Re: Re: Thiatro baby thiatro, imagjinate pa kufi...
Merr fryme mik, merr frym mik.
Epo dreq o pune thuaj po kjo c'mu desh .
Kete mendoja teksa vajza e re ne zyren time po luante pjesen me te shemtuar ne historine e kinematografise.
Fillova te kruaj dhembet me gjuhe, dhe ne dhemballen e majte gjeta nje cope nga mishi qe kisha ngrene per dreke. E mora me gjuhe nga dhemballa dhe pasi loza ca me gjuhe, me mbllacita duke menduar Fatit si shpetohet dot mik.
Teksa po mendoja keto me lart, fillova tu hedh nje sy kepuceve te vajzes.
Kishte veshur nje pale kepuce kafe me ca taka te stermedha, qe e ngirin ate ca tre cm nga toka.
Mu kujtuan ca vajza nga fashti qe vinin e shisnnin qumesht ne qytet, duke perfituar nga rasti vishnin rrobat me te mira per te impesionuar dike.Vetmi!
Floket i kishte te kafta.
I kishte gufosur me s'di se c'fare dhe kishte nje material te shendrritshem ne koke.
Tunda koken dy here shpjet si per te thene Hiqu dreq.
Monolgu kishte kohe qe vazhdonte.
Vajza ne zyren e time mu duk me e vetmuar nga vajzat e fshatit qe shisnin qumesht.
Fantazia ime me epshore ka qene me nje vajze nga Damsi, nje fshat ne juglindje te Tepelenes.
Teksa rrija ne avlline e prinderve te saj, miq te prinderve te mij, ajo drejtohet drejt hambarit me jonxhe duke me bere shenje te afrohem.
Shikoj rreth e rrotull, te gjithe kane ikur neper punet e tyre.
Zemra me fillon te rrahe shpjet, gjaku vershellon neper trup dhe ndalet poshte, duke bere qe tensioni neper vena te nje qind fishohet.
Nje embelsi e cudtishme vjen nga kurrizi, dhe befas vapa e Korrikut behet acar Janari.
Ca bulza djerse dalin nen ball, dhe duart me dridhen nga frika.Ngadale i afrohem deres se hambarit, eshte pakez erret.
Nje vije drite bie diku. Syte e mij bredhin per te gjetur ate.
Ja!
bilbili kendon ne prill, moj Maro moj Mari Kenga pushton zemren time, Qa vajto per dashurine, moj Mari moj Marine.
Ajo eshte strukur ne nje cep te morise se jonxhit si per t'iu vjedhur ketij dimesioni .Me goje dredh nje lule, teksa syte e saj te medhenj voziten ne tavan.
Hopthi, zemra ime gati nuk can kraharorin.
Pa levizur koken ajo kthen syte lehte nga une.
Kam ftohte!
Eja
Afrohem dhe kembet nuk i ndiej me.
Une shtrihem lehtesisht ne krah te saj . Ajo heq lulen nga goja, e ve anes veshit tim.
E shikoj ne sy, me shikon ne sy.
Dua ti perkedhel buzet e saj mishtore me te mijat.
I heq shamine nga koka.
Syte e saj thone shume, por nuk di ti lexoj, i verbuar nga pasioni e prek ne faqe me dore.
I ledhatoj fytyren engjellore nen drithma te njepasnjeshme qe burojne nga zemra dhe perhapen kudo neper trup sikur dikush te me kish lidhur me linjen elektrike.
Qafa e saj eshte misteri i deteve, e holle e bute plot lekundje me kujton thellesite e Jonit ne nje dite Vjeshte, teksa mijera pulebardha fluturojne ne qiejt e buzeve te saj.
Afrohem dhe ajo mbbyll syte.
Kembet e mija kane humbur nocionin e reales teksa barku im rendon sa bota. Bej te leviz por nuk mundem.
Trupi im ka lene mua, eshte ngjitur surreales dhe eshte bere nje me te.
Mijera duar me prekin, me afrojne, me thone te mos kem frike.
Ajo shpupurit floket e mij, dhe une loz me belin e saj.
I ngre bluzen dhe i ve pellemben mbi kerthize, ajo dridhet me merr fryme rende.
Dora ime...
He te pelqeu?
C'fare?
te pelqeu monlogu.
Hoqa syte nga tavani, relitet dymije e tre.
Mora fryme rende, dhe nxorra ajerin nga mushkrite me nje zhurme pertuese.
Ah, hmm, mire, jo keq, me lir numrin do te kontakoj zyra jone.
Vertet?
PO, falemiderit paci nje dite te mire.
Ajo nuk e fshihte dote gezimin, u afrua tek tavolina me dha nje shikim josesh dhe shtoi Jam e gatcme te bej cdo gje, desha me then cdo rol u largua duke buzeqeshur.
Rrotullova syte, dhe desha te imanjinoja perseri hambarin me jonxhe. Ra telefoni.
Dreq o pune.
