Une besoj cfare... qe festimet tek ne konceptohen me rremuje dhe me sharje? Neper rruget plot, rreth dy ore vetem rremuje dhe zhurme dhe kaos, degjon nga makinat e mbushura me gjysem njerez e gjysem kafshe: "Armeni, Armeni, t'q**sha motren!"
Nderkohe po te shohesh lajmet, gjate kohes qe cubat shtremberojne fytyrat ne me te shemtuara sesa jane per hater te nje loje futbolli, eshte tere zona rreth e rrotull Fjerit e super permbytur nga shirat, me pamje ku nga shtepite dukeshin vetem catite dhe asgje tjeter, me njerez te bllokuar dhe te demtuar dhe disa goje te liga flasin per viktima.
Por s'ka gje. Per sa kohe ne jemi te kenaqur qe kemi fituar nje ndeshje futbolli dhe kemi nje zhgarravine krenarie te perkedhelur, kujt i plasi k**i per te tjerat. Festo sot, se jeta eshte e shkurter.
Ironia eshte edhe me e thelle se kaq, dhe per me teper nuk eshte e fatit. Por nuk ja vlen te shkohet me tej. Ne fund te fundit, une besoj se ndoshta nje dite ne shekullin e 22, edhe ne do te behemi plotesisht njerez.