në ajër erën e jetës,
ajo që në jastëk më lë çdo agim,
ndonjëherë më kujto tek cepi i shpresës,
s'dua të mërzitem fare,ky është fati im.

E çuditshme do ishte të zihemi unë dhe jeta ,
ndonjëherë në mosmarrëveshje me veten time,
por, kur të vije nata dhe ëndrrat të janë të qeta
me jastëkun përqafohem,kjo është jeta ime.....
 

e panjohura

Valoris scriptorum
Në ëndrrat e mia

Nuk janë shkrimet e mia,
vetëm vargje dhe rimim,
janë të shkruara nga brendësia
por nuk janë gabim....

E pra nuk është kjo poezi
vetëm nga fjalët dhe vargjet
por ajo fsheh një magji
është e vështirë mos të ndjehet.

Dije se çdo poezije
i jap një pjesë të vetes
për mendimet e njerëzve të tjerë
më intereson shum pak,
dhe at pë hir të t'vërtetës

E përgjumur shikoj në qiell dritë yjesh
shikoj në yjet që shkëlqejnë aq shumë
mundohem të relaksohem dhe të më ndjesh'
në një ndjenjë të pafundësis zhytem në gjumë

Imagjino një det blu dhe valët
të cilat shkatërrojn shkëmbinj
atëherë mos më harro!
shijoje aromën në flokët e mi'
mbyll sytë dhe më kujto....
 

e panjohura

Valoris scriptorum
Kilometra nga trishtimi....

Se sa dhimbje mbante ajo dashuri.
sikur mos te kishte ende do jetonte
çdo natë ëndërroj për ty, të shikojë në sytë e gjelbër dhe :
mendoj,athua dashuria ekzistonte?

As këto kilometra të pikëllimit ,
nuk janë kujtimet e një pranvere të re.
por janë kilometrat e trishtimit
që i fshijnë shumë gjëra,por jo edhe ne....

Në rrugën se si ne u ndaluam
as ëndrra të reja nuk parashikova
nuk kuptova kurr ku gabuam....
por....unë kurr nuk të harrova....
 

e panjohura

Valoris scriptorum
Një letër do doja....

Më shkruaj një letër të modës së vjetër
shkruaj me çfar të duash, nuk ka rëndësi
stilolaps, gjak zemre ose diçka tjetër
shkruaj me mjaltë blete,i çik ëmbëlsi...

Shkruaj të dua e dashura ime
shkruaj të lutem çfar të duash edhe pa emër
një zarf blu ose të bardhë nuk bëj dallime
postoje me një shigjetë dashurie,
edhe nëse shigjeta më godet në zemër...

Letrën e dua në kutinë postare
thjesht dërgo fjalë e grafite dore
nuk dua shkrime në mënyrë elektronike
për shkak se ato janë pa shpirt...përbrenda
shkronjat janë të vrazhdëta,e fjalët janë mizore...



Ishte një dëshirë për kohën e vjetër
e dij që atje nuk ka,as laps e as letër....
 

e panjohura

Valoris scriptorum
Vajzë....


Jam ende ajo vajza që isha dikur
kam menduar se një ëndërr është jeta
vajzë që nuk ndryshova kurr,
e thellë në shpirt më fshihet e vërteta...

Jeta mund të jetë e bukur dhe e hidhur
por fati është ai që s'mund ta parashikojmë ,
megjithatë, ne mbetemi në një luftë duke u dridhur.
e vështirë do të jetë rruga, gur e gjëmba duhet t'i kalojmë...

Shpesh e gjejmë një arkë të mbyllur me dry...
me thesar brënda, por çelësat janë zhdukur.
shpresa të fshehura duam t'kërkojmë aty
si gardhi i parajsës na duket,me tel gjembor' rrethuar....

Atëherë isha një vajzë,tani shoh një hije të rëndë...
në parkun tonë të braktisur asgjë nuk mbeti kujtim
fantazmat e fëmijërisë nga era nuk ikën në këmbë.
por...fluturuan pa lënë asnjë gjurmë,u zhdukën me nxitim.....
 

e panjohura

Valoris scriptorum
Faleminderit

Faleminderit jeta ime....
më fale çaste të bukura dikur,
kujtimet e përjetshme dhe vitet
ngelën sikur tatujat mbi lëkur'..
Ti ishe gjithçka për mua.
shoku im besnik, dielli im gjatë natës,
bileta ime për në përjetësi
gjithë jetën Ti ke qenë një plan,
dëshira që kisha të jetoja me ardhmëri..
realiteti im dhe ëndrra ime ishe Ti.
Ndoshta nuk kisha ç'të jap'më shum
veq vetes dhe shpirtit... o jeta ime,
dhe këtë zemër që është lënë të vuaj pa ty...
por kjo është jeta,është ngritja dhe rënia,
një kohë e vështirë,
në gojën time tani kam shijen e hidhur të mjerimit.
at botë ishte lumturia,tani është zëvendësuar me shpresë
shpresë që do të takohemi në një jetë tjetër
atje do ta njohësh dashurinë time dhe mirësin...
kërkova vetëm një jetë të lumtur,por m'u mohua
dhe në kthim fitova vetëm vetëmin
një hidhërim të pamerituar kam fituar...
ngela mbi valë deti.....s'dijta për t'notuar
 

e panjohura

Valoris scriptorum
Thuarje me ëndërra....

Dua që të lërë përshtypje ky varg...
këto fjalët lum që rrjedhin nga unë..
shkruara me një zë të heshtur nga larg..
në netët e zeza,atëherë kur më mungon shumë..

Dua të të jap ëndrrën më të bukur
marrur nga yjet e qiellit blu
dhe një dielli të artë në ditët e zymta,
kjo është e gjitha që kisha ëndërru'

Në livadhet me vesë mbuluar
lule shumëngjyrëshe,kudo gjelbërim
i shikoj e përlotur duke menduar
ti nuk i shohësh,ke ra në gjumë pa zgjim.....

Do doja tani të isha e bashkuar
në një shtrat të reve të buta me Ty
ëndrrat më të bukura për të jetuar
të shohim edhe njëherë,njëri tjetrin në sy....

Me dafina do thur kurorë
të dekoroj varrin tënd dhe t'imin
vargje të buta pëshpëritje
me këtë do ta zbusja ëndërrimin.....
 

brenatohyseni

Forumium maestatis
Thuarje me ëndërra....

Dua që të lërë përshtypje ky varg...
këto fjalët lum që rrjedhin nga unë..
shkruara me një zë të heshtur nga larg..
në netët e zeza,atëherë kur më mungon shumë..

Dua të të jap ëndrrën më të bukur
marrur nga yjet e qiellit blu
dhe një dielli të artë në ditët e zymta,
kjo është e gjitha që kisha ëndërru'

Në livadhet me vesë mbuluar
lule shumëngjyrëshe,kudo gjelbërim
i shikoj e përlotur duke menduar
ti nuk i shohësh,ke ra në gjumë pa zgjim.....

Do doja tani të isha e bashkuar
në një shtrat të reve të buta me Ty
ëndrrat më të bukura për të jetuar
të shohim edhe njëherë,njëri tjetrin në sy....

Me dafina do thur kurorë
të dekoroj varrin tënd dhe t'imin
vargje të buta pëshpëritje
me këtë do ta zbusja ëndërrimin.....
shume e bukur dhe pa dyshim qe le pershtyje me shkrimet e tua qe dalin nga thellesia e zemres shpirtit tend nuk kam cte shtoj me teper nga cflet shpirti yt nje big bravo @e panjohura
 

e panjohura

Valoris scriptorum
U mundova për ta shpëtuar dashurinë e përjetshme

Shkova nëpër shkretëtirë,
për të mbjellë farën e dashurisë së tij
e ujita me lot, si lule të shpresës për mua...
doja një pranverë të përjetshme të vijë,
doja gjithë ujëvarat në botë me i ndalua.....

Doja diellin në sytë e tu ta shof çdo ditë
në qiell një formë zemre,në një re të zbardhur,
doja që jeta jonë në çdo cep të shëndrit
nuk doja të përjetoja humbje......
edhe që nuk u pajtova kurr,ajo kishte ardhur......

Dashurinë e përjetshme nuk e shpëtova dot
më iku nga kjo botë ngela me shpirt të vrarë
pa Ty po jetojë me sy të mbushur lot
jeta ime nuk ndryshoj kurr drejtimin
pra jemi të,,bashkuar''por fizikisht të ndarë....
 

e panjohura

Valoris scriptorum
Mëngjes me shi...

Në këtë fillim të ditës me qiellin gri
kur shiu i mëngjesit bie me nxitim
kujtimet u shpërndanë me shpejtësi
ëndërroja zgjuar në orët e hershme.....
ëndrrën që nuk i dëshiroja mbarim....

Edhe zogjtë e dinin fundin e javës...pushuan
pjesën tjetër të ditës qetë rrinin me mua sot
heshtja ishte me vlerë,nuk më trazuan
nuk flinim gjumë syhapur rrinim bashkë
zogjtë në një anë..dhe unë që rrija kot....
 

e panjohura

Valoris scriptorum
Ti më thirrje..

Kur njerëzit për ty më pyesin
sytë e mi bredhin nga qielli
ata shpirtin ngadalë ma mbysin
pa ty nuk ndjej as kur djegë dielli

Ëndërruam një jetë të tërë si dy të ri
në gjysëm ngelëm,rrugët na u ndan
ne që vetëm kërkuam dashuri ...
u larguam shumë herët,gojët na u than'....

Më thirrje engjull,mjaltë e drenushë
më thoje që nuk ka forcë që na ndan
forcën që kishte vdekja,s'mund ta ndali askush
tani vetëm një kujtim për ty,në jetë më mban'
 
Top