You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an alternative browser.
You should upgrade or use an alternative browser.
Parashqevi Simaku
- Thread starter NYC_GUY
- Data e fillimit
Re: Parashqevi Simaku
Parashqevine e degjova live javen qe shkoi ne Boston. Kishte ze shume te mire, bile me mir sec i degjohet neper regjistrime. Kendoi kenge nga albumi i ri dhe ca kenge popullore shqiptare. Na kenaqi. Burrin e kishte shume cute, amerikan qe fliste shqip me theks amerikan, te shkrinte. Me pelqyen te dy. U zhgenjeva pak kur degjova cd-ne sepse i humbte zeri nga perpunimi dhe ajo skishte nevoje te perpunohej aq shume. Megjithate, kenget me pelqyen, interesante. Fakti qe mbulohet nga nje label me emer si BMG flet vete per te si artiste. Me behet qejfi gjithashtu qe kenget ishin te gjitha ne shqip dhe nuk i kishte bastarduar me anglisht thjesht per te zgjeruar audience-n.
Me beri pershtypje gjithashtu qe ajo ishte shume e dashur dhe e sjellshme me te gjithe qe ishin aty dhe folen me te.
Parashqevine e degjova live javen qe shkoi ne Boston. Kishte ze shume te mire, bile me mir sec i degjohet neper regjistrime. Kendoi kenge nga albumi i ri dhe ca kenge popullore shqiptare. Na kenaqi. Burrin e kishte shume cute, amerikan qe fliste shqip me theks amerikan, te shkrinte. Me pelqyen te dy. U zhgenjeva pak kur degjova cd-ne sepse i humbte zeri nga perpunimi dhe ajo skishte nevoje te perpunohej aq shume. Megjithate, kenget me pelqyen, interesante. Fakti qe mbulohet nga nje label me emer si BMG flet vete per te si artiste. Me behet qejfi gjithashtu qe kenget ishin te gjitha ne shqip dhe nuk i kishte bastarduar me anglisht thjesht per te zgjeruar audience-n.
Me beri pershtypje gjithashtu qe ajo ishte shume e dashur dhe e sjellshme me te gjithe qe ishin aty dhe folen me te.
Re: Parashqevi Simaku
Thx VALS qe na shkrove dicka konkrete per simakut. Se shumica na mbyti duke na thene, ska ze, skendon live, disa nuk e njohin fare, njeri mendoj qe ajo ishte dhe stripiste.
nje gje eshte e sigurte qe po pate kaluar ndonje dite te keqe hyr ne albforum dhe kenaqesh me gallate, e humor.
te kthehemi prap tek Simaku. shumica nuk e arrine te kuptoj cdo te thote te kesh nje record deal me BMG, aq me teper me muzik shqiptare.
poshte po shkepush disa pjese nga nje interviste e dhene nga GERTA HETA ku flet per tregun muzikor amerikan. intervita eshte marr nga: http://albaniac.com/letrat/index.php?id=...to=84&sort=
Kur folëm në telefon më treguat për tentativat tuaja në lidhje për të hyrë në tregun e muzikës “disco dance” në ShBA ose Evropë. Si po ju ecën puna?
Ah puna, ç’punë zeza? Po them vetëm kaq: është tepër, tepër e vështirë sidomos në ShBA ku muzika dance nuk është aq popullore dhe konkurrenca marramendëse. E imagjinon dot sa i zoti duhet të jesh që të kapësh një kontratë me një shtëpi diskografike e cila të zgjedh ty mes mijra këngëtarëve dhe grupeve që çdo ditë dërgojnë demot e tyre me shpresën për të arritur diku!? Realisht unë kam marrë një përgjigje të vakët nga Sony BMG Europe, por ata kërkojnë më shumë këngë në mënyrë që të përzgjedhin më të mirën si singellin lançues, pra singellin që do më hapë dyert. Ku ti kërkoj unë këngët kur kompozitorët në vendin tim preferojnë të krijojnë muzikë të huazuar dhe këtu këngët kushtojnë sa qimet e kokës! Pra jam ende në fazën e mbledhjes së materialeve origjinale në pritje të “super-hitit”. Ndërkohë kam nënshkruar një kontratë një vjeçarë me një kompani të re në internet e cila më ka kërkuar këngët për ringtone. Shumë shpejt në Swagger wireless, fanset e mi do mund të downlodojnë për celularin e tyre këngët e mia bashkë me segmente videosh. Vetëm se këto downlodime do jenë përkundrejt një pagese të vogël.
Më duket mua apo janë çmendur këngëtarët shqiptarë kur deklarojnë në intervista se do dërgojnë videot e tyre në MTV? Ju pyes juve pasi ju po provoni personalisht tregun muzikor këtu dhe vështirësitë për tu lidhur me shtëpitë diskografike, por edhe sepse u kthyet nga Shqipëria dhe patë drejtpërdrejt nivelin e këngëtarëve aty.
Elbino, unë kam një urim për këngëtarët shqiptarë që po bëjnë përpjekje për të nxjerrë videot e tyre në MTV; Jua bëftë Zoti mbarë e paçi fat se po arriti ndonjë shqiptar të bëhet aq i njohur, ndoshta na hap dyert edhe ne të tjerëve në tregun muzikor internacional. Nuk e di, nga eksperienca ime është super e vështirë; duhet kënga (jashtëzakonisht e bukur), duhet një manaxher i zoti që nuk të rrjep xhepat e në krye të vitit je financiarisht i rrënuar, duhet e gjithë paketa; zë, paraqitje dhe lëvizje skenike etj etj. Sinqerisht janë shumë shkallë për të ngjitur para se të nxjerrësh një këngë në MTV, qoftë kjo edhe MTV-ja Polake.
Do na jepni ndonjë shpresë se si sot një vit ndoshta do kemi mundësi të dëgjojmë edhe këngën tuaj në “Kiss Fm” /pf/images/graemlins/smile.gif)
Ty të lumtë goja e shpresoj që ajo ditë të vijë, por realisht pa një kontratë me një shtëpi diskografike, pa një distributor, as radio ku punoj nuk ma trasmeton dot këngën, prandaj nuk më ngelet tjetër vecse të shpresoj për një shanc të tillë e shumë përpjekje.
Thx VALS qe na shkrove dicka konkrete per simakut. Se shumica na mbyti duke na thene, ska ze, skendon live, disa nuk e njohin fare, njeri mendoj qe ajo ishte dhe stripiste.
nje gje eshte e sigurte qe po pate kaluar ndonje dite te keqe hyr ne albforum dhe kenaqesh me gallate, e humor.
te kthehemi prap tek Simaku. shumica nuk e arrine te kuptoj cdo te thote te kesh nje record deal me BMG, aq me teper me muzik shqiptare.
poshte po shkepush disa pjese nga nje interviste e dhene nga GERTA HETA ku flet per tregun muzikor amerikan. intervita eshte marr nga: http://albaniac.com/letrat/index.php?id=...to=84&sort=
Kur folëm në telefon më treguat për tentativat tuaja në lidhje për të hyrë në tregun e muzikës “disco dance” në ShBA ose Evropë. Si po ju ecën puna?
Ah puna, ç’punë zeza? Po them vetëm kaq: është tepër, tepër e vështirë sidomos në ShBA ku muzika dance nuk është aq popullore dhe konkurrenca marramendëse. E imagjinon dot sa i zoti duhet të jesh që të kapësh një kontratë me një shtëpi diskografike e cila të zgjedh ty mes mijra këngëtarëve dhe grupeve që çdo ditë dërgojnë demot e tyre me shpresën për të arritur diku!? Realisht unë kam marrë një përgjigje të vakët nga Sony BMG Europe, por ata kërkojnë më shumë këngë në mënyrë që të përzgjedhin më të mirën si singellin lançues, pra singellin që do më hapë dyert. Ku ti kërkoj unë këngët kur kompozitorët në vendin tim preferojnë të krijojnë muzikë të huazuar dhe këtu këngët kushtojnë sa qimet e kokës! Pra jam ende në fazën e mbledhjes së materialeve origjinale në pritje të “super-hitit”. Ndërkohë kam nënshkruar një kontratë një vjeçarë me një kompani të re në internet e cila më ka kërkuar këngët për ringtone. Shumë shpejt në Swagger wireless, fanset e mi do mund të downlodojnë për celularin e tyre këngët e mia bashkë me segmente videosh. Vetëm se këto downlodime do jenë përkundrejt një pagese të vogël.
Më duket mua apo janë çmendur këngëtarët shqiptarë kur deklarojnë në intervista se do dërgojnë videot e tyre në MTV? Ju pyes juve pasi ju po provoni personalisht tregun muzikor këtu dhe vështirësitë për tu lidhur me shtëpitë diskografike, por edhe sepse u kthyet nga Shqipëria dhe patë drejtpërdrejt nivelin e këngëtarëve aty.
Elbino, unë kam një urim për këngëtarët shqiptarë që po bëjnë përpjekje për të nxjerrë videot e tyre në MTV; Jua bëftë Zoti mbarë e paçi fat se po arriti ndonjë shqiptar të bëhet aq i njohur, ndoshta na hap dyert edhe ne të tjerëve në tregun muzikor internacional. Nuk e di, nga eksperienca ime është super e vështirë; duhet kënga (jashtëzakonisht e bukur), duhet një manaxher i zoti që nuk të rrjep xhepat e në krye të vitit je financiarisht i rrënuar, duhet e gjithë paketa; zë, paraqitje dhe lëvizje skenike etj etj. Sinqerisht janë shumë shkallë për të ngjitur para se të nxjerrësh një këngë në MTV, qoftë kjo edhe MTV-ja Polake.
Do na jepni ndonjë shpresë se si sot një vit ndoshta do kemi mundësi të dëgjojmë edhe këngën tuaj në “Kiss Fm” /pf/images/graemlins/smile.gif)
Ty të lumtë goja e shpresoj që ajo ditë të vijë, por realisht pa një kontratë me një shtëpi diskografike, pa një distributor, as radio ku punoj nuk ma trasmeton dot këngën, prandaj nuk më ngelet tjetër vecse të shpresoj për një shanc të tillë e shumë përpjekje.
Re: Parashqevi Simaku
problemi i (artisteve, kengetareve) shqiptareve eshte se mungon nje treg i vertete per kete ne shqiperi. ndersa fatkeqesia eshte se vete artistet krijimet e tyre ja dedikojne pikerisht ketij tregu te manget, ose atij te huaj e cila nevojen per muzike shqiptare e ka te manget.
per vete mendoj se mungesa e tregut te artit ka te mirat e te keqijat e saj. e mire eshte se i mban artistet te pavarur dmth te pa ndikuar ne ndjenje e shije artistike nga ajo e mases. pra arti tyre ngelet (ose teorikisht duhet te qe keshtu) i paster.
ndersa e keqja eshte qe mungesa e tregut nuk arrin ti paguaje duke i detyruar shumicen qe perveç artit te beje edhe punera anekse per te perballuar jetesen e veshtire ne nje ekonomi te tregut.
ps; i degjova disa kenge te parashqevise (te ketij diskut te fundit) tek blogu i saj. prej tyre me erdhen keto mendimet qe shkruajta ketu. tek kenget kishte me te vertet kerkim, per diçka te re e origjinale, e cila gjendet rralle tek krijuesit e tjere shqiptare. vetem se muzika mbetej pak rremuje, pa linje drejtuese, jo e thjeshte dhe e kapshme.
mnjf kishte me shume efekte seç duhej. vetem vaçe zela me duket qe e afte te kendonte e shoqeruar veç nga nje kitare.
problemi i (artisteve, kengetareve) shqiptareve eshte se mungon nje treg i vertete per kete ne shqiperi. ndersa fatkeqesia eshte se vete artistet krijimet e tyre ja dedikojne pikerisht ketij tregu te manget, ose atij te huaj e cila nevojen per muzike shqiptare e ka te manget.
per vete mendoj se mungesa e tregut te artit ka te mirat e te keqijat e saj. e mire eshte se i mban artistet te pavarur dmth te pa ndikuar ne ndjenje e shije artistike nga ajo e mases. pra arti tyre ngelet (ose teorikisht duhet te qe keshtu) i paster.
ndersa e keqja eshte qe mungesa e tregut nuk arrin ti paguaje duke i detyruar shumicen qe perveç artit te beje edhe punera anekse per te perballuar jetesen e veshtire ne nje ekonomi te tregut.
ps; i degjova disa kenge te parashqevise (te ketij diskut te fundit) tek blogu i saj. prej tyre me erdhen keto mendimet qe shkruajta ketu. tek kenget kishte me te vertet kerkim, per diçka te re e origjinale, e cila gjendet rralle tek krijuesit e tjere shqiptare. vetem se muzika mbetej pak rremuje, pa linje drejtuese, jo e thjeshte dhe e kapshme.
mnjf kishte me shume efekte seç duhej. vetem vaçe zela me duket qe e afte te kendonte e shoqeruar veç nga nje kitare.
Re: Parashqevi Simaku
VACE ZELA nuk mund te krahasohet me Parashqevine sepse Vace Zela ka qene dhe mbetet 1sh si kengetare.
te dyja jane kengetare qe e bejne publikun te ndjej emocjone te dryshme. Kur degjon kenget e Vaces te ngrehen qimet perpjete dhe te behet mishi bubrra bubrra.ka nje ze kaq me ton kaq te paster e melodjoz qe nuk mund ta gjesh dot tek kengetaret e tjera.
Dersa Simaku mund te thuash qe eshte nje artiste me kompletuar kete e them nga aspekti i nje zerit te ngrohte dhe melodjoz, nje pamje fizike teper te bukur dhe kendshme (pa volgaritet) dhe me menyren e te kenduarit e tranporton publikun ne nje bote tjeter, gje qe per mua pervec saj e arriti ta bej Aurela Gace.
Vace Zela dhe Simaku midis te tjerash kan nje gje te perbashket, qe jane artise me shpirt dhe me zemer, dhe kan bere nje pune teper te madhe per identitetin dhe origjinalitet muzikes shqiptare. gje qe te ashtquajtur kengetare te sotmem e kan ne misjonin e tyre qe ta shkaterrojne dhe mos i lene nam e nishan muzikes shqipetare.
VACE ZELA nuk mund te krahasohet me Parashqevine sepse Vace Zela ka qene dhe mbetet 1sh si kengetare.
te dyja jane kengetare qe e bejne publikun te ndjej emocjone te dryshme. Kur degjon kenget e Vaces te ngrehen qimet perpjete dhe te behet mishi bubrra bubrra.ka nje ze kaq me ton kaq te paster e melodjoz qe nuk mund ta gjesh dot tek kengetaret e tjera.
Dersa Simaku mund te thuash qe eshte nje artiste me kompletuar kete e them nga aspekti i nje zerit te ngrohte dhe melodjoz, nje pamje fizike teper te bukur dhe kendshme (pa volgaritet) dhe me menyren e te kenduarit e tranporton publikun ne nje bote tjeter, gje qe per mua pervec saj e arriti ta bej Aurela Gace.
Vace Zela dhe Simaku midis te tjerash kan nje gje te perbashket, qe jane artise me shpirt dhe me zemer, dhe kan bere nje pune teper te madhe per identitetin dhe origjinalitet muzikes shqiptare. gje qe te ashtquajtur kengetare te sotmem e kan ne misjonin e tyre qe ta shkaterrojne dhe mos i lene nam e nishan muzikes shqipetare.
Re: Parashqevi Simaku
Adonis,
E the tamam: Vacja dhe Parashqevia jane artiste ne zemer. Ju kendon shpirti kur themi ne. Dhe duket me artiste te tille nga menyra si interpretojne.
Harrova te shkruaj qe Parashqevia kendoi nje kenge te Vaces ne Boston, me duekt e kishte titullin Mesnate. Me pelqen shume si kenge dhe kur e degjova qe fillloi rreshtin e pare thashe me mendje: mos, mos ma prish kujtimin e kenges nga Vacja. Ndersa Parashqeva kendonte, me habiti sepse arriti te kapte te gjitha tonet e larte dhe te uleta te Vaces si dhe embelsine e zerit te saj me nje kenge goxha te veshtire. SI perfundim, e qau. Nuk ishte Vacja po ishte Parashqevia me interpretimin e saj dhe kenga nuk u bastardua.
Vertet qe e lashe kete koncert me shume respekt per Simakun.
Adonis,
E the tamam: Vacja dhe Parashqevia jane artiste ne zemer. Ju kendon shpirti kur themi ne. Dhe duket me artiste te tille nga menyra si interpretojne.
Harrova te shkruaj qe Parashqevia kendoi nje kenge te Vaces ne Boston, me duekt e kishte titullin Mesnate. Me pelqen shume si kenge dhe kur e degjova qe fillloi rreshtin e pare thashe me mendje: mos, mos ma prish kujtimin e kenges nga Vacja. Ndersa Parashqeva kendonte, me habiti sepse arriti te kapte te gjitha tonet e larte dhe te uleta te Vaces si dhe embelsine e zerit te saj me nje kenge goxha te veshtire. SI perfundim, e qau. Nuk ishte Vacja po ishte Parashqevia me interpretimin e saj dhe kenga nuk u bastardua.
Vertet qe e lashe kete koncert me shume respekt per Simakun.
Re: Parashqevi Simaku
Albanian singer brings homeland to U.S. ears
By Jeremy Selweski
The Okland Press (Detroit, MI - USA)
Not many singers would volunteer to give away free copies of their music. But that’s precisely what Albanian chanteuse Simaku is doing with her new album, “Echoes from Iliria,” which was released in February.
The record – an exotic blend of traditional Albanian folk music with contemporary American sounds in a style known as popullore – is being distributed in Albania, Kosova and Macedonia for free.
Simaku says this generous offering is her way of giving something back to the place whose music, history and culture have given her so much inspiration.
“It’s a great opportunity for me to share with the Albanian people,” says Simaku, who’s on a US tour of Borders Books & Music stores. “I’m so grateful to them. These are my country’s folk songs. Why would I ask them for money?”
Simaku grew up in a musical family and has been singing and performing since she was a young child. By the time she was a teenager, she already was a professional singer and a star in Albania through a series of hit songs. She went on to win her country’s prestigious Naim Frasheri Award at age 17 and became the first artist to create music videos in Albania.
“I come from a very poor country, but musically I feel very rich,” Simaku says.
Even though her career was skyrocketing in Europe at the time, Simaku still felt unsatisfied with her fame and accomplishments. She wanted to experience a creative rebirth and pursue new directions with her music, so she decided a move to the United States we her best choice.
After arriving 14 years ago, Simaku lived in New York City for three years before moving to Los Angeles, where she met her husband and producer, Robert Nolfe.
The two have since relocated to New York City and have done numerous tours in clubs throughout the eastern United States. Simaku has returned to Europe several times through the years, occasionally returning to her home country to play to huge stadium crowds.
With “Echoes from Iliria,” which refers to the ancient kingdom and people widely believed to be the direct ancesotrs of Albanians, Simaku has become the first Albanian artist to be signed to an American record label (Muza Records) and have her music released by a major distributor (Sony/BMG).
Though the album has been categorized as “contemporary world music” and largely references ancient folklore, its bold mishmash of musical styles makes for a diverse, modern collection of songs.
Sung in the Albanian language, each track mixes Albanian folk structures with melodic pop hooks, danceable rhythms and crisp studio production for a unique sound that Simaku hopes will help her reach a broader audience in America.
Nolfe says they were just trying “to make music we’d like to listen to,” but adds they also were striving to create a record that is accessible to a greater variety of listeners. “We wanted to do something that crosses a lot of bridges,” he says.
In addition to co-producing “Echoes from Iliria” with Simaku, Nolfe says he played about 80 percent of the instruments himself, including guitar, bass, keyboards and several ethnic Albanian instruments. The remainder of the music was performed by a handful of friends, including two prominent Albanian musicians, Maks Vathi and Binak Elezi, on clarinet and accordion.
However, always at the center of the record, floating gracefully above the dense, rootsy atmospherics of the music, is Simaku’s ethereal, oddly hypnotic alto. As Nolfe is quick to point out, “she always led the way with her melodies and her voice.”
Much of her individual singing approach can be attributed to the improvisational style she gleaned from American jazz and blues icons such as Louis Armstrong and Bessie Smith.
“I improvise a lot,” she says, “but I always need to have that pop streak in my music. I just let the music take me. That is true art.”
Albanian singer brings homeland to U.S. ears
By Jeremy Selweski
The Okland Press (Detroit, MI - USA)
Not many singers would volunteer to give away free copies of their music. But that’s precisely what Albanian chanteuse Simaku is doing with her new album, “Echoes from Iliria,” which was released in February.
The record – an exotic blend of traditional Albanian folk music with contemporary American sounds in a style known as popullore – is being distributed in Albania, Kosova and Macedonia for free.
Simaku says this generous offering is her way of giving something back to the place whose music, history and culture have given her so much inspiration.
“It’s a great opportunity for me to share with the Albanian people,” says Simaku, who’s on a US tour of Borders Books & Music stores. “I’m so grateful to them. These are my country’s folk songs. Why would I ask them for money?”
Simaku grew up in a musical family and has been singing and performing since she was a young child. By the time she was a teenager, she already was a professional singer and a star in Albania through a series of hit songs. She went on to win her country’s prestigious Naim Frasheri Award at age 17 and became the first artist to create music videos in Albania.
“I come from a very poor country, but musically I feel very rich,” Simaku says.
Even though her career was skyrocketing in Europe at the time, Simaku still felt unsatisfied with her fame and accomplishments. She wanted to experience a creative rebirth and pursue new directions with her music, so she decided a move to the United States we her best choice.
After arriving 14 years ago, Simaku lived in New York City for three years before moving to Los Angeles, where she met her husband and producer, Robert Nolfe.
The two have since relocated to New York City and have done numerous tours in clubs throughout the eastern United States. Simaku has returned to Europe several times through the years, occasionally returning to her home country to play to huge stadium crowds.
With “Echoes from Iliria,” which refers to the ancient kingdom and people widely believed to be the direct ancesotrs of Albanians, Simaku has become the first Albanian artist to be signed to an American record label (Muza Records) and have her music released by a major distributor (Sony/BMG).
Though the album has been categorized as “contemporary world music” and largely references ancient folklore, its bold mishmash of musical styles makes for a diverse, modern collection of songs.
Sung in the Albanian language, each track mixes Albanian folk structures with melodic pop hooks, danceable rhythms and crisp studio production for a unique sound that Simaku hopes will help her reach a broader audience in America.
Nolfe says they were just trying “to make music we’d like to listen to,” but adds they also were striving to create a record that is accessible to a greater variety of listeners. “We wanted to do something that crosses a lot of bridges,” he says.
In addition to co-producing “Echoes from Iliria” with Simaku, Nolfe says he played about 80 percent of the instruments himself, including guitar, bass, keyboards and several ethnic Albanian instruments. The remainder of the music was performed by a handful of friends, including two prominent Albanian musicians, Maks Vathi and Binak Elezi, on clarinet and accordion.
However, always at the center of the record, floating gracefully above the dense, rootsy atmospherics of the music, is Simaku’s ethereal, oddly hypnotic alto. As Nolfe is quick to point out, “she always led the way with her melodies and her voice.”
Much of her individual singing approach can be attributed to the improvisational style she gleaned from American jazz and blues icons such as Louis Armstrong and Bessie Smith.
“I improvise a lot,” she says, “but I always need to have that pop streak in my music. I just let the music take me. That is true art.”
Re: Parashqevi Simaku
Simaku dhe Gaçe i kthehen skenës
Alma Mile
01-12-2006
LAJMET E FUNDIT
Liban- Forcohen masat e sigurise per protesten e opozites
Indonezi, nje termet 6.6 balle trondit ishullin Sumatra
Bashkia e Fierit debitore ndaj KESH, ndëshkohet me ndërprerjen e dritave
Topalli: Zgjedhjet lokale, elementet thelbësor i demokracisë
Vlore, 2 te vrare dhe nje i plagosur gjate nje atentati me arme
Për Radio Televizionin Publik Shqiptar duket se muaji dhjetor do t’i kushtohet i gjithi festivalit të fundvitit. Ka kohë që kanë nisur përgatitjet dhe tani pritet që këngët të ngjiten në skenë. Siparin e ngrenë më të rinjtë. Në datat 4-5 dhjetor në pub “Venue” zhvillohen dy netë spektakël që do transmetohen më vonë në ekranin e TVSH-së. Këngëtarët për herë të parë janë ndarë në kategorinë e të rinjve dhe atyre “big”. Nga të parët do të zgjidhen dy më të mirët për të hyrë në konkurrimin e Festivalit të Këngës në RTSH. Nën regjinë e Petri Bozos, në netët që do të ndiqen nga një publik i kufizuar, prezantohen 20 krijime që interpretohen nga këngëtarë të rinj. Por mësohet se, pavarësisht dy netëve tek “Venue”, këngët e të rinjve do të dëgjohen të gjitha të kënduara live nga komisioni i festivalit për të zgjedhur paraprakisht dy fituesit. Gjatë këtij seleksionimi mësohet të ketë patur edhe disa “incidente” të vogla. Disa prej të selektuarve me pretendimin se nuk janë “të rinj” u tërhoqën nga gara. Ndërkohë që në listën e “big”-ëve shquhen emra këngëtarësh shumë të rinj, mundësisht “etheistë”, të cilët mësohet të jenë futur në këtë rang për shkak të vlerave të tyre dhe jo për shkak të moshës. Nata e të rinjve, pasohet nga ajo “Gala”, e cila do të zhvillohet në 13 dhjetor, me rastin e 45- vjetorit të Festivalit të Këngës në RTSH. Kjo mbrëmje, regjia e së cilës i është lënë në dorë Osman Mulës, ndërsa udhëheqja artistike, kompozitorit Gjergj Leka, mbledh rreth vetes këngëtarë, kompozitorë të një brezi tashmë të tërhequr nga skena, ose të larguar jashtë vendit. Por festa e vërtetë mendohet të jetë vetë festivali që zhvillohet në 21-23 dhjetor.
Në garë janë 32 këngë, krijime kompozitorësh të njohur, që vijnë përmes emrash si Frederik Ndoci, Enkelejda Kodra, Jonida Maliqi, Alban Skënderaj, etj. Tashmë është bërë publik fakti që regjia e festivalit iu besua regjisorit Pali Kuke, prezantimi Adi Krastës, i cili thuhet se do të shoqërohet gjatë netëve të këngës nga dy bukuroshe, emrat e të cilave ende nuk bëhen të njohura. Festivalit nuk do t’i mungojnë të ftuarit. Krahas grupit boshnjak “Hari Mata Hari” dhe disa këngëtarëve të rinj shqiptarë që interpretojnë në skena të huaja, po bëhen përpjekje për të sjellë në Tiranë, një nga yjet e muzikës italiane, Laura Pauzinin. Megjithë kontaktet, ende nuk ka një konfirmim për ardhjen e saj.
Një rast për Parashqevinë
Parashqevi Simaku është një nga të ftuarat e mbrëmjes “Gala”. Nga zyra e shtypit e festivalit, mësohet se këngëtarja është një nga emrat surprizë të festës së 45-vjetorit. Simaku është një nga këngëtaret më të suksesshme shqiptare të para viteve ‘90. Ajo u largua drejt Amerikës në vitin ’92 dhe ndryshe shumë këngëtarë, apo artistët e tjerë të larguar ka mbajtur një qëndrim të ftohtë me skenën shqiptare. E martuar me amerikanin Robert Nolfe, Simaku shumë shpejt u ndje pjesë e vendit të madh. Këtë e tregoi edhe theksi i saj amerikan në të folur, në shfaqjen në një nga festivalet e RTSH-së, disa vite më parë, ku ishte e ftuar. Edhe albumi i saj i parë ishte në gjuhën angleze “Fly in my temple”. Një fatkeqësi familjare e detyroi të vinte për herë të fundit në Shqipëri, ku kishte lënë përgjysmë një turne koncertesh në vitin 1999. Me “Këngët e popullit tim” Simaku dha disa koncerte në disa qytete të Shqipërisë mes tyre edhe në Tiranë në skenën e Teatrit të Operës dhe Baletit. Disa muaj më parë, ajo hodhi në treg një album me këngë popullore shqiptare “Jehonë nga Iliria”, duke iu kthyer kështu origjinës.
Kthimi i rebeles
Është një nga të larguarat e fundit. E suksesshme, ekstravagante, e fuqishme, pse jo edhe e vlerësuar. Aurela Gaçe është një tjetër këngëtare që pritet të vijë për “Galanë” e Festivalit të 45-të në RTSH. Këngëtarja vlonjate u shfaq fillimisht në skenën e Koncerteve të Pranverës dhe krijoi profilin e saj në festivalet e fundvitit, ku ka marrë jo pak trofe. Janë të paharrueshme këngët e interpretuara nga ajo: “E kemi fatin shpresë e marrëzi”, “S’jam tribu”, “E pafajshme jam”, “Nata” e shumë të tjera. Gaçe shquhej jo vetëm për interpretimin e fuqishëm dhe realizimin e këngëve të vështira, por edhe për një paraqitje skenike të veçantë. Aurela Gaçe është një tjetër këngëtare shqiptare e larguar drejt Amerikës. Momentalisht është një nga më të kërkuarat për të ndezur me zërin e saj ambientet e frekuentura nga komuniteti shqiptar në Amerikë.
“Hari Mata Hari”, s’është alarm i rremë
Është folur edhe herë të tjera se do të vijë në Shqipëri. Këtë herë nuk kemi të bëjmë me alarm të rremë. Një nga të ftuarit e “Fest RTSH 2006” është grupi nga Bosnje-Hercegovina “Hari Mata Hari”. Një vit më parë, në një kohë kur kënga shqiptare nuk arriti të futej as në natën finale, kënga “Lejla” e kënduar nga ky grup, një kompozim i një tjetër artisti të njohur Zhelko Joksimoviç, zuri vendin e tretë në Festivalin Evropian të Këngës. Këngët e “Hari Mata Harit” janë ndër baladat e dashurisë më të njohura në ish- Republikën jugosllave. Pas një karriere individuale të katër anëtarëve, grupi u themelua në vitin 1985 në Sarajevë. Ka dhënë rreth njëmijë koncerte dhe ka shitur rreth 5 milionë disqe
marre nga shekulli
Simaku dhe Gaçe i kthehen skenës
Alma Mile
01-12-2006
LAJMET E FUNDIT
Liban- Forcohen masat e sigurise per protesten e opozites
Indonezi, nje termet 6.6 balle trondit ishullin Sumatra
Bashkia e Fierit debitore ndaj KESH, ndëshkohet me ndërprerjen e dritave
Topalli: Zgjedhjet lokale, elementet thelbësor i demokracisë
Vlore, 2 te vrare dhe nje i plagosur gjate nje atentati me arme
Për Radio Televizionin Publik Shqiptar duket se muaji dhjetor do t’i kushtohet i gjithi festivalit të fundvitit. Ka kohë që kanë nisur përgatitjet dhe tani pritet që këngët të ngjiten në skenë. Siparin e ngrenë më të rinjtë. Në datat 4-5 dhjetor në pub “Venue” zhvillohen dy netë spektakël që do transmetohen më vonë në ekranin e TVSH-së. Këngëtarët për herë të parë janë ndarë në kategorinë e të rinjve dhe atyre “big”. Nga të parët do të zgjidhen dy më të mirët për të hyrë në konkurrimin e Festivalit të Këngës në RTSH. Nën regjinë e Petri Bozos, në netët që do të ndiqen nga një publik i kufizuar, prezantohen 20 krijime që interpretohen nga këngëtarë të rinj. Por mësohet se, pavarësisht dy netëve tek “Venue”, këngët e të rinjve do të dëgjohen të gjitha të kënduara live nga komisioni i festivalit për të zgjedhur paraprakisht dy fituesit. Gjatë këtij seleksionimi mësohet të ketë patur edhe disa “incidente” të vogla. Disa prej të selektuarve me pretendimin se nuk janë “të rinj” u tërhoqën nga gara. Ndërkohë që në listën e “big”-ëve shquhen emra këngëtarësh shumë të rinj, mundësisht “etheistë”, të cilët mësohet të jenë futur në këtë rang për shkak të vlerave të tyre dhe jo për shkak të moshës. Nata e të rinjve, pasohet nga ajo “Gala”, e cila do të zhvillohet në 13 dhjetor, me rastin e 45- vjetorit të Festivalit të Këngës në RTSH. Kjo mbrëmje, regjia e së cilës i është lënë në dorë Osman Mulës, ndërsa udhëheqja artistike, kompozitorit Gjergj Leka, mbledh rreth vetes këngëtarë, kompozitorë të një brezi tashmë të tërhequr nga skena, ose të larguar jashtë vendit. Por festa e vërtetë mendohet të jetë vetë festivali që zhvillohet në 21-23 dhjetor.
Në garë janë 32 këngë, krijime kompozitorësh të njohur, që vijnë përmes emrash si Frederik Ndoci, Enkelejda Kodra, Jonida Maliqi, Alban Skënderaj, etj. Tashmë është bërë publik fakti që regjia e festivalit iu besua regjisorit Pali Kuke, prezantimi Adi Krastës, i cili thuhet se do të shoqërohet gjatë netëve të këngës nga dy bukuroshe, emrat e të cilave ende nuk bëhen të njohura. Festivalit nuk do t’i mungojnë të ftuarit. Krahas grupit boshnjak “Hari Mata Hari” dhe disa këngëtarëve të rinj shqiptarë që interpretojnë në skena të huaja, po bëhen përpjekje për të sjellë në Tiranë, një nga yjet e muzikës italiane, Laura Pauzinin. Megjithë kontaktet, ende nuk ka një konfirmim për ardhjen e saj.
Një rast për Parashqevinë
Parashqevi Simaku është një nga të ftuarat e mbrëmjes “Gala”. Nga zyra e shtypit e festivalit, mësohet se këngëtarja është një nga emrat surprizë të festës së 45-vjetorit. Simaku është një nga këngëtaret më të suksesshme shqiptare të para viteve ‘90. Ajo u largua drejt Amerikës në vitin ’92 dhe ndryshe shumë këngëtarë, apo artistët e tjerë të larguar ka mbajtur një qëndrim të ftohtë me skenën shqiptare. E martuar me amerikanin Robert Nolfe, Simaku shumë shpejt u ndje pjesë e vendit të madh. Këtë e tregoi edhe theksi i saj amerikan në të folur, në shfaqjen në një nga festivalet e RTSH-së, disa vite më parë, ku ishte e ftuar. Edhe albumi i saj i parë ishte në gjuhën angleze “Fly in my temple”. Një fatkeqësi familjare e detyroi të vinte për herë të fundit në Shqipëri, ku kishte lënë përgjysmë një turne koncertesh në vitin 1999. Me “Këngët e popullit tim” Simaku dha disa koncerte në disa qytete të Shqipërisë mes tyre edhe në Tiranë në skenën e Teatrit të Operës dhe Baletit. Disa muaj më parë, ajo hodhi në treg një album me këngë popullore shqiptare “Jehonë nga Iliria”, duke iu kthyer kështu origjinës.
Kthimi i rebeles
Është një nga të larguarat e fundit. E suksesshme, ekstravagante, e fuqishme, pse jo edhe e vlerësuar. Aurela Gaçe është një tjetër këngëtare që pritet të vijë për “Galanë” e Festivalit të 45-të në RTSH. Këngëtarja vlonjate u shfaq fillimisht në skenën e Koncerteve të Pranverës dhe krijoi profilin e saj në festivalet e fundvitit, ku ka marrë jo pak trofe. Janë të paharrueshme këngët e interpretuara nga ajo: “E kemi fatin shpresë e marrëzi”, “S’jam tribu”, “E pafajshme jam”, “Nata” e shumë të tjera. Gaçe shquhej jo vetëm për interpretimin e fuqishëm dhe realizimin e këngëve të vështira, por edhe për një paraqitje skenike të veçantë. Aurela Gaçe është një tjetër këngëtare shqiptare e larguar drejt Amerikës. Momentalisht është një nga më të kërkuarat për të ndezur me zërin e saj ambientet e frekuentura nga komuniteti shqiptar në Amerikë.
“Hari Mata Hari”, s’është alarm i rremë
Është folur edhe herë të tjera se do të vijë në Shqipëri. Këtë herë nuk kemi të bëjmë me alarm të rremë. Një nga të ftuarit e “Fest RTSH 2006” është grupi nga Bosnje-Hercegovina “Hari Mata Hari”. Një vit më parë, në një kohë kur kënga shqiptare nuk arriti të futej as në natën finale, kënga “Lejla” e kënduar nga ky grup, një kompozim i një tjetër artisti të njohur Zhelko Joksimoviç, zuri vendin e tretë në Festivalin Evropian të Këngës. Këngët e “Hari Mata Harit” janë ndër baladat e dashurisë më të njohura në ish- Republikën jugosllave. Pas një karriere individuale të katër anëtarëve, grupi u themelua në vitin 1985 në Sarajevë. Ka dhënë rreth njëmijë koncerte dhe ka shitur rreth 5 milionë disqe
marre nga shekulli