Jeni vertet si nje koshere me blete gjith diten kaloni neper cdo petale e ne darke jepni frutin tuaj une me shume e une me pak
C`eshte Pedofilia
Genta Kaloçi, psikologe kriminaliste e cila ka punuar në burgun e Vaqarrit dhe në Para-Burgun 302 në Tiranë tregon përmes një interviste përvojën e saj të punës me të dënuar për veprën penale të pedofilisë. “Unë kam analizuar personalitetin e personit që ka shkaktuar dëmin, jo viktimën. Përvoja ime e punës ka qenë me autorin e veprës penale, por përmes bisedave me ta, kam kuptuar më shumë edhe për pozicionin e fëmijëve, se si bien pre e abuzimeve seksuale”. Më tej ajo tregon në intervistë se si ndikon çekuilibrimi emocional tek ata, dëshirat në luftë me ndjenjat e fajit, të cilat nuk arrijnë t’i frenojnë...
-Pedofilët që keni takuar në burgje, thatë që kanë çekuilibër emocional. Ky çekuilibër u vjen në kushtet e humbjes së lirisë apo janë të tillë ndërsa kryejnë veprën penale?
Nuk është çekuilibër i krijuar nga izolimi...
-Nga bisedat me të dënuarit për pedofili, çfarë ke mësuar? Si i afrojnë fëmijët?
Këta individë zakonisht kanë marrëdhënie pune në ambiente ku ka fëmijë, si shkolla, vende sportive etj. Ata kërkojnë të jenë në kontakt të vazhdueshëm me fëmijët, midis të cilëve studiojnë dhe zgjedhin viktimën.
-
Çfarë karakteristikash dalluese kanë personat pedofilë?
Janë të komunikueshëm, përpiqen të fitojnë besimin e fëmijës, sidomos të atyre fëmijëve që u ka munguar dashuria. Zakonisht i gënjejnë duke u shoqëruar me ta, duke u zbuluar dëshirat apo interesat që kanë. U premtojnë karrierë në sport apo art, por kjo varet sipas rastit. Pedofili fokusohet tek interesat e një fëmije sepse ato janë karremi. Janë persona që madje hyjnë në shtëpi, janë miq të familjes dhe fëmija është nën presionin se po të flasë, nuk do ta besojnë.
-A keni konstatuar që të kenë pasur një fëmijëri të keqe këta persona? Çfarë roli kanë luajtur kushtet social-kulturore të rritjes?
Po, rrethanat familjare ku janë rritur, kanë qenë baza e sjelljeve të mëvonshme. Nuk është e thënë të kenë pësuar dhunë seksuale, por kanë qenë të ekspozuar ndaj formave të ndryshme të dhunës në familje si rrahja e nënës, dhuna verbale etj. Dikush është rritur në familje me prindër përdorues të alkoolizuar. Duke njohur rrethanat jetësore të një pedofili, mund të kuptojmë për rrjedhim edhe rrethanat e rrezikut të një fëmije për të qenë viktimë, pasi edhe statistikisht këta persona kanë probabilitet më të lartë që në moshë të rritur të ushtrojnë dhunën që në fëmijëri është ushtruar ndaj tyre. Sjellja njerëzore mësohet përmes imitimit dhe fëmija modelet që merr, zbaton.
-Ngacmimi seksual i fëmijëve është një fenomen vetëm mashkullor, apo edhe femëror?
Rastet dominante janë meshkuj, edhe pse nuk përjashtohet mundësia e abuzimit nga femrat. Legjislacioni (edhe botëror) parashikon në fakt autorin e veprës si mashkull.
-
Shpesh prindërit që kanë fëmijë meshkuj, ndjehen më të qetë. Por, a janë fëmijët meshkuj në fakt, më pak të rrezikuar se fëmijët femra?
Kjo qetësi është e gabuar. Të dyja gjinitë janë njësoj të rrezikuara, si fëmijët djem edhe fëmijët vajza. Statistikat nuk krijojnë diferenca. Këta persona nuk zgjedhin seksin e fëmijës, shpesh abuzojnë me fëmijë të të dyja gjinive. Zgjedhjen nuk e bëjnë mbi këtë bazë, por mbi baza të tjera. Ata piketojnë fëmijë që janë të anashkaluar, fëmijë që janë të neglizhuar, që nuk e kanë jetën të mbushur me aktivitete dhe rriten në një klimë familjare ku ka presion, por jo komunikim.
-A provojnë ndjenja faji, turbullime shpirtërore pedofilët, sipas rasteve që keni parë?
Po, edhe provojnë ndjenja faji pas aktit. Ata të lënë të kuptosh, se provojnë ndjenja pendimi dhe kjo u jep një çekuilibër emocional, por nuk i ndalon që të përsërisin veprën. Ata janë zakonisht përsëritës. Dhe kjo gjë nuk shërohet as me ashpërsimin e ligjeve, siç tregojnë studimet sidomos në Angli dhe Amerikë. E vetmja gjë, mbetet parandalimi.
-
Ju thatë se zgjedhin punë që janë të lidhura me mjedise të frekuentuara nga fëmijët. Konkretisht?
Zakonisht janë roje shkollash, instruktorë fëmijësh, mund të jenë mësues apo trajnerë të tyre. Faji nuk është i profesionit, por profesioni mund të rrisë shanset e një pedofili për të arritur qëllimet e tij.
-Deri në cilën moshë të rritjes kufizohet marrëdhënia seksuale si marrëdhënie pedofilie?
Deri në 14 vjeç konsiderohet marrëdhënie pedofilie me fëmijë, ndërsa 14-18 vjeç konsiderohet marrëdhënie pedofilie me të mitur.
-
Konstatojmë se ndjeshmëria e publikut është për marrëdhëniet me moshat deri në 14 vjeç dhe mbi këtë moshë, bie ndjeshëm. Gati-gati opinioni nuk i shikon si pedofili marrëdhëniet me adoleshentë, megjithëse ligji i parashikon të dyja rastet. Si shpjegohet kjo?
Kjo ndjeshmëri shpjegohet nga njëra anë me faktin se tradicionalisht në zona dhe në grupime të caktuara të popullsisë janë konsideruar normale martesat në moshat 14-18 vjeç. Të kujtojmë se vajza 20 vjeçe quhej e mbetur. Nga ana tjetër, është masivizuar mosha kur nisin marrëdhëniet seksuale dhe brenda kësaj dukurie, përfshihen edhe rastet e pedofilisë. Por duhet bërë dallimi se jo çdo marrëdhënie në moshën e pubertetit është pedofili. Pedofilia është marrëdhënie mes një të rrituri me një minoren, ndërsa mes dy moshatarësh nuk është e tillë.
-
Doni të thoni se nuk janë njësoj pasojat e një marrëdhënieje që nis në pubertet kur ndodh mes moshatarësh dhe mes personash me diferencë moshe?
Sigurisht që nuk janë njësoj. Marrëdhënia seksuale duhet të fillojë mes dy personave që janë afërsisht moshatarë sepse kalimi nga njëra moshë në tjetrën bëhet kështu në mënyrë harmonike. Të dy,si djali si vajza, piqen bashkë dhe mësojnë bashkë për ndjesitë e tyre. Kjo marrëdhënie kalon pa sjellë çrregullime të identitetit seksual. Ndërsa marrëdhënia e një minoreni me një person me diferencë moshe është abuzive, sepse nuk kanë të njëjtin kod komunikimi. I rrituri abuzon me eksperiencën e tij seksuale, me statusin shoqëror dhe ekonomik etj.
-Marrëdhëniet seksuale në pubertet janë shtuar, por rrallë ka denoncime për këtë grupmoshë (përjashto përdhunimet). Pse nuk raportohen sipas jush?
Nuk raportohen sepse të miturit në këtë moshë i pranojnë këto marrëdhënie kundrejt shkëmbimit të përfitimeve të ndryshme. Është një brez me dëshira e nevoja dhe kur ndeshet me pamundësinë, kërkon alternativa. Shkaqet e pedofilisë sidomos në grupmoshën e pubertetit, gjejnë terren në kushtet e varfërisë.
-A është pedofili marrëdhënia e dashurisë mes mësuesit dhe nxënëses gjimnaziste?
Nëse ky mësues pavarësisht nga afeksioni, ka shfaqur interes seksual për nxënësen në shkollë të mesme, nëse nuk ka konsumuar veprën e pedofilisë, ka konsumuar veprën e ngacmimit seksual. Mësuesit duhet të jenë korrektë jo vetëm me nxënësit nën 18 vjeç, por edhe më tej, për shkak të misionit dhe natyrës së punës. Por këto raste nuk mund të diagnostikohen dot, nëse nuk vijnë denoncime nga nxënësja apo prindërit e saj.
Psikologia: Bumi i denoncimeve, fëmijët nën trysninë e pyetjeve në familje
Ngjarja ndodh, policia vepron, përcjell komunikatën, media krijon përmes publikimit, efektin sensibilizues, qytetarët marrin zemër për të denoncuar rastet e mbajtura fshehur dhe kjo kalon prapë në media. Shkak-pasojë dhe jemi përpara një situate që ka pushtuar vëmendjen e publikut, ka prodhuar vëmendje të shtuar të strukturave të rendit, por edhe polemika. Një grua tha: “Nuk guxon të hapësh televizorin se ke frikë çfarë ka brenda”. Për këtë situatë bumerangu, psikologia Genta Kaloçi thotë: “Jemi në një situatë të gjithanshme presioni, ku trysnia më e madhe bie mbi fëmijët. Ata janë vënë në fokus, janë nën trysninë e lajmeve por edhe të pyetjeve me të cilat po përballen në shtëpi. Natyrisht që krimi nuk duhet mbajtur i fshehur. Duhet dalë nga mentaliteti i guackës së njollës apo të turpit për familjen dhe fëmijën. Por gjithë ky çlirim i të folurit ka edhe anën tjetër të medaljes, ka rrezikun e ekzagjerimit dhe të trillit. Jo çdo denoncim mund të jetë i vërtetë. Konstatojmë si psikologë që ka plasur një valë denoncimesh shumë e madhe. Nga frika e shtuar, prindërit tani duke dashur t’i mbrojnë fëmijët, janë duke ushtruar presion. Ky është efekti ‘bumerang’. Fëmija është shumë i brishtë dhe reagon në mënyra të paparashikueshme dhe duhet të jemi shumë të kujdesshëm se si pyeten fëmijët nga prindërit...”
Porosi për prindërit
Mos i lini fëmijët të flasin me të huajt {shpresojm qe femija te jet menec}
Mësojini të mos pranojnë dhurata nga të huajt { shpresojm qe te jet nga gjirokastra i huaji}
Mos i lini fëmijëve hapësira të lira pa aktivitete të programuara {ose perdorni dhunen}
Mësojuni fëmijëve të mos u japin numrin e tyre të celularit të panjohurve{blei iphone}
Mos u jepni akses në rrjetet sociale të internetit sepse ndodh të abuzohen{vrisni mark zurembergun}
Në qendrat e internetit mos i lini vetëm, shoqërojini{hiqni linjen e internetit te luajn murlan}
Bota seshte e drejte gjithashtu realiteti dhe virtualiteti,ne nuk zgjidhim asgje duke folur me terma qe deri diku ngelen vetem fjale boshe per njerzimin dhe ngarkese per databasen e ketij forumi klm cuna e goca
