Njeriu i edukuar mire, rri tek e dashura edhe vdes tek gruaja e tij.
edhe une si gurax e kuptova, por meqenese ti thua se gurax nuk paska kuptuar asgje e rrjedhimisht as une nuk paskam kuptuar, jam kurioze te lexoj si e zberthen ti kete shprehje. kerkesen time po e shtroj me shume miresjellje dhe dashamiresi.
Pra ne thenien e mesiperme vleresohet mesimet e jetes dhe dinastia e edukates se marre ne familje nder breza, ne ate fraze supozohet qe ne jete mund te jesh dhe maskara por ne asnje çast familja nuk vihet ne diskutim, çdo detyrim qe rrjedh nga ajo edukata e implementuar ne gen do zbatohet deri ne gramin e fundit.
Pra ne sensin e sotem presupozohet qe mund ta zhbesh nje familje se nje dashuri e re u shfaq, dhe kjo si pa te keq sepse luajne me virtyte qe as nuk i njohin realisht (ndershmerine) dhe ne baze te ketyre virtyteve te manipuluar shkatarrojne çdo gje te ngritur me aq mund nder vite.
Çdo individ ka mekatet e tij, une personalisht nuk e mbaj veten per engjell, por nuk mund te mos i premtoj asaj qe nese me humb dashuria, nuk me humb respekti dhe detyra morale kundrejt saj.
Te gjitha gargaritjet e tjera jane budallallek.
Friedrich Vilhem Caspar Nietzsche (shkruar nje shekull e kusur me pare) sot studiohet ende.
Mund te premtoj veprimet, por jo ndienjat, sepse keto jane te pavullnetshme. Ai qe i premton dikujt se do ta doje pergjithmone ose do ta urreje pergjithmone, premton gjera qe nuk jane ne doren e tij; por une mund te premtoj veprime qe zakonisht jane pasoja te dashurise, te urrejtjes, te besnikerise, dhe te cilat mund te rrjedhin edhe nga motive te tjera; sepse shume rruge dhe shume motive te cojne ne nje veprim. Pra, premtimi qe do ta dua pergjithmone nje tjeter, ka kete domethenie; deri sa do te dua, do te shfaq veprimet e dashurise; nese nuk do te dua me, megjithate ti do vazhdosh te marresh prej meje te njejtat veprime, edhe nese ato rrjedhin nga motive te tjera: keshtu qe, ne mendjen e njerezve te tjere, mbizoteron ideja se dashuria nuk ka ndryshuar dhe eshte gjithnje e njejta. Ne kete menyre, premtoj kohezgjatjen e dukjes dashuri, ne nje kohe qe, pa u verbuar para vetes sime, ti premtoj tjetres nje dashuri te perjetshme.
Nietzche e ka shkruar shume qarte "deri sa do te dua, do te shfaq veprimet e dashurise; nese nuk do te dua me, megjithate ti do vazhdosh te marresh prej meje te njejtat veprime". duke lene menjane faktin qe per te vepruar njesoj si te jesh i dashuruar edhe kur nuk je, ne nje kohe te gjate, duhet te jesh nje aktor jo vetem i perkryer por edhe me nje personalitet te dyfishte, por nejse... Nietzche me kete nuk po thote qe po respekton moralin, ai thjesht po thote qe duke qene se ka pranuar disa kushte fillestare (mos ta braktisesh kurre gruan apo burrin) ai po i permbahet ketyre kushteve. kjo e ben ate nje person te edukuar mire? hmm jo, te stervitur mire ndoshta. i edukuar mire do quhej nese do shkonte te gruaja e do t'i tregonte qe perkujdesja e tij nuk lind prej dashurise, por prej respektit te nje ideje tjeter, meqenese te gjithe jemi dakord se ndjenjat jane te pavullnetshme.
Po them edhe nje fjali dhe me pas e quaj te ezauruar kete teme per mua. Ndienjat mund te bejne perendi, por mund te katandisin edhe me poshte se nje kafshe, Arsyeja eshte ne fund te te gjithave.
Ka ndienja komplekse si dashuria, se ndienja e te qenit i uritur eshte instikt deri diku.ndjenja dhe instinkti jane e njejta gje?
Ka ndienja komplekse si dashuria, se ndienja e te qenit i uritur eshte instikt deri diku.
Ndersa epshi besoj se nuk eshte ndienje po instikt.
Ma bere koken pershesh. Shkurt qart e paster.ndjesia (ndijimi) i te qenit i uritur do te thuash, sepse po te prisnim urine qe te transformohej ne ndjenje do ishte shuar me kohe jeta ne toke
instinktet/emocionet nga njera ane dhe ndjenjat nga ana tjeter mund te jene te lidhur me nj-tj, por jane koncepte te ndryshme.