Si e perballoni vdekjen e te afermve?
- Thread starter S6T6N6
- Data e fillimit
pinkparadise
Forumium maestatis
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
gjithmon ja kam bere kete pyetje vetes,
si do te ndihesha, ose ça do beja, si do reagoja sikur ti ndodhte diçka nje te afermi ....
pergjigjen nuk e di...nuk e kam menduar akoma, edhe sa do ta mendoj ska per te qene kurre ashtu siç un e imagjinoja ...
ose do te me vriste ose do te me bente me te forte...nuk e di...
gjithmon ja kam bere kete pyetje vetes,
si do te ndihesha, ose ça do beja, si do reagoja sikur ti ndodhte diçka nje te afermi ....
pergjigjen nuk e di...nuk e kam menduar akoma, edhe sa do ta mendoj ska per te qene kurre ashtu siç un e imagjinoja ...
ose do te me vriste ose do te me bente me te forte...nuk e di...
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />
Mesohesh me vdekjen them une.
[/ QUOTE ]
ne fakt jo, kurre. mirepo jeta te merr ne vorbullen e saj dhe ti nuk ke kohe te pikellohesh per humbjen e te afermeve te shtrenjte. por ne disa çaste qetesie, ku asgje leviz, atehere ti kupton qe jeta tende kurre me s'do te jete si me pare. diçka eshte thyer e ajo s'ngjitet kurre.
per njerezit pa aktivitet shoqeror te dendur (te vjeterit psh), vdekja e te afermve eshte me te vertete vuajtje
</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />
Mesohesh me vdekjen them une.
[/ QUOTE ]
ne fakt jo, kurre. mirepo jeta te merr ne vorbullen e saj dhe ti nuk ke kohe te pikellohesh per humbjen e te afermeve te shtrenjte. por ne disa çaste qetesie, ku asgje leviz, atehere ti kupton qe jeta tende kurre me s'do te jete si me pare. diçka eshte thyer e ajo s'ngjitet kurre.
per njerezit pa aktivitet shoqeror te dendur (te vjeterit psh), vdekja e te afermve eshte me te vertete vuajtje
^Res-Cogitans^
Primus registratum
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
Buzqesh per to /pf/images/graemlins/rolleyes.gif
dhe qaj per egoizmin tim /pf/images/graemlins/angel.gif.
Buzqesh per to /pf/images/graemlins/rolleyes.gif
dhe qaj per egoizmin tim /pf/images/graemlins/angel.gif.
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
Hej e njoh kete dhimbje jo se kam perjetuar vete por eshte gjeja me e keqe qe mund ti ndodhe njeriut pavaresisht jeta vazhdon dhe ti ke nje jete shume te gjate perpara.Jeta nuk eshte fushe me lule dhe ajo ka veshtiresite e veta.une te jap ngushellimet e mia me te thella.do te doja qe ti ta harroje kete gje dhe te vazhdoje jeten perpara sepse keshtu e ka jeta nuk ke cfare i ben.Me respekt Tanedi.PRES PERGJIGJE.
Hej e njoh kete dhimbje jo se kam perjetuar vete por eshte gjeja me e keqe qe mund ti ndodhe njeriut pavaresisht jeta vazhdon dhe ti ke nje jete shume te gjate perpara.Jeta nuk eshte fushe me lule dhe ajo ka veshtiresite e veta.une te jap ngushellimet e mia me te thella.do te doja qe ti ta harroje kete gje dhe te vazhdoje jeten perpara sepse keshtu e ka jeta nuk ke cfare i ben.Me respekt Tanedi.PRES PERGJIGJE.
true confidental
Forumium maestatis
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
Njeriu eshte i forte si guri, arrin te perballoje cdo dhimbje, por jo cdo vdekje dhemb njelloj, nenat psh qe kane humb femijet them se nuk arrijne ta superojne dot , mbetet nje plage e perjetshme qe e shumta krijon kore.
vet them se jam gjakftohte dhe e forte kundrejt cdo dhimbjeje, por mbetet teori qe se kam provuar......gjithsesi edhe vet ideja per te shkruar ke kjo tema te ngjall trishtim ....
Eshte si thot zogu kur ke kohe per te mendu, punon truri per keq /pf/images/graemlins/laugh.gif
Njeriu eshte i forte si guri, arrin te perballoje cdo dhimbje, por jo cdo vdekje dhemb njelloj, nenat psh qe kane humb femijet them se nuk arrijne ta superojne dot , mbetet nje plage e perjetshme qe e shumta krijon kore.
vet them se jam gjakftohte dhe e forte kundrejt cdo dhimbjeje, por mbetet teori qe se kam provuar......gjithsesi edhe vet ideja per te shkruar ke kjo tema te ngjall trishtim ....
Eshte si thot zogu kur ke kohe per te mendu, punon truri per keq /pf/images/graemlins/laugh.gif
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
Varet nga relata dhe afrimiteti qe ke pas me ket te aferm...
-sa ngusht i ke pas lidhjet
-sa kohe ke kalu me te
-sa t'lidhur dhe t'afruar keni qene.
Aq me pak t'ket qen kjo relate e ngjeshur, aq eshte dhe dhimbja. Vdekja e nje personi shnderron cdo gjest & moment - here ne kujtime - here ne caste si nyje qe s'i zgjidh dot...
Varet nga relata dhe afrimiteti qe ke pas me ket te aferm...
-sa ngusht i ke pas lidhjet
-sa kohe ke kalu me te
-sa t'lidhur dhe t'afruar keni qene.
Aq me pak t'ket qen kjo relate e ngjeshur, aq eshte dhe dhimbja. Vdekja e nje personi shnderron cdo gjest & moment - here ne kujtime - here ne caste si nyje qe s'i zgjidh dot...
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
Koha eshte e dicka qe te ndihmon. Ne fillim mendon se jeta jote nuk ka me kuptim/vlere pa ate person, por me kohen kupton se ndonese vendin e personit nuk do ta ze kush, mund te vazhdosh te jetosh.
Ne psikologji njihen disa menyra si "mendore" dhe disa te tjera si "emocionale". Disa studime sugjerojne se menyrat mendore si psh. "ri-interpretim i ngjarjeve", jane me te mira se ato emocionale, por kjo nuk eshte absolute. Varet nga personi dhe nga cfare ka ndodhur. Nese njerzit nuk kane asnje kontroll mbi ate cka ka ndodhur atehere ato zgjedhin menyrat emocionale si: e mohuarit se ajo cka ka ndodhur eshte e vertete, perdorim i substancave, largimi i mendjes, etc.
Nje nga menyrat me te "sukesshme" eshte perqendrimi i vemendjes ne aspekte te tjera te jetes. Nese eshte vdekja e partnerit fokusohesh tek femijet, apo niperit e keshtu me ralle.
Shume njerez zhyten ne pune. Kane per borxh te shpikin cdo lloj pune ne menyre qe te mbajne mendjen e zene dhe qe te jene te rraskapitur kur shkojne te flene. Kjo i ndihmon te largojne nga mendja cfare ka ndodhur.
Alkoholi apo droga jane nder me negativet pasi te cojne ne nje bote qe eshte larg realitetit dhe thjesht e largojne dhimbjen per momenetin, dhe keshtu heret a vone dhimbja kthehet perseri.
Koha eshte e dicka qe te ndihmon. Ne fillim mendon se jeta jote nuk ka me kuptim/vlere pa ate person, por me kohen kupton se ndonese vendin e personit nuk do ta ze kush, mund te vazhdosh te jetosh.
Ne psikologji njihen disa menyra si "mendore" dhe disa te tjera si "emocionale". Disa studime sugjerojne se menyrat mendore si psh. "ri-interpretim i ngjarjeve", jane me te mira se ato emocionale, por kjo nuk eshte absolute. Varet nga personi dhe nga cfare ka ndodhur. Nese njerzit nuk kane asnje kontroll mbi ate cka ka ndodhur atehere ato zgjedhin menyrat emocionale si: e mohuarit se ajo cka ka ndodhur eshte e vertete, perdorim i substancave, largimi i mendjes, etc.
Nje nga menyrat me te "sukesshme" eshte perqendrimi i vemendjes ne aspekte te tjera te jetes. Nese eshte vdekja e partnerit fokusohesh tek femijet, apo niperit e keshtu me ralle.
Shume njerez zhyten ne pune. Kane per borxh te shpikin cdo lloj pune ne menyre qe te mbajne mendjen e zene dhe qe te jene te rraskapitur kur shkojne te flene. Kjo i ndihmon te largojne nga mendja cfare ka ndodhur.
Alkoholi apo droga jane nder me negativet pasi te cojne ne nje bote qe eshte larg realitetit dhe thjesht e largojne dhimbjen per momenetin, dhe keshtu heret a vone dhimbja kthehet perseri.
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />
Varet nga relata dhe afrimiteti qe ke pas me ket te aferm...
-sa ngusht i ke pas lidhjet
-sa kohe ke kalu me te
-sa t'lidhur dhe t'afruar keni qene.
Aq me pak t'ket qen kjo relate e ngjeshur, aq eshte dhe dhimbja. Vdekja e nje personi shnderron cdo gjest & moment - here ne kujtime - here ne caste si nyje qe s'i zgjidh dot...
[/ QUOTE ]
Hmmm sa i perket rrethit te familjes pra nene,baba,moter,vella: No coment.
</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />
Varet nga relata dhe afrimiteti qe ke pas me ket te aferm...
-sa ngusht i ke pas lidhjet
-sa kohe ke kalu me te
-sa t'lidhur dhe t'afruar keni qene.
Aq me pak t'ket qen kjo relate e ngjeshur, aq eshte dhe dhimbja. Vdekja e nje personi shnderron cdo gjest & moment - here ne kujtime - here ne caste si nyje qe s'i zgjidh dot...
[/ QUOTE ]
Hmmm sa i perket rrethit te familjes pra nene,baba,moter,vella: No coment.
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
Well koha eshte ilaci i gjithckaje por nganjehere nese humb dike shume te afert te zemres tende te duket sikur eshte ndaluar dhe koha e gjithcka rreth teje.
E vetmja gje qe them qe ndihmon sa i perket vetes time eshte familja qe keni afer,shoqeria dhe mendimet pozitive pra te jesh optimist.(edhe ateher kur sje) /pf/images/graemlins/frown.gif
Well koha eshte ilaci i gjithckaje por nganjehere nese humb dike shume te afert te zemres tende te duket sikur eshte ndaluar dhe koha e gjithcka rreth teje.
E vetmja gje qe them qe ndihmon sa i perket vetes time eshte familja qe keni afer,shoqeria dhe mendimet pozitive pra te jesh optimist.(edhe ateher kur sje) /pf/images/graemlins/frown.gif
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
Un per veten time kam humb te dy prinderit dhe nji moter /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif,
dhe pse kan kalu shum vite dhimbja nuk ka kaluar,ne momentin kur kam provu kete dhimbje,me then te drejten nuk dojsha me jetu ma asnji minut dhe un,se nuk e imagjinojsha dot se ca kuptimi ka jeta pa keto njerz te shpirtit /pf/images/graemlins/frown.gif /pf/images/graemlins/cry.gif
por njeriu qenka i fort,as vete nuk e kuptoj se ku e kam gjet forcen me hec perpara,me vazhdu me jetu, ka qene periudha me e veshtire e jetes time,por me ndihmen e motrave dhe shoqeve te mia jam mundu me e lehtesu dhimjen,por me then te drejten kam shum mall...sa do dojsha qe per nji moment te ndjejsha at perqafimin e nanes time...
kur vijsha nga shkolla baba me ulte ne preherin e vet dhe me perkedhelte...kur isha ne universitet shoqet e mia i numrojshin me gishta se sa dit kishin pa pa prinderit e vet.po un me qa ti numrojsha mallin qe kisha per prinderit e mi...di vec te them se zoti te jep forze me e kalu dhimjen... /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif
Un per veten time kam humb te dy prinderit dhe nji moter /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif,
dhe pse kan kalu shum vite dhimbja nuk ka kaluar,ne momentin kur kam provu kete dhimbje,me then te drejten nuk dojsha me jetu ma asnji minut dhe un,se nuk e imagjinojsha dot se ca kuptimi ka jeta pa keto njerz te shpirtit /pf/images/graemlins/frown.gif /pf/images/graemlins/cry.gif
por njeriu qenka i fort,as vete nuk e kuptoj se ku e kam gjet forcen me hec perpara,me vazhdu me jetu, ka qene periudha me e veshtire e jetes time,por me ndihmen e motrave dhe shoqeve te mia jam mundu me e lehtesu dhimjen,por me then te drejten kam shum mall...sa do dojsha qe per nji moment te ndjejsha at perqafimin e nanes time...
kur vijsha nga shkolla baba me ulte ne preherin e vet dhe me perkedhelte...kur isha ne universitet shoqet e mia i numrojshin me gishta se sa dit kishin pa pa prinderit e vet.po un me qa ti numrojsha mallin qe kisha per prinderit e mi...di vec te them se zoti te jep forze me e kalu dhimjen... /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif
Le_Routard
Forumium maestatis
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
Mendoj se eshte gjeja me e rende qe mund te perjetoj njeriu. E kam akoma te fresket ate dhimbje. /pf/images/graemlins/frown.gif
Mendoj se eshte gjeja me e rende qe mund te perjetoj njeriu. E kam akoma te fresket ate dhimbje. /pf/images/graemlins/frown.gif
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />
Un per veten time kam humb te dy prinderit dhe nji moter /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif,
dhe pse kan kalu shum vite dhimbja nuk ka kaluar,ne momentin kur kam provu kete dhimbje,me then te drejten nuk dojsha me jetu ma asnji minut dhe un,se nuk e imagjinojsha dot se ca kuptimi ka jeta pa keto njerz te shpirtit /pf/images/graemlins/frown.gif /pf/images/graemlins/cry.gif
por njeriu qenka i fort,as vete nuk e kuptoj se ku e kam gjet forcen me hec perpara,me vazhdu me jetu, ka qene periudha me e veshtire e jetes time,por me ndihmen e motrave dhe shoqeve te mia jam mundu me e lehtesu dhimjen,por me then te drejten kam shum mall...sa do dojsha qe per nji moment te ndjejsha at perqafimin e nanes time...
kur vijsha nga shkolla baba me ulte ne preherin e vet dhe me perkedhelte...kur isha ne universitet shoqet e mia i numrojshin me gishta se sa dit kishin pa pa prinderit e vet.po un me qa ti numrojsha mallin qe kisha per prinderit e mi...di vec te them se zoti te jep forze me e kalu dhimjen... /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif
[/ QUOTE ]
Te uroj cdo te mire ne jete Luanesha,e pushofshin ne paqe te nderuarit e zemres tende.
</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />
Un per veten time kam humb te dy prinderit dhe nji moter /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif,
dhe pse kan kalu shum vite dhimbja nuk ka kaluar,ne momentin kur kam provu kete dhimbje,me then te drejten nuk dojsha me jetu ma asnji minut dhe un,se nuk e imagjinojsha dot se ca kuptimi ka jeta pa keto njerz te shpirtit /pf/images/graemlins/frown.gif /pf/images/graemlins/cry.gif
por njeriu qenka i fort,as vete nuk e kuptoj se ku e kam gjet forcen me hec perpara,me vazhdu me jetu, ka qene periudha me e veshtire e jetes time,por me ndihmen e motrave dhe shoqeve te mia jam mundu me e lehtesu dhimjen,por me then te drejten kam shum mall...sa do dojsha qe per nji moment te ndjejsha at perqafimin e nanes time...
kur vijsha nga shkolla baba me ulte ne preherin e vet dhe me perkedhelte...kur isha ne universitet shoqet e mia i numrojshin me gishta se sa dit kishin pa pa prinderit e vet.po un me qa ti numrojsha mallin qe kisha per prinderit e mi...di vec te them se zoti te jep forze me e kalu dhimjen... /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif
[/ QUOTE ]
Te uroj cdo te mire ne jete Luanesha,e pushofshin ne paqe te nderuarit e zemres tende.
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />
Un per veten time kam humb te dy prinderit dhe nji moter /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif,
dhe pse kan kalu shum vite dhimbja nuk ka kaluar,ne momentin kur kam provu kete dhimbje,me then te drejten nuk dojsha me jetu ma asnji minut dhe un,se nuk e imagjinojsha dot se ca kuptimi ka jeta pa keto njerz te shpirtit /pf/images/graemlins/frown.gif /pf/images/graemlins/cry.gif
por njeriu qenka i fort,as vete nuk e kuptoj se ku e kam gjet forcen me hec perpara,me vazhdu me jetu, ka qene periudha me e veshtire e jetes time,por me ndihmen e motrave dhe shoqeve te mia jam mundu me e lehtesu dhimjen,por me then te drejten kam shum mall...sa do dojsha qe per nji moment te ndjejsha at perqafimin e nanes time...
kur vijsha nga shkolla baba me ulte ne preherin e vet dhe me perkedhelte...kur isha ne universitet shoqet e mia i numrojshin me gishta se sa dit kishin pa pa prinderit e vet.po un me qa ti numrojsha mallin qe kisha per prinderit e mi...di vec te them se zoti te jep forze me e kalu dhimjen... /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif
[/ QUOTE ]
Eshte histori qe cdo njeri nuk do ta deshironte ta perjetonte /pf/images/graemlins/frown.gif por jeta eshte aq e bukur qe duhet jetuar me ato gjera qe na jep /pf/images/graemlins/shrug.gif
Luanesha te uroj gjith te mirat ne jete.
</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />
Un per veten time kam humb te dy prinderit dhe nji moter /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif,
dhe pse kan kalu shum vite dhimbja nuk ka kaluar,ne momentin kur kam provu kete dhimbje,me then te drejten nuk dojsha me jetu ma asnji minut dhe un,se nuk e imagjinojsha dot se ca kuptimi ka jeta pa keto njerz te shpirtit /pf/images/graemlins/frown.gif /pf/images/graemlins/cry.gif
por njeriu qenka i fort,as vete nuk e kuptoj se ku e kam gjet forcen me hec perpara,me vazhdu me jetu, ka qene periudha me e veshtire e jetes time,por me ndihmen e motrave dhe shoqeve te mia jam mundu me e lehtesu dhimjen,por me then te drejten kam shum mall...sa do dojsha qe per nji moment te ndjejsha at perqafimin e nanes time...
kur vijsha nga shkolla baba me ulte ne preherin e vet dhe me perkedhelte...kur isha ne universitet shoqet e mia i numrojshin me gishta se sa dit kishin pa pa prinderit e vet.po un me qa ti numrojsha mallin qe kisha per prinderit e mi...di vec te them se zoti te jep forze me e kalu dhimjen... /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif /pf/images/graemlins/cry.gif
[/ QUOTE ]
Eshte histori qe cdo njeri nuk do ta deshironte ta perjetonte /pf/images/graemlins/frown.gif por jeta eshte aq e bukur qe duhet jetuar me ato gjera qe na jep /pf/images/graemlins/shrug.gif
Luanesha te uroj gjith te mirat ne jete.
abs
nuk e di...
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />
ne disa çaste qetesie, ku asgje leviz, atehere ti kupton qe jeta tende kurre me s'do te jete si me pare. diçka eshte thyer e ajo s'ngjitet kurre
[/ QUOTE ]
Ky eshte dhe mendimi im, thjesht meson te bashkjetosh edhe nqs nuk don /pf/images/graemlins/frown.gif
Luanesh /pf/images/graemlins/kiss.gif
</font><blockquote><font class="small">Citim:</font><hr />
ne disa çaste qetesie, ku asgje leviz, atehere ti kupton qe jeta tende kurre me s'do te jete si me pare. diçka eshte thyer e ajo s'ngjitet kurre
[/ QUOTE ]
Ky eshte dhe mendimi im, thjesht meson te bashkjetosh edhe nqs nuk don /pf/images/graemlins/frown.gif
Luanesh /pf/images/graemlins/kiss.gif
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
Kam nja 2 dite qe i vi verdalle kesaj teme....edhe po debatoj me veten te shkruaj apo jo..mekanizem mbrojtes (sic thote nji shoqja ime /pf/images/graemlins/smile.gif ).thjesht sepse kujtimi i atij momenti me deshperon....por nji gje qe kam mesuar nga kjo experience eshte : hapja e zemres ...sjell shperthim ndjenjash...rrjedhimisht clirim emocionesh....stresi edhe tensioni qe eshte shume e shendetshme per nji individ qe sapo ka humbur nji te afert...te lidh gjithashtu me njerez te tjere te te njejtes situate...sepse nji dite apo nji tjeter te gjithe humbim dike ...edhe ky networku midis njerzeve sjell ate qe qe te gjithe vuajme e luftojme ne jete......perkatjen ne shoqerine njerezore.....nejse
Momentin qe humba nji nga njerzit me te dashur ne jeten time....ate me te pazvendesueshmen isha akoma ne shock nga fakti qe ajo ishte e semure....s mund ta imagjinoja qe dikush qe e adhuroja aq shume qe ishte shkemb i familjes...ne moshe aq te re per 3 muaj te tretej ashtu ne shtrat.....edhe momentin qe me komunikuam vdekjen ishte sikur dicka me pickoi ne trup.....si shushunje qe po me thithte gjakun....energjine......edhe frymen ..isha shume e pafuqishme...edhe lot nuk isha ne gjendje te nxirrja thjesht trupi me dridhej edhe nga dhimbja e madhe ulerisja pa pushim .....pasi nxorra zorret ne banjo ...mbaj mend qe i thashe vetes duhet te jesh ne kontrroll ....edhe rrembeva telefonin te flisja me njerzit e shtepise edhe doja te isha e sigurte qe ja kishin kontrolluar pulsin .....a i rrihte me zemra...sepse mund te kishin bere ndonje gabim /pf/images/graemlins/smile.gif...kjo eshte faza e pare qe kalon njeriu "denial"....edhe une u futa ne kete rutine per disa kohe....s doja te qaja me...s doja te shifja njeri ....isha ne nji qetesi fallco prisja rikthimin e saj.....edhe kur ne ke mundesine e momentit te jesh e pranishme me te gjithe traditen e varrimit apo mbajtjes zi....nuk ke te besh drejt per drejt me vdekjen ...por iluzione e vizione ...e gjitha te duket si nji enderr e frikshme qe e pret te mbaroj....edhe kur s mbaron fillon e ben veten fajtore ...sepse ne momentin qe ajo vdiq te ishe duke pire kafe diku ne veri te Torontos ....edhe fillon e ndjen nji inat ne vetvete per te gjithe situaten sepse mund te kishe bere dicka per ta ndihmuar....e ke inatin me ate qe vdiq sepse s te kerkoi ndihme .....e kalon ne veprime obsesive ...per njerzit e tjere te familjes...do qe te te raportojne ne cdo sekonde qe jan mire e me shendet te plote ....
Eshte shume e domosdoshme per mendimin tim qe dikush te te inkurajoj te kalosh ate periudhen e te mbajturit zi ....duke qare e me njerez te afert perreth....sepse eshte e vetmja menyre qe te ben te kuptosh qe dikush iku edhe nuk kthehet me .....
Mbaj mend nji situate qe me beri mese fundi te kuptoj cfare kish ndodhur isha ne metro tek kthehesha ne shtepi ...nji vajze mundohej te fliste ne celular me maman e vet edhe nga qe s degjohej mire bertiste edhe i thoshte qe ishte rruges per te vajtur tek ajo edhe nqs darka qe gati edhe cfare mund te ndihmonte te blente kjo rruges....tek e degjoja ate fillova te qaj...lotet me rridhnin pa pushim sepse e kuptova qe une s do jem me ne nji situate te tille......por jeta cuderrisht leviz perreth meje....edhe eshte ok qe une te qaj....edhe perse me dhimjbe jeta perseri vazhdon ..
Kam nja 2 dite qe i vi verdalle kesaj teme....edhe po debatoj me veten te shkruaj apo jo..mekanizem mbrojtes (sic thote nji shoqja ime /pf/images/graemlins/smile.gif ).thjesht sepse kujtimi i atij momenti me deshperon....por nji gje qe kam mesuar nga kjo experience eshte : hapja e zemres ...sjell shperthim ndjenjash...rrjedhimisht clirim emocionesh....stresi edhe tensioni qe eshte shume e shendetshme per nji individ qe sapo ka humbur nji te afert...te lidh gjithashtu me njerez te tjere te te njejtes situate...sepse nji dite apo nji tjeter te gjithe humbim dike ...edhe ky networku midis njerzeve sjell ate qe qe te gjithe vuajme e luftojme ne jete......perkatjen ne shoqerine njerezore.....nejse
Momentin qe humba nji nga njerzit me te dashur ne jeten time....ate me te pazvendesueshmen isha akoma ne shock nga fakti qe ajo ishte e semure....s mund ta imagjinoja qe dikush qe e adhuroja aq shume qe ishte shkemb i familjes...ne moshe aq te re per 3 muaj te tretej ashtu ne shtrat.....edhe momentin qe me komunikuam vdekjen ishte sikur dicka me pickoi ne trup.....si shushunje qe po me thithte gjakun....energjine......edhe frymen ..isha shume e pafuqishme...edhe lot nuk isha ne gjendje te nxirrja thjesht trupi me dridhej edhe nga dhimbja e madhe ulerisja pa pushim .....pasi nxorra zorret ne banjo ...mbaj mend qe i thashe vetes duhet te jesh ne kontrroll ....edhe rrembeva telefonin te flisja me njerzit e shtepise edhe doja te isha e sigurte qe ja kishin kontrolluar pulsin .....a i rrihte me zemra...sepse mund te kishin bere ndonje gabim /pf/images/graemlins/smile.gif...kjo eshte faza e pare qe kalon njeriu "denial"....edhe une u futa ne kete rutine per disa kohe....s doja te qaja me...s doja te shifja njeri ....isha ne nji qetesi fallco prisja rikthimin e saj.....edhe kur ne ke mundesine e momentit te jesh e pranishme me te gjithe traditen e varrimit apo mbajtjes zi....nuk ke te besh drejt per drejt me vdekjen ...por iluzione e vizione ...e gjitha te duket si nji enderr e frikshme qe e pret te mbaroj....edhe kur s mbaron fillon e ben veten fajtore ...sepse ne momentin qe ajo vdiq te ishe duke pire kafe diku ne veri te Torontos ....edhe fillon e ndjen nji inat ne vetvete per te gjithe situaten sepse mund te kishe bere dicka per ta ndihmuar....e ke inatin me ate qe vdiq sepse s te kerkoi ndihme .....e kalon ne veprime obsesive ...per njerzit e tjere te familjes...do qe te te raportojne ne cdo sekonde qe jan mire e me shendet te plote ....
Eshte shume e domosdoshme per mendimin tim qe dikush te te inkurajoj te kalosh ate periudhen e te mbajturit zi ....duke qare e me njerez te afert perreth....sepse eshte e vetmja menyre qe te ben te kuptosh qe dikush iku edhe nuk kthehet me .....
Mbaj mend nji situate qe me beri mese fundi te kuptoj cfare kish ndodhur isha ne metro tek kthehesha ne shtepi ...nji vajze mundohej te fliste ne celular me maman e vet edhe nga qe s degjohej mire bertiste edhe i thoshte qe ishte rruges per te vajtur tek ajo edhe nqs darka qe gati edhe cfare mund te ndihmonte te blente kjo rruges....tek e degjoja ate fillova te qaj...lotet me rridhnin pa pushim sepse e kuptova qe une s do jem me ne nji situate te tille......por jeta cuderrisht leviz perreth meje....edhe eshte ok qe une te qaj....edhe perse me dhimjbe jeta perseri vazhdon ..
true confidental
Forumium maestatis
Re: vdekja e te afermvem si e perballoni?
Yvi pse na ben per te qar ne mengjes ...
Ti tashme e di qe ajo eshte me engjejt ne parajse , kurse ti je nje engjell ende ne toke ....e vertete qe nuk zevendesohet...po sa njerez ke pereth qe te duan, qe jane dhe i ke shume te shtrenjte .......Smile /pf/images/graemlins/kiss.gif
Eshte nje nga postet me te bukur qe kam lexuar edhe pse ka kaq shume dhimbje dhe trishtim brenda .......fundja ne te jemi te perbere nga gjaku dhe mishi .....edhe pse pretendojme te behemi gure...smund te jemi kurre te tille
Une ste kuptoj dot ndryshe ty ..vecse me buzeqeshjen qe te karakterizon ......smile edhe nji her sweety
Yvi pse na ben per te qar ne mengjes ...
Ti tashme e di qe ajo eshte me engjejt ne parajse , kurse ti je nje engjell ende ne toke ....e vertete qe nuk zevendesohet...po sa njerez ke pereth qe te duan, qe jane dhe i ke shume te shtrenjte .......Smile /pf/images/graemlins/kiss.gif
Eshte nje nga postet me te bukur qe kam lexuar edhe pse ka kaq shume dhimbje dhe trishtim brenda .......fundja ne te jemi te perbere nga gjaku dhe mishi .....edhe pse pretendojme te behemi gure...smund te jemi kurre te tille
Une ste kuptoj dot ndryshe ty ..vecse me buzeqeshjen qe te karakterizon ......smile edhe nji her sweety