Pershendetje.doja te ndaja me ju nje pjese personale,per te marr ndonje mendim se si mund te dal une nga kjo.
Qe prej 7 muajsh jam i lidhur me nje vajze.
me vajzen me te bukur,me vajzen me inteligjente,me vajzen qe me plotesonte,me vajzen qe me bente tu ndjeja super.me vajzen qe e kam cilesuar dashurin time te madhe,dhe pos saj ska vend,per tjeter.
per 6 muaj me rradhe,patem nje mardhenie te shkelqyer,te vetmet probleme qe kishim ishte se ajo donte te shkonim me shume se nje lidhje,insistonte vazhdimisht,por une nuk doja,nuk guxoja,thjesht i kerkoja kohe,fiks mbas 6 muajsh,mbase nje dite te bukur qe kishim kaluar,me tha,ti me do,dhe je ok me tenden,ti nuk ke per te guxuar asnjehere,edhe kaq,mbaroi.
ate nate nuk i thash gje,as te nesrmen me shpresen se nuk e pati seriozisht,por ajo e kishte shume seriozisht.dhe ne momentin qe e kuptova,fillova ti lutem e ti lutem me dite me rradhe,se nuk mund ta lija tme ikte,ishte e vetmja gje doja fort,ishte kthyer ne motivin e jetes time.por ajo kishte nje karakter te veshtir,kur i lutet dikush e ka nxit,por edhe une nga ana tjeter kur shikoja qe lutesha aq shume,edhe nuk konsiderohej,kisha inat.dhe filluam te ziheshim,nga mengjesi deri ne darke per me shume se nje muaj.une vazhdimisht e akuzoja se po me bente te vuaj,ajo qe nuk e duronte edhe keshtu cdo dite,por asnjehere nuk mendoja se ajo do guxonte te lidhej me dike tjeter,nuk e besoja kete,dhe mbrem kur ma tha,kam kaluar nje shok total.
nga kjo gje debati jone,kaloi cdo limit.ne nje moment nervozizmi te thelle,e kerrcenoj,i them qe une te fundos,une te shkaterroj,sepse posedoja disa foto.une vertet i thash keshtu por jo per ta bere vertet por per ta trembur te kthente,pos kesaj,ajo kaloi cdo kufi,duke me ofenduar,duke thene cdo gje ti vinte ne mendje.situata u agravua aq keq.
por problemi,me i madh qe kam eshte se nuk po mund te duroj dot iden qe eshte me dike tjeter.dhe jo vetem kaq,por shprehet o sa mire qe ika,jam e lumtur,me flet me nje arrogance te pa pame.ajo ben te forten,edhe une para saj.por une jam ne nje gjendje shume te keqe.gjithe naten mbrem pa gjume,gjith ashtu edhe sot.nuk mund te duroj dot fakrin qe me fshiu kaq lehte,nuk e duroj dot kur me thot ti nuk ke dashuri,por fiksim,apo dashuria jote eshte e semure,nuk me ka mbetur me pike rrespekti per ty.keto fjalet e saj,me bej te vdes nga brenda.nuk di si te dal nga kjo,eshte nje situat e pa kaperrcyeshme.cmendem kur mendoj qe eshte krah tjetrit.cmendem kur mendoj qe eshte lumtur me tjetrin.ndjej nje dhimbje te thelle ne shpirt,dhe nuk di si po mbijetoj.per ket gje nuk kam folur me askend,jam mbyll ne dhomen time,dhe nuk po di cte bej.do doja ndonje mendim si te dal nga kjo,si te pranoj qe mes meje dhe saj,kurre sdo kete asgje?
Ju lutem me jepni ndonje mendim,sepse une nuk po mundem.
Qe prej 7 muajsh jam i lidhur me nje vajze.
me vajzen me te bukur,me vajzen me inteligjente,me vajzen qe me plotesonte,me vajzen qe me bente tu ndjeja super.me vajzen qe e kam cilesuar dashurin time te madhe,dhe pos saj ska vend,per tjeter.
per 6 muaj me rradhe,patem nje mardhenie te shkelqyer,te vetmet probleme qe kishim ishte se ajo donte te shkonim me shume se nje lidhje,insistonte vazhdimisht,por une nuk doja,nuk guxoja,thjesht i kerkoja kohe,fiks mbas 6 muajsh,mbase nje dite te bukur qe kishim kaluar,me tha,ti me do,dhe je ok me tenden,ti nuk ke per te guxuar asnjehere,edhe kaq,mbaroi.
ate nate nuk i thash gje,as te nesrmen me shpresen se nuk e pati seriozisht,por ajo e kishte shume seriozisht.dhe ne momentin qe e kuptova,fillova ti lutem e ti lutem me dite me rradhe,se nuk mund ta lija tme ikte,ishte e vetmja gje doja fort,ishte kthyer ne motivin e jetes time.por ajo kishte nje karakter te veshtir,kur i lutet dikush e ka nxit,por edhe une nga ana tjeter kur shikoja qe lutesha aq shume,edhe nuk konsiderohej,kisha inat.dhe filluam te ziheshim,nga mengjesi deri ne darke per me shume se nje muaj.une vazhdimisht e akuzoja se po me bente te vuaj,ajo qe nuk e duronte edhe keshtu cdo dite,por asnjehere nuk mendoja se ajo do guxonte te lidhej me dike tjeter,nuk e besoja kete,dhe mbrem kur ma tha,kam kaluar nje shok total.
nga kjo gje debati jone,kaloi cdo limit.ne nje moment nervozizmi te thelle,e kerrcenoj,i them qe une te fundos,une te shkaterroj,sepse posedoja disa foto.une vertet i thash keshtu por jo per ta bere vertet por per ta trembur te kthente,pos kesaj,ajo kaloi cdo kufi,duke me ofenduar,duke thene cdo gje ti vinte ne mendje.situata u agravua aq keq.
por problemi,me i madh qe kam eshte se nuk po mund te duroj dot iden qe eshte me dike tjeter.dhe jo vetem kaq,por shprehet o sa mire qe ika,jam e lumtur,me flet me nje arrogance te pa pame.ajo ben te forten,edhe une para saj.por une jam ne nje gjendje shume te keqe.gjithe naten mbrem pa gjume,gjith ashtu edhe sot.nuk mund te duroj dot fakrin qe me fshiu kaq lehte,nuk e duroj dot kur me thot ti nuk ke dashuri,por fiksim,apo dashuria jote eshte e semure,nuk me ka mbetur me pike rrespekti per ty.keto fjalet e saj,me bej te vdes nga brenda.nuk di si te dal nga kjo,eshte nje situat e pa kaperrcyeshme.cmendem kur mendoj qe eshte krah tjetrit.cmendem kur mendoj qe eshte lumtur me tjetrin.ndjej nje dhimbje te thelle ne shpirt,dhe nuk di si po mbijetoj.per ket gje nuk kam folur me askend,jam mbyll ne dhomen time,dhe nuk po di cte bej.do doja ndonje mendim si te dal nga kjo,si te pranoj qe mes meje dhe saj,kurre sdo kete asgje?
Ju lutem me jepni ndonje mendim,sepse une nuk po mundem.