Ora e Mungeses

William Wallas

Forumium maestatis
Re: Ora e Mungeses

Nn mi fu mai datto di vedere un animale in cordoglio di se ... un uceleto cadra morto di gelo giu dal ramo ... senza avere mai provato penna ... per se stesso !!!

Per tutti gli imbeccilli qe jane ne Forum !!!
 

Samuel

Primus registratum
Re: Ora e Mungeses

Duke te pritur...

Nuk dua qe te te shqetesoj me. As aq sa puhize e eres te valvit palat e flokve te tu, jo nuk dua!
Une po shkoj me koken ulur per andej ku me shtyn heshtja jote qe nuk thote dot as lamtumire...
E pse mu dashka mua te pres deri sa ti te kujtohesh se ka dhe mbydhje, ka dhe ndarje njerzore... Skenari i jetes i nderon ceremonite e fillimit dhe te mbarimit te jetes...! Po ne neper jete perse i prishim ato kujdesje te natyrshme...?
Cdo gje ka nje fillim te bukur e pse te mos kete edhe nje mbarim te bukur...?
Cte ka ndodhur valle, perse te pelqen te heshtesh, sa e fuqishme eshte rezistenca ne shpirtin tend kur gjendet midis konkurencave kokforta?
Kur te rese i thua mirmengjes dhe i falesh sic mua fale mua..., perse nuk i thua dot dites qe shkoje lamtumire?
Nuk te kuptoj ne gjith-qendrimin tend ndaj vetes, ndaj meje apo gjithckaje qe na rrethon...! Mua sme mbetet gje tjeter ne satcionin e pritjes, vetem qe te marr trenin e pare te lamturmires dhe te largohem larg shume larg prej qytetit tone...te atij qytetit qe na dha aq shume lumturi me udhet e bukura me sheshet e parqet qe ne vallzuam ecjeve tona neper ate harmonine se tij...
Nuk kam deshiruar kurre te shoh apo te perjtoj skenare pa perfundim, pa nje mbydhje te qarte, ku njera pale te thote dicka, te flase qofte edhe nje fjale vetem nje fjale...
E une mendoja se mos ty te kish ndodhur dicka ate dite qe nuk erdhe ne takimin tone... Por jo shume larg, ne kryqezimin tjeter te pashe tek po shpejtoje hapin duke me kthyer kurrizin...nje tjeter te shterngonte belin e bukur me doren e tij duke te afruar koken ne palen e flokve qe ti merrte era...
Atehere e ndjeva se per mua qyteti ishte shembur, kryqezimet nuk kishin me udhe per mua... Ashtu qe sot po larghohem larg shume larg prej teje. Edhe pse qenka e veshtire te thuhet fjala lamtumire une po e lej te shkruar ketu ne stacionin tone te takim ndarjeve...ku takoheshiom aq shpesh per te mos u ndare...
 

Samuel

Primus registratum
Re: Ora e Mungeses

Ngarkuar me vetminë…

Po eci ngarkuar me vetminë serish
Një udhe të re e të panjohur…
Nuk dij se ku do ndal, sonte ku do flej ?
Fundi është i larget, i pa sosur…!

Kryqëzimet me smë ndalin
Etja le tmë thajë…
koha nëpër këmbë ikën me merzi…
sdua jo me kurrë që këndej të vij !

Po shkoj vetmisë i ngarkuar perseri
Shkretetireve te mendimit do te udhetoj
Nuk dij nese endrrat do ti shoh me ty…
Nuk dij nese neper enderr serish do te dashuroj!

Ti hidhu krahve te harreses symbydhurazi
E shkriju puthjeve te reja lengut shpirteror…
Syte do ti mbash mbydhur kete ti ta dish…
Sa here qe te riut ti rrish ne kraheror…

Se kujtim i vjeter te mban peng per jete
Puthjet e embla kur ti mi dhe mua…
Me sy te hapur e afshin e ngrohte…
Kur buzve te perflakura me the aq here “Te dua”!
:wave:
 

Samuel

Primus registratum
Re: Ora e Mungeses

Mbreme vone...

Mbreme vone duke udhetuar per diku larg me trenin e fundit...i ngjeshur ne sendilen ne ane te dritareres zhytesha e mbytesha ne kundershtite e vetvetes per ate udhe qe kisha marre. kishin kaluar dhjetra stacione e ne cdo njerin dicka nga thellesia me thoshte, zbrit, ktheu prap atje, ajo do te kthehet serish tek ti, mbase ishte nje aventure casti, nje marramendje e saj qe tashme e ka kuptuar dhe diku po qan duke mallkuar veten...

Ashtu me therriste dicka thellesive te shpirtit...ne cdo stacion te ri me behej te ngrihesha dhe te zbrisja per tu kthyer. Diku ndalova si ne gjysem enderr dhe ashtu u gjenda ne peronin e nje stacioni te vogel fshati.

Mendova qe te pres nje tren ne drejtimin prej nga erdha por ishte shume vone, pas mesanta kishte kaluar. Sme mbeti gje tjeter vetem te ulem ne nje nga stolat aty prane dhe te numroja yjet,,,te kujtoja netet tona qe dikur rrinim gjate jashte, oret e bukura e te paharruara.

Hyra ne pyllin e kujtimeve prej nga nuk dij se kur do te dilja atyre orve te errta te shpirtit e te mendimeve te mija.

Kishin kaluar disa ore kur oshtima e zhurmshme e nje treni qe spo kuptoja se per nga e kishte drejtimin...me zgjoje. Skisha shume placka me vete, i kisha lene te gjitha ne banesen tone, ti kisha lene ty si kujtim,,,me vete kisha ate cante si te nje ushtari qe vazhdimisht e mban afer me shpresen se do te shkoje me leje...!

Treni u ndal dhe une hypa ne te pa ditur aspak se per ku do te shkoja...duke ngjitur shkallet nje drite e vockel e fatit me tha:
"Leshoju fatit ne krahe kesaj radhe, nese treni shkon ne drejtim nga ke ardhur mbreme ajo te pret ne sacion...nese treni vazhdon udhen qe e ndalove mberme ketu...vazhdoje se ajo nuk te perket ty me kurre..."!

Neper ate mjegullnjaje tymrash te atij stacioni treni cau ajrin si maja e nje rakete kozmike,,,serish u ula diku ne nje sedile duke iu falur atij udhetimi te gjate e ndoshta te pafund... Po cte beja, gjithe jeta jone eshte udhetim, pafundesisht udhetim... Nje shprese e marre me vlonte diku ne gji se mbase diku do te takohesha perseri me ty...mbase ti diku atje me pret...mbase...!

"Nder udhetime"
 

abs

nuk e di...
Re: Ora e Mungeses

/pf/images/graemlins/smile.gif


------------------

Te gjitha pothuajse mund ti marrish mrapsht, pervec FJALES, ate mundesh tashme vec ta korrigjosh...
 

Samuel

Primus registratum
Re: Ora e Mungeses

Sonte diku larg po me rrethon nata...

E shtrenjta ime, diku ne nje stacion po lej ca fjale te shkruara per ty, ketu ku po bej kete pushim te shkurter.

Dua te te them serish edhe sonte dicka, ndoshta shume, me shume se cdo here tjeter, por jo, sigurisht jo me shume se neser...

Jam akoma neper udhetime me shpirtin dhe mendimin tim per ty...qe cdo cast prodhojne ngarkesa te reja aq te permallshme, sa nga pesha e tyre ndjej frike mos une po i ngadalsoj hapat neper stacione...dhe me iken edhe treni i fundit...

Me thua si neper enderr nje fjali te cuditshme:

Qe "Te gjitha pothuajse mund ti marrish mrapsht, pervec FJALES, ate mundesh tashme vec ta korrigjosh..."

Forca e asaj fjalie me ben te kuptoj se ti me shikon diku qiejve te mendimeve te tua. Ndoshta ne nje pamje tjeter, ndoshta jo si atehre...por gjithsesi me zgjon shpresen e pergjumur se ti ndukund, andej, orbites tende ne rrethrrotullimet e tua me leshon ndonje rreze sado te holle edhe pse e perendueshme...

Po valle cfare do te me lejosh te marr mbrapsht, kur une nuk dua asgje te pjeseshme as te pjestuar ?!
Nuk dua as fjalen "ti marresh" ta shoh te shkruar...sepse me duket vetja si materialist...e une nuk do te doja te merrja asgje, doja vetem qe te ishim bashke dhe cdo gje timen e tenden ti lenim neper vende duke i shijuar here mbas here ashtu bashke dore per dore e te puthur shikimesh e frymemarrjeve tona...

Por ska gje, nese ti mendon ashtu, une prap e perkedhel me dashuri mendimin e fjalen tende, edhe pse jam larg, shume larg neper keto udhetime pa fund...!

Le te perndoje ajo rreze edhe sonte...une do te vazhdoj udhetimin tim te pafundme...e diku shpresoj te takohemi...

Perendimi dhe lindja jote me shkelqejne xhamave te dritareve kudo qe ndodhem, ne anije, avione, trena apo mjete te thjeshta...deri dhe ne kembe kur eci, ato rreze me vijne neper majat e maleve te planetit tend ashtu shkelqimtare si atehere...

E sonte diku larg po me rrethon nata, kjo mbremje qe me mundon serish me qarkun e erret te heshtjes vetmitare...

Naten e mire ! Neser mbase dita jote do te jete me e gjate, si dite Marsiane...e udhetimet e mija do te me afrojne edhe me shume me ty...! :wave:

"Nder udhetime"
 

William Wallas

Forumium maestatis
Re: Ora e Mungeses

Notti selvagge- notti selvagge!

Fossi con te le notti selvagge sarebbero

La nostra lussuria!

Inutili- i venti-

Per un cuore che e' gia' in porto-

Basta con la bussola-

Basta con la mappa!

Remare nell'Eden-

Ah, il mare!

Potessi questa notte

Ancorarmi in te!
 

alinos

Forumium maestatis
Re: Ora e Mungeses

me mungove qe ne ate moment qe vendosa te iki. U permallova aq shume sa preferova mos te te perqafoja, me shprese se ashtu do te te harroja me shpejt. Me mungoi ngrohtesia e trupit tend, te cilin ne lakuriqesine e mengjesit te hershem desha ta zevendesoj me te ftohtin, ne nje perpjekje te deshtuar per mos te te deshiruar. Buzet m'u thane, por vendosa mos te te puth, ne nje perpjekje absurde per t'i thene vetes se s'kishte rendesi, por mollezat e gishtave me tradhetuan, ndersa i thonim njeri-tjetrit nje genjeshter "te bardhe" per te evituar te verteten hidherisht "te zeze"...
will we be strangers from now on?!
:shrug:
 

William Wallas

Forumium maestatis
Re: Ora e Mungeses

Me ka bere naften ... edhe per cfare ... per un fottuttissimo corso di inglese !!!

Sappi Amore Mio !!!

Questo sono io
Tutta una vita per cercare di capire
il finto inverno misto al quasi eterno sole
cercare di capire se poi la fine è stato meglio rinunciare

Questo sono io
eppure inizio bene ma non so finire
rifaccio cose che dovevano servire
a non ricadere per non pagare più lo stesso errore...

Tu, tu, tu

Sappi amore mio
che se avanza un pezzo di sto cuore è cuore tuo
tu dici sì per sempre io per non morire
ho tatuato te

Sappi amore mio
che adesso io e te siam diventati noi
i giorni intensi sono i giorni da rifare
senti amore mio...

Sappi amore mio oh oh
Sappi amore mio oh oh

Questo sono io
non sono mica da dover poi perdonare
dovresti credermi e sapermi accettare
te lo voglio dire io più te fa noi la somma
di io distratto e tu perfetta tu...

Tu, tu, tu

Sappi amore mio
Che se avanza un pezzo di sto cuore è cuore tuo
Tu dici sì per sempre io per non morire
Ho tatuato te

Sappi amore mio
Che adesso io e te siam diventati noi
I giorni intensi sono i giorni da rifare
Senti amore mio...

Sappi amore mio
Che brutto tempo non è sempre un temporale
Che sei la pelle che ho deciso di tenere
Qua tra poco nevica

Sappi amore mio
Sappi amore mio

Questo sono io!!!
 

Alanis

Primus registratum
Re: Ora e Mungeses

Mendoj se pse duhet te perfundonte ashtu por nuk dua ta mendoj qe vertete shkoi ashtu, duket si dicka shume e vjeter, si dicka pa kuptim qe thjesht zhvillohej pa pasur mundesi e fuqi qe askush ta ndryshonte. Vertete e cuditshme!! Ulem ne autobuz per te shkuar te qyteti im i vogel dhe shpesh here ndjej mungesen e nje vajze qe duhet te ishte te vendi afer meje. Duhet te ishte aty?? Ah nuk e di, ndoshta nuk duhet te kishte qene kurre aty. Ndjej mungesen e kokes se saj qe mbeshtetet te supi im dhe me e forta eshte se ndjej edhe mungesen e kokes sime qe mbeshtetet te koka e saj. Nuk arrij te ndjej veten time e per kete me vjen shume inat. Por gjithsesi nuk me mbetet gje tjeter vecse te pranoj qe me mungon tingulli i zerit te saj, buzeqeshja e saj e sinqerte….ohh patjeter duhet ta pranoj qe me mungojne dhe lotet e saj qe nuk dita ose nuk pata guximin t'ia fshij asnjehere por vetem t'ia shtoj. Nuk mund ta besoj por tani qe e mendoj, te njejten gje kam bere edhe me lotet e mi. Me mungon cdo gje e saj por jo gabimet qe ajo beri me mua, por jo gabimet qe une bera me ate. Ai vend ne autobuz eshte bosh dhe afer meje nuk eshte askush. Ajo nuk eshte aty dhe une nuk mund t'i hedh doren ne qafe askujt pervecse boshllekut qe me shoqeron ngado qe shkoj. Hahah por boshlleku nuk ka nje qafe te holle e te lemuar madje nuk ka fare qafe. Ajo po, dhe pervec qafes ka dhe nje trup te ngrohte qe mbeshtetet tek trupi im dhe pastaj aty leshohet cdo muskul, gjaku qarkullon lirshem dhe ti e ndjen qe je gjalle, qelizat e trurit nuk punojne me, ah po, punojne vetem ato qeliza qe te thone "hey po vepron gabim". Jane pikerisht keto qeliza qe nuk te lejojne te te kaploje nje gjume i qete dhe i imet por ama nuk te ndalojne qe ti te ndjesh ate tek pushon si femije nen krahet e tu, nen perkedheljen tende jodjallezore. Duket sikur ke perqafuar dicka shume delikate, kristalin me te brishte qe ekziston. E une nuk e di nese dua qe ai moment te mbaroje sa me shpejt apo qe te zgjase pergjithmone por te pakten tani e di qe duhen degjuar ato qeliza qe rrine zgjuar ne momente te tilla sepse pastaj… kristali te bie nga duart dhe thyhet per te mos u ngjitur me kurre!! Ajo eshte e njejta, vazhdon te qeshe e te kete perseri nje qafe te lemuar e delikate dhe trupi i saj vazhdon te ekzistoje por tani une nuk arrij dot as ta shikoj e as ta gjej ashtu si edhe ajo nuk gjen dot ate qe po i mungon, ate qe do ti jape perkedhelje e puthje pa fund, ate qe do ta beje te lumtur e qe do t'i jape gjithe boten ne duar. Autobuzi vazhdon te ece dhe futet ne nje rruge me gropa qe me shkund dhe mi largon gjitha keto mendime. Jane thjesht mendime qe nuk i bejne keq askujt. Ne fund te fundit jane thjesht mendime qe vine per te me bere shoqeri atehere kur ndihem vetem.
 

Ema

Goddes
Re: Ora e Mungeses

Dove vai,
se poi sai,
resti sola,
il ricordo,come sai,
non consola.

Quando lei
se ne ando
per esempio,
trasformai la mia casa,
in un tempio.

Ora noi siamo gia,
piu vicini,
io vorrei,
non vorrei,
ma se vuoi...


Come puo uno scoglio,
arginare il mare
anche se non voglio
torno gia a volare.


P.s.Kaq maj men se pastaj ngaterrohet kenga.A me theks lart nuk di ku e ka tastiera.
 

alinos

Forumium maestatis
Re: Ora e Mungeses

Gjithnje e kam gjetur ekzotike dhe mistike jeten e Uranit, planetit qe i tregon vetem nje faqe Diellit, ndersa tjetra eshte gjithnje ne hije.
Pjesa ne Diell eshte e djegur dhe e zhuritur, e thare per nje pike uje, qe mungon perhere. Faqja e tjeter, gjithnje ne hije eshte e ftohte akull, ne fakt akullnajat jane miliarda vjecare, te thara per nje rreze dielli, qe mungon perhere. Nje dite e kuptova pse me terhiqte kaq shume ky planet, ma thane! S'ishte gje tjeter vec planeti drejtues i shenjes time. Ha! E drejtuar nga nje perzhitje dhe nje akullnaje, te deshiruara per nje pike uje e per nje rreze dielli, qe mungon perhere, edhe pse gjenden me shumice pas shpines se tyre...
Pjese e paradoksit dhe kjo!
 

renata

Forumium praecox
Re: Ora e Mungeses

Me ze tmerri,kur minutat e jetes sime ua dedikoj "komercialistave".
Ne menyre siperfaqesore eshte bukur te ulesh ne kafene me bukuroshe.E per c'flasim valle?!Per zile telefoni.C'trishtim rruga e kthimit per ne shtepi.Bie shi dhe ve shallin ,qe kisha hedhur supeve ne koke...Me veshtrojne venger.Aq me ben,mungesa e nje derrase ne trurin tim eshte e ditur...Buzeqesh...e ndiej,qe jam e huaj sonte mes te njohurve te mi.
Nje loje shah me nje te njohur.Me mund,per mosperqendrimin tim...Loje pa entuziazem...Une nuk perkushtohem me gjithe shpirt per te mos humbur.
Pastaj nje gjullurdi piskelash ne dhomen prane.Flitet per celulare,degjohet muzike komerciale.Une strukem ne nje qoshk me cigaren time.Merzitem...Marr violinen e dal ne ballkon.Me ndihmon te shpreh dufin.Poshte nje spektator,nje zoteri plak,qe duartroket.Me beri te buzeqesh.Faleminderit!
E shtune pa kuptim...Me ke t'ia mbath?!Me bukuroshin bosh?!Nuk me behet...Me acaron nervat,qe kur une i flas i mban syte te dekolteja(edhe pse eshte modeste)dhe mezi pret te mbarojme goten e birres e te shkojme.S'dua jo...
Adashja ime sonte eshte ne pune.S'mund te ulemi ne poltrone me nje gote vere,nen tingujt e Amalia Rodrigez te shijojme mbremjen tone.E nje cigare me pas...
Me mungon princesha,edhe pse nuk shkruan poezi,dinte te me degjonte.
Me mire te rri vetem sonte.Mbase nuk do ndjehem e huaj me veten,apo jo?!
 

ana karenina

Primus registratum
Re: Ora e Mungeses

Në atë çast na sollën çajin.
- A pimë vodkë? - i propozova.
- Nuk e pi, përveç se në raste festash, - m'u përgjigj, por përnjëherë e kuptoi se foli pa u menduar dhe e korrigjoi mendimin që shprehu. - Sigurisht, me rastin e takimit, që të dy kemi festë. Kështu, Mashenka? Po për të pirë, s'do të pimë.
Si? Kemi festë? E ç'festë vallë kam unë? Dhe, të them të drejtën, më erdhi për të qarë.

Natalia Davidova/Si po ia çon, i dashuri im i parë?

/pf/images/graemlins/frown.gif
 

Ema

Goddes
Re: Ora e Mungeses

Dhe nje qe me thote "Bukuroshe" paska lente kontakti(s'shifka mir' ka njoni sy). :lol: :lol:
 

eniad

Forumium maestatis
Re: Ora e Mungeses

Me mungon... (mund ta perseris ne infinit kete togfjalesh e prape mbetet i ftohte). Nuk kam ndermend te shkruaj ndonje poezi patetike tani, nje nga ato qe kur i lexon te kepusin shpirtin dhe me pika lotesh laterzhyen bojen me te cilen ke shkruar. Megjithate, jashte racionales, bere njesh me instiktin, me mungon... kaq shume. Duket pak cmenduri (for those who know, quite no one knows... perhaps), por ja qe shpesh cmendurite na ndihmojme te ruajme shendetin mendor, ndryshe, aha... Do mbijetoj edhe kete radhe... si gjithmone, fundja.
 

Guest
Re: Ora e Mungeses

Diddle-margherita.gif


E di qe ngjyra jote me sjell ndermend pafundesine? /pf/images/graemlins/smile.gif
 

abs

nuk e di...
Re: Ora e Mungeses

Brishtesia ma e brisht mori perparsi …
Nje veshtrim,..
,e gjelberta mbas shiut ringjallshem ,rifreskueshem mjaftoi tu `hapte shtegun`…
Nje not muzike…
,lejoi shtegtimin …
Transparenca e dy substancave te aq ngjashme e njekohesisht te ndyshme ne permbajtje e forme, formueshem si brishtsina e tejdukshmerise se ndjesise se brishte…

Pikeuji trajtlengshm rreshqitshem mbi trajtngurtin transparentin xham, qe me ngjan sikur bashkengjit distancat ne hapsire, e ti vjen aq afer, aq prane…,
ne ikje… si tretja e pikeujit ne tejdukshmerine e tejdukshme…duke lene gjurme te padukshme…(?!)

Bota...me mijerangjyrenuancat...vizatonte ato...


--------------------

" Man passt dahin,wohin man sich sehnt." Robert Walser (1878-1956)
 
Top