BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

fairy

Primus registratum
Re: BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

Po Kinina si e ka emrin ne latinisht? A mund te gjendet ne forme vajore apo vetem pluhur?
 

Raif Emini

Primus registratum
Re: BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

Kininë
Familja-loza: ”rubiaceae”

Llojet kryesore:
Lëvozhgë kinine officinalis

Llojet tjera: C. calisaya, C. pubescens ( C. succirubra ), C. ledgeriana

Emrat kimikë: Sulaft kinine , bisulfat kinine

Emrat e përgjithshëm: Cinchona, Quina, Quinquina, lëvozhgë kinine, lëvore peruane, lëvore e Jezuit- kininë.


Kinina është bar , i cili është i përbërë nga lëvozhga e drurit të kininës. Një numër i konsideruar i kemikaleve tjera mund të sintetizohen nga kinina. e këtu përfshihen cinchonine, cinchonidine dhe quinidine. Madje edhe para vitit 1600 indianët e Perusë e përdornin një infusion nga lëvorja e kininës për t’i mjekuar ethet, dhe u vërtetua së shpejti se lëvorja e kininës ishte gjithashtu efektive për parandalimin e sëmundjes së malarjes. Në atë kohë askush nuk dinte se pjesë potenciale përbërëse ishte alkoloidi i kininës. Gjer në vitin 1820 (200 vjet pasi u njoftuan me lëvozhgën e saj në Evropë për mjekimin e malaries) kinina ishte e izoluar nga lëvozhga e trungut të kininës. Përveç mjekimit të malaries, kinina përdorej gjithashtu edhe si aromatizuese e kur i shtohet ujit tonik (tonic water) , atij i jep një shije idhët.
Në fakt gjin dhe tonik fillimisht ishte konsumuar në të kaluarln për të parandaluar sulmet nga sëmundja e malaries.
Megjithatë gradualisht kinina burimore është zëvendësuar me barna kemikale të sintetizuara si për shembull “chloroquine dhe mefloquine” dhe tash kinina rrallë here prëdoret për ta shëruar malarien.
Megjithatë viteve të fundit me rritjen e llojeve të ndryshme të malaries, kinina prapë paraqet një shpresë për përdorim në shërimin e sëmundjes së malaries.


Lëvozhga e kininës dhe historiku i saj

Lëvozhga e kininës është trung tropical gjithmon i blert dhe shkurre-kaçube, me fletë të mëdha sit ë dafinës , me lule të bardha ose ermirë të kuqe të rradhtura në tufa. Ajo i takon familjes “Rubiaceae”, e këtu përfshihen edhe pjesëtar të tjerë si kafja dhe gardenia. Nuk përdoren të gjitha llojet e lëvizhgës së kininës për të prodhuar kininën, në fakt shumica syresh nuk përmbajnë aso lëvozhge fare. Llojet me të rëndësishme të lëvozhgave të kininës janë Cinchona officinalis, C. calisaya dhe C. pubescens (gjithashtu e njohur si C. succirubra).

Thuhet se kinina rrjedh nga shpatet e Andes të Amerikës Jugore. Besohet se emrin e saj e ka marrë nga kontesa Chinchon- gruaja e mëkambësit të mbretit spanjoll të Perusë, i cili u sëmurë dhe vdiq më 1638 nga sëmundja e malaries. Fatmirësisht ajo sëmundje mjekohej me ilaq të vjetër i quajtur lëvozhga “quinquina” dhe për nderë të saj ai trung u quajt Cinchona (Hobhouse, 1987). Pas asaj ngjarje , megjithatë, vlera anti-malare e cinchon-ës u bë edhe më e njohur edhe më gjërë dhe kishte aq shumë kërkesa për të sa që nuk kishte mundësi të siguroheshin e plotësoheshin te gjitha kërkesat për të. Ishte aq e vlefshme lëvëzhga e kininës për një kohë, sa që çmimi kushtues i saj u ngrit duke u peshuar ajo si ari. Kjo kërkesë dhe vlerë e madhe nxiti kultivimin e shpejt dhe të pakontrolluar të kësaj bime, sa që shkaktoi shkatërrimin e të gjithë trungujve në vendin ku mbinte kjo bimë. Është interesant për t’u cekur se ky veprim i palejueshëm e shpëtoi trungun nga zhdukja, për shkak se trungujt e kinkiness ishin aq të vlefshëm, zyrtarët e Perusë ndaluan rreptlsisht eksportimin e tij.
Megjithatë më 1860 disa avanturier britanezë dhe holandez arritën të kontrabandojnë disa filiza të kësaj bime jashtë këtij vendi dhe ato filiza i shfrytëzuan për të bërë plantazha të mëdha në Java. Deri në kohën e Luftës së IItë botërore këto plantacione i plotësojshin nevojat e kërkesave të kininës në botë për të pothuaj 95%. Në mënyrë ironike më vonë këto bimë kthehen prapë në Amerikën Qendrore për të bërë edhe atje plantazha.

Malaria

Malaria –është shprehje që vie nga fjalët italiane "mala" (keq) dhe "aria" (ajër).
Anekënd botës mbi 200 milion njerëz janë të infektuar nga malaria dhe së paku një million njerëz vdesin nga kjo sëmundje për çdo vit (Campbell,1993).
Malaria karakterizohet më sulme të etheve, të dridhurave, të përzier dhe vjellje. Ethet mund të jenë shumë të mëdha mbi 40 gradl dhe zakonisht janë të shoqëruara me dhimbje të rënda koka, kllapi të butë dhe dhimbje të barkut.
Malaria shkaktohet nga paraziti i plasmodiumit. Ka lloje të ndryshme të paraziteve të malaries dhe ata dallojnë për nga mënyra e rëndë e atakimit. Njëri nga llojet më vdekjeprurës është Plasmodium falciparum.
Prazitet e plasmodium-it kanë një cikël jete të veçantë dhe të ndërlikuar, e dhe ka dy faza , atë seksuale dhe jo-seksuale dhe për t’u shfaqur në tërësi kërkon disa klientë. Faza jo-seksuale paraqitet te qeniet njerëzore ndërsa ajo jo-seksuale në miskoja (Campbell, 1993). Kur miskojat e kafshojnë ndonjë person të infektuar , e pastaj shkon ta kafshoj një person tjetër në atë rast e bartë parazitin e malaries në personin jo të infektuar. Malarja megjithatë bartet vetëm nga miskoja femër Anopheles. Miskoja mashkull ushqen nektarin dhe bimet e lëngjeve dhe nuk është i nagazhuar në bartejen e malaries . (Hobhouse, 1987).
Kinina (dhe ilaqet tjera si chloroquine) janë efikas në luftimin e malarjes për shkak se ata janë në gjendje të lidhin fuqishëm proteinat e gjakut dhe të formojnë një përbërje e cila është toksike për parazitet e malaries.


Ne artikullin tjeter do te bejme fjale per menyrat e mundshme - perdorimin e kinines.
 
G

gryn

Guest
Re: BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

Flm, mjek popullor! Ne fakt, pak perpara se te kontrolloja ketu per pergjigjen, na derguan emertimet ne latinisht: sambucus dhe ne gjermanisht holunder sic i kishe permendur edhe ti.

Flm. dhe se shpejti do te keni mundesi te gjeni ne treg çaj shtogu /pf/images/graemlins/wink.gif
 
G

gjethe sene

Guest
BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

Me qellim qe te mesojme me leht se per te cilen bime bejme fjale ne Mjeksi Popullore, ketu do te permendim bimet ne shqip (nese eshte e mundur) dhe se paku ne latinisht (do te ishte e natyrshme nese i sjellim edhe fotografit e bimeve). Ju ftoi te kontriboni ne kete drejtim.

Pra ju lus qe ketu te flasim vetem per emrat e bimeve (mundsisht me fotografi).
 
A

adi yskollari

Guest
Re: BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

=================================================

Per shkak se vazhdimisht po behen pyetje te njejta ne lidhje me emrat e bimeve, e hapa kete teme te re ku do te flasim per emrat e bimeve ne shqip dhe latinisht, dhe cdo njeri qe interesohet per kete, mund ta gjej emrin e ndonje bime shpejt.

HYPERICUM PERFORATUM ne shqip i ka disa emra: ne Kosove (veri lindje) PRESHT, ne Shqiperi: Lulja e Balsamit etj.

Per cdo bime gjendet fara per ta kultivuar ate, madje "oraganikisht" gje qe sipas pervojes qe kam shpesh here efekti eshte me i lart (pozitiv)
i bimes qe rritet ne natyre...
 
Q

qiqek

Guest
BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

Me qellim qe te mesojme me leht se per te cilen bime bejme fjale ne Mjeksi Popullore, ketu do te permendim bimet ne shqip (nese eshte e mundur) dhe se paku ne latinisht (do te ishte e natyrshme nese i sjellim edhe fotografit e bimeve). Ju ftoi te kontriboni ne kete drejtim.

Pra ju lus qe ketu te flasim vetem per emrat e bimeve (mundsisht me fotografi).
 
E

end evoilw

Guest
Re: BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

Kininë
Familja-loza: ”rubiaceae”

Llojet kryesore:
Lëvozhgë kinine officinalis

Llojet tjera: C. calisaya, C. pubescens ( C. succirubra ), C. ledgeriana

Emrat kimikë: Sulaft kinine , bisulfat kinine

Emrat e përgjithshëm: Cinchona, Quina, Quinquina, lëvozhgë kinine, lëvore peruane, lëvore e Jezuit- kininë.

Kinina është bar , i cili është i përbërë nga lëvozhga e drurit të kininës. Një numër i konsideruar i kemikaleve tjera mund të sintetizohen nga kinina. e këtu përfshihen cinchonine, cinchonidine dhe quinidine. Madje edhe para vitit 1600 indianët e Perusë e përdornin një infusion nga lëvorja e kininës për t’i mjekuar ethet, dhe u vërtetua së shpejti se lëvorja e kininës ishte gjithashtu efektive për parandalimin e sëmundjes së malarjes. Në atë kohë askush nuk dinte se pjesë potenciale përbërëse ishte alkoloidi i kininës. Gjer në vitin 1820 (200 vjet pasi u njoftuan me lëvozhgën e saj në Evropë për mjekimin e malaries) kinina ishte e izoluar nga lëvozhga e trungut të kininës. Përveç mjekimit të malaries, kinina përdorej gjithashtu edhe si aromatizuese e kur i shtohet ujit tonik (tonic water) , atij i jep një shije idhët.
Në fakt gjin dhe tonik fillimisht ishte konsumuar në të kaluarln për të parandaluar sulmet nga sëmundja e malaries.
Megjithatë gradualisht kinina burimore është zëvendësuar me barna kemikale të sintetizuara si për shembull “chloroquine dhe mefloquine” dhe tash kinina rrallë here prëdoret për ta shëruar malarien.
Megjithatë viteve të fundit me rritjen e llojeve të ndryshme të malaries, kinina prapë paraqet një shpresë për përdorim në shërimin e sëmundjes së malaries.

Lëvozhga e kininës dhe historiku i saj

Lëvozhga e kininës është trung tropical gjithmon i blert dhe shkurre-kaçube, me fletë të mëdha sit ë dafinës , me lule të bardha ose ermirë të kuqe të rradhtura në tufa. Ajo i takon familjes “Rubiaceae”, e këtu përfshihen edhe pjesëtar të tjerë si kafja dhe gardenia. Nuk përdoren të gjitha llojet e lëvizhgës së kininës për të prodhuar kininën, në fakt shumica syresh nuk përmbajnë aso lëvozhge fare. Llojet me të rëndësishme të lëvozhgave të kininës janë Cinchona officinalis, C. calisaya dhe C. pubescens (gjithashtu e njohur si C. succirubra).

Thuhet se kinina rrjedh nga shpatet e Andes të Amerikës Jugore. Besohet se emrin e saj e ka marrë nga kontesa Chinchon- gruaja e mëkambësit të mbretit spanjoll të Perusë, i cili u sëmurë dhe vdiq më 1638 nga sëmundja e malaries. Fatmirësisht ajo sëmundje mjekohej me ilaq të vjetër i quajtur lëvozhga “quinquina” dhe për nderë të saj ai trung u quajt Cinchona (Hobhouse, 1987). Pas asaj ngjarje , megjithatë, vlera anti-malare e cinchon-ës u bë edhe më e njohur edhe më gjërë dhe kishte aq shumë kërkesa për të sa që nuk kishte mundësi të siguroheshin e plotësoheshin te gjitha kërkesat për të. Ishte aq e vlefshme lëvëzhga e kininës për një kohë, sa që çmimi kushtues i saj u ngrit duke u peshuar ajo si ari. Kjo kërkesë dhe vlerë e madhe nxiti kultivimin e shpejt dhe të pakontrolluar të kësaj bime, sa që shkaktoi shkatërrimin e të gjithë trungujve në vendin ku mbinte kjo bimë. Është interesant për t’u cekur se ky veprim i palejueshëm e shpëtoi trungun nga zhdukja, për shkak se trungujt e kinkiness ishin aq të vlefshëm, zyrtarët e Perusë ndaluan rreptlsisht eksportimin e tij.
Megjithatë më 1860 disa avanturier britanezë dhe holandez arritën të kontrabandojnë disa filiza të kësaj bime jashtë këtij vendi dhe ato filiza i shfrytëzuan për të bërë plantazha të mëdha në Java. Deri në kohën e Luftës së IItë botërore këto plantacione i plotësojshin nevojat e kërkesave të kininës në botë për të pothuaj 95%. Në mënyrë ironike më vonë këto bimë kthehen prapë në Amerikën Qendrore për të bërë edhe atje plantazha.

Malaria

Malaria –është shprehje që vie nga fjalët italiane "mala" (keq) dhe "aria" (ajër).
Anekënd botës mbi 200 milion njerëz janë të infektuar nga malaria dhe së paku një million njerëz vdesin nga kjo sëmundje për çdo vit (Campbell,1993).
Malaria karakterizohet më sulme të etheve, të dridhurave, të përzier dhe vjellje. Ethet mund të jenë shumë të mëdha mbi 40 gradl dhe zakonisht janë të shoqëruara me dhimbje të rënda koka, kllapi të butë dhe dhimbje të barkut.
Malaria shkaktohet nga paraziti i plasmodiumit. Ka lloje të ndryshme të paraziteve të malaries dhe ata dallojnë për nga mënyra e rëndë e atakimit. Njëri nga llojet më vdekjeprurës është Plasmodium falciparum.
Prazitet e plasmodium-it kanë një cikël jete të veçantë dhe të ndërlikuar, e dhe ka dy faza , atë seksuale dhe jo-seksuale dhe për t’u shfaqur në tërësi kërkon disa klientë. Faza jo-seksuale paraqitet te qeniet njerëzore ndërsa ajo jo-seksuale në miskoja (Campbell, 1993). Kur miskojat e kafshojnë ndonjë person të infektuar , e pastaj shkon ta kafshoj një person tjetër në atë rast e bartë parazitin e malaries në personin jo të infektuar. Malarja megjithatë bartet vetëm nga miskoja femër Anopheles. Miskoja mashkull ushqen nektarin dhe bimet e lëngjeve dhe nuk është i nagazhuar në bartejen e malaries . (Hobhouse, 1987).
Kinina (dhe ilaqet tjera si chloroquine) janë efikas në luftimin e malarjes për shkak se ata janë në gjendje të lidhin fuqishëm proteinat e gjakut dhe të formojnë një përbërje e cila është toksike për parazitet e malaries.

Ne artikullin tjeter do te bejme fjale per menyrat e mundshme - perdorimin e kinines.
 
E

eliona rramanaj

Guest
Re: BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

Dolcezza:

Preshti, Lulja e Balsamit - Hypericum Perforatum

Bime barishtore shumevjecare. Rritet ne vende barishtore, buze rrugeve, livadheve, kullotave; ka perhapje te zakonshme nga zona e ulet e deri ne ate subalpine.
Lulesat bashke me lulet jane perdorur ne mjekesi qysh ne kohet e lashta. Lulet permbajne saponine, fitoncide, vitamine C, karotine, 3,8-10 % lende regjese, vaj esencial me alfa-pinen dhe seskuiterpen, glukozinin hiperine, hipericine, lende te kuqe pseudohipericine, acid nikonitik, koline, pektine, flabofen, rodan.
Lengu i perftuar nga zierja e lules pihet si caj kunder gastritit dhe ulcerave te stomakut dhe deudenumit, ndihmon tretjen e ushqimeve, kunder diarese e dizanterise, si qetesues i dhimbjes se zorreve, per te pastruar gjakun, kunder tuberkulozit, per ndalimin errjedhjes se gjakut me menstruacionet e shumta e ne majasellet, ne rastet e reres ne melcine e zeze, si qetesues i dhimbjeve te kokes me origjine nervore. Mund te perdoret ne forme infuzi ( 1 luge gjelle ne 0,5 litra uje ). Lulesat, te zhytura ne vaj ( ne kete rast ne nje shishe 1 litershe 250 gram mase futen ne 0,5 liter vaj ulliri ) mbasi perzihen mire lihen per nje periudhe deri sa te mare ngjyren e kuqerremte. Mbasi vaji merr ngjyre kullohet dhe pihet nga nje luge ne mengjes dhe nje ne mbremje kunder ulcerave te stomakut e duodenumit, kunder djegies, per te lyer plaget e qelbezuara qe perteriten me veshtiresi dhe per te ndaluar rrjedhjen e gjakut.
Ne ekstraktin e lulebasanit eshte gjetur nje fitoncid i quajtur imamin, i cili vepron si vrases i nje sere bakterieve dhe si stimulues ne perteritjen e indeve te demtuara kryesisht nga diegia. Lulebasani eshte vecanerisht helmuese per dhente e kuajt dhe me rralle per gjedhin dhe derrat...
Pjesa mbitokesore e lulebasanir, e grumbulluar ne fund te lulezimit dhe ne fillim te frutifikimit, perdoret per te ngjyrosur me te verdhe sendet e leshta...

Materiali eshte marre nga libri " Bimet e egra te dobishme dhe te demshme te vendit tone"

pS: LULEBASANI ( lule gjaku ) Perkthimi i sakte.

=================================================
Edhe pse nuk pajtohem me gjera te cekura me lart (sherimet qe bene kjo bime),
kjo nuk eshte arsyeja pse po reagoi ketu. Ne realitet dua te theksoi se bima Preshti apo Lule Gjaku eshte ilaq i vertet per shume gjera por duhet ditur: Ka raste edhe pse shume rrall, kur pacienti e perdor kete bime (ne cfardo forme qoft) ne drite, mund te ket ndjenja te teperta (kete e kam cekur me par ne shkresa tjera ne lidhje me kete bime), prandaj duhet patur parasysh se perdorimi i kesaj bime per persona qe jan te ndijshem ne kete bime, lejohet perdorimi i saj vetem ne terr...
 
K

kumbulla e eger

Guest
Re: BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

Preshti, Lulja e Balsamit - Hypericum Perforatum

Bime barishtore shumevjecare. Rritet ne vende barishtore, buze rrugeve, livadheve, kullotave; ka perhapje te zakonshme nga zona e ulet e deri ne ate subalpine.
Lulesat bashke me lulet jane perdorur ne mjekesi qysh ne kohet e lashta. Lulet permbajne saponine, fitoncide, vitamine C, karotine, 3,8-10 % lende regjese, vaj esencial me alfa-pinen dhe seskuiterpen, glukozinin hiperine, hipericine, lende te kuqe pseudohipericine, acid nikonitik, koline, pektine, flabofen, rodan.
Lengu i perftuar nga zierja e lules pihet si caj kunder gastritit dhe ulcerave te stomakut dhe deudenumit, ndihmon tretjen e ushqimeve, kunder diarese e dizanterise, si qetesues i dhimbjes se zorreve, per te pastruar gjakun, kunder tuberkulozit, per ndalimin errjedhjes se gjakut me menstruacionet e shumta e ne majasellet, ne rastet e reres ne melcine e zeze, si qetesues i dhimbjeve te kokes me origjine nervore. Mund te perdoret ne forme infuzi ( 1 luge gjelle ne 0,5 litra uje ). Lulesat, te zhytura ne vaj ( ne kete rast ne nje shishe 1 litershe 250 gram mase futen ne 0,5 liter vaj ulliri ) mbasi perzihen mire lihen per nje periudhe deri sa te mare ngjyren e kuqerremte. Mbasi vaji merr ngjyre kullohet dhe pihet nga nje luge ne mengjes dhe nje ne mbremje kunder ulcerave te stomakut e duodenumit, kunder djegies, per te lyer plaget e qelbezuara qe perteriten me veshtiresi dhe per te ndaluar rrjedhjen e gjakut.
Ne ekstraktin e lulebasanit eshte gjetur nje fitoncid i quajtur imamin, i cili vepron si vrases i nje sere bakterieve dhe si stimulues ne perteritjen e indeve te demtuara kryesisht nga diegia. Lulebasani eshte vecanerisht helmuese per dhente e kuajt dhe me rralle per gjedhin dhe derrat...
Pjesa mbitokesore e lulebasanir, e grumbulluar ne fund te lulezimit dhe ne fillim te frutifikimit, perdoret per te ngjyrosur me te verdhe sendet e leshta...

Materiali eshte marre nga libri " Bimet e egra te dobishme dhe te demshme te vendit tone"

pS: LULEBASANI ( lule gjaku ) Perkthimi i sakte.
 
A

adelina vlashi

Guest
Re: BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

Une do ju puesja se nese dini se cka eshte Mëdra
bime qe zakonisht rritete ne vende malore ku ka edhe shkembinj, dhe mundesisht si quhet ne latinisht?
 
E

erind voci

Guest
Re: BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

Dolcezza:

Preshti, Lulja e Balsamit - Hypericum Perforatum

Bime barishtore shumevjecare. Rritet ne vende barishtore, buze rrugeve, livadheve, kullotave; ka perhapje te zakonshme nga zona e ulet e deri ne ate subalpine.
Lulesat bashke me lulet jane perdorur ne mjekesi qysh ne kohet e lashta. Lulet permbajne saponine, fitoncide, vitamine C, karotine, 3,8-10 % lende regjese, vaj esencial me alfa-pinen dhe seskuiterpen, glukozinin hiperine, hipericine, lende te kuqe pseudohipericine, acid nikonitik, koline, pektine, flabofen, rodan.
Lengu i perftuar nga zierja e lules pihet si caj kunder gastritit dhe ulcerave te stomakut dhe deudenumit, ndihmon tretjen e ushqimeve, kunder diarese e dizanterise, si qetesues i dhimbjes se zorreve, per te pastruar gjakun, kunder tuberkulozit, per ndalimin errjedhjes se gjakut me menstruacionet e shumta e ne majasellet, ne rastet e reres ne melcine e zeze, si qetesues i dhimbjeve te kokes me origjine nervore. Mund te perdoret ne forme infuzi ( 1 luge gjelle ne 0,5 litra uje ). Lulesat, te zhytura ne vaj ( ne kete rast ne nje shishe 1 litershe 250 gram mase futen ne 0,5 liter vaj ulliri ) mbasi perzihen mire lihen per nje periudhe deri sa te mare ngjyren e kuqerremte. Mbasi vaji merr ngjyre kullohet dhe pihet nga nje luge ne mengjes dhe nje ne mbremje kunder ulcerave te stomakut e duodenumit, kunder djegies, per te lyer plaget e qelbezuara qe perteriten me veshtiresi dhe per te ndaluar rrjedhjen e gjakut.
Ne ekstraktin e lulebasanit eshte gjetur nje fitoncid i quajtur imamin, i cili vepron si vrases i nje sere bakterieve dhe si stimulues ne perteritjen e indeve te demtuara kryesisht nga diegia. Lulebasani eshte vecanerisht helmuese per dhente e kuajt dhe me rralle per gjedhin dhe derrat...
Pjesa mbitokesore e lulebasanir, e grumbulluar ne fund te lulezimit dhe ne fillim te frutifikimit, perdoret per te ngjyrosur me te verdhe sendet e leshta...

Materiali eshte marre nga libri " Bimet e egra te dobishme dhe te demshme te vendit tone"

pS: LULEBASANI ( lule gjaku ) Perkthimi i sakte.

=================================================
Edhe pse nuk pajtohem me gjera te cekura me lart (sherimet qe bene kjo bime),
kjo nuk eshte arsyeja pse po reagoi ketu. Ne realitet dua te theksoi se bima Preshti apo Lule Gjaku eshte ilaq i vertet per shume gjera por duhet ditur: Ka raste edhe pse shume rrall, kur pacienti e perdor kete bime (ne cfardo forme qoft) ne drite, mund te ket ndjenja te teperta (kete e kam cekur me par ne shkresa tjera ne lidhje me kete bime), prandaj duhet patur parasysh se perdorimi i kesaj bime per persona qe jan te ndijshem ne kete bime, lejohet perdorimi i saj vetem ne terr...
 

smino

Primus registratum
Un kam nje liber "Bimet mjekesore ne familje"eshte botim i 1980....Ka qen shum i dobishem nder vite
 
U

ushqimor

Guest
Re: BIMET - EMRAT NE SHQIP DHE LATINISHT (BEN EDHE NE ANGLISHT, GJERMANISHT ETJ)

Fara e Zeze - Nigella Sativa
Eshte ilaq I vjeter Egjiptian. Egjiptasit e vjetër e konsideronin Farën e Zezë si ilaç gjithëshërues.
Muhamedi a. s. profeti i Fesë Islame në një hadith thotë: "Fara e Zezë shëron çdo sëmundje përveç vdekjes." Studiuesit amerikanë thonë se ky ilaç normalizon imunitetin e njeriut. Duke iu falënderuar kësaj bime sistemi i sëmurë i organizmit mbrojtës mund përsëri të normalizohet, e në veçanti ai i përsonit të sëmurë nga diabeti dhe kanceri. Në SHBA Fara e Zezë gjendet në treg ,ka një kohë të gjatë, si mjet plotësues i ushqimit e jo si medikament apo ilaç. Në Amerikë janë bërë analiza të sakta mbi përbërjen e kësaj bime dhe efektet të saj qëndrore. Sipas tyre është vërtetuar se të gjitha vajërat e lashta të saj të provuara janë ilaçe gjithëshëruese, të cilat janë bërë shumë të popullarizuara. Fara e zezë është një artikull ushqimor , i cili nuk ka efekte anësore apo negative, andaj si i tillë mund të konsumohet si buka e përditshme. Në Evropë Fara e zezë duke u përdorur vetëm si erëz ushqimi dhe vaj, ka rënë në pluhurin e harresës. Në Egjipt Fara e zezë luante një rol të madh në kohën e faraonëve. Ajo farë-bimë i jipej edhe të vdekurit . Mendonin se ajo bimë do t'ua kthej shpirtin njerëzve pas vdekjes së tyre në këtë jetë. Pas mihjeve në një varr të faranonit Tutenkamun, është gjteur një shishëz me vaj të farës së zezë. Dijetarët musliman kanë njoftuar se mjekët personalë të faraonëve para 3000 viteve, se vaji është përdorur kundër shumë sëmundjeve, p.sh. kundër çrregullimive gjinekologjike, ftohjeve, kundër dhembjes së kokës dhe dhëmbëve. Para se gjithash ajo përdorej kur ndpkush ndihej i molisur apo kur pësonte sëmundje të ndezjeve të paqarta, p.sh. çrregullime në lëkurë për shkak të papastërtisë. Fara e zezë përmban shumë acide të pangopura dhe shumë të ngopura, si linol dhe acide të linolit „gamma". Ky ilaç është gjithashtu i rëndësishëm si vitaminë dhe komponentë minerale dhe është mjaft e rëndësishme për prodhimin e hormoneve.Është vërejtur dukshëm se ky ilaç ka efekt pozitiv në (pezmatim lëkure në bazë nervore) neurodermitis (shih gjithashtu vaji i „borrago officinalis, fam. borraginaceae dhe Nachtkerzenöl). Çrregullimet e hormoneve që paraqiten gjatë shfaqjes së ndërrimit të viteve luajnë rol të rëndësishëm. Me përdorimin e Farës së zezë ato dhimbje mund të elimonohen. Janë bërë studime sipas te cilave Fara e Zezë mund t'ia zbus njeriut dhimbjet e kokës. Lëmitë e përdorimit që janë zbuluar kohë më parë te astma, alergjitë, diabeti e ndoshta mbase edhe te kanceri bëjnë qartë se secili prej nesh ka nevojë për këtë acid yndyre. Fara e Zezë (lat. Nigella sativa) në Afrikë është e njohur dhe kultivohet , e poashtue dhe në Turqi dhe në Lindje. Frutet e saj dallojnë dukshëm prej vendi në vend, e në veçanti me Farën tonë të kaftë, se ato janë më të zeza dhe dukshëm më të vogla. Si në shije ashtu edhe në erë ka dallime. Efekti i Farës së Zezë përgjithësisht qëndron në carvon (qiparisin e rëndomtë) që gjendet në vajin eterik, që stimulon barkun dhe ndikon në qetësimin e zorrëve dhe pengimin e fryrjes së tyre. Andaj ai përdoret si Fara e njëmendët e Zezë kundër çrregullimeve të barkut dhe zorrëve, sepse ai mbështet funksionimin e zorrëve ndërsa në anën tjetër ushtron presion mbi bakteriet infektuese. Ky mund të neutralizojë- menjanojë reaksione alergjike dhe ushtron ndikim drejtë zbutjes së astmës, alergjisë së barit, alergjisë së pluhurit dhe infektimeve gripore. Pasi që shkaktimi i dobësive në lëmin e barkut dhe të zorrëve ndikon shpesh herë në zemër dhe qarkullim të gjakut, Fara e zezë mund të bëjë zbutjen e dhimbjeve në këto sëmundje. Vlen të theksohet se efikasiteti i lakmueshëm i saj vihet në dukje te çrregullimet e mëlçisë dhe në fushën e fshikzës së urinës. Gjithashtu pas marrjes së rregullt të saj vie deri te forcimi i sistemit të imunitetit. Është vënë re se përdorimi i kësaj bime ndikon në uljen e sheqerit në gjak. Shkencëtarët e laboratorit Imuno-Biologjik kundër kancerit nga Karolina e jugut shkruajnë lidhur me këtë bimë si vijon:

„Përgjithësisht ekstrakti i „Nigella sativa-s" ndihmon në palcën kockës dhe në qelizat normale para efekteve damtuese nga virusët, i shkatërron qelizat e tumorit dhe rrit numrin e qelizave B të antitrupave . Të gjitha funksionet e përcjellura dëshmojnë se Fara e zezë është një mjet ideal për ta përdorur për parandalim të kancerit dhe në raste tjera edhe për shërim të kancerit." Në përdorime të jashtme Fara e zezë qplikohet te sëmundjet reumatike. Shkencëtarë amerikanë kanë konfirmuar rezultatin - suksesin që është arritur gajtë përdorimit të Farës së Zezë. Në medicinën popullore në Lindje dhe Azi ky loj vaji njihet për një kohë të gjatë, sepse mjekët e Egjiptit deri në Kinë në proceset e ndezjeve-pezmatimeve dhe infektimeve lëkurore në trajtë kërpurdhash e kanë përdorur këtë.

Gjithashtu në Europe (Gjermani) kohë më parë është mësuar për Farën e Zezë të Egjiptit dhe efektin e saj në shëndetin e njeriut.

Imunologu Dr. Peter Schleicher (që nga viti 1986 anëtar i Akademisë Botërore të Shkencës) ka bërë hulumtime në Institutin e tij mbi elementet e sëmundjeve kronike, gjetjen e një terapie të re për shërimin e tyre dhe mbi efektin që bën përdorimi i ekstraktit të vajit të Farës së zezë. Zbulimet e tij shkencore përputhen me ato të kolegëve të tij amerikanë. Ai shkruan: „ Me vajin nga Fara e Zezë fitojnë vlerën e vërtetë më shumë acidet e patretura, si p.sh. Linoli, acidet e linolit „Gamma" në organizëm. Përmes tyre forcohen substancat rregulluese të imunitetit si ai: Prostagladin E 1. Acidi linol stabilizon membranën e indit inflamator. Përmes tyre bëhet menjanimi i faktorëve që shkaktojnë reaksione në imunitet, të cilat mund të jenë shkaktarë të shumë sëmundjeve kronike, nga sëmundjet e gjëndrave të lëkurës (akne) deri te kanceri." Përveç tjerash perms pjesëve përbërëse në vajin e Farës së Zezë stabilizohet funksionimi i ngritur i qelizave "T" të përsonit që vuan nga alergjia dhe prëforcohet reaksioni i imunitetit permes antitrupave kundër sëmundjeve. Reaksioni i tepruar i imunitetit normalizohet dhe degranaulimi i indeve zvogëlohet. Dr. Schleicher ka testuar vajin e Farës së Zezë në 600 pacientë Ai ka konstatuar këtë rezultat: "Mbi 70% të pacientëve kanë arritur të shërojnë sëmundjet alergjike. Në mesin e të sëmurëve kishte edhe pacientë që vunnin nga alergjia e pluhurit, alergjia e barit, sëmundja e gjëndrave të dhjamit të lëkurës (sëmundjet e ekzemës), pacientë që vuajnë nga astma dhe të atillë që kanë dëmtuar mbrotjen e organizmit. Në një masë në kuadër të tyre kishte edhe sëmundje ngjitëse. Andaj ai rekomandon vajin e Farës së zezë si masë preventive kundër sëmundjeve nga të ftohtit dhe gripeve të ndryshme. Sistemi i çrregullimeve i imunitetit do të normalizohet dhe do të funksionojë si duhet. Ky efekt i fuqishëm i vajit të fares së zezë për normalizimin e imunitetit është konstatuar edhe nga ana e studimeve amerikane. Këtë konstatim e vërteton përdorimi i bimëve të erëzave në shtetet e Lindjes te të gjitha rastet e alergjive, ndezjeve, dhimbjeve të shkaktuara nga menstruacioni, depresionet, bronhitisi, astma, sëmundjet e lëkurës si dermatitisi (sëmundje e lëkurës në bazë nervore), rritje e diçkahit në lëkurë që i ngjan kërpurdhës (fungus), probleme - çrregulllime të tretjes dhe dobësim të potencies. Tash mund t'a kuptojmë arsyen pse faraoni Tutenkamun ka pasë në varrin e tij një shishëz me vaj të Farës së Zezë dhe pse Muhamedi- profeti islamik ka thtënë se vaji i farës së zezë shëron të gjitha sëmundjet përveç vdekjes. Efekti gjithëpërfshirës dhe i hatashëm e bënë këtë bimë në aspektin medicinal mjaft të rendësishme. Elemnte të ndryshme përbërëse të saj ndikojnë në mënyrë mahnitëse së bashku, kështu që njëriu e përshkruan këtë bimë në mënyrë bindëse si ilaç "gjithëpërfshirës". Mirëpo duhet pasur kudjes gjatë blerjes së saj se prej cilit vend vjen kjo Farë e zezë. Vetëm "Nigella sativa" është Fara e zezë e njëmendët me cilësitë e saj të mrekullueshme. Disa shekuj më pare edhe në Evrope njihej vaji i Farës së zezë.Ai është përdorur kundër flatulencës (fryerjës së barkut dhe zorrëve me gaz dhe ajër), verdhzës, dizenterisë (barkut të keq- të çrregulluar), dhimbjeve të barkut dhe të mushkrive. Kjo përdoret për nxerrje jashtë të urines dhe për përforcim të gjinit (me sasi të mjatueshme qumështi) të nanave për gjini. Mjerisht ky marshim triumfi i kësaj bime ka ra në pluhurin e harresës për shkak të përdorimit të medikamenteve farmaceutike. Sot mjekët gjithnjë e më shumë rekomandojnë përdorimin e vajit të Farës së zezë.
Doktoresha e programit televiziv zonja Dr. Antje Kunheman (Gjermani) shfaqi fascionimin e saj kur mori të dhënat mbi këtë vaj shërues të rizbuluar. Ajo njofton se në Kinë dhe Indi vaji i Farës së zezë përdoret me sukses si një mjet antibiotik i natyrshëm. Përveç tjerash me rastin e mbajtjes së Konferencës Ndërkombëtare mbi kancerin në Nju Delhi, shumë shencëtarë dhe mjekë u informuan për here të pare për efektin e vajit kundër tumorit. Dozimi dhe përdorimi: per mjekim, 15 minuta para ushqimit, 10-25 pika (20pika=gjysmë luge të çajit) në bukë, sheqer apo në salcë sallate për ushqim. Me atë rast nuk vijnë në shprehje vetëm cilësitë prioritare të vajit, por edhe erëzat e shkëlqyeshme të vajit të Farës së zezë . Preferohet që të bëhet një lloj mjekimi i ashtuquajtur i fazës së rritur (intenzive) dyjavore duke i përdorur 3 herë në ditë nga 5-10 pika . Kjo sasi mund të përdorçt gjatë mejkimit por edhe pas mjekimit rregullisht. Në treg mund të gjeni vajin e Farës së Zezë në shishe prej 60ml, 100 ml, 150 ml apo me sasi më të madhe. Shisha me sasi prej 150 ml mjafton për një mjekim në kohëzgjatje prej 2-3 muaj duke e përfshirë fazën e ngritjes. Megjithatë në treg mund të gjeni edhe kapsula të vajit - Farës së zezë. Aplikimi ideal: 3 herë 1-2 kapsula në ditë para ushqimit. Përmbajtja e një kapsule 500 mg. Efekti kundër fungusit dhe infektimeve në fuhsën e zorrëve mund të forcohet edhe me „Teebaumöl".

Faren e Zeze ne forme caji mund at perdorim edhe me rastin e semurjeve te tjera te shumta gjithnji duke bere perzierjen e saj me bime te tjera mvaresisht prej llojit te problemit
 
Top