Socialistët “rreshtohu”, demokratët “shpërndahu”.
Ndoshta nuk eshte Tema e posacme per kete postim.. por te jep nje ide se cmund te ndodh ne zgjedhjet lokale dhe PSE.
Analizë Koment
Socialistët “rreshtohu”, demokratët “shpërndahu”.
Nga Besi Bekteshi
Në fakt me të vërtetë që ushtria nuk hyn në këtë mes, por po ta shohësh nga kënd vështrimi i skuadrës apo batalionit, pikërisht kjo është komanda që po marrin dhe zbatojnë dy partitë kryesore në qytetin ku beteja politike pritet të jetë fusha më interesante e një ndeshje pa asnjë përjashtim të goditjeve të ndërsjellta. Qyteti ku të majtët nuk kanë fituar asnjëherë, duke filluar nga përfundimi i zgjedhjeve të partisë socialiste do të jetë edhe barometri politik se çfarë do të jetë në gjëndje të bëjë partia më e madhe e opozitës dhe si do ti përgjigjet ajo në pushtet, asaj që fare mirë mund të quhet strategji e marrjes së pushtetit aty ku je i pa sigurtë.
Ka kohë që socialistët megjithë përçudnimet dhe “rrafshimin”intelektual që i kanë bërë partisë së tyre në Shkodër, tentojnë që të luajnë fort me kundërshtarin i cili është i fortë si rezultat, por aspak i tillë realisht po të kishte përpara parti e cila do të kishte besimin se shkodranët urrejnë komunistët dhe jo të majtët. Nga manovrat e vetë PD-së zgjedhjet e fundit me rikandidimin e tretë të Valentin Palajt dhe dërgimin e Pjetër Arbnorit në Malësi të Madhe ku edhe përçarja e demokratëve aty u demostrua edhe në zyrë të Berishës, socialistët luajtën bukur, duke marrë periferinë e Shkodrës. Ato vendosën dy ish demokratë të cilët sigurinë e tyre nuk e kishin vetëm te fondet, por edhe te mënyra aspak socialiste (prokomuniste) edhe në shprehje. Ky sulm i PS-së ishte i sukseshëm, sepse shfrytëzoi konjukturat aspak të mirë ngritura nga PD-ja lart në Tiranë, por që nuk luheshin jashtë oborreve të shkodranëve atje. Socialistët politikisht treguan se janë të fortë kur zhveshin disi PS-në nga integriteti i tyre majtist dhe revolucionaro-konservator. Megjithatë kjo ishte koha e Nanos dhe periferia e Shkodrës u kap me hesapet e tij dhe stërkëmbëshat që demokratët i vunë njëri tjetrit pa mëshirë dhe pse jo, me qëllim. Mjafton të përmendim faktin e deklaruar edhe nga zonja Topalli se Shkodra do të fitojë 9-0 si qark dhe 7-2-shi do të thotë që një pjesë e periferisë së saj, u sulmua dhe u mor nga socialistët.
Sot Edi Rama po vepron ndryshe. Ai i do në rresht socialistët dhe ju ka dhënë komandën “rreshtohu”por rreshtin e do të kontrolluar dhe aspak informal. Më kujtohet se përpara se të fillonin zgjedhjet, nga PS-ja në Shkodër deklaroheshin prurje dhe anëtarësime nga zonat rurale dhe informale të Shkodrës me shifra 800, 1200 dhe dukesh se kjo parti është tre-katër herë më e madhe se PD-ja që në fakt organizimin e ka formal nga që votat i merr edhe pa bërë asgjë. Por çndodhi? Ndodhi që këto anëtarsime ishin vetëm një prurje njerzish dhe premtime pune të cilat pastaj u shëndruan në vota kundër partisë që medemek i kishte anëtarë.
Rama në Shkodër duke shfrytëzuar përqindjet e pakta të daljes në votime të qytetit dhe disi fshatit, shau të gjitha partitë. I quajti “ujqër qorrë që vetëm kafshojnë dhe nuk dëgjojnë”. Ai shau dhe partinë e tij përpara se ai të ishte kreu i saj. Shkodranëve ai ju premtoi se do të ndërtonte me anën e parimit “një anëtar një votë” një parti ku idiotizmat e dikurshëm të mos përsëriten më. Me ndarjen Bashki dhe Komuna të PS-së si organizim në Shkodër për zgjedhjet lokale Rama do të synojë kreun e Bashkisë së qytetit ku socialistët nuk kanë qënë të zot për të ndryshuar asgjë.
Sot, duhet thënë e drejta, nuk egziston alternativa socialiste në Shkodër sepse asnjëherë nuk ka qënë e zonja të ndryshojë mendjen e shkodranëve. Sot Rama, po tenton strategjinë Rama. Ramës i vinte keq nëqoftëse dikush do të mbante foton e tij në zyrë apo tavolinë, por Ramës në komunikim mediatik, pavarsisht se i mbrapshtuar nga përzgjedhjet dhe përjashtimet e gazetarëve, i vinte mirë që një pjesë e shkodranëve e adhurojnë jo si kreu i PS-së, sepse për atë as që pyesin fare, por si kreu i Bashkisë dhe si “pyka” në mes të Berishës dhe Nanos. Pikërisht këtë do të luajë ai në Shkodër dhe me sa duket o ka qënë i zgjuar ai që ja ka rekomanduar o është vetë i mirë informuar për realitetin shkodran. Rama me sa duket nuk do të bjerë në grackat që përgatit “Shkodra virtuale” të cilat janë me mbiemra të mëdhenj e shtëpi të mëdha. Me fise të mëdha dhe të fortë nga zonat rurale. Me sahan lëpirës që shajnë Shkodrën në Tiranë dhe Tiranën në Shkodër. Me religjone të cilat në momente deçizive kanë lëvizuar balancat qytetare në qëndrën e kulturës së fjetur, por që kur zgjohet nga gjumi godet ashpër, ashtu siç ka ndodhur me partinë e Berishës në 1996, për pushtetin lokal. Rama edhe pyetjes se çfarë religjoni ka, ju përgjigj që beson në diçka, por këtë nuk ja thotë njeriu. Shkodra ju ka përgatitur shumë personave gracka të tilla nga ku kanë dalë të lagur, pavarësisht se pastaj mund të jenë bërë edhe kryeministra apo ministra dhe ja kanë shpërblyer, duke e lënë pa drita dhe pa zhvillim. Megjithatë Rama në sulmin e tij ndaj marrjes së Shkodrës ka një pengesë të madhe dhe këtë e ka brënda partisë së tij pikërisht në Shkodër. Në qoftëse PS-ja filloi dhe ka akoma tentativa të vazhdojë të identifikohet me zonën rurale për zgjidhje si të “Maocedunidesë” që fshati të rrethojë qytetin, kalimi tjetër është në rreshtimin e llogaritur, por nëpërmjet “skuthave” të qytetit të cilët të gjithë problemet i zgjidhin vetëm në bazë të përllogaritjes dhe të asaj që thonë në të kundërt të mendimit që kanë. Shkodrës sot për kreun e PS-së të qytetit nuk i janë propozuar emra të mëdhenj dhe ideologë apo me influencë në qytet. Shkodra nuk ka socialistë influentë në lartësitë e PS-së në Tiranë siç kundër ka PD-ja. Kjo gjë ka sjellë që PS-ja e Shkodrës të konsiderohet si e “njerkës” dhe nuk dihet se me Edi Ramën zëri i shkodranëve socialistë do të dëgjohet edhe në lideshipin partiak të selisë rozë në Tiranë. Fakti është se edhe niveli i tyre ka qënë i dobët, por kjo ka ardhur se në Tiranë vetë organizatën e madhe të Shkodrës e kanë konsideruar si apendiks dhe nuk kanë pasur shumë qejf qytetarët e majtë shkodranë.
Jo vetëm që nuk i ka pasur qejf, por në të kundërt ju ka vënë sipër edhe “teoricienë” të forcës dhe fisit të zonave rurale, duke lënë në shtëpi edhe të majtë që nuk votojnë kurrë për Berishën, por që si qytetarë që janë nuk votojnë dot kur ju preket toka, gjuha,feja,edukata,prona e tyre. Në e ngatërroftë edhe Edi Rama këtë gjë, shumë shpejt do të mësojë me “shpenzimet e veta” si si humbet në Shkodër edhe kur ju ke “futur” frikën me trima të gjithë qytetit.
Edi Rama në sfidën e tij për Shkodrën, po ndihmohet shumë dhe fort nga PD-ja e qytetit më të sigurtë të kësaj force politike.
Partia Demokratike në Shkodër ka marrë komandën “shpërndahu” dhe gjysma po qan dhe gjysma po qesh për marrjen e pushtetit qëndror. PD-ja e Shkodrës nuk është aspak e organizuar si PS-ja dhe kjo nuk është e çuditëshme. Ajo në saj të komandës “shpërndahu” të deritanishme të socialistëve, nuk ka provuar të mblidhet asnjëherë realisht në rresht. Por sot ajo vegjeton, duke dhënë shëmbullin se si është gjumi para se të “biesh nga shtrati” në çimento dhe të përplasësh kokën dhe brinjët. Shkodra ka pasur deputetë që nuk kanë thënë asgjë dhe nuk kanë bërë asgjë. Por sot ajo ka përsëri deputetë në po këtë linjë. Po kështu në Këshillin Bashkiak i cili është në mungesë të plotë nga PD-ja dhe në “llastim” nga PS-ja. PD-ja e Shkodrës është e prezantuar vetëm nga zonja Topalli. E gjithë jeta e PD-së së Shkodrës është kapja e punëve dhe drejtorive. Për këtë gjë ato që bëhen drejtorë “bërtasin” në tavolina për të qënë më të sigurtë se mbas emërimit të tyre është zonja Topalli, por edhe nga 5-6 pretendentët e po atij posti “bërtitet” se mbas jo vendosjes së tyre në karrike, është zonja Topalli. Nga Partia Demokratike dhe “karrikekërkuesve” tashmë Berisha nuk përmendet dhe kjo tregon se lartësia më e madhe e PD-së, Shkodrën e ka lënë në dorë të shkodranes së fuqishme e cila si të jenë të vërteta dhe mos të jenë të vërteta emërimet dhe ç’emërimet “do ti gëzojë”, sepse asnjë herë nga zyrat e PD-së në Shkodër nuk është dalë për tu thënë gjë apo për të sqaruar gjë. Nuk është bërë një mbledhje dhe nuk ka dalë asnjë deklaratë për shtyp në këtë parti qoftë edhe për ndonjë rast të jashtëzakonshëm.
Gjithsesi të gjitha që kanë të bëjnë me PD-në e Shkodrës janë një “vesë” e hollë mengjezi pranveror, përballë “shiut” tropikal që vjen nga Tirana. Por askush deri tani nuk mburret me bëmat e Astrit Bushatit dhe Arenca Troshanit, Gilman Bakallit dhe ndokujt tjetër. As nuk i shajnë për ndonjë të keqe, sepse aktualisht janë inertë dhe të pa faj në atë fajësi që të jep gjëndja e mos pasjes gjë në dorë as për mirë dhe as për keq.
Problemi qëndron në superprotagonistët të cilët edhe kur bëjnë mirë sulmohen se përsëritet shumë kjo gjë, imagjinohet qartësisht se kur bëjnë ndonjë gjë keq se çfarë inpakti ka në Shkodër kjo ndodhi.
Në të vërtetë ti japësh komandën qetësohu PD-së ndoshta është edhe oportune, sepse “janë lodhur shumë” duke fituar me një kundërshtar virtual dhe me qytetarinë shkodrane e cila në antikomunizmin thelbësor që e ka si percepsion politik, tërheq me vehte edhe periferinë e saj rurale, duke ndëshkuar socialistët që me pa aftësinë e tyre kanë vazhduar të zgjedhin monopatet për të marrë kalanë e Shkodrës.
Tashmë në Shkodër nuk është viti 90-të, as 96-të dhe as viti 97-të e biles as viti 2001. Në Shkodër të majtën nuk e dinë më për “armike” dhe jashtëtokësore. Sot Shkodra di që ka në pushtet partinë që i ka dhënë shumicën e votave të atyre më pak se 40% që kanë dalë në votime. Por gjithsesi votat ja ka dhënë Partisë Demokratike në Shkodër dhe jo një personi sa do i fuqishëm dhe i përkrahur politikisht qoftë. E në qoftë se ky person kërkon që të gjitha problemet e Shkodrës (përveç Shqipërisë) ti zgjidhë vetë, akoma më mirë, se kështu PS-ja nuk ka nevojë të bëjë duel me të gjithë PD-në, por vetëm me këtë person apo persone, kështu që show është i garantuar dhe me një komoditet absolutisht të nevojshëm për shkodranët të cilët kanë 62 vite që duelet i paguajnë shtrenjtë në kurrizin e tyre.
Ndoshta nuk eshte Tema e posacme per kete postim.. por te jep nje ide se cmund te ndodh ne zgjedhjet lokale dhe PSE.
Analizë Koment
Socialistët “rreshtohu”, demokratët “shpërndahu”.
Nga Besi Bekteshi
Në fakt me të vërtetë që ushtria nuk hyn në këtë mes, por po ta shohësh nga kënd vështrimi i skuadrës apo batalionit, pikërisht kjo është komanda që po marrin dhe zbatojnë dy partitë kryesore në qytetin ku beteja politike pritet të jetë fusha më interesante e një ndeshje pa asnjë përjashtim të goditjeve të ndërsjellta. Qyteti ku të majtët nuk kanë fituar asnjëherë, duke filluar nga përfundimi i zgjedhjeve të partisë socialiste do të jetë edhe barometri politik se çfarë do të jetë në gjëndje të bëjë partia më e madhe e opozitës dhe si do ti përgjigjet ajo në pushtet, asaj që fare mirë mund të quhet strategji e marrjes së pushtetit aty ku je i pa sigurtë.
Ka kohë që socialistët megjithë përçudnimet dhe “rrafshimin”intelektual që i kanë bërë partisë së tyre në Shkodër, tentojnë që të luajnë fort me kundërshtarin i cili është i fortë si rezultat, por aspak i tillë realisht po të kishte përpara parti e cila do të kishte besimin se shkodranët urrejnë komunistët dhe jo të majtët. Nga manovrat e vetë PD-së zgjedhjet e fundit me rikandidimin e tretë të Valentin Palajt dhe dërgimin e Pjetër Arbnorit në Malësi të Madhe ku edhe përçarja e demokratëve aty u demostrua edhe në zyrë të Berishës, socialistët luajtën bukur, duke marrë periferinë e Shkodrës. Ato vendosën dy ish demokratë të cilët sigurinë e tyre nuk e kishin vetëm te fondet, por edhe te mënyra aspak socialiste (prokomuniste) edhe në shprehje. Ky sulm i PS-së ishte i sukseshëm, sepse shfrytëzoi konjukturat aspak të mirë ngritura nga PD-ja lart në Tiranë, por që nuk luheshin jashtë oborreve të shkodranëve atje. Socialistët politikisht treguan se janë të fortë kur zhveshin disi PS-në nga integriteti i tyre majtist dhe revolucionaro-konservator. Megjithatë kjo ishte koha e Nanos dhe periferia e Shkodrës u kap me hesapet e tij dhe stërkëmbëshat që demokratët i vunë njëri tjetrit pa mëshirë dhe pse jo, me qëllim. Mjafton të përmendim faktin e deklaruar edhe nga zonja Topalli se Shkodra do të fitojë 9-0 si qark dhe 7-2-shi do të thotë që një pjesë e periferisë së saj, u sulmua dhe u mor nga socialistët.
Sot Edi Rama po vepron ndryshe. Ai i do në rresht socialistët dhe ju ka dhënë komandën “rreshtohu”por rreshtin e do të kontrolluar dhe aspak informal. Më kujtohet se përpara se të fillonin zgjedhjet, nga PS-ja në Shkodër deklaroheshin prurje dhe anëtarësime nga zonat rurale dhe informale të Shkodrës me shifra 800, 1200 dhe dukesh se kjo parti është tre-katër herë më e madhe se PD-ja që në fakt organizimin e ka formal nga që votat i merr edhe pa bërë asgjë. Por çndodhi? Ndodhi që këto anëtarsime ishin vetëm një prurje njerzish dhe premtime pune të cilat pastaj u shëndruan në vota kundër partisë që medemek i kishte anëtarë.
Rama në Shkodër duke shfrytëzuar përqindjet e pakta të daljes në votime të qytetit dhe disi fshatit, shau të gjitha partitë. I quajti “ujqër qorrë që vetëm kafshojnë dhe nuk dëgjojnë”. Ai shau dhe partinë e tij përpara se ai të ishte kreu i saj. Shkodranëve ai ju premtoi se do të ndërtonte me anën e parimit “një anëtar një votë” një parti ku idiotizmat e dikurshëm të mos përsëriten më. Me ndarjen Bashki dhe Komuna të PS-së si organizim në Shkodër për zgjedhjet lokale Rama do të synojë kreun e Bashkisë së qytetit ku socialistët nuk kanë qënë të zot për të ndryshuar asgjë.
Sot, duhet thënë e drejta, nuk egziston alternativa socialiste në Shkodër sepse asnjëherë nuk ka qënë e zonja të ndryshojë mendjen e shkodranëve. Sot Rama, po tenton strategjinë Rama. Ramës i vinte keq nëqoftëse dikush do të mbante foton e tij në zyrë apo tavolinë, por Ramës në komunikim mediatik, pavarsisht se i mbrapshtuar nga përzgjedhjet dhe përjashtimet e gazetarëve, i vinte mirë që një pjesë e shkodranëve e adhurojnë jo si kreu i PS-së, sepse për atë as që pyesin fare, por si kreu i Bashkisë dhe si “pyka” në mes të Berishës dhe Nanos. Pikërisht këtë do të luajë ai në Shkodër dhe me sa duket o ka qënë i zgjuar ai që ja ka rekomanduar o është vetë i mirë informuar për realitetin shkodran. Rama me sa duket nuk do të bjerë në grackat që përgatit “Shkodra virtuale” të cilat janë me mbiemra të mëdhenj e shtëpi të mëdha. Me fise të mëdha dhe të fortë nga zonat rurale. Me sahan lëpirës që shajnë Shkodrën në Tiranë dhe Tiranën në Shkodër. Me religjone të cilat në momente deçizive kanë lëvizuar balancat qytetare në qëndrën e kulturës së fjetur, por që kur zgjohet nga gjumi godet ashpër, ashtu siç ka ndodhur me partinë e Berishës në 1996, për pushtetin lokal. Rama edhe pyetjes se çfarë religjoni ka, ju përgjigj që beson në diçka, por këtë nuk ja thotë njeriu. Shkodra ju ka përgatitur shumë personave gracka të tilla nga ku kanë dalë të lagur, pavarësisht se pastaj mund të jenë bërë edhe kryeministra apo ministra dhe ja kanë shpërblyer, duke e lënë pa drita dhe pa zhvillim. Megjithatë Rama në sulmin e tij ndaj marrjes së Shkodrës ka një pengesë të madhe dhe këtë e ka brënda partisë së tij pikërisht në Shkodër. Në qoftëse PS-ja filloi dhe ka akoma tentativa të vazhdojë të identifikohet me zonën rurale për zgjidhje si të “Maocedunidesë” që fshati të rrethojë qytetin, kalimi tjetër është në rreshtimin e llogaritur, por nëpërmjet “skuthave” të qytetit të cilët të gjithë problemet i zgjidhin vetëm në bazë të përllogaritjes dhe të asaj që thonë në të kundërt të mendimit që kanë. Shkodrës sot për kreun e PS-së të qytetit nuk i janë propozuar emra të mëdhenj dhe ideologë apo me influencë në qytet. Shkodra nuk ka socialistë influentë në lartësitë e PS-së në Tiranë siç kundër ka PD-ja. Kjo gjë ka sjellë që PS-ja e Shkodrës të konsiderohet si e “njerkës” dhe nuk dihet se me Edi Ramën zëri i shkodranëve socialistë do të dëgjohet edhe në lideshipin partiak të selisë rozë në Tiranë. Fakti është se edhe niveli i tyre ka qënë i dobët, por kjo ka ardhur se në Tiranë vetë organizatën e madhe të Shkodrës e kanë konsideruar si apendiks dhe nuk kanë pasur shumë qejf qytetarët e majtë shkodranë.
Jo vetëm që nuk i ka pasur qejf, por në të kundërt ju ka vënë sipër edhe “teoricienë” të forcës dhe fisit të zonave rurale, duke lënë në shtëpi edhe të majtë që nuk votojnë kurrë për Berishën, por që si qytetarë që janë nuk votojnë dot kur ju preket toka, gjuha,feja,edukata,prona e tyre. Në e ngatërroftë edhe Edi Rama këtë gjë, shumë shpejt do të mësojë me “shpenzimet e veta” si si humbet në Shkodër edhe kur ju ke “futur” frikën me trima të gjithë qytetit.
Edi Rama në sfidën e tij për Shkodrën, po ndihmohet shumë dhe fort nga PD-ja e qytetit më të sigurtë të kësaj force politike.
Partia Demokratike në Shkodër ka marrë komandën “shpërndahu” dhe gjysma po qan dhe gjysma po qesh për marrjen e pushtetit qëndror. PD-ja e Shkodrës nuk është aspak e organizuar si PS-ja dhe kjo nuk është e çuditëshme. Ajo në saj të komandës “shpërndahu” të deritanishme të socialistëve, nuk ka provuar të mblidhet asnjëherë realisht në rresht. Por sot ajo vegjeton, duke dhënë shëmbullin se si është gjumi para se të “biesh nga shtrati” në çimento dhe të përplasësh kokën dhe brinjët. Shkodra ka pasur deputetë që nuk kanë thënë asgjë dhe nuk kanë bërë asgjë. Por sot ajo ka përsëri deputetë në po këtë linjë. Po kështu në Këshillin Bashkiak i cili është në mungesë të plotë nga PD-ja dhe në “llastim” nga PS-ja. PD-ja e Shkodrës është e prezantuar vetëm nga zonja Topalli. E gjithë jeta e PD-së së Shkodrës është kapja e punëve dhe drejtorive. Për këtë gjë ato që bëhen drejtorë “bërtasin” në tavolina për të qënë më të sigurtë se mbas emërimit të tyre është zonja Topalli, por edhe nga 5-6 pretendentët e po atij posti “bërtitet” se mbas jo vendosjes së tyre në karrike, është zonja Topalli. Nga Partia Demokratike dhe “karrikekërkuesve” tashmë Berisha nuk përmendet dhe kjo tregon se lartësia më e madhe e PD-së, Shkodrën e ka lënë në dorë të shkodranes së fuqishme e cila si të jenë të vërteta dhe mos të jenë të vërteta emërimet dhe ç’emërimet “do ti gëzojë”, sepse asnjë herë nga zyrat e PD-së në Shkodër nuk është dalë për tu thënë gjë apo për të sqaruar gjë. Nuk është bërë një mbledhje dhe nuk ka dalë asnjë deklaratë për shtyp në këtë parti qoftë edhe për ndonjë rast të jashtëzakonshëm.
Gjithsesi të gjitha që kanë të bëjnë me PD-në e Shkodrës janë një “vesë” e hollë mengjezi pranveror, përballë “shiut” tropikal që vjen nga Tirana. Por askush deri tani nuk mburret me bëmat e Astrit Bushatit dhe Arenca Troshanit, Gilman Bakallit dhe ndokujt tjetër. As nuk i shajnë për ndonjë të keqe, sepse aktualisht janë inertë dhe të pa faj në atë fajësi që të jep gjëndja e mos pasjes gjë në dorë as për mirë dhe as për keq.
Problemi qëndron në superprotagonistët të cilët edhe kur bëjnë mirë sulmohen se përsëritet shumë kjo gjë, imagjinohet qartësisht se kur bëjnë ndonjë gjë keq se çfarë inpakti ka në Shkodër kjo ndodhi.
Në të vërtetë ti japësh komandën qetësohu PD-së ndoshta është edhe oportune, sepse “janë lodhur shumë” duke fituar me një kundërshtar virtual dhe me qytetarinë shkodrane e cila në antikomunizmin thelbësor që e ka si percepsion politik, tërheq me vehte edhe periferinë e saj rurale, duke ndëshkuar socialistët që me pa aftësinë e tyre kanë vazhduar të zgjedhin monopatet për të marrë kalanë e Shkodrës.
Tashmë në Shkodër nuk është viti 90-të, as 96-të dhe as viti 97-të e biles as viti 2001. Në Shkodër të majtën nuk e dinë më për “armike” dhe jashtëtokësore. Sot Shkodra di që ka në pushtet partinë që i ka dhënë shumicën e votave të atyre më pak se 40% që kanë dalë në votime. Por gjithsesi votat ja ka dhënë Partisë Demokratike në Shkodër dhe jo një personi sa do i fuqishëm dhe i përkrahur politikisht qoftë. E në qoftë se ky person kërkon që të gjitha problemet e Shkodrës (përveç Shqipërisë) ti zgjidhë vetë, akoma më mirë, se kështu PS-ja nuk ka nevojë të bëjë duel me të gjithë PD-në, por vetëm me këtë person apo persone, kështu që show është i garantuar dhe me një komoditet absolutisht të nevojshëm për shkodranët të cilët kanë 62 vite që duelet i paguajnë shtrenjtë në kurrizin e tyre.