Re: Mjaft me me Reality TV, Kafazi dhe Big Brother
Tashmë e kam thuajse të plotë profilin tënd psikologjik.
Jeton brenda një uniformiteti, ndryshe mund ta quaj edhe këmishë force, e jo vetëm fizikisht, por edhe shpirtërisht e mendërisht.
Përderisa nuk je në kushte të zgjedhësh edhe pse duket e pabesueshme diçka e tillë. Nuk është fatalitet, thjesht të pëlqen të jesh e sunduar, madje nuk të shkon mendja kurrë që kur kryen marrdhënie seksuale të rrish qoftë edhe njëherë sipër, sa për provë, për “kënaqësinë e kënaqësisë”.
Arroganca që përdor kur shkruan ka dy burime:
E para niset nga kultura e vakët që zotëron. (e shprehur edhe në filmat që shikon emisionet në tv etj)
E dyta, policllëku krijon një strukturë komunikimi nga lart posht dhe anasjelltas. Dhuna, në rastin e parë diktohet nga ata që në punë mendon se i ke posht duke pasur ndonjë gradë më të ulët, në rastin e dytë servilizmi mbush qenien tënde me mllef sepse jo çdo gjë që të urdhërohet përputhet me dëshirën. Të dy këto gjendje të përditëshme përpunojnë qenien tënde në atë masë sa e tejkalon veten e për pasojë s’mund ta dominosh. Kjo shpjegon pse ti sërish këmbëngul të thuash fjalën e fundit, si një mundësi e pakontrolluar që në vetvete pleks mllefin e akumuluar (shfryrja si çlirim, ku shpëtojnë grimca ironie të cilat e kanë burimin te barcoletat që tregohen për policët) me arrogancën e sfumuar (nga bashkveprimi me mllefin).
Në buzë të greminës nervore.
Rrezikon marrdhëniet familjare sepse të njëjtën gjuhë përdor edhe ndaj bashkshortit ku zanati i paraprin qenies.
Tashmë e kam thuajse të plotë profilin tënd psikologjik.
Jeton brenda një uniformiteti, ndryshe mund ta quaj edhe këmishë force, e jo vetëm fizikisht, por edhe shpirtërisht e mendërisht.
Përderisa nuk je në kushte të zgjedhësh edhe pse duket e pabesueshme diçka e tillë. Nuk është fatalitet, thjesht të pëlqen të jesh e sunduar, madje nuk të shkon mendja kurrë që kur kryen marrdhënie seksuale të rrish qoftë edhe njëherë sipër, sa për provë, për “kënaqësinë e kënaqësisë”.
Arroganca që përdor kur shkruan ka dy burime:
E para niset nga kultura e vakët që zotëron. (e shprehur edhe në filmat që shikon emisionet në tv etj)
E dyta, policllëku krijon një strukturë komunikimi nga lart posht dhe anasjelltas. Dhuna, në rastin e parë diktohet nga ata që në punë mendon se i ke posht duke pasur ndonjë gradë më të ulët, në rastin e dytë servilizmi mbush qenien tënde me mllef sepse jo çdo gjë që të urdhërohet përputhet me dëshirën. Të dy këto gjendje të përditëshme përpunojnë qenien tënde në atë masë sa e tejkalon veten e për pasojë s’mund ta dominosh. Kjo shpjegon pse ti sërish këmbëngul të thuash fjalën e fundit, si një mundësi e pakontrolluar që në vetvete pleks mllefin e akumuluar (shfryrja si çlirim, ku shpëtojnë grimca ironie të cilat e kanë burimin te barcoletat që tregohen për policët) me arrogancën e sfumuar (nga bashkveprimi me mllefin).
Në buzë të greminës nervore.
Rrezikon marrdhëniet familjare sepse të njëjtën gjuhë përdor edhe ndaj bashkshortit ku zanati i paraprin qenies.
</span></s>
