Re: Vritet nje tifoz shqipetar
Pasojeni kete tekst qe hartuan "Tifozat Kuqezi" dhe dergojani FIFA-s nga sa me shume adresa qe te jete e mundur. Kam pershtypjen se nga presioni mund te arrihet qe ndeshja e kthimit Greqi- Shqiperi, te luhet ne nje fushe neutrale.
Te nderuar zonja dhe zoterinj!
Po ju shkruajme për t’ju përcjellur protestën dhe indinjatën tone ndaj ngjarjeve të zymta e tmerruese që ndodhën pas ndeshjes Shqipëri-Greqi, ndeshje eleminatore e FIFA Kampionatit Botëror 2006, e mbajtur me 4 shtator 2004. Siç me siguri e dini, ndeshja përfundoi në favor të ekipit shqiptar, dhe normalisht përkrahja shqiptare kremtoi kudo që ajo ishte. Skuadra shiptare sapo i kishte mundur kampionët aktualë të Evropës, gjë e paarritur nga asnjë skuadër e mëparshme shqiptare. Festime të tilla spontane shpërthyen në gati të gjitha qytetet e mëdha të botës. Nga Tirana, Shkupi e Prishtina deri te Roma, Londra, Nju Jorku, Gjeneva, Çikago, Detroiti...
Këto festime ishin të sjellshme poaq sa ishin të hareshme dhe sipas informatave tona policia nuk pati nevojë të intervenojë në asnjërin nga këto qytete. E edhe shqiptarët në Greqi deshën të festojnë sikur bashkëatdhetarët e tyre në tërë botën. Mirëpo për fat të keq, në Greqi këto festime u ndërprenë me egërsi. Ne tani e dijmë se si policia speciale greke përdori forcë brutale dhe gaz lotsjellës për t’i ndaluar festimet e përkrahësve e tifozëve shqiptarë. Numra të konsiderueshëm të shtetasve grekë përdorën dhunë kundër shqiptarëve dhe dukej se qëllimisht lejoheshin nga organet e rendit t’i sulmojnë e godasin shqiptarët. Ata së bashku e shëndërruan këtë kremtë sportive në një tragjedi që kulminoi me goditjen vdekjeprurëse me thikë ndaj 20 vjeçarit Gramoz Palushi, vetës pse ai ishte shqiptar që festonte fitoren e Kombëtares së tij të futbollit. Shtatë tifozë tjerë shqiptarë pësuan lëndime të rënda trupore nga ana e linç-turmave dhe policisë greke, dhe me dhjetra të tjerë patën lëndime më të lehta që kërkuan kurim në spital.
Ne, si tifoza të organizuar të Kombëtares shqiptare, jemi të tronditur dhe të neveritur nga këto ngjarje. Ne së bashku me policinë shqiptare u angazhuam që asnjë tifoz grek në Tiranë të mos preket. Dhe përderisa së bashku me qeverinë tonë të gjithë u munduam bashkarisht ta ndalojmë çdo incident të mundshëm, na duket e qartë se tifozët dhe policia greke në Greqi e përdorën këtë rast për ta shprehur agresionin e tyre të çmendur racist e ksenofobik mbi sportdashësit e pafajshëm që gëzoheshin me fitoren e ekipit të tyre. Një ndodhi sportive u errësua shpejt nga tragjedia, nga humbja e një jete të re njerëzore. Dhe e gjithë kjo vetëm ca ditë pas përfundimit të Lojërave Olimpike të Athinës, të cilat përveç pasqyrimit të një vizioni të përsosmërisë së njeriut poashtu treguan se të gjithë ne mund të punojmë së bashku për një të ardhme më të mirë, për paqe e prosperitet. E gjithë kjo pasi imigrantë të panumërt shqiptarë punuan ditë e natë në ndërtimin e stadiumeve madhështore dhe infrastrukturave të nevojshme për suksesin e këtyre lojërave dhe të mesazhit të tyre. E gjithë kjo pasi qeveria shqiptare u tregua tejet vigjilente dhe e shtoi sigurinë në të gjithë kufijtë e saj nacionalë në mënyrë që të kontribuojë që Lojërat të zhvillohen në siguri të plotë.
Një tragjedi sikur kjo duket se demaskon se për huliganët grekë që e shkaktuan këtë dhunë dhe për forcat e tej-vrazhdta policore të atij vendi, fryma olimpike për të cilën aq mburren në Athinë e Greqi s’është gjë pos një shtirje, pretendim. Ne si tifozë futbolli mendojmë se është e drejtë e jona e paprekshme të festojmë në një vend anëtar të FIFA-së ku një qeveri e zgjedhur e demokratike, nga sa thuhet, garanton liri të shprehjes. Ne mendojmë se kemi të drejtë të kremtojmë pa u frikuar për jetën a mirëqenjen tonë. Pas Euro 2004, tifozët grekë festuan në tëre botën dhe askush nuk u lëndua vetëmse ishte grek. Ne tifozët shqiptarë, s’kërkojmë gjë më shumë pos të na garantohen të njejtat të drejta që i patën tifozët grekë pas Euro 2004.
Prandaj, me këtë rast ne kërkojmë nga ju në FIFA, si organ udhëheqës e rregullues i sportit të futbollit në përgjithësi dhe i këtij kompeticioni në veçanti, të veproni ashpër kundër shprehjeve të tilla të racizmit dhe ksenofobisë në dhe përreth të gjitha aktiviteteve sportive të organizuara në emrin tuaj. Kërkojmë nga ju të veproni në mënyrë që një gjë e tillë kurrë më të mos ndodhë. Kërkojmë nga ju që të ndërmirrni masat e nevojshme të cilat do t’i kumtojnë qartë Asociacionit Grek të Futbollit dhe qeverisë greke se nëse ata nuk mund të garantojnë për sigurinë e tifozëve mysafirë/jo-grekë, atëherë do të ndëshkohen në përputhje me rrethanat, si psh mbajtja e ndeshjeve nikoqire në fushë neutrale ose si zgjidhje e fundit, përjashtimi i ekipit të tyre nga garat. Edhepse këto masa kurrë nuk mund ta shpaguajnë as humbjen e jetës e as abuzimin dhe dëmtimet e pësuara nga tifozët tanë, ato së paku do përpiqen të garantojnë njëherë e përgjithmonë se futbolli kurrë më nuk do të përdoret si arsye e nxitjes së dhunës, urrejtjes dhe racizmit. Nëse asgjë tjetër, ja kemi borxh anëtarëve të mbetur të familjes Palushi, për të cilët tash e mbas futbolli do të jetë sporti që përgjithmonë do të zgjojë ndjenja pikëllimi dhe dhembjen më të madhe të jetës së tyre. Mosveprimi në këtë rast do të jetë njësoj si përkrahja e racizmit dhe dhunës së tillë. Dhe ne jemi të bindur se nga masat të cilat do t’i ndërmirrni gjatë këtyre muajve të ardhshëm do të varet a do të ketë edhe familje tjera greke e shqiptare me të njejtat ndjenja të zymta ndaj sportit tonë të bukur.
---
(Verzioni origjinal në anglisht)
Dear Sirs/Madams,
We are writing to you to express our protest and indignation over the sad and harrowing events that followed the FIFA World Cup 2006 qualifying fixture between the national teams of Albania and Greece, on Saturday 4 September 2004.
As you must be aware, this game ended in favour of the Albanian side and justifiably, Albanian fans everywhere celebrated. Their team had just defeated the reigning European champions, a feat never before achieved by an Albanian side. These spontaneous celebrations took place in almost every major city in the world. From Tirana, Shkup and Prishtina, to Rome, to London, New York, Geneva, Chicago, Detroit... They were as joyful as they were peaceful and to the best of our knowledge no police intervention was recorded in any of those places. Albanians in Greece felt like celebrating too, the same way as all their compatriots around the world did. But alas, in Greece these celebrations were viciously prevented from taking place. We now know that Greek riot police used brutal force and tear gas to stop the fans’ celebrations. Large numbers of Greek citizens used violence towards the Albanian fans and were seemingly given carte-blanche to engage in their violent behaviour. Together they turned a sporting celebration into a tragedy that culminated with the mortal stabbing of 20 year-old Gramoz Palushi, simply because he was an Albanian celebrating his football team’s victory. Seven other Albanian fans were seriously injured by the lynch mobs and the police, and scores more received hospital treatment.
We as organised fans of the Albanian national side are shocked and appalled by such events. On our part, we and our Albanian police made extra sure last Saturday that no Greek fans in Tirana were harmed. And while together with our government we made a concerted effort to prevent all possible incidents, it is evident that in Greece, Greek fans and police used this occasion to express mindless racist and xenophobic aggression towards innocent fans enjoying their team’s win. A sporting event was quickly overshadowed by tragedy, by a loss of young human life. And this a mere few days after the ending of the Athens’ Olympic Games, which besides providing a vision of human excellence also showed that all humans can work together to achieve a better future, peace and prosperity. This after countless Albanian immigrants in Greece worked round the clock in the construction of the great stadiums and infrastructure necessary for the success of these games and the message they convey. This after the Albanian government was also instrumental in providing extra security at all her national borders in order to ensure the Games were as safe as they could have been.
A tragedy such as this seems to reveal that to the Greek thugs that engaged in the violence and to the utterly brutal police force in that country, the Olympic spirit so vaunted in Athens and Greece was only a pretence. We as football fans believe that it is our incontrovertible right to celebrate peacefully in a FIFA member-country where an elected democratic government ostensibly guarantees freedom of expression. We think that we have the right to celebrate without being afraid we might be beaten or killed. After Euro 2004 Greek fans celebrated all around the world and no one was hurt just because they were Greek. We Albanian fans ask only to be guaranteed of the same rights Greek fans enjoyed after Euro 2004.
Thus, we hereby ask you at FIFA, as the governing and regulating body of the sport of football in general and of this competition in particular, to take firm action against any such expression of racism and xenophobia in and around all sporting events held under your auspices. We ask you act in order to prevent this tragedy from happening again. We ask you to take the necessary measures that will convey in no uncertain terms to the Greek Football Association and their government that if they cannot guarantee the safety of the visiting/non-Greek fans, a fitting and appropriate punishment shall be administered, such as the playing of their home games in a neutral venue or as a last resort, the ejection of their team from the competition. While this will never be able to make up for the loss of life, or even for the abuse and injury already suffered by our fans, it will go some way towards ensuring once and for all that football is never again used as a reason for inciting violence, hatred and racism. If nothing else, we owe it to the remaining members of the Palushi family, for whom football will forevermore be the sport that will evoke the saddest and most painful feelings. Not to take any action will surely be tantamount to condoning such racism and violence. And whether or not after the return match in Athens there will be more Greek and Albanian families harbouring the same feelings about our beautiful game, this we are convinced will depend greatly upon the actions you take in the coming months.
