Fillimisht postuar nga
NeLk@:<br />[qb] E paske bere novele.
Une nuk kam piken e emocioneve apo te ngurimit me, sepse mamate e te dashurve te mi kane rene ne dashuri me mua qysh me takimin e pare <img src="/pf/images/graemlins/laugh.gif" alt="" /> . Ne fakt tani qe e mendoj kete pune, edhe shoqeve te mamit ose cdo gruaje mbi 40 vjec i hyj shpejt ne zemer <img src="/pf/images/graemlins/laugh.gif" alt="" />
Me kujtohet hera e pare fare, isha 16 vjec, nje adoleshente tutkune, sapo kisha mberritur ne US dhe e tmerruar nga anglishtja ime. Refuzoja me cdo kusht ti takoja se kisha hall se do ti shqiptoja anglishten keq dhe ata do qeshnin me mua. Sa frikacake kam qene, ata ishin ruse, e kishin aksentin 3 fish me te rende se une. <img src="/pf/images/graemlins/smile.gif" alt="" /> Mu desh te pranoja sepse ata donin te dinin me ke shoqerohej i biri. Darka ishe formale, dhe une qe isha mesuar vec me nje luge e pirun ne shqiperi, fillova te perdor thiken e vogel te gjalpit per cdo pjate, (pse prihej mishi me te). Ata ishin shume te dashur, me pyeten per familjen, per shkollen, me lane te pija vere <img src="/pf/images/graemlins/wink.gif" alt="" /> , dhe e jema nxorri albumin e familjes e nisi te me tregonte mbare e prape per te birin. Me dha dy libra anglishteje qe i perdorte me studente e saj, dhe me tha se kishte besim se do ja dilja mbare ne kete vend. Me puthi
. Mbaj mend qe pas asaj dy motrat e tij me merrnin gjithmone me vete kur shkonin ne "mall" ose kinema. [/qb]
