Re: Te duash eshte me shume se dashuria.
Shushurima e gjetheve më bën të mos ndihem e vetmuar pa prezencë të askujt!
U flas atyre në gjuhën time, në gjuhën e dhimbjes dhe mëkatit që vret një shpirt.
Kam kaq nevoj sërish të shikoj sytë e tu ku gjeta botën.
Më duhesh ti, më beso, pa ty dhe me njerëz jam e vetmuar, dhe me buzëqeshje qaj pareshtur…! Ti je larg, kaq larg nga unë, mbase tash dëfren diku në zërin e rinisë apo mbase i këndon dikujt. S’e di, s’të shoh dot…!
Por nëse ti ndonjëherë më shikon, dije se mendoj për ty, vuaj për ty, shtirem sikur jam e lumtur vetëm për ty! Gjithkund shoh vetëm imazhin tënd, fytyrën tënde, më kupto! S’pata forcë kurrë të largohem nga ti…. akoma më duket sikur dëgjoj zërin tënd, fjalën tënde: „Të dua!“
A thua, Zot, dhe sot më do mua?
S’e di përse pyes kur e di se gjithçka mbaroi, por unë e mësova prej tij të besoj në dashuri, të ndjej pa logjikë, të dua pa frikë!
Pa të unë s’jam vetvetja, s’jam i tëri, s’jam një person, jam i përgjysmuar se gjysma tjetër është me të…
Më duhet çdo ditë e më tepër, më mungon çdo mëngjes, çdo mbrëmje…
Lutem të të shoh dhe një herë të flas me ty, ashtu siç di vetëm unë: pa ligje, pa gjykime. Atëherë do të më besosh se zemra ime ishte në gjendje dhe të ndalohej për ty. Pa ty jam një hic, pa ty s’jam asgjë…
U ndamë me shprehjen e fundit “natën e mirë”. A thua ishte e mirë ajo natë?!
Të paktën për mua ishte ferr.
Më vjen keq që duhej gjërat të mbaronin kësisoj, por as vet s’e di ç’bëra, si më erdhi gjithë ky mister i pazbuluar, kurrë s’isha ndjerë kaq keq sa ndihem sot. Më thuaj Zot: si do të jetoj pa të, si do mundem t’i largoj ëndrrat, iluzionet, shpresat që i kisha të lidhura vetëm me të, si…?!
Dua, shumë dua që çdo gjë të ishte kaq ndryshe, të ishte sërish e bukur siç filloi.
Atë natë s’ta thash nga frika dhe krenaria që kam për veten, por kam nevojë dikujt t’i rrëfehem duke ia thënë të vërtetën, atë se betohem, betohem se askë s’do lejoj të ma vjedhë imazhin tënd. Ai do të jetë gjithmonë me mua, do të ketë vend të veçantë në zemrën time, ai përherë do mbetet kujtimi më i bukur që pata!
S’di në do mjaftonte t’ju them vetëm se ju dua! Ajo që ndjej unë s’shprehet dot me fjalë, as dhe me shkrim.
S’di se çfarë ishte e gjithë kjo, a ishte dashuri apo…?
