Re: Vargje nga poeti Xhelal Ferizi
<div class="ubbcode-block"><div class="ubbcode-header">Originally Posted By: mallengjimi</div><div class="ubbcode-body">Un jam i hapur o miq e shokë
autori xhelal ferizi-liriku
Jam i gjerë sa qiell e tokë
Shpirti im Ka Vend Për Miq
Penda Ime ësht Si ai fiq
që e ka langun të ëmbëlsisë
Si ajo Mjalta e Bletarisë
Un Jam Kshtu Qysh S e jam le
Bashk i Dua Shqipet n' fole
si nje mjaltë t' shqiprojn tri fe
e të jen rreze amtare
por si diell per gjuhë shqiptare
e ti lidhë vet zemra e diellit
kahdo shqipja flutron qiellit
si malsorin e kosovarin
si vlonjat e myzeqarin
ti gezojnë keto male e shkrepa
ti perkundin ne shqip kta djepa
nipat e osos e te mic sokolit
te selam labit qun malsorit
te qun mules trim si zana
te zhuj slemanit ne dy tagana
e kahdo jan te bijt e shqipnis
te bec sinanit e ahmet delisë
te majave te larta e bjeshk te malit
te ded gjo lulit e t e prek calit
e shum tjerve te breg e fushes
djem te shqipnis te qarkut te pushkes
qe i ka rrit flaka e barotit
djem sternip te kastriotit
siq ish vet me flakë e zhari
drenicjan Adem jashari
prandaj vargu im lirik
me gjuhë shqipe kahdo pikë
si me pikë pikat prej ari
kur ligjeron me gjuhë shqiptari
edhe sillet neper troje
me gjuhë te embel porsi hoje
tue shetitë me fjalë bujare
kah do jan trojet shqiptare
si puntorja e ndershmja bletë
kerkon lule për me gjetë
lule shqipe neper troje
ne gjuh amtare që i del goje
e i kërkon po lidhje e koka
kahd shqip ku lulzon toka
----------
kerkon prore kah bashkimi
unuteti e bashkpunimi
kerkon lidhje gjithkombtare
ne vargje rime argjentare
te bashkoj shqipet ne gjuh amtare
------------
por se i dolen ne rruge do djaj
skile e hile e qakaj
edhe doli maska e armikut
ja kan pre rruget lirikut
her me hile e her me shpatë
me ja pre vargun e gjatë
gjuh e art me ja shkturtoe
te mos len shqip me ligjrue
por mallkue qoftë mercenari
faqeziu edhe tradhtari
që nuk la kund ai marroqi
qiell e dhe desh i perpoqi
veq me gjet dikund ndoj fjalë
me shpoti të zezë me dalë
me ja rrxue vargun lirikut
ata sherbim i bëjn armikut
e jan të zi shpotitsa të mjerë
as etikë nuk kan as vlerë
caku i tyre ish strategjia
me u përbaltë vargjet e mia
e me u lanë disi ne harresë
kshtu e ka dashtë djalli i pa besë
ata gjuajn hile se jan pjellë sherri
shpirti i tyre ësht errsirë ferri
smira zezë e gjelozija
i ushqen e zezë djallzija
ata e kan gjakun prej morri
ftyren shpirtin porsi vorri
duan qdo varg t 'shqipes me e tha
balt me hudhë gjith pa ja nda
por se u msue tash liriku
me u sulmu prej munafiku
qe sa vite e tridhjet vjet
po qendron me kta luget
se kta pisa ironik
nuk te shtrojn ty o lirik
keta punojne per grek e e shkja
nga etnija duan m' t 'nda
pran qenefeve jan si hitha
jan si skutha e si uritha
edhe e kan masken si gjevahire
e kan fjalen lajke laviree
zemra e tyre e ka zhgjyr mbrendinë
ata pshtymen gjith e lpijnë
s 'kan princip as karakter
as nuk kan ndoj besë as nderë
as te bukur emocion
jan t 'shartuem me ndoj demon
ata jan pjellë e zilisë
jan jegvgjit të flliqarisë
ata cakun e paten ne mue
vargun tim si me shemtue
te mos dal kurr diell i imi
as ndoj rreze kah ndikimi
vargu im ne asnji zemer
te mos nxej kund shqip ndoj emer
ata jan te mjerë do kopila
qe kan shkel mbi karajfila
qe kan vyshkë sa fletë e lule
kan mbjellë sherr me kodoshule
me sarhosha e me kaposha
ju rrjedh truri porsi shosha
as nuk kan kund pikë aftësije
veq të zezë at blozë mërije
edhe jargët me inate
zërin të zi si qyqe nate
e sa per vargun tim te lirë
kot e ka pra qdo vampir
qe mundohet gjak me i pi
por se sot po ka shqipni
sot po duket gjithqka e mirë
kot e ka servili i pshtirë
kot e ka ai plehagjija
se nuk shkelen vargjet t' mia
as refreni as ajo rima
qe kendojnë si kanarina
mi kan lidhë ather dikurë
kohë rruspija me ushkurë
e tradhtari e redaktori
zhgjyri i zi sabotatori
qe me fis e te veten farë
ka sherbye si mercenarë
por se sot po ka liri
po ka sy e bukuri
po ka djem talenta të mirë
qe e dallojn vargun e lirë
qe e dallojnë provokatorin
mercenarin e puthadorin
e qe e dijnë se kush per dhe
e ka zemren diell me nxe
e kush e ka porsi errsira
kush shartohet me vampira
kush kurvrohet hingirizet
kush si zhgjyre i ka kurrizet
kush e ka zemren t ' me fletë
kush e don atdheun e vet
nuk ësht vshtirë per me e dallue
gishtin kokes me ja vnue
duhet mendue veq nji dakik
per me e pa kush esht armik
kush don prore me e ndalë të miren
kush e don kohen laviren
kush e don shqipen me krena
kush jan plehra e jan legena
kjo nuk ësht shum vshtirë me e pa
kush ka zemren grek a shkja
e kush e ka zemret t' shqiptarit
e ka gjak si lengu i arit
edhe ndjenjen vrull e rrke
qe vlon prore per atdhe
kush ja don te miren lokes
kush ja don progresin tokes
kush ja don etnisë progresin
e kush kajten e interesin
kush e don shqipen flamurin
kush e don zhgjyr e ushkurin
kush don kombin me e lulzue
e kush don me e sabotue
ësht e lehtë o etnija ime
per me i pa sot kto dallime
se dikush per nji ushkurë
ja shet shqipes dhe e gurë
ja shet tokë e hise te parve
grek sllavianve e nderkombtarve
e nuk ka ndjenja a s per pes pare
as ndoj dhimbje per tokë shqiptare
veq se del me llomotitë
me kurthue me zanë ndoj pritë
me at shpirtë qe e ka si vorri
me e mashtrue kund ndoj tru qorri
ndoj ahmak qe nuk sheh para
ndoj budall kah fisi a fara
e me krypë trurin me myk
tue e lodrue si kashtë a byk
tue lodrue tue kalirue
terheq hunde e lojë tu i ndrrue
tue tallë prore si beleshi
gjithfar lope e dallaveshi
gjithfar skileje e gjithfar pele
me do prlala teveqele
autori xhelal ferizi </div></div>
