alinos
Forumium maestatis
Re: Re: Thiatro baby thiatro, imagjinate pa kufi...
Alinos u largua nga vallja. Ajo e kishte pare driten e bardhe qe i drejtohej Olorinit, por lekura e saj mekatare nuk duroi dot e filloi te percellohej. Alinos pa perqark, ajo ishte e vetmja qe po digjej, te tjeret edhe pse te mbuluar nga tymi nuk po kuptonin gje. Eksatza sa vinte e shtohej dhe askush nuk po i vinte re flaket qe po e perfshinin te teren. I hodhi nje sy dashnoreve forumiane, por ata kishin sy vetem per Albanen e Laren qe e dridhnin belin e vithet nen ritmin e asaj muzike pagane. Per nje moment Alinosit ju duk sikur ata, te gjithe, kishin veshur maska te drunjta. U perpoq t'u shihte syte, po ato ishin fshehur thelle ne zgavrat e erreta. Ajo mendoi se u cmend: drita engjellore ne nje ane, te maskuarit ne anen tjeter, gjithcka ne nje skene groteske, ku te gjithe leviznin e askush nuk fliste. Soundtrack i atij momentin nuk mund te ishte gje tjeter, pervec se "Smack my B**ch up!" te Prodigy, pasur nga "Firestarter".
Alinos u ndje me e lehte. Ndjeu ajrin e kondicionerit t'i frynte midis brinjeve, uli koken dhe pa zemren e vet t'i rrihte. Mundi te preke per here te pare brinjet e veta, qe ju duken te holla, e te njoma. Copat e mishit te kraharorit i vareshin dhe gishterinjte filluan t'i zhvisheshin. Ne ate moment Albana ja dha klithmes e muzika ndaloi. Te gjithe syte u kthyen nga ajo, vetem engjelli vazhdoi drejt Olorinit, nderkohe qe ky e la pas e u turr te shihte ate karikature njerezore, qe dikur ishte Alinos. Kjo e fundit vazhdonte te shikonte fytyrat e drunjta te thiatristeve, ndersa nga zgavrat e tyre kercenin sy te kuq. Kur flaket filluan t'i lepinin zemren, ajo ja dha kujes dhe me mundim cau rrugen drejt daljes se salles. Askush nuk levizi, te gjithe qendruan ne vend si te ishin statuja prej kripe, nderkohe qe Alinos turrej neper nate, e shoqeruar nga hena qe me rete e saj bardhoshe perpiqej t'i fshinte lotet. Krakellima e korbit dhe ululitja e ujkonave plotesonin ate skene nate. Me ne fund Alinos u plas nen rrenjen shekullore te nje ulliri. Puthi lehte henen mike, duke ja lene asaj amanet boten e tere fatkeqet e saj, e ashtu me nje lot qe i lagu zemren, dha shpirt.
Me ne fund mundi te largohej nga ajo skene qe nuk i solli asnjehere suksese: jeta.
Alinos u largua nga vallja. Ajo e kishte pare driten e bardhe qe i drejtohej Olorinit, por lekura e saj mekatare nuk duroi dot e filloi te percellohej. Alinos pa perqark, ajo ishte e vetmja qe po digjej, te tjeret edhe pse te mbuluar nga tymi nuk po kuptonin gje. Eksatza sa vinte e shtohej dhe askush nuk po i vinte re flaket qe po e perfshinin te teren. I hodhi nje sy dashnoreve forumiane, por ata kishin sy vetem per Albanen e Laren qe e dridhnin belin e vithet nen ritmin e asaj muzike pagane. Per nje moment Alinosit ju duk sikur ata, te gjithe, kishin veshur maska te drunjta. U perpoq t'u shihte syte, po ato ishin fshehur thelle ne zgavrat e erreta. Ajo mendoi se u cmend: drita engjellore ne nje ane, te maskuarit ne anen tjeter, gjithcka ne nje skene groteske, ku te gjithe leviznin e askush nuk fliste. Soundtrack i atij momentin nuk mund te ishte gje tjeter, pervec se "Smack my B**ch up!" te Prodigy, pasur nga "Firestarter".
Alinos u ndje me e lehte. Ndjeu ajrin e kondicionerit t'i frynte midis brinjeve, uli koken dhe pa zemren e vet t'i rrihte. Mundi te preke per here te pare brinjet e veta, qe ju duken te holla, e te njoma. Copat e mishit te kraharorit i vareshin dhe gishterinjte filluan t'i zhvisheshin. Ne ate moment Albana ja dha klithmes e muzika ndaloi. Te gjithe syte u kthyen nga ajo, vetem engjelli vazhdoi drejt Olorinit, nderkohe qe ky e la pas e u turr te shihte ate karikature njerezore, qe dikur ishte Alinos. Kjo e fundit vazhdonte te shikonte fytyrat e drunjta te thiatristeve, ndersa nga zgavrat e tyre kercenin sy te kuq. Kur flaket filluan t'i lepinin zemren, ajo ja dha kujes dhe me mundim cau rrugen drejt daljes se salles. Askush nuk levizi, te gjithe qendruan ne vend si te ishin statuja prej kripe, nderkohe qe Alinos turrej neper nate, e shoqeruar nga hena qe me rete e saj bardhoshe perpiqej t'i fshinte lotet. Krakellima e korbit dhe ululitja e ujkonave plotesonin ate skene nate. Me ne fund Alinos u plas nen rrenjen shekullore te nje ulliri. Puthi lehte henen mike, duke ja lene asaj amanet boten e tere fatkeqet e saj, e ashtu me nje lot qe i lagu zemren, dha shpirt.
Me ne fund mundi te largohej nga ajo skene qe nuk i solli asnjehere suksese: jeta.
e te zgjoheni nga endrrat e keqia 