Po Berisha ku e ka vendin ne Historinë e Popullit Shqiptar ???
- Thread starter GJENERALI
- Data e fillimit
Re: Po Berisha ku e ka vendin ne Historinë e Popullit Shqiptar ???
pse?????????kjo eshte prone e te gjitheve,mos e ke blere??
te gjithe ketu shajne e thone gjera mjaft te renda.pse duhet qe mes.te fshihet????nuk ekziston kjo. BERISHA ka nje vend sh.te rendesishem e do te kete perhere ne historine tone te re politike.kush merr guximin e shan eshte nje pseudohuman,njeri qe nuk thith asgje te re ne kete bote.
pse?????????kjo eshte prone e te gjitheve,mos e ke blere??
te gjithe ketu shajne e thone gjera mjaft te renda.pse duhet qe mes.te fshihet????nuk ekziston kjo. BERISHA ka nje vend sh.te rendesishem e do te kete perhere ne historine tone te re politike.kush merr guximin e shan eshte nje pseudohuman,njeri qe nuk thith asgje te re ne kete bote.
Bukuroshja
Primus registratum
Re: Po Berisha ku e ka vendin ne Historinë e Popullit Shqiptar ???
Asgjekundi nuk e ka vendin Saliu.
Thjesht do te mbetet si shkaterrimtarri me i madh i Shqiperise dhe i familjes Shqiptare.
Sa per ata te tjeret e larpermendur nje pyetje kam.
Kush ishin ata dhe ke perfaqesonin???!
Tradhetare ishin edhe jane qe te gjithe.
Shqiperine do e bente nje vend te begatshem vetem ish klasa e borgjezise.
E pelqeni apo jo. Perpara asja klase jeni qe te gjithe brrekegrissuar, trafikante, kontrabandiste, dhe tmerri i shoqerise.
Asgjekundi nuk e ka vendin Saliu.
Thjesht do te mbetet si shkaterrimtarri me i madh i Shqiperise dhe i familjes Shqiptare.
Sa per ata te tjeret e larpermendur nje pyetje kam.
Kush ishin ata dhe ke perfaqesonin???!
Tradhetare ishin edhe jane qe te gjithe.
Shqiperine do e bente nje vend te begatshem vetem ish klasa e borgjezise.
E pelqeni apo jo. Perpara asja klase jeni qe te gjithe brrekegrissuar, trafikante, kontrabandiste, dhe tmerri i shoqerise.
H
harap
Guest
Re: Po Berisha ku e ka vendin ne Historinë e Popullit Shqiptar ???
aty ku do shkojne nje dite te gjithe /pf/images/graemlins/smile.gif ne varreza
aty ku do shkojne nje dite te gjithe /pf/images/graemlins/smile.gif ne varreza
Re: Po Berisha ku e ka vendin ne Historinë e Popullit Shqiptar ???
Rene ckemi?
Uroj te jesh mire.
Pse e urrej une Berishen dhe germoj te gjej "fakte" kunder tije e jo vetem une por dhe gjyshi e gjyshja ime, Mamaja e Tezja vellai e motra germojme e marrim porosi nga "ata" qe ta nxijme figuren e Berishes kudo ne radha buke e autobuse ne ballkon kur iknin dritat ne koh te tije e ne aeroplana kur dalim jashte tani e neper forume e neper disko e neper zyra e neper ambasada te huaja e kudo.
Do jem i sinqerte kete radhe se Forum eshte e nuk me njihni nga afer. U bej thirrje dhe ju tjereve si une qe shani Berishen te tregoni arsyet e verteta.
Une do tregoj se c'kuptim ka ta mbaj fshehur. Njerzit e kuptojne duam sduam ne o shoke te mij anti Berishe. Na lexohet biografia sapo shkruajme fjalin e pare se cfar sorrollopi jemi. Le te behemi te sinqerte.
Po e filloj une pra i pari.
Ja si eshte puna:
Babi im ishte spiun ne kohen e Enverit.
Ai nuk lindi spiun ne fakt por u be. U be se koha ishte e tille dhe ai shteti athershem i kerkonte Spiunet.
Pse u be babai im spiun?
Ai kishte frike ata te Deges.
Ata e kuptuan dhe nje dite e thirren dhe i thane:
Ti do na raportoç cfar degjon e thone populli.
Athere ne kishim nevoj per nje te drejt studimi per motren qe donte te behej Tornitore.
Babai filloj te zbatonte porosine qe mori nga ai shoku me ate pallton e zeze qe e kishte emrin shoku Thoma e ish me origjine nga Tepelena me duket se nga nofullat katrore qe i kish ashtu dukej si andej.
Babai filloj te shkoj ne radh te qumeshtit cdo mengjez e rrinte aty e degjonte.
Ai raportoi baxhanakun pse tha cfar dreq dyqani qe ska asgje per te blere vetem spinaq dhe kavanoz salce. Pastaj babai spiunoi nje Komshi tonin se tha , nuk dua te blej tere veprat e Shokut Enver por vetem 21-shin se nuk na del 15 dici kte radhe. Baxhanaku vate ne burg 12 vjet per agjitacion dhe krijim grupi armiqesor per permbysjen e pushtetit Popullor dhe motra jone mori te drejte studimi per tu bere tornitore ne Shkollen e rezervave. Pastaj babain e cuan ca dite ne zbor ku ai degjonte se cthoshin zboristat. Aty ai zbuloi qe dy zborista thane me njeri tjetrin se Kjo parti e mbushi vendin me bunkera e nje bunker kushton sa nje apartament e populli flejne 7 vet ne nje dhome e guzhine.
Per kete Babin e bene brigadier ne NTLAP. Ata dy zboristat qe kishin punuar me babin 20 vjet vajten ne burg per veprimtari armiqesore kunder pushtetit popullor.
Nje dite Babi vajti per vizite me gjith mamin te nje kusheriri jone ne Tirane qe punonte ne ministri. Ne Cante te mamit shoku Thoma kishte vene nje dicka qe ne nuk e dinim cfar ishte po me cme ka thene mami kur u rrita ishte nje gje e zeze katrore sa nje paqet cigare. Kur vajtem atje babi i tha Kusheririt: ckemi ketej nga Tirana se ne andej me tollona e kemi djathin.
Ai kusheriri qe ishte me shkoll te madhe i tha se prit prit se me tallona do behet dhe fasulja me orizin.
Mbasi mbaruam viziten mamin dhe babin i priste afer trenit me gazin e Deges shoku Thoma i cili i mori mamase canten dhe iku.
Me vone morem vesh se ay kushua jone ishte shpallur armik ne plenumin e 17 -te dhe e kishin pushkatuar me grupin armiqesor te Abdyl Kellezit.
Edhe mami im nuk ishte indiferente.
Ajo shkonte per vizita neprer shoqe e u thoshte: Korba me si nuku ka vaj ulliri asgjekundi le qe na u tha buza per pak kafe 900-ce.
Kur ato shoqet ja aprovonin mami me vrap te Thomai e fije per pe u a tregonte te tera ckish degjuar. E kam pasur mamane manjetofon per keto pune.
Njera nga shoqet e mamit e kishte burrin oficer te larte por ama nje dite e arrestuan me grupin armiqesor te Beqir Ballukut se kishte dashur te pushtonte me tanke komitetin e Partise ne Librazhd.
Kur vija naten nga xhiroja une shikoja gjithmon se mami se c'fliste atje ne hyrje ne erresire me shokun Thoma. Kur une afrohesha ata e ndalonin te qeshurat.
Bile kur babi ishte ne Metalurgji nja 6 muaj vura re se shoku Thoma vinte shepesh ne shpi tone e mami filloj te zbukurohej.
Kur erdhi demokracia babin e thirren perseri.
Kur erdhi nga ay takimi na tha. degjoni e mbani vesh mire. Neve do te jemi me partin e Punes sot e mot sepse ju e dini se cfar sakrifica kam bere une per juve e ju nuk duhet te beheni demokrate se po fituan ata na piu e zeza. Dhe Babi na foli gjer e gjate ate nate.
Ai tha mes tjerash se kudo qe te ini do thoni: Berisha kerkon te sjelle Bejleret dhe agallaret qe na paskeshin pire gjakun dikure. Do thoni se ai eshte agjent, se Pjeter Arbrori eshte fashist dhe Pederast se Azem Hajdari eshte hajdut etj etj.
Pastaj me thirren dhe mua dhe motren dhe vellane e nje burre qe nuku e njihnim na tha. Degjoni ketu se kam porosi nga shoku Thoma qe ju njeh mire. Po erdhen keta te Berishes ne pushtet athere mundet qe ay baxhanaku te dale nga internimi ne Cerme e te punesohet ne Polici te Berishes e aty mundet te shoh dokumentat qe babai juaj e ka raportuar dikur.
Une i thash po pse o nuk i kini djegur ju dokumentat o?
Ai me tha: Dokumentat kryesore i kemi ne ne vende sekrete dhe sejcili e ka aty pseudonimin por mundet te na ket shpetuar ndonje gje. Une u drodha nga frika kur mendova se cdo te thoshin shoket kur te dilte se x e y kishin bere burg nga spiunlleqet e familjes time.
Ahere mendoni tha ay burri me syze dielli se sa do zemerohen kusherijte tuaj me juve prandaj qe te mos vij ajo kohe juve do beni syt kater e do shperndani parullat qe do u themi neve.
E keshtu more vellezer bejme ne qe nga 1991-shi.
Tani jemi bere te pasur e rrall na therrasin ama kur na therrasin vemi se nuk kemi nga luajm.
Po juve mo do na tregoni pakez nga "arsyet " qe ju bejne te urreni Berishen?
Nuk i keni shum ndryshe nga une besoj. apo jo?
te fala Fizit shoke !
Rene ckemi?
Uroj te jesh mire.
Pse e urrej une Berishen dhe germoj te gjej "fakte" kunder tije e jo vetem une por dhe gjyshi e gjyshja ime, Mamaja e Tezja vellai e motra germojme e marrim porosi nga "ata" qe ta nxijme figuren e Berishes kudo ne radha buke e autobuse ne ballkon kur iknin dritat ne koh te tije e ne aeroplana kur dalim jashte tani e neper forume e neper disko e neper zyra e neper ambasada te huaja e kudo.
Do jem i sinqerte kete radhe se Forum eshte e nuk me njihni nga afer. U bej thirrje dhe ju tjereve si une qe shani Berishen te tregoni arsyet e verteta.
Une do tregoj se c'kuptim ka ta mbaj fshehur. Njerzit e kuptojne duam sduam ne o shoke te mij anti Berishe. Na lexohet biografia sapo shkruajme fjalin e pare se cfar sorrollopi jemi. Le te behemi te sinqerte.
Po e filloj une pra i pari.
Ja si eshte puna:
Babi im ishte spiun ne kohen e Enverit.
Ai nuk lindi spiun ne fakt por u be. U be se koha ishte e tille dhe ai shteti athershem i kerkonte Spiunet.
Pse u be babai im spiun?
Ai kishte frike ata te Deges.
Ata e kuptuan dhe nje dite e thirren dhe i thane:
Ti do na raportoç cfar degjon e thone populli.
Athere ne kishim nevoj per nje te drejt studimi per motren qe donte te behej Tornitore.
Babai filloj te zbatonte porosine qe mori nga ai shoku me ate pallton e zeze qe e kishte emrin shoku Thoma e ish me origjine nga Tepelena me duket se nga nofullat katrore qe i kish ashtu dukej si andej.
Babai filloj te shkoj ne radh te qumeshtit cdo mengjez e rrinte aty e degjonte.
Ai raportoi baxhanakun pse tha cfar dreq dyqani qe ska asgje per te blere vetem spinaq dhe kavanoz salce. Pastaj babai spiunoi nje Komshi tonin se tha , nuk dua te blej tere veprat e Shokut Enver por vetem 21-shin se nuk na del 15 dici kte radhe. Baxhanaku vate ne burg 12 vjet per agjitacion dhe krijim grupi armiqesor per permbysjen e pushtetit Popullor dhe motra jone mori te drejte studimi per tu bere tornitore ne Shkollen e rezervave. Pastaj babain e cuan ca dite ne zbor ku ai degjonte se cthoshin zboristat. Aty ai zbuloi qe dy zborista thane me njeri tjetrin se Kjo parti e mbushi vendin me bunkera e nje bunker kushton sa nje apartament e populli flejne 7 vet ne nje dhome e guzhine.
Per kete Babin e bene brigadier ne NTLAP. Ata dy zboristat qe kishin punuar me babin 20 vjet vajten ne burg per veprimtari armiqesore kunder pushtetit popullor.
Nje dite Babi vajti per vizite me gjith mamin te nje kusheriri jone ne Tirane qe punonte ne ministri. Ne Cante te mamit shoku Thoma kishte vene nje dicka qe ne nuk e dinim cfar ishte po me cme ka thene mami kur u rrita ishte nje gje e zeze katrore sa nje paqet cigare. Kur vajtem atje babi i tha Kusheririt: ckemi ketej nga Tirana se ne andej me tollona e kemi djathin.
Ai kusheriri qe ishte me shkoll te madhe i tha se prit prit se me tallona do behet dhe fasulja me orizin.
Mbasi mbaruam viziten mamin dhe babin i priste afer trenit me gazin e Deges shoku Thoma i cili i mori mamase canten dhe iku.
Me vone morem vesh se ay kushua jone ishte shpallur armik ne plenumin e 17 -te dhe e kishin pushkatuar me grupin armiqesor te Abdyl Kellezit.
Edhe mami im nuk ishte indiferente.
Ajo shkonte per vizita neprer shoqe e u thoshte: Korba me si nuku ka vaj ulliri asgjekundi le qe na u tha buza per pak kafe 900-ce.
Kur ato shoqet ja aprovonin mami me vrap te Thomai e fije per pe u a tregonte te tera ckish degjuar. E kam pasur mamane manjetofon per keto pune.
Njera nga shoqet e mamit e kishte burrin oficer te larte por ama nje dite e arrestuan me grupin armiqesor te Beqir Ballukut se kishte dashur te pushtonte me tanke komitetin e Partise ne Librazhd.
Kur vija naten nga xhiroja une shikoja gjithmon se mami se c'fliste atje ne hyrje ne erresire me shokun Thoma. Kur une afrohesha ata e ndalonin te qeshurat.
Bile kur babi ishte ne Metalurgji nja 6 muaj vura re se shoku Thoma vinte shepesh ne shpi tone e mami filloj te zbukurohej.
Kur erdhi demokracia babin e thirren perseri.
Kur erdhi nga ay takimi na tha. degjoni e mbani vesh mire. Neve do te jemi me partin e Punes sot e mot sepse ju e dini se cfar sakrifica kam bere une per juve e ju nuk duhet te beheni demokrate se po fituan ata na piu e zeza. Dhe Babi na foli gjer e gjate ate nate.
Ai tha mes tjerash se kudo qe te ini do thoni: Berisha kerkon te sjelle Bejleret dhe agallaret qe na paskeshin pire gjakun dikure. Do thoni se ai eshte agjent, se Pjeter Arbrori eshte fashist dhe Pederast se Azem Hajdari eshte hajdut etj etj.
Pastaj me thirren dhe mua dhe motren dhe vellane e nje burre qe nuku e njihnim na tha. Degjoni ketu se kam porosi nga shoku Thoma qe ju njeh mire. Po erdhen keta te Berishes ne pushtet athere mundet qe ay baxhanaku te dale nga internimi ne Cerme e te punesohet ne Polici te Berishes e aty mundet te shoh dokumentat qe babai juaj e ka raportuar dikur.
Une i thash po pse o nuk i kini djegur ju dokumentat o?
Ai me tha: Dokumentat kryesore i kemi ne ne vende sekrete dhe sejcili e ka aty pseudonimin por mundet te na ket shpetuar ndonje gje. Une u drodha nga frika kur mendova se cdo te thoshin shoket kur te dilte se x e y kishin bere burg nga spiunlleqet e familjes time.
Ahere mendoni tha ay burri me syze dielli se sa do zemerohen kusherijte tuaj me juve prandaj qe te mos vij ajo kohe juve do beni syt kater e do shperndani parullat qe do u themi neve.
E keshtu more vellezer bejme ne qe nga 1991-shi.
Tani jemi bere te pasur e rrall na therrasin ama kur na therrasin vemi se nuk kemi nga luajm.
Po juve mo do na tregoni pakez nga "arsyet " qe ju bejne te urreni Berishen?
Nuk i keni shum ndryshe nga une besoj. apo jo?
te fala Fizit shoke !
Bukuroshja
Primus registratum
Re: Po Berisha ku e ka vendin ne Historinë e Popullit Shqiptar ???
Ti nqs e ndien veten superiore me mire mos shkruiaj fare ne kete teme,se nuk ta kemi qefin te degjojme ty!
Ti nqs e ndien veten superiore me mire mos shkruiaj fare ne kete teme,se nuk ta kemi qefin te degjojme ty!
Re: Po Berisha ku e ka vendin ne Historinë e Popullit Shqiptar ???
cila borgjezi,ca perrallis keshtu.
e mos shaj njerez qe te kane hapur syte,apo tani je e madhe dhe nuk do t'ia dish.
pak mirnjohje ne kete bote,komuniste.
ja ke fut nje p.o.r.d.h.e te maaaaaaaadheeeeeee!!!
cila borgjezi,ca perrallis keshtu.
e mos shaj njerez qe te kane hapur syte,apo tani je e madhe dhe nuk do t'ia dish.
pak mirnjohje ne kete bote,komuniste.
Re: Po Berisha ku e ka vendin ne Historinë e Popullit Shqiptar ???
ZGJIDHNI DHE KRYETARIN E RI TË PD-SË, I DASHUR BERISHA
MUSTAFA NANO
I dashur Berisha,
Kjo është letra e parë, me të cilën ju drejtohem publikisht. Me siguri që do të jetë dhe e fundit pasi, meqë u deshën gjithë këto vite për të shkruar të parën, do të duhet shumë më tepër se kaq për të shkruar të dytën. Shkak u bë nga njëra anë një ceremoni e bujshme e promovimit si demokratë rishtarë të nja tridhjetë e kusur vetëve dhe nga ana tjetër përkimi krejt rastësor midis kësaj ngjarjeje dhe një shkrimit tim të tri ditëve më parë, ku ngrija hëm problemin e përdorimit, hëm problemin e injorimit të know how-t shqiptar. Eshtë aq i fortë ky përkim, sa dikujt mund t’i jetë dukur sikur e kemi ujdisur bashkë edhe shkrimin tim, edhe ceremoninë tuaj.
Në pamje të parë ju bëtë atë që mungon në politikën shqiptare e që unë e nxisja me shkrimin tim tek gazeta “Shekulli”; me një fjalë, ju i kthyet sytë nga ajo pjesë e shoqërisë, që unë e quaja know how, e që ju e quani prej kohësh shoqëri civile. Eshtë lëvizje interesante kjo, i dashur Berisha. Personalisht, mua s’ma ka prerë mendja ndonjëherë se ai njeri, që vetëm disa vjet më parë ngrinte kultin e partisë së qëndrestarëve, fliste për rruspa e burgje, i thosh bushtër nënkryetares së Parlamentit, fuste hundët në krevatin martesor të kryetarit të Bashkisë së Tiranës, trajtonte banditët e Lazaratit si luftëtarë të lirisë, shihte qytetarët e Mamurrasit e Bushatit si mish për topin e pushtetit të vet, apo bënte aluzion mbi pakte të ndërkryera me policët e Korçës e Pogradecit për të mos lejuar mbatharakët e pushtetit të merrnin arratinë një ditë pas fitores së vet, s’ma ka prerë mendja pra se një njeri i tillë do t’i jepte udhë këtij projekti të partneritetit politikë-know how e se ky projekt do t’i shkonte fjollë. Nuk ma ka marrë mendja, edhe ngaqë juve ju kam parë të prerë si shef qëndrestarësh (s’e keni idenë se sa kuptim keni patur e keni në krye të qëndrestarëve), edhe ngaqë kam menduar se, bash ngaqë jeni i prerë si kapo qëndrestarësh, nuk do t’ju afrohej askush nga jashtë PD-së. Mirëpo jam i befasuar, edhe nga ju, edhe nga ata që hynin të lumtur ( o Zot, sa të lumtur ishin!) në skenë, pasi ju i prezantonit një e nga një si “njerëzit më të shquar në këtë e në atë lëmë të shkencës, të kulturës e të mendimit shqiptar ( o Zot, si nuk skuqeshin nga këto pallavra!)”. Përfundimisht, e pranoj që e kam patur gabim.
Kjo lëvizje, i dashur Berisha, është – dhe këtu po bie dakord me shumicën e atyre që e thanë një fjalë për këtë ngjarje – inteligjente. Eshtë një lëvizje e njimendtë politike. Eshtë kështu, jo sepse keni afruar pranë vetes “njerëzit me kontributet më të shquara” (lërini këto karakterizime në keni perëndi, pasi edhe delfinët tuaj më të rinj i vutë në pozitë të vështirë atë ditë), por sepse me këtë ceremoni keni dëshmuar forcën tuaj për të ndjellë ende aspirantë për pakëz pushtet e keni dëshmuar forcën tuaj për t’iu futur shkelmin kollaj-kollaj atyre që ju kanë mbajtur në atë post deri më sot, qëndrestarëve pra. Keni dëshmuar gjithashtu se jeni i gatshëm të bëni gjithçka që është e nevojshme në funksion të lakmisë suaj për pushtet. Ju jeni një nevojtar par excellence, i dashur Berisha. Dhe nuk ka gjë që të mos e bëjë një nevojtar, teksa kërkon të përmbushë egzigjencat e veta jetësore (nevoja për pushtet është për ju tamam një egzigjencë jetësore, bash siç është nevoja për të harbuar e Fatos Nanos, bash më në fund siç është nevoja e të ngujuarve prej gjakmarrjes për të nxjerrë pakëz kokën në dritaren e shtëpisë-kullë).
E dini çfarë, i dashur Berisha? E bëtë që e bëtë këtë gjë, çojeni deri në fund. Zgjidhni ndër rishtarët demokratë edhe një kryetar rishtar të Partisë Demokratike. Dhe kështu, kjo lëvizje është mrekullisht e plotë. Do të ishte mirë që të zgjidhnit fillimisht kryetarin e PD-së, e pastaj Komitetin e Orientimit të Politikave, por edhe me kokëposhtë shkon mirë ky proces. Partisë Demokratike i duhet më shumë se çdo gjë tjetër një kryetar i ri. Dhe ju e dini se pse. Partia Demokratike nuk është katandisur në këtë gjendje, ngaqë e kanë patur fajin Jozefina Topalli, Bamir Topi, Ridvan Bode, Spartak Ngjela, Jemin Gjana, Sokol Olldashi, Vili Minarolli, etj. etj. Partia Demokratike nuk i ka humbur zgjedhjet deri më sot, ngaqë i kanë vjedhur votat (po të ish kjo, ju s’do të kishit nevojë për spektakle të tilla me “njerëzit më të shquar”); as ngaqë nuk ka prezantuar një program, pasi ju vetë keni thënë të gjitha herët që “ky program elektoral është programi më i mirë dhe shpëtimtar për Shqipërinë”, ashtu siç keni thënë po të gjitha herët se “kandidatët për deputetë të PD-së janë ajka e shoqërisë shqiptare”. Sigurisht, nuk ka qenë kështu si keni deklaruar ju, por e vërteta është që Partia Demokratike nuk ka humbur prej kësaj rrene elektorale.
Për të fituar zgjedhjet përballë një pushteti tejet të korruptuar si ky i PS-së (ju jeni dakord që ky pushtet është shumë i korruptuar), nuk ka qenë nevoja e një PD-je të përkryer. Jo! Do të mjaftonte një PD dosido, por jo me ju në krye. Kam frikë se edhe këtë radhë, shqiptarët do të votojnë sipas logjikës së njohur: o për Berishën, o kundër Berishës. Mund të bëni edhe një ceremoni tjetër, ku të nxirrni në skenë edhe 140 vetë me kontribute po “kaq të shquara”, por në fund zgjedhësit do t’i shohin që të gjithë këta “yje” si nevojtarë gjithashtu. Nevojtarë për një çikëz pushtet, por edhe shërbëtorë të atij që, për hir të pushtetit, sot promovon karrierën politike të nja dyzet vetëve mbi kurrizin e qindra të tjerëve, të cilët kanë qenë të gatshëm të jepnin dhe jetën për të rrëzuar socialistët nga pushteti, dhe nesër do të promovojë karrierën politike të nja dyzet të tjerëve mbi kurrizin e yjeve të saposhfaqur në horizontin e politikës shqiptare.
Berisha, bëjeni lëvizjen e fundit. Zgjidhni dhe kryetarin e ri. Nuk është shumë e hijshme të zgjidhni ju kryetarin e një partie, që nuk ka kuptim pa ju në krye, por bëjeni këtë gjë për hir të shporrjes së sigurtë nga skena të këtij pushteti. Me ju në krye të PD-së, shqiptarët do të kenë frikë se këta do të mbeten prapë, ndërsa me ju në pushtet shqiptarët do të kenë frikë po njësoj, nga ju. Duhet ta lini postin ju, Berisha. Kjo është çështja.
Post scriptum më i gjatë se vetë scriptum-i: E shoh këtë letër një rast të mirë për të shpjeguar “makthin” tim anti Berisha. Vetëm ju e dini që këtu nuk bëhet fjalë për ndonjë makth, ashtu siç vetëm ju e dini që në qëndrimet e mia kundër jush nuk ka asgjë personale, ashtu si nuk ka asgjë ideologjike (besoj se e keni verifikuar që nuk më lidh asgjë me pushtetin e socialistëve). Mua nuk më keni futur shkelmin si shumë të tjerëve në PD, pasi unë nuk kam qenë ndonjëherë personazh i rëndësishëm brenda partisë suaj e me siguri nuk më keni konsideruar si kundërshtar problematik brenda ish-partisë sime. Mua nuk më keni hequr si ministër apo si funksionar i pushtetit tuaj, pasi asnjëherë nuk kam qenë i tillë. Mua nuk më keni akuzuar si spiun, siç keni akuzuar Preç Zogajn faqe të gjithëve, pasi nuk kam qenë spiun; mua nuk më keni akuzuar andart grek, siç keni akuzuar Arben Imamin, pasi në vitin ‘97 nuk kam qenë në Shqipëri; mua nuk keni dashur të më fusni në burg e nuk më keni rrahur, siç keni rrahur (jo ju personalisht, por njerëzit tuaj) boll njerëz, deri dhe ministrat e ish-ministrat tuaj; mua s’më keni djegur ndonjë redaksi, siç ja keni djegur Nikollë Lesit; shkurt hesapi, mua s’më keni bërë asgjë të keqe. Përkundrazi, më keni bërë – sipas këndvështrimit të shumicës së shqiptarëve – ndonjë të mirë a nder. Dua t’ju them, i dashur Berisha, se refuzimi sistematik që i kam bërë leadership-it tuaj bën vaki që mund të ngrihet mbi ndonjë frymëzim të gabuar (këtë po e lë të diskutueshme), por nuk ngrihet mbi asnjë frymëzim të lig. Të njëjtin arsyetim mund të bëja edhe me mik-armikun tuaj, Fatos Nanon, të cilin e kam refuzuar dhe e refuzoj nën të njëjtin frymëzim e me të njëjtën qartësi. Po e dini se çfarë ka ndodhur, i dashur Berisha? Gjatë gjithë kohës që unë kam bërë gazetarin, më ka gjetur belaja veç me berishianët. Nuk është se më ka gjetur ndonjë gjë kushedi se çfarë, por veç këta dërgojnë letra tek redaksia e “Shekullit”, ku nuk lënë gjë të zezë pa thënë në adresën time; këta mbushin faqet e internetit me sharje të lloj-lloj-shme; këta më kanë shqetësuar me telefonata të ndyra; këta nuk më kanë lënë të flas dy fjalë në një tubim të “Mjaft”-it (nuk më harrohet një prej tyre, një mesogrua, e cila m’u afrua një ditë prej ditësh e më tha me një tërbim, të cilin unë ia lexoja tek sytë që i shkrepëtinin nga urrejtja: “ti që sulmon doktorin, je njeriu më i zi i kombit”. O Zot, edhe sikur të kisha një mendim të mirë për ju, i dashur Berisha, do të më mjaftonte kjo frazë e kësaj gruaje të pafajshme e kjo kategori njerëzish që ju mbështesin, për të mos qenë asnjëherë pro jush. Nuk mund t’ia lejoj asnjëherë vetes të mbështes njerëz, të cilët, ndërsa flasin për mbrojtjen e lirisë, nuk nënkuptojnë edhe mbrojtjen e lirisë për të mos rënë dakord me ta. Më duket se ka qenë Mahatma Gandi ai që ka thënë: “do të jepja dhe jetën, që kundërshtari im të kishte lirinë për t’u shprehur”. Futeni vath në vesh këtë kredo kaq të thjeshtë, besimi apo mosbesimi në të cilën ndan liberal-demokratët nga bolshevikët. Po ta mësoni më në fund kaq gjë, hallall t’i keni këto ceremonira mes “njerëzve me kontributet më të shquara”. Por kam frikë se pikërisht këtë gjë ju nuk mund ta mësoni kurrë. Ju jeni bolshevik i pandreqshëm, i dashuri im.
ZGJIDHNI DHE KRYETARIN E RI TË PD-SË, I DASHUR BERISHA
MUSTAFA NANO
I dashur Berisha,
Kjo është letra e parë, me të cilën ju drejtohem publikisht. Me siguri që do të jetë dhe e fundit pasi, meqë u deshën gjithë këto vite për të shkruar të parën, do të duhet shumë më tepër se kaq për të shkruar të dytën. Shkak u bë nga njëra anë një ceremoni e bujshme e promovimit si demokratë rishtarë të nja tridhjetë e kusur vetëve dhe nga ana tjetër përkimi krejt rastësor midis kësaj ngjarjeje dhe një shkrimit tim të tri ditëve më parë, ku ngrija hëm problemin e përdorimit, hëm problemin e injorimit të know how-t shqiptar. Eshtë aq i fortë ky përkim, sa dikujt mund t’i jetë dukur sikur e kemi ujdisur bashkë edhe shkrimin tim, edhe ceremoninë tuaj.
Në pamje të parë ju bëtë atë që mungon në politikën shqiptare e që unë e nxisja me shkrimin tim tek gazeta “Shekulli”; me një fjalë, ju i kthyet sytë nga ajo pjesë e shoqërisë, që unë e quaja know how, e që ju e quani prej kohësh shoqëri civile. Eshtë lëvizje interesante kjo, i dashur Berisha. Personalisht, mua s’ma ka prerë mendja ndonjëherë se ai njeri, që vetëm disa vjet më parë ngrinte kultin e partisë së qëndrestarëve, fliste për rruspa e burgje, i thosh bushtër nënkryetares së Parlamentit, fuste hundët në krevatin martesor të kryetarit të Bashkisë së Tiranës, trajtonte banditët e Lazaratit si luftëtarë të lirisë, shihte qytetarët e Mamurrasit e Bushatit si mish për topin e pushtetit të vet, apo bënte aluzion mbi pakte të ndërkryera me policët e Korçës e Pogradecit për të mos lejuar mbatharakët e pushtetit të merrnin arratinë një ditë pas fitores së vet, s’ma ka prerë mendja pra se një njeri i tillë do t’i jepte udhë këtij projekti të partneritetit politikë-know how e se ky projekt do t’i shkonte fjollë. Nuk ma ka marrë mendja, edhe ngaqë juve ju kam parë të prerë si shef qëndrestarësh (s’e keni idenë se sa kuptim keni patur e keni në krye të qëndrestarëve), edhe ngaqë kam menduar se, bash ngaqë jeni i prerë si kapo qëndrestarësh, nuk do t’ju afrohej askush nga jashtë PD-së. Mirëpo jam i befasuar, edhe nga ju, edhe nga ata që hynin të lumtur ( o Zot, sa të lumtur ishin!) në skenë, pasi ju i prezantonit një e nga një si “njerëzit më të shquar në këtë e në atë lëmë të shkencës, të kulturës e të mendimit shqiptar ( o Zot, si nuk skuqeshin nga këto pallavra!)”. Përfundimisht, e pranoj që e kam patur gabim.
Kjo lëvizje, i dashur Berisha, është – dhe këtu po bie dakord me shumicën e atyre që e thanë një fjalë për këtë ngjarje – inteligjente. Eshtë një lëvizje e njimendtë politike. Eshtë kështu, jo sepse keni afruar pranë vetes “njerëzit me kontributet më të shquara” (lërini këto karakterizime në keni perëndi, pasi edhe delfinët tuaj më të rinj i vutë në pozitë të vështirë atë ditë), por sepse me këtë ceremoni keni dëshmuar forcën tuaj për të ndjellë ende aspirantë për pakëz pushtet e keni dëshmuar forcën tuaj për t’iu futur shkelmin kollaj-kollaj atyre që ju kanë mbajtur në atë post deri më sot, qëndrestarëve pra. Keni dëshmuar gjithashtu se jeni i gatshëm të bëni gjithçka që është e nevojshme në funksion të lakmisë suaj për pushtet. Ju jeni një nevojtar par excellence, i dashur Berisha. Dhe nuk ka gjë që të mos e bëjë një nevojtar, teksa kërkon të përmbushë egzigjencat e veta jetësore (nevoja për pushtet është për ju tamam një egzigjencë jetësore, bash siç është nevoja për të harbuar e Fatos Nanos, bash më në fund siç është nevoja e të ngujuarve prej gjakmarrjes për të nxjerrë pakëz kokën në dritaren e shtëpisë-kullë).
E dini çfarë, i dashur Berisha? E bëtë që e bëtë këtë gjë, çojeni deri në fund. Zgjidhni ndër rishtarët demokratë edhe një kryetar rishtar të Partisë Demokratike. Dhe kështu, kjo lëvizje është mrekullisht e plotë. Do të ishte mirë që të zgjidhnit fillimisht kryetarin e PD-së, e pastaj Komitetin e Orientimit të Politikave, por edhe me kokëposhtë shkon mirë ky proces. Partisë Demokratike i duhet më shumë se çdo gjë tjetër një kryetar i ri. Dhe ju e dini se pse. Partia Demokratike nuk është katandisur në këtë gjendje, ngaqë e kanë patur fajin Jozefina Topalli, Bamir Topi, Ridvan Bode, Spartak Ngjela, Jemin Gjana, Sokol Olldashi, Vili Minarolli, etj. etj. Partia Demokratike nuk i ka humbur zgjedhjet deri më sot, ngaqë i kanë vjedhur votat (po të ish kjo, ju s’do të kishit nevojë për spektakle të tilla me “njerëzit më të shquar”); as ngaqë nuk ka prezantuar një program, pasi ju vetë keni thënë të gjitha herët që “ky program elektoral është programi më i mirë dhe shpëtimtar për Shqipërinë”, ashtu siç keni thënë po të gjitha herët se “kandidatët për deputetë të PD-së janë ajka e shoqërisë shqiptare”. Sigurisht, nuk ka qenë kështu si keni deklaruar ju, por e vërteta është që Partia Demokratike nuk ka humbur prej kësaj rrene elektorale.
Për të fituar zgjedhjet përballë një pushteti tejet të korruptuar si ky i PS-së (ju jeni dakord që ky pushtet është shumë i korruptuar), nuk ka qenë nevoja e një PD-je të përkryer. Jo! Do të mjaftonte një PD dosido, por jo me ju në krye. Kam frikë se edhe këtë radhë, shqiptarët do të votojnë sipas logjikës së njohur: o për Berishën, o kundër Berishës. Mund të bëni edhe një ceremoni tjetër, ku të nxirrni në skenë edhe 140 vetë me kontribute po “kaq të shquara”, por në fund zgjedhësit do t’i shohin që të gjithë këta “yje” si nevojtarë gjithashtu. Nevojtarë për një çikëz pushtet, por edhe shërbëtorë të atij që, për hir të pushtetit, sot promovon karrierën politike të nja dyzet vetëve mbi kurrizin e qindra të tjerëve, të cilët kanë qenë të gatshëm të jepnin dhe jetën për të rrëzuar socialistët nga pushteti, dhe nesër do të promovojë karrierën politike të nja dyzet të tjerëve mbi kurrizin e yjeve të saposhfaqur në horizontin e politikës shqiptare.
Berisha, bëjeni lëvizjen e fundit. Zgjidhni dhe kryetarin e ri. Nuk është shumë e hijshme të zgjidhni ju kryetarin e një partie, që nuk ka kuptim pa ju në krye, por bëjeni këtë gjë për hir të shporrjes së sigurtë nga skena të këtij pushteti. Me ju në krye të PD-së, shqiptarët do të kenë frikë se këta do të mbeten prapë, ndërsa me ju në pushtet shqiptarët do të kenë frikë po njësoj, nga ju. Duhet ta lini postin ju, Berisha. Kjo është çështja.
Post scriptum më i gjatë se vetë scriptum-i: E shoh këtë letër një rast të mirë për të shpjeguar “makthin” tim anti Berisha. Vetëm ju e dini që këtu nuk bëhet fjalë për ndonjë makth, ashtu siç vetëm ju e dini që në qëndrimet e mia kundër jush nuk ka asgjë personale, ashtu si nuk ka asgjë ideologjike (besoj se e keni verifikuar që nuk më lidh asgjë me pushtetin e socialistëve). Mua nuk më keni futur shkelmin si shumë të tjerëve në PD, pasi unë nuk kam qenë ndonjëherë personazh i rëndësishëm brenda partisë suaj e me siguri nuk më keni konsideruar si kundërshtar problematik brenda ish-partisë sime. Mua nuk më keni hequr si ministër apo si funksionar i pushtetit tuaj, pasi asnjëherë nuk kam qenë i tillë. Mua nuk më keni akuzuar si spiun, siç keni akuzuar Preç Zogajn faqe të gjithëve, pasi nuk kam qenë spiun; mua nuk më keni akuzuar andart grek, siç keni akuzuar Arben Imamin, pasi në vitin ‘97 nuk kam qenë në Shqipëri; mua nuk keni dashur të më fusni në burg e nuk më keni rrahur, siç keni rrahur (jo ju personalisht, por njerëzit tuaj) boll njerëz, deri dhe ministrat e ish-ministrat tuaj; mua s’më keni djegur ndonjë redaksi, siç ja keni djegur Nikollë Lesit; shkurt hesapi, mua s’më keni bërë asgjë të keqe. Përkundrazi, më keni bërë – sipas këndvështrimit të shumicës së shqiptarëve – ndonjë të mirë a nder. Dua t’ju them, i dashur Berisha, se refuzimi sistematik që i kam bërë leadership-it tuaj bën vaki që mund të ngrihet mbi ndonjë frymëzim të gabuar (këtë po e lë të diskutueshme), por nuk ngrihet mbi asnjë frymëzim të lig. Të njëjtin arsyetim mund të bëja edhe me mik-armikun tuaj, Fatos Nanon, të cilin e kam refuzuar dhe e refuzoj nën të njëjtin frymëzim e me të njëjtën qartësi. Po e dini se çfarë ka ndodhur, i dashur Berisha? Gjatë gjithë kohës që unë kam bërë gazetarin, më ka gjetur belaja veç me berishianët. Nuk është se më ka gjetur ndonjë gjë kushedi se çfarë, por veç këta dërgojnë letra tek redaksia e “Shekullit”, ku nuk lënë gjë të zezë pa thënë në adresën time; këta mbushin faqet e internetit me sharje të lloj-lloj-shme; këta më kanë shqetësuar me telefonata të ndyra; këta nuk më kanë lënë të flas dy fjalë në një tubim të “Mjaft”-it (nuk më harrohet një prej tyre, një mesogrua, e cila m’u afrua një ditë prej ditësh e më tha me një tërbim, të cilin unë ia lexoja tek sytë që i shkrepëtinin nga urrejtja: “ti që sulmon doktorin, je njeriu më i zi i kombit”. O Zot, edhe sikur të kisha një mendim të mirë për ju, i dashur Berisha, do të më mjaftonte kjo frazë e kësaj gruaje të pafajshme e kjo kategori njerëzish që ju mbështesin, për të mos qenë asnjëherë pro jush. Nuk mund t’ia lejoj asnjëherë vetes të mbështes njerëz, të cilët, ndërsa flasin për mbrojtjen e lirisë, nuk nënkuptojnë edhe mbrojtjen e lirisë për të mos rënë dakord me ta. Më duket se ka qenë Mahatma Gandi ai që ka thënë: “do të jepja dhe jetën, që kundërshtari im të kishte lirinë për t’u shprehur”. Futeni vath në vesh këtë kredo kaq të thjeshtë, besimi apo mosbesimi në të cilën ndan liberal-demokratët nga bolshevikët. Po ta mësoni më në fund kaq gjë, hallall t’i keni këto ceremonira mes “njerëzve me kontributet më të shquara”. Por kam frikë se pikërisht këtë gjë ju nuk mund ta mësoni kurrë. Ju jeni bolshevik i pandreqshëm, i dashuri im.
Bukuroshja
Primus registratum
Re: Po Berisha ku e ka vendin ne Historinë e Popullit Shqiptar ???
perpara gjyqit te popullit
perpara gjyqit te popullit
Bukuroshja
Primus registratum
Re: Po Berisha ku e ka vendin ne Historinë e Popullit Shqiptar ???
Po Nano ku e ka vendin?
Po Nano ku e ka vendin?
RobertdeNiro
Primus registratum
Re: Po Berisha ku e ka vendin ne Historinë e Popullit Shqiptar ???
Ish-shefja e kabinetit të kryetarit të PD-së rrëfen 10 vitet në krah të Sali Berishës President dhe kryetar i PD
Jep dorëheqjen këshilltarja më e besuar e Berishës
Nevila Perndoj
Rrugëve të “Ditëve të shpresës”, ku një javë më parë, u prezantuan 38 fytyrat e reja, liderit demokrat Sali Berisha i ka humbur krahu i djathtë gjatë 10 viteve të fundit të jetës së tij politike. Ajo quhet Linda Ihsani. Prej kohësh ka qenë njeriu më i besuar i kryetarit të opozitës, si në vitet që ai ishte në pushtet ashtu edhe në opozitë. I ka qëndruar Berishës në krah si në kohët e tij të arta kur ishte President, ashtu edhe në ditët e vështira pas vitit ‘97, kur Berisha la zyrën e tij në Presidencë për t’u zhvendosur në selinë e PD-së. Tashmë Linda Ihsani ka dhënë dorëheqjen nga posti i Shefes së Kabinetit, por shpirtërisht vazhdon të mbetet e tillë. Thotë se kishte kohë që ndihej e lodhur nga puna e përditshme. Kërkonte diçka të re dhe në të njëjtën kohë, të rifitonte qetësinë e munguar. Largimi i saj nuk ka lidhje me ngritjen e Komitetit të Orientimit të Politikave. Madje ajo ka sugjeruar të gjitha intelektualet femra në atë komitet. Për këtë ndihet mirë. Thotë se në PD ka nevojë për prurje të reja, për konkurrencë, sepse siç e cilëson vetë ajo, “për partinë më të madhe opozitare, kjo është një kohë e artë”. Ihsani lë pas një eksperiencë të gjatë dhe interesante. Puna me liderin e opozitës Sali Berisha ka qenë e vështirë për të, por në njëjtën kohë edhe sfidë. Ajo shprehet se duhet gjithnjë të vraposh ndërsa punon me kryetarin e opozitës. Nuk ka duruar asnjëherë mediokritetin dhe për punën, siç thotë vetë ajo, është sakrifikuar, duke krijuar edhe qejfmbetje me njerëz të tjerë, që punojnë në PD, por asnjëherë armiqësi. Ihsani thotë se do t’i mungojnë shumë gjëra, dhe mbi të gjitha eksperienca e gjatë që ajo ka pasur me liderin e opozitës, Sali Berisha. Tanimë ajo vjen në PD vetëm mbasditeve. Kujton me nostalgji kohët kur ajo vinte edhe në mes të natës, për arsye pune. Ajo nuk ndjen xhelozi për atë që do ta zëvendësojë. Shprehet se në PD ka mjaft figura pozitive. Megjithatë, Ihsani do të jetë ndër të paktët njerëz në PD që ka qenë protagoniste e ngjarjeve më të rëndësishme para dhe pas kuintave që kanë ndjekur partinë më të madhe të opozitës, për të cilën ajo është e gatshme të ofrojë kontributin e saj në rast se do t’ia kërkojnë një gjë të tillë.
Zonja Ihsani, ju keni qenë personi më i afërt në punë i liderit të opozitës, Sali Berisha. Pse dhatë dorëheqjen nga posti i shefes së kabinetit?
Unë vazhdoj të mbetem po në atë rol. Por me të voglin ndryshim ose me të madhin ndryshim, që kam ndryshuar vetëm vend. Por as me mendje, as në ndërgjegje, qoftë edhe shpirtërisht, unë kam qenë e orientuar tek vlerat, në të cilat unë kam parë të mishëruar kryetarin e PD-së, Sali Berisha, të cilin e ndoqa edhe pas largimit të tij si President.
A ka lidhje largimi juaj me ngritjen e Komitetit të Orientimit të Politikave?
Dua të them, se më vjen keq që dorëheqja ime koinçidoi me rrethanat e një hapjeje pozitive. Janë njerëz që vijnë me dëshirë në PD. Largimin tim nga detyra që mbaja prej kohësh, do ta radhisja në dy plane. Në radhë të parë, në planin individual. Eshtë një moment që unë për arsye familjare, duke qenë se këtu punoja me orare të pacaktuara, të kushtëzuara nga natyra e punës që bëja, u detyrova që të kërkoj një punë tjetër me orar të përcaktuar. Së dyti unë jam përpjekur si individ, që kur kam mbaruar shkollën dhe u emërova fillimisht si mësuese jam përpjekur me ato kushtet që kam pasur, të luftoja intelektualisht, për të mos vegjetuar, gjë që e kam bërë vazhdimisht, dhe ka qenë një natyrë e dytë e imja. Parë në këtë prizëm, mendoj se kjo më ka ndihmuar edhe në punën time në PD. Duke qenë një parti, që ka qenë për një kohë të gjatë në opozitë, (zakonisht edhe në një ritëm pak vrastare), mendoj se jam nga ato individë që jam rrethuar nga njerëz si vetja. Pra qoftë si një bashkëpunëtore e afërt e kryetarit Berisha, qoftë edhe në postin që m’u dha më vonë, jam përpjekur të nxis frymën e hapjes, sepse që të mos humbasim duhet e reja, konkurrenca. Mendoj se kam qenë ndër individët që kam luftuar jashtëzakonisht në këtë drejtim. Kam dashur të futem edhe në Forumin e Gruas së PD, ku kam pasur më shumë mundësi. Në çdo mbledhje të çdo niveli, kryesi e vogël, kryesi e madhe, unë kam kërkuar hapjen, por njëkohësisht edhe tërheqjen e grave, ( pa mohuar fare kontributin, sakrificën e militanteve), në një nivel më të lartë sepse PD kërkonte risi dhe cilësi të reja. Pra kam qenë një nxitëse dhe mbetem e tillë. PD duhet të ruajë individualitetin dhe personalitetin e një partie konkurruese, dhe për këtë ka nevojë për elementë të rinj, nëse ajo duhet të fitojë. Unë jam përshëndetëse e çdo lëvizje që sjell prurje, sepse shoh realizimet ose mishërimin e asaj në nivele dhe kualitetet më të larta. Të gjithë këtë do ta konkludoja vetëm me një frazë: tërheqja ime ka qenë një koinçidencë jo shumë e dëshirueshme, me lançimin e komitetit.
A ju vjen keq që largoheni në një kohë të tillë?
Shiko, të mos e marrim në këtë prizëm. Unë kam ardhur në parti, kur kishte nevojë për më shumë. Tani është një kohë e artë. Eshtë një prurje e madhe dhe punën që unë bëja, si këshilltare, tanimë mund të bëjnë edhe të tjerë sepse ka shumë këshilltarë dhe njerëz që më kompensojnë, më zëvendësojnë në një farë mënyre. Por kjo nuk do të thotë që mua m’i heq vlerat.
Pra nuk ndjeni keqardhje që do t’ju zëvendësojnë?
Jo nuk më vjen keq. Unë kudo jam në konkurrencë.
Çfarë lë pas zonja Ihsani?
Iki me pak përpëlitje sepse është një parti që mua më ftoi të vija në një moment të vështirë. Por këtu mësova shumë gjëra. Përvoja ime është e jashtëzakonshme.
Sa e vështirë ka qenë të punoje me liderin e opozitës, Sali Berisha?
Pavarësisht vështirësive, është përvoja më e mrekullueshme e imja. Ka patur ulje dhe ngritje sepse Berisha është një person i vështirë. Ecën shumë shpejt, në sensin që mendon shumë shpejt, operon shumë shpejt. Në momente të caktuara duhet të ishe shumë e aftë t’i qëndroje mendimit të tij sepse të skualifikon butësisht dhe për këtë nuk të vjen mirë. Sepse është një lojë që ndonjëherë e bën edhe me inteligjencën tënde. Berisha mishëron gjithë vlerat e një lideri, që i ka dhënë partisë shumë, ndaj dhe shumë herë këtë parti e identifikojnë me Berishën sepse ka vlera të jashtëzakonshme.
Si e priti vendimin tuaj, z.Berisha?
Të them të drejtën kishte kohë që unë përpëlitesha, sepse puna më ishte bërë pak rutinë. Një punë që unë e bëja shumë lehtë. Ai po e kuptonte se diçka nuk po shkonte, pastaj fare rastësisht ishte një mik, që më ofroi një punë të re. Mund të them se ishte vetëm një përpëlitje sepse realisht unë dua të vazhdoj të kontribuoj. Herë pas here më vjen keq që nuk kam pasur një kohë të mjaftueshme që të shkruaj eksperiencën time sepse ka qenë e mrekullueshme. Sa i përket Berishës mund të them se u ndje disi jo i befasuar sepse mesa duket e priste një vendim të tillë. Por unë e ndjeva se ndoshta e lashë në një periudhë, që ai ende kishte nevojë, por nga ana tjetër ndihem edhe e qetë, që shikoj se në PD tashmë ka prurje të reja dhe puna ime fare mirë mund të grimcohet në këshilltarë, në njerëz që fare mirë mund të më zëvendësojnë.
Ju thatë se kërkoni më shumë. Ku do ta shohim Lindën në të ardhmen?
Linda ka nevojë për qetësi. Unë kam pasur shumë gjëra nga pak. Tani dua të rimarr pak qetësinë.
Në të ardhmen …..Unë kam një investim jo të pakët, që nëse një ditë do të duhet, unë do të jem e gatshme që ta jap. Tani për tani, unë ndoshta kërkoj një ndryshim.
Pikërisht tani…..?
Kjo është shumë e çuditshme. Por unë e kam marrë vendimin tim shumë thjesht sepse ndokush mund të mendonte se unë qëndrova gjatë afër liderit demokrat Berisha, për të marrë një post, por kjo nuk është e vërtetë. Sepse për fatin tim të mirë në sensin e përvojës por edhe për fatin e keq, unë kam qenë shumë afër ngjarjeve të vitit 1997 dhe pashë se çfarë ishin politikanët. Dhe në vizionin tim u qartësuan disa gjëra. Që unë si Lindë nëse u ndodha në një çast, në një vend të caktuar, në një post duhet të jepja një kontribut. Për këtë arsye, unë kam bërë edhe punë që ndoshta nuk më takonin. Sepse në një parti nuk mund të thuash që ti do të bësh një punë, apo dikush një tjetër. Kam ardhur edhe në mes të natës kur më është dashur puna. Në parti njeriu duhet të bëjë të gjithë punët, duhet të mbushë të gjithë ato pjesë të një mozaiku që mungojnë. Unë vetësakrifikohem për punën sepse ashtu më pëlqen. Këtë kërkoj edhe nga të tjerët. Ndoshta kjo më ka futur pak në konflikt me të tjerët, por absolutisht nuk më ka bërë armiqësore.
Cila është gjëja më e bukur që të ka ndodhur në eksperiencën tënde si shefe e kabinetit?
E di, të vjen mirë kur Berisha të pëlqen një mendim që ti jep, sepse ai ka një kult shumë të lartë. Unë kam qenë një njeri shumë i drejtpërdrejtë me të edhe pse ndonjëherë haja ndonjë “shputë” pasi puna e kërkonte një gjë të tillë. Mendoj se të debatosh me Berishën është një sfidë.
Po gjëja më e keqe apo më e vështirë?
Mund të përmend ato raste kur ndonjëherë ti do të bësh diçka dhe nuk gjen mjedisin e duhur. Gjëja më e keqe është mediokriteti. Kur unë kam parë që për hir të pozitës që ndodhej partia, afrohej mediokriteti si një ombrellë, kjo më ka lënduar.
Çfarë do t’i mungojë Lindës në punën e saj?
Përvoja në punë me Berishën. Do më mungojnë qoftë inatet, qoftë përgëzimet, qoftë përgjegjësitë…shumë gjëra. Unë kam qenë me fat që kam punuar me kryetarin e PD, Sali Berisha si dhe për përvojën që ai përcjell edhe tek të tjerët.
Biografia
Kualifikimi
Fakultetin i Gjuhëve të Huaja dhe ai i Historisë
Studim njëvjeçar për Arkeologji
Specializuar në Gjermani për diplomaci,
Kurs specializimi në Departamentin e Shtetit SHBA për politikë ndërkombëtare
Kurs specializimi në Universitetin e Gjenevës për marrëdhënie ndërkombëtare
Master në Administrim Publik
Vazhdon Master për Studime Evropiane
Eksperienca e punës
Lektore në Muzeun Kombëtar
Lektore e gjuhës frënge në Fakutetin e Gjuhëve të Huaja Tiranë
Specialiste në Ministrinë e Jashtme
Këshilltare e Presidentit ( kur Berisha ishte President)
Shefe Kabineti e Kryetarit të PD - Berisha
Gjuhët e huaja
Anglisht, frëngjisht, italisht, gjermanisht,
14/01/2005
Ish-shefja e kabinetit të kryetarit të PD-së rrëfen 10 vitet në krah të Sali Berishës President dhe kryetar i PD
Jep dorëheqjen këshilltarja më e besuar e Berishës
Nevila Perndoj
Rrugëve të “Ditëve të shpresës”, ku një javë më parë, u prezantuan 38 fytyrat e reja, liderit demokrat Sali Berisha i ka humbur krahu i djathtë gjatë 10 viteve të fundit të jetës së tij politike. Ajo quhet Linda Ihsani. Prej kohësh ka qenë njeriu më i besuar i kryetarit të opozitës, si në vitet që ai ishte në pushtet ashtu edhe në opozitë. I ka qëndruar Berishës në krah si në kohët e tij të arta kur ishte President, ashtu edhe në ditët e vështira pas vitit ‘97, kur Berisha la zyrën e tij në Presidencë për t’u zhvendosur në selinë e PD-së. Tashmë Linda Ihsani ka dhënë dorëheqjen nga posti i Shefes së Kabinetit, por shpirtërisht vazhdon të mbetet e tillë. Thotë se kishte kohë që ndihej e lodhur nga puna e përditshme. Kërkonte diçka të re dhe në të njëjtën kohë, të rifitonte qetësinë e munguar. Largimi i saj nuk ka lidhje me ngritjen e Komitetit të Orientimit të Politikave. Madje ajo ka sugjeruar të gjitha intelektualet femra në atë komitet. Për këtë ndihet mirë. Thotë se në PD ka nevojë për prurje të reja, për konkurrencë, sepse siç e cilëson vetë ajo, “për partinë më të madhe opozitare, kjo është një kohë e artë”. Ihsani lë pas një eksperiencë të gjatë dhe interesante. Puna me liderin e opozitës Sali Berisha ka qenë e vështirë për të, por në njëjtën kohë edhe sfidë. Ajo shprehet se duhet gjithnjë të vraposh ndërsa punon me kryetarin e opozitës. Nuk ka duruar asnjëherë mediokritetin dhe për punën, siç thotë vetë ajo, është sakrifikuar, duke krijuar edhe qejfmbetje me njerëz të tjerë, që punojnë në PD, por asnjëherë armiqësi. Ihsani thotë se do t’i mungojnë shumë gjëra, dhe mbi të gjitha eksperienca e gjatë që ajo ka pasur me liderin e opozitës, Sali Berisha. Tanimë ajo vjen në PD vetëm mbasditeve. Kujton me nostalgji kohët kur ajo vinte edhe në mes të natës, për arsye pune. Ajo nuk ndjen xhelozi për atë që do ta zëvendësojë. Shprehet se në PD ka mjaft figura pozitive. Megjithatë, Ihsani do të jetë ndër të paktët njerëz në PD që ka qenë protagoniste e ngjarjeve më të rëndësishme para dhe pas kuintave që kanë ndjekur partinë më të madhe të opozitës, për të cilën ajo është e gatshme të ofrojë kontributin e saj në rast se do t’ia kërkojnë një gjë të tillë.
Zonja Ihsani, ju keni qenë personi më i afërt në punë i liderit të opozitës, Sali Berisha. Pse dhatë dorëheqjen nga posti i shefes së kabinetit?
Unë vazhdoj të mbetem po në atë rol. Por me të voglin ndryshim ose me të madhin ndryshim, që kam ndryshuar vetëm vend. Por as me mendje, as në ndërgjegje, qoftë edhe shpirtërisht, unë kam qenë e orientuar tek vlerat, në të cilat unë kam parë të mishëruar kryetarin e PD-së, Sali Berisha, të cilin e ndoqa edhe pas largimit të tij si President.
A ka lidhje largimi juaj me ngritjen e Komitetit të Orientimit të Politikave?
Dua të them, se më vjen keq që dorëheqja ime koinçidoi me rrethanat e një hapjeje pozitive. Janë njerëz që vijnë me dëshirë në PD. Largimin tim nga detyra që mbaja prej kohësh, do ta radhisja në dy plane. Në radhë të parë, në planin individual. Eshtë një moment që unë për arsye familjare, duke qenë se këtu punoja me orare të pacaktuara, të kushtëzuara nga natyra e punës që bëja, u detyrova që të kërkoj një punë tjetër me orar të përcaktuar. Së dyti unë jam përpjekur si individ, që kur kam mbaruar shkollën dhe u emërova fillimisht si mësuese jam përpjekur me ato kushtet që kam pasur, të luftoja intelektualisht, për të mos vegjetuar, gjë që e kam bërë vazhdimisht, dhe ka qenë një natyrë e dytë e imja. Parë në këtë prizëm, mendoj se kjo më ka ndihmuar edhe në punën time në PD. Duke qenë një parti, që ka qenë për një kohë të gjatë në opozitë, (zakonisht edhe në një ritëm pak vrastare), mendoj se jam nga ato individë që jam rrethuar nga njerëz si vetja. Pra qoftë si një bashkëpunëtore e afërt e kryetarit Berisha, qoftë edhe në postin që m’u dha më vonë, jam përpjekur të nxis frymën e hapjes, sepse që të mos humbasim duhet e reja, konkurrenca. Mendoj se kam qenë ndër individët që kam luftuar jashtëzakonisht në këtë drejtim. Kam dashur të futem edhe në Forumin e Gruas së PD, ku kam pasur më shumë mundësi. Në çdo mbledhje të çdo niveli, kryesi e vogël, kryesi e madhe, unë kam kërkuar hapjen, por njëkohësisht edhe tërheqjen e grave, ( pa mohuar fare kontributin, sakrificën e militanteve), në një nivel më të lartë sepse PD kërkonte risi dhe cilësi të reja. Pra kam qenë një nxitëse dhe mbetem e tillë. PD duhet të ruajë individualitetin dhe personalitetin e një partie konkurruese, dhe për këtë ka nevojë për elementë të rinj, nëse ajo duhet të fitojë. Unë jam përshëndetëse e çdo lëvizje që sjell prurje, sepse shoh realizimet ose mishërimin e asaj në nivele dhe kualitetet më të larta. Të gjithë këtë do ta konkludoja vetëm me një frazë: tërheqja ime ka qenë një koinçidencë jo shumë e dëshirueshme, me lançimin e komitetit.
A ju vjen keq që largoheni në një kohë të tillë?
Shiko, të mos e marrim në këtë prizëm. Unë kam ardhur në parti, kur kishte nevojë për më shumë. Tani është një kohë e artë. Eshtë një prurje e madhe dhe punën që unë bëja, si këshilltare, tanimë mund të bëjnë edhe të tjerë sepse ka shumë këshilltarë dhe njerëz që më kompensojnë, më zëvendësojnë në një farë mënyre. Por kjo nuk do të thotë që mua m’i heq vlerat.
Pra nuk ndjeni keqardhje që do t’ju zëvendësojnë?
Jo nuk më vjen keq. Unë kudo jam në konkurrencë.
Çfarë lë pas zonja Ihsani?
Iki me pak përpëlitje sepse është një parti që mua më ftoi të vija në një moment të vështirë. Por këtu mësova shumë gjëra. Përvoja ime është e jashtëzakonshme.
Sa e vështirë ka qenë të punoje me liderin e opozitës, Sali Berisha?
Pavarësisht vështirësive, është përvoja më e mrekullueshme e imja. Ka patur ulje dhe ngritje sepse Berisha është një person i vështirë. Ecën shumë shpejt, në sensin që mendon shumë shpejt, operon shumë shpejt. Në momente të caktuara duhet të ishe shumë e aftë t’i qëndroje mendimit të tij sepse të skualifikon butësisht dhe për këtë nuk të vjen mirë. Sepse është një lojë që ndonjëherë e bën edhe me inteligjencën tënde. Berisha mishëron gjithë vlerat e një lideri, që i ka dhënë partisë shumë, ndaj dhe shumë herë këtë parti e identifikojnë me Berishën sepse ka vlera të jashtëzakonshme.
Si e priti vendimin tuaj, z.Berisha?
Të them të drejtën kishte kohë që unë përpëlitesha, sepse puna më ishte bërë pak rutinë. Një punë që unë e bëja shumë lehtë. Ai po e kuptonte se diçka nuk po shkonte, pastaj fare rastësisht ishte një mik, që më ofroi një punë të re. Mund të them se ishte vetëm një përpëlitje sepse realisht unë dua të vazhdoj të kontribuoj. Herë pas here më vjen keq që nuk kam pasur një kohë të mjaftueshme që të shkruaj eksperiencën time sepse ka qenë e mrekullueshme. Sa i përket Berishës mund të them se u ndje disi jo i befasuar sepse mesa duket e priste një vendim të tillë. Por unë e ndjeva se ndoshta e lashë në një periudhë, që ai ende kishte nevojë, por nga ana tjetër ndihem edhe e qetë, që shikoj se në PD tashmë ka prurje të reja dhe puna ime fare mirë mund të grimcohet në këshilltarë, në njerëz që fare mirë mund të më zëvendësojnë.
Ju thatë se kërkoni më shumë. Ku do ta shohim Lindën në të ardhmen?
Linda ka nevojë për qetësi. Unë kam pasur shumë gjëra nga pak. Tani dua të rimarr pak qetësinë.
Në të ardhmen …..Unë kam një investim jo të pakët, që nëse një ditë do të duhet, unë do të jem e gatshme që ta jap. Tani për tani, unë ndoshta kërkoj një ndryshim.
Pikërisht tani…..?
Kjo është shumë e çuditshme. Por unë e kam marrë vendimin tim shumë thjesht sepse ndokush mund të mendonte se unë qëndrova gjatë afër liderit demokrat Berisha, për të marrë një post, por kjo nuk është e vërtetë. Sepse për fatin tim të mirë në sensin e përvojës por edhe për fatin e keq, unë kam qenë shumë afër ngjarjeve të vitit 1997 dhe pashë se çfarë ishin politikanët. Dhe në vizionin tim u qartësuan disa gjëra. Që unë si Lindë nëse u ndodha në një çast, në një vend të caktuar, në një post duhet të jepja një kontribut. Për këtë arsye, unë kam bërë edhe punë që ndoshta nuk më takonin. Sepse në një parti nuk mund të thuash që ti do të bësh një punë, apo dikush një tjetër. Kam ardhur edhe në mes të natës kur më është dashur puna. Në parti njeriu duhet të bëjë të gjithë punët, duhet të mbushë të gjithë ato pjesë të një mozaiku që mungojnë. Unë vetësakrifikohem për punën sepse ashtu më pëlqen. Këtë kërkoj edhe nga të tjerët. Ndoshta kjo më ka futur pak në konflikt me të tjerët, por absolutisht nuk më ka bërë armiqësore.
Cila është gjëja më e bukur që të ka ndodhur në eksperiencën tënde si shefe e kabinetit?
E di, të vjen mirë kur Berisha të pëlqen një mendim që ti jep, sepse ai ka një kult shumë të lartë. Unë kam qenë një njeri shumë i drejtpërdrejtë me të edhe pse ndonjëherë haja ndonjë “shputë” pasi puna e kërkonte një gjë të tillë. Mendoj se të debatosh me Berishën është një sfidë.
Po gjëja më e keqe apo më e vështirë?
Mund të përmend ato raste kur ndonjëherë ti do të bësh diçka dhe nuk gjen mjedisin e duhur. Gjëja më e keqe është mediokriteti. Kur unë kam parë që për hir të pozitës që ndodhej partia, afrohej mediokriteti si një ombrellë, kjo më ka lënduar.
Çfarë do t’i mungojë Lindës në punën e saj?
Përvoja në punë me Berishën. Do më mungojnë qoftë inatet, qoftë përgëzimet, qoftë përgjegjësitë…shumë gjëra. Unë kam qenë me fat që kam punuar me kryetarin e PD, Sali Berisha si dhe për përvojën që ai përcjell edhe tek të tjerët.
Biografia
Kualifikimi
Fakultetin i Gjuhëve të Huaja dhe ai i Historisë
Studim njëvjeçar për Arkeologji
Specializuar në Gjermani për diplomaci,
Kurs specializimi në Departamentin e Shtetit SHBA për politikë ndërkombëtare
Kurs specializimi në Universitetin e Gjenevës për marrëdhënie ndërkombëtare
Master në Administrim Publik
Vazhdon Master për Studime Evropiane
Eksperienca e punës
Lektore në Muzeun Kombëtar
Lektore e gjuhës frënge në Fakutetin e Gjuhëve të Huaja Tiranë
Specialiste në Ministrinë e Jashtme
Këshilltare e Presidentit ( kur Berisha ishte President)
Shefe Kabineti e Kryetarit të PD - Berisha
Gjuhët e huaja
Anglisht, frëngjisht, italisht, gjermanisht,
14/01/2005
Bukuroshja
Primus registratum
Re: Po Berisha ku e ka vendin ne Historinë e Popullit Shqiptar ???
ados!
i wanna no ride with albos like you
ados!
i wanna no ride with albos like you