Ti duhet ta dish kufirin!

Blendi

Primus registratum
Ti duhet ta dish kufirin!

Gjërat e mira u vijnë atyre që durojnë, por jo atyre qe hezitojnë.

Cili eshte kufiri midis durimit dhe ngurimit?
 

Alba Shehi

Primus registratum
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

Te durosh eshte kalitje e shpirtit, nderkohe qe te ngurosh eshte thjesht nje pertaci e tij! /pf/images/graemlins/wink.gif /pf/images/graemlins/laugh.gif
 

Blendi

Primus registratum
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

Faleminderit per fjalet e mençura. Ja, i degjojme dhe tudim koken ne pohim. Themi, "Ke shume te drejte" e megjithate, te pakten mua shpesh me bie per hise te kafshoj buzen kur kuptoj cmimin qe me duhet te paguaj per ngurimin.
Por e kam bere shpesh buzen gjak kur e kafshoj nga inati i te nxituarit. Prandaj, Dilema!!! Kufiri? Ndoshta ne gjykimin? Ndoshta ne tipin. Boh!?
 

durrsakja

Primus registratum
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

Ngurimi nuk me duket pertaci e shpirtit,, me shume mendoj se eshte manifestim i frikes se pasojave apo pasigurive ne vetvete!
Inisiativen e kam admiruar gjithnje me shume se durimin!
Me mire nje gabim i nxituar se sa nje "po sikur"!
 

abs

nuk e di...
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

ne lidhje me kufirin do rishkruaja nje shembull figur ( i kam n qefe kto /pf/images/graemlins/wink.gif )

sikur te hypish mbi nje tarace shtepi e cila eshte pa kanxhella ( taraca eshte e pa anashrrethuar) pra fush fare.
Levizjet e njeriut behen vetem ne qender te saj, pasi ai ka frike te levizi ne cdo cep te tarraces( se i merren mend e bie posht /pf/images/graemlins/wink.gif )
po ta imagjinoni kte tarace te anashrrethuar hapsira e "lojes" pra levizja do jete me e madhe/me e lirshme dhe me e sigurte, njeriu ne kete rast i njeh/ndjen kufijt si dhe hapsiren e vet, keshtu ai eshte koshient per cfare ben/don, dhe kur shikon tarracen e komshiut nguron te hidhet se e din qe nuk e mbrrin dot( thyn koken e vet ) nuk eshte per te, keshtuqe fillon e i ben hismetin "rracionit" te tij. /pf/images/graemlins/wink.gif

ky nje variant... /pf/images/graemlins/laugh.gif

tani si i njeh kufijte e tija? e tj e tj eshte teme tjeter mendoj. /pf/images/graemlins/smile.gif

------------------
 

qershia

Primus registratum
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

Fillimisht postuar nga abstract:
[qb]po ta imagjinoni kte tarace te anashrrethuar hapsira e "lojes" pra levizja do jete me e madhe/me e lirshme dhe me e sigurte, njeriu ne kete rast i njeh/ndjen kufijt si dhe hapsiren e vet, keshtu ai eshte koshient per cfare ben/don, dhe kur shikon tarracen e komshiut nguron te hidhet se e din qe nuk e mbrrin dot( thyn koken e vet ) nuk eshte per te, keshtuqe fillon e i ben hismetin "rracionit" te tij. /pf/images/graemlins/wink.gif

------------------[/qb]
(se dhe une i kam qef figurat lol)

rrethimi i taraces nuk ka bej me frenimin per tu hedh ke taraca e komshiut (pra hesitimin) pasi frenimi ndodh dhe ne rastin kur s`ka kangjella pasi ai eshte shume koshient qe midis 2 taracave ka hapesire boshe (pamundesia) dhe pikerisht ideja e pamundesise shpeshhere na behet frenues.
per mua kangjellat shtojne sigurine tone brenda vetes se asgje e padeshirueshme nuk do na ndodh nese ndryshojme kordinatat brenda fushes tone te "lojes" (c`na duhet taraca e komshiut kur kemi tere ate tarace tonen..)
 

andu

Primus registratum
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

...ehh nuk do ishte keq sikur te ashtequajturit kufinj te dukeshin dhe neve te dinim deri ku te shkonim (do ishin gjerat shume te thjeshta) por ja qe nuk e kemi kete "komoditet" dhe ajo qe na ngelet te bjeme eshte ose te rrime aty ku jemi ose te kerkojme per kufijte, pra duhet ta perplasim pak koken te ato kangjellat qe nuk i shohim e mund te na dhembi pak por do ishte me mire se sa te rrije pa levizur /pf/images/graemlins/wink.gif
 

andu

Primus registratum
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

PS: llokume ke goja nuk ka... /pf/images/graemlins/smile.gif
 

AnaBlue

Forumium maestatis
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

Do ishte mrekulli sikur dikush te kishte formulen e kufirit! Por askush nuk e ka dhe vetem perdor intuiten per ta percaktaur kufirin ne momentin dhe rrethanat qe jane!
Ka te beje shume dhe me natyren e njeriut, ca tipa kane kurajon dhe po e kaluan kufirin nuk i behet vone fare! Te tjere jane me te ndjeshem nga "denimi" dhe hezitojne mos bejne gabime.

Megjithate, te gjithe kemi pasur raste qe kemi kaluar kufirin, apo kemi hezituar dhe jemi penduar me vone.

Kush ta dije formulen, te ma thote dhe mua.
help.gif
 

abs

nuk e di...
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

Megjithate, te gjithe kemi pasur raste qe kemi kaluar kufirin, apo kemi hezituar dhe jemi penduar me vone.
Kush ta dije formulen, te ma thote dhe mua
help.gif


kjarte /pf/images/graemlins/smile.gif , kot s thone se Gabimi eshte mesuesi me i mire...nga pervojat qe bejme njohim me shume vehten dhe kufijte tane...

formulen mendoj se me mire se e din ti per vehten tende se di asnjeri...

-----------------
" Das Geheimnis des Glückes ist die Freiheit, deren Geheimnis aber ist der Mut".
 

Harpetari

Primus registratum
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

Fillimisht postuar nga Blendi:
[qb]Faleminderit per fjalet e mençura. Ja, i degjojme dhe tudim koken ne pohim. Themi, "Ke shume te drejte" e megjithate, te pakten mua shpesh me bie per hise te kafshoj buzen kur kuptoj cmimin qe me duhet te paguaj per ngurimin.
Por e kam bere shpesh buzen gjak kur e kafshoj nga inati i te nxituarit. Prandaj, Dilema!!! Kufiri? Ndoshta ne gjykimin? Ndoshta ne tipin. Boh!?[/qb]
E shof vlla qe nuk paske nan si e imja qe te qepet edhe po ngurrove bir nan bir te ha gurrmazin,te nxin jeten shyqyr zotit qe nuk ka arrit deri te pika qe te te nxij syrin.Po vallahi qe tu dashka nji se jo per gje po do ngelesh pa buz hic. /pf/images/graemlins/wink.gif
 

durrsakja

Primus registratum
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

Ehhh sikur te kishim disa pergjigje....

Formula s'me duhet fare, se ne cdo situate te tille njeriu meson ne nje menyre apo tjeter.Keshtu skaliten kapitujt e jetes....ndersa njeriu bie e rimekembet!

"Die trying" /pf/images/graemlins/smile.gif
 

Vis Elbasani

Forumium praecox
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

Jam kunder atyre qe mendojne se eshte shpresa.

Gjithsesi, une them se kufiri midis durimit e ngurimit eshte guximi.

Njeriu shpesh edhe nxitohet ne jete, edhe pret teper, edhe genjen veten me shpresa. Ne kete jete sipas meje, duhet te kesh guxim, mbi te tjerat. Nuk e kam synim te mbeshtes idene e te qendruarit ne histori, por ata qe kane mbetur kane qene kryesisht guximtare(çifutet, Hitler, Galilei, Mozart, Bin Laden, Jul Caesar, vikinget, trojanet dhe pellazget e tjere, Colombo, etj.). ...e vetmja gje qe i bashkon te gjithe keta!
 

TEA

Forumium maestatis
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

Durimi : tregon vullnetin e nje individi per te shkuar perpara , shpresa qe X-i ne nje te ardhme do na japi ate ç'ka ne kerkojm .
Ngurimi : eshte pa qartesia ( guroj per te vepruar ne X menyre sepse nuk di se ç'fare .... )dhe mos siguria ne uni-n e ç'do individi .

Kufit nuk mund te jen te barabart per te ter , sepse ç'do person ka limitet e veta te vepruarit , te duruarit ...

Shpresa genjen mendien tone dhe fal kesaj genjeshtre ne kemi guximin per te shkuar perpara .
 

Ofelia

Forumium praecox
Re: Ti duhet ta dish kufirin!

Nguroj sepse pres kohe me te mira... Duroj sepse ditet qe i parashikoja te mira, me rane rende ne mendje e e ne stomak...
Kufiri? Kurajoja.
 
Top