Sikur vetëm ta dije se sa shumë më mungon,
asnjëherë nuk do të lejoje të të trazojnë mendimet e liga. Do të flije si qengj duke e ditur se edhe unë, duke të dëshiruar ty afër, tërë natën e përqafoj jastëkun dhe do ta ndieje se je krah meje në çdo ëndërr timen.
Sikur vetëm ta dije sa shpesh më ndodh që pavetëdijshëm ta thërras emrin tënd,
do ta kuptoje se nuk je vetëm ti që ndonjëherë ndihesh si fantazmë. Pa ty edhe unë e kam të vështirë të përshtatem me ritmin e jetës që zhurmëron përreth meje, sepse ti je shpëtimi im i vetëm nga përditshmëria e pangjyrë e kohës që jetojmë.
Sikur vetëm ta njihje të vërtetën e zemrës sime,
nuk do më të gjykoje pse sonte dua të eci rrugëve të një qyteti tjetër, aty ku ende nuk ka mbërritur asnjë shenjë e jotja.
(A.R)