Më thua koston e një pëlhure për shpirtin u tha atë nate pa hënë.
Asgjë s'kish vdek për një cast.
Ish koha ajo që kish shkuar në atë pikë.
S'kish shpëtim!
Shtrydhja e tij,e strukja që do bëjë vetë ai,s'do ketë nevojë për pëlhura të hirta u kthye përgjigjia.
Të dy kishin lotuar pasi u përshëndetën,,,,,, u tha.
Carpe Diem!