Lubonja, Lani, Ruli, interviste per Irakun

DriniS · 22 Mar 2003

Re: Lubonja, Lani, Ruli, interviste per Irakun

Fillimisht postuar nga Shadow of Self:
[qb]Ushtria me ka siguruar jo pak, sende dhe te mira qe une sot i kam. Fatkeqesisht mund te behesh ushtar i rradhes ose me zgjuarsine tende mund te kapercesh me shume. Studentat shqiptare mund te rregjistrohen prane nje ROTC dhe automatikisht marrin graden e nje nen-oficeri. Shumica e studenteve e di dhe vete qe jane me viza studenti ne Amerike. Cdo te thote per ta te degjojne nje ne maje te plehut dhe nje qe i thote kjo eshte rruga per nje green card dhe disa pare xhepi qe do te paguajne 2-3 vjet te shkolles. Cfare po i them keq une? Une jam shembull i gjalle i te mesipermes. Pse te rrine ashtu si thua ti? Pse te mos perparojne? Ana tjeter e perfitimit eshte ajo morale. Shqiptaret ata qe njoh une kane dhene nje nam te mire tek Amerikanet. ca jemi myslymane shumica perse duhet te bindim Amerikanet se myslymanet jane te tere njesoj? Ka dhe myslymane qe luftojne perkrah tyre. I gjen tek shqiptaret. Mos i bjer daulles se serbit dhe grekut. Ata kesaj muzike i bien. Shqiptaret duhet te japin prova te pakontestueshme se bejne aleate. Eshte per te miren dhe te ardhmen e te gjitheve. Ti po te duash me Abdi Baleten dhe ata me mjeker qe vertiten tani dhe shkoni ne Iran. Puna e madhe per humanizmin. Ndaj Irakeneve dhe arabeve. Rrofte televizori qe ja u pe fytyren njehere si dukeshin ne pamje. Mos te qaj zemra kot. [/qb]

Me duhet te te jap te drejte. Ne kete bote mbijetojme per shkak te interesave dhe shkathtesise per te marre nga copa e tjetrit. Do ngrihen rrogat, do permiresohen nivelet ekonomike po u moren puset e naftes se irakut ne dore te amerikes e anglise. Do hapen vende te reja pune qe te mos kete papunesi aty ne amerike. Edhe evropa ka hisen e vet nese do behet kafshe per te nxjerre dhembet qe ti nguli ne irak si amerika. Dhe kjo per hatrin e mireqenies ekonomike te vendeve te zhvilluara.

Por me vjen keq qe mendon se te gjithe shqiptaret do kene mundesine te mos shkrepin asnje plumb por te arrijne te sigurojne nje vend zyre si ushtarake per te fituar nenshtetesine dhe buken e gojes. Me vjen keq qe e mendon se pjesemarrja e ushtareve shqiptare ne ndihme te SHBA formon ndonje aleance te forte midis Shqiperise dhe kesaj Superfuqie, pasi ne jemi hici perpara tyre. Me vjen keq qe mendon se ata shqiptare qe njeh ti qe kane lene nam te mire te amerikanet, do influencojne aq shume te amerikanet qe qeveria e SHBA ta ndihmoje e zhvilloje Shqiperine per te mos e lene ne nivelin aktual edhe per shume vite te tjera. Me vjen keq qe mendon se SHBA-se i nevojitet Shqiperia si aleate. Me vjen keq qe mendon se jam duke folur per perkrahje ndaj serbit, grekut, baletes apo per inat ndaj amerikes e anglise. Me vjen keq nese mendon se nuk duhen meshiruar surrat-arabet ngaqe jane te shemtuar (ishalla je i bukur ti <img src="/pf/images/graemlins/tongue.gif" alt="" /> )

S'besoj se ka njeri qe kerkon te shkoje te luftoje per qejfin e vrasjes, vec ca psikove. Per te mos thene 100%, 99% e popullsise boterore nuk duan te bejne lufte duke dhene e marre jete njerezish. Nese kjo lufte qe po behet eshte e drejte, do doja te me hapnin syte e te shihja. Por deri tani shoh vetem lojera te cila vene ne rrezik planetin per nje lufte te trete boterore. Degjova qe rusia e franca kishin kontrate me sadamin per naften, dhe rusia kishte deklaruar qe pas luftes te mos i shkoje ndermend njeriu te thote se kontrata eshte e pavlefshme. E imagjinon se c'mund te ndodhe po te mos i hape rruge SHBA? C'interes kam une si individ ne kete sherr qe mund ta ktheje boten ne nje fushe arene ne te cilen jetet qe do shuhen do jene te atyre qe s'kane dashur te futen fare ne lufte, nderkohe qe levat i kane ata qe rrine ne kolltuqe e ruhen nen bunkere?

Prandaj them se lufta nuk eshte ne te mire te ndokujt. Po qe se SHBA po lufton per te cliruar Irakun nga nje diktator, edhe une do deshiroja qe te clironte Shqiperine nga ca matrapaze qe jane bere si shushunja qe vetem thithin gjak e s'shqiten per dreq, por a thua vjen SHBA-ja? Te ishte per te ardhur, do kish ardhur qekur ishte Enveri qe te na clironte nga diktatori qe "e donim" kaq shume. Heh. Sic na meson jeta, ku ka nje veprim, ka dhe nje kunderveprim, ne rastin e 11 shtatorit kunderveprimi ishte bombardimi i afganistanit, por nese pas luftes se irakut ndodhin atentate te reja hakmarrese ndaj amerikes dhe anglise, apo dhe shqiperise si aleate, a thua do me behej qejfi mua per ata qe do vdisnin?

Muhabet pa bereqet, sepse as une as ti nuk vendosim gje ne kete bote (a s'thua shyqyr?)
Uroj qe dhe ata shqipo qe kane vajtur vullnetare ne lufte, te jene aq te shkathet sa ti, ne mos me shume, qe te kthehen gjalle sepse, (sic e the ti) kujt po i behet vone per irakenet.....

DriniS · 22 Mar 2003

Re: Lubonja, Lani, Ruli, interviste per Irakun

Shadow of Self, kot per kuriozitet, a ke vrare ndonje njeri ne jeten tende? Jam ca jashte teme, dhe e di qe s'duhet kaluar ne tema personale, por doja te dija nese pergjigja jote eshte pozitive, se cfare ndjen persa i perket marrjes se jetes dikujt.
Se te jete per jete perbindeshash, kemi vrare te gjithe neper lojerat me kompjuter <img src="/pf/images/graemlins/wink.gif" alt="" />

a-alket · 22 Mar 2003

Re: Lubonja, Lani, Ruli, interviste per Irakun

Ne kete bote mbijetojme per shkak te interesave dhe shkathtesise per te marre nga copa e tjetrit

Duke e zene se kjo eshte e vertete, atehere i bie qe edhe copa e tjetrit ne fakt nuk i takon atij tjetrit sepse ai e ka krijuar ate cope duke marre nga copat e disa te tjereve te cilet gjithashtu i kane krijuar copat e tyre duke rrembyer nga copat e te tjereve.

22 Mar 2003

Re: Lubonja, Lani, Ruli, interviste per Irakun

ligji i xhungles <img src="/pf/images/graemlins/wink.gif" alt="" />_

Albinos · 24 Mar 2003

Re: Lubonja, Lani, Ruli, interviste per Irakun

<ul style="list-style-type: disc">[*]Ndjenja kundër realizmit[/list]

<ul style="list-style-type: disc">[*]Nga Shpëtim Nazarko[/list]

Po lexoja para ca ditësh në &#8220;Shekulli&#8221;, polemikën e kalibrit midis nobelistit në letërsi Koelho dhe politologut amerikan Hamilton rreth ndërhyrjes amerikane në Irak. I pari ishte kundër ndërhyrjes dhe e kish lëmuar frazën patetike kundër Bushit për merak, i dyti prondërhyrjes, por edhe ai e kishte goditur rëndë Bushin. Më tërhoqi stili i shkëlqyer i të parit, por edhe arësyetimi elokuent i të dytit. Me c´kam parë e lexuar në këtë botë, dhe me moshën që kam i dhashë të drejtë të dytit, dhe betejën e së drejtës që u zhvillua në mendjen time e mbylla me frazën që mbyllte shkrimin e Hamiltonit, &#8220;ndjenjat e holla nuk duhen ngatërruar me arësyetimet e thella&#8221;.
Të njëjtin përjetim kam ndjerë edhe me shkrimin e Lubonjës ku goditej modeli socialist Rama. Lubonja, sigurisht jo në lartësinë e nobelistit Koelho- që kur e kam njohur e lexuar ka qenë në pozicione të ndryshme, por rregullisht kritik të fortë të gjithckaje,-e kish shkruar mirë artikullin e vet, ku shquhej qartë,-e them me një lloj keqardhje,- kriticizmi i ashpër që mbulonte ndjenjën e hollë të urrejtjes ndaj Ramës. Por megjithatë -për fat të keq-arësyetimet nuk mu dukën aq të thella dhe të drejta. Me sa duket që kur e kam njohur- u bë goxha kohë për ta kuptuar-, e vetmja koherencë që kam shqojtur në shkrimet e tij dhe jo rrallë edhe në biseda me të, është pikërisht ky kriticizëm për gjithcka dhe gjithkënd ku endet urrejtja e vet e shfryrë me një stil goxha të mirë, dhe ndoshta ky është tipari më karakteristik dhe koherent i identitetit të vet intelektual. Mbi këtë urrejtje ndërtohet një element tjetër, prapë dëshmi koherence: ndjenja e përmbysjes revolucionare ku më së shumti shoh majtizëm megjithë pasurimin e fjalorit të tij me lirinë e tregut dhe të tjera gjëra si këto. E kam parë kundër Berishës me gjithsej, pastaj e pashë kundër Nanos, e pashë kundër tërë klasës politike, po e shoh tani kundër tërë miqve të vet që dikur ishin njëlloj si ai, por që megjithatë në pozicione të ndryshme në administratë kanë lënë dhe po lënë nga ndonjë gjurmë si Klosi apo Rama dhe shpesh kam qënë dakord me të. E kam parë pro gazetës Koha Jonë se ishte gazetë e madhe anti Berishë, ndërsa gazeta ime Dita i dukej e vogël, ndërsa më vonë e pashë ta mallkonte Kohën në një gazetë tjetër, dhe të shpëërndante me bicikletë&#8220; Përpjekjen&#8221; e vet të vogël &#8220;kundërkorrent&#8221; që u bë akoma më e vogël pasi të tërë ata që i shkruanin u bënë armiqtë e tij, Rama, Klosi, Shkreli, Artan Lamja, etj, etj. E pashë në Forumin për Demokraci ku ish që në fillim pro lëvizjes paqësore për rrëzimin e Berishës, por vura re me tmerr sesi duke ju kundërvënë të tjerëve që vinin nga PS u shndërrua në partizan të lëvizjes së armatosur që mund dhe duhej ta sillte atë-imagjinoj,- në krye të vendit me forcën e armëve dhe jo të votës. E kam parë më vonë në një raport përkohësisht të qëndrueshëm bashkëpunimi në gazeta të tjera, kundër Kadaresë e vlerave të tjera kombëtare; kundër Xhorxh Bushit; mungesës së modelit ideologjik të partisë socialiste sipas të majtës europiane që në fakt po e prish modelin e vet,etj. Pashë se ky raport shumë shpejt prishej natyrisht për faj të të tjerëve dhe nuk do të doja ta imagjinoja përsëri të rihapë Përpjekjen e t´í shkruajë vetë të gjithë artikujt si Baleta në&#8220; Rimëkëmbjen&#8221; e vet. Mund që të shpall puritanizmin e tij intelektual si koherente e shembullore që kur e kam njohur në raport me të tjerët që u përfshinë në pushtet, pra në administrim, por nëse është kështu më duhet të pranoj se urrejtja e tij për të keqen jashtë vetes, për dreq shfaqet goxha e thellë, përkundër arësyetimeve kundër kësaj të keqe që nuk janë gjithmonë të tilla, e për pasojë të drejta. Për më shumë shoh në lëvrimin e kësaj urrejtjeje ciklike në formën e spirales, se po puqet për së largu me armikun e vet të hershëm Berisha që për arësye thellësisht pragmatike edhe po e miklon nga pak si kundërshtar të respektueshëm dhe koherent. Thjesht se tani janë kundër armikut të përbashkët Edi Rama, të cilit Lubonja, ashtu si edhe Berisha duket se i është qepur me bukë në trastë dhe përpiqet ta shkatërrojë. Duke thënë këtë nuk se jam dakord me arësyetimin e Adrian Klosit që e qorton Lubonjën pikërisht për këtë afrim ideor të tyre.

Po a është Edi Rama, armiku I përparimit?
E kuptoj fare mirë Berishën dhe metamorfozën në qëndrimin e tij ndaj Ramës, nga përcmimi në artikullin e Nju Jork Tajmsit, në kulmimin në egërsi dhe nevojë për shkatërrimin e tij deri në asgjësim politik dhe intelektual. Nëse Ed Rama, bie përdhe nga kjo luftë e egër, Berisha fiton Tiranën dhe atëherë ka shumë gjasa që modeli i kalbur socialist të rrëzohet shpejt në tërë vendin. Kuptoj se edhe Nano megjithëse e urren si Berisha për të njëjtat arësye Ramën, është i detyruar të ndryshojë dhe ta mbështesë Ramën për të mos rënë vetë. Po miku jonë Lubonja c´ka? Rama, që dikur ishte ndoshta me të njëjtin sens kritike anarkiste si Lubonja sa kohë që nuk e njihte pushtetin apo shtetin, sot është duke ndërtuar dicka, që mbase nuk është model, dhe as më i miri, por është funksional në favor të zhvillimit. Mund ta akuzoj edhe për të patalentuar në punët e pushtetit, por bash, -kur thonë që të dy anarkistët, Lubonja dhe Rama-, sukseset e tij të pranuara botërisht edhe nga prindërit e mi të persekutuar nga regjimi e që kanë votuar gjithnjë të djathtën, janë arësyeja më e madhe për të kuptuar se sa keq kanë qeverisur të mëdhenjtë e politikës. Madje në gjykimin tim nëse ka ndonjë model qeverisjeje në Shqipëri, ai ka emrin e tyre, modeli Berisha-Nano. Ndërsa Rama, në një bashki, që përfaqëson njëfarësoj vendin në miniaturë për shkak të problemeve, të përbërjes krahinore dhe të rrëmujës, të mungesës së parave, ka arritur të krijojë një sistem taksash lokale që mblidhen rregullisht; ka arritur të ngrejë sektorë shërbimesh urbane që nuk i ka askush në Shqipëri; ka arritur të kthejë qoftë edhe me një sistem shtrëngues punën në favor të komunitetit nga firmat private që vihen në rradhë për ta bërë këtë; ka arritur të tërheqë me sukses mbështetje ndërkombëtare jo vetëm financiare për shkak të besueshmërisë që përcjell; megjithëse individ ja ka arritur të shfaqet në mediat më prestigjioze të botës ( edhe ato i korruptoi qerratai?) si shembull i vetëm i shkëlqyer i Shqipërisë që po ndryshon që nga kryeqyteti i saj. Këto janë ca si shumë gjëra të mira që nuk ja përmend Lubonja në analizën e vet jo të thellë, dhe më vjen keq t´ja them mikut tim Lubonja, për shkak të asaj që duket si urrejtje shumë e thellë.
Është kjo një urrejtje e zhvilluar nga një njeri me vetëdije të qartë intelektuale, por që nuk ka sensin më të vogël për punët e ekonomisë dhe që në rastin më të keq nuk i kupton këto gjërat e mira të Ramës. Për më shumë Rama ka bërë edhe ato pak gjëra që ja përmend nën realizmin e vet mbetës Lubonja: shtimin e lulishteve, shkatërrimin e perandorisë taivaneze të kioskave, fasadat me ngjyra që nuk ja pëlqejnë shumë e që megjithatë tani që po zbardhen prej diellit duken goxha të mira. Këto vepra nuk janë pak edhe për të bërë gabime të mëdha sic mund të ketë bërë Rama, qoftë edhe në raport me ligjin. Ky Rama, megjithë egocentrizmin e vet që mund të jetë problematik në të ardhmen nëse nuk kurohet që tani, ka kuptuar më së miri se koha e politikës, me ligjet e saj, ca ligje të komplikuar dhe antiekonomikë të tenderimeve, të licencave, të sherreve pa bukë është mbrapa në raport me kohën e biznesit, dhe për pasojë se ajo është një pengesë e madhe për zhvillimin e vendit. Në këtë llogjikë, Rama në principatën e vet të qeverisur me zjarr e hekur, ku mund të imagjinojmë edhe zyrtarë të veshur me uniforma si kinezët që sic thotë vetë me humor i pëlqyen për organizimin e tyre, nën trysninë e biznesit, të pronarëve, të mungesës së planeve urbanistike,- Lubonja thotë i mirinformuar se Rama e vonon vetë këtë plan,- dhe mund të ketë shkelur ligjin, por ky është një ligj kundër zhvillimit. Ftoj Lubonjën të lexojë ligjin e tenderimeve që të kuptojë se ndoshta është më mirë të shkelësh atë në emër të respektimit të ligjit të zhvillimit. Edi Rama i ka shërbyer zhvillimit më mirë se të tjerët, sa kohë që nuk ka dalë kush në fushë të menaxhimit të pronës publike që të barabitet me të dhe për këtë po binden edhe votues të djathtë, edhe zyrtarë perëndimorë, megjithë ndjenjën në rritje të sfidës ndaj tyre që i zhvillohet zotit Lubonja.
E kam të vështirë të besoj se Rama ka pasion paranë, megjithë pasionin e palodhur që ndryjnë në vetëvete qoftë akuzat e shumta të palodhura të zbukuruara jo prej librit etik ish presidencialist të Berishës së mbrojtur prej imunitetit të vet dhe &#8211;qoftë ajo që duket si urrejtja e thellë e Lubonjës. Më duhet të them se Lubonja flet ca si qesim, për ish mikun e vet: nëse Rama është hajdut, atëhere ka qenë hajdut që kur e njihte Lubonja dhe është faji i Lubonjës nëse nuk ja ka thënë që atëhere. E njëjta gjë edhe për miqtë e tjerë të tij që bëhen të ligj sa prishen me të. Por megjithëse jo mik i afërt i Ramës si Lubonja, nuk i njoh ndonjë pasion për paranë që nuk e ka dashur, më duket që në të ritë e vet. Kam përshtypjen se pasioni i Ramës për pushtetin mund të jetë ndoshta ca i sëmurë, megjithëse ja fal nëse e nxit të prodhojë vepra të tilla si bashkia, apo rrugët e ndricuara ecurinë e të cilave në ndërtim e ndiqte ditë e natë si ndonjë maniak. Po më thoni, kush prej protagonistëve të jetës politike apo të një pjese të asaj publike në përgjithësi që ne njohim, përfshi edhe Lubonjën, natyrisht me ndonjë përjashtim të vogël, nuk e dëshiron në mënyrë të sëmurë pushtetin?
A nuk ju duket sëmundje, madje sëmundje foshnjore e majtizmit jakobin të dëshirosh që nëse vjen në pushtet t´ja marrësh gazetat biznesit që kriminalizohet pa përjashtim prej tij dhe t´ja japësh gazetarëve, pra atyre që i punojnë sic thotë Lubonja? Në cilin vend perëndimor ka parë Lubonja i majtë, që një politikan, aq më tepër si individi Rama që është jashtë partive politike, të mos ketë rrethin e vet mbështetës mediatik apo të njerëzve të biznesit? Kush prej politikanëve, apo prej atyre të ashtuquajtur analistë nuk do të dëshironin që të rrethoheshin nga një vëmendje e madhe mediatike si ajo që rrethon Ramën, por që nuk arrijnë dot vecse me mjete abuzive dhe jo si Rama që e ka këtë edhe për shkak të simpatisë apo tërheqjes që ushtron si individ.
Kam goxha kritika për Ramën, që sigurisht do t´ja them ndonjëherë tjetër, se nuk më rrihet, por më duhet të merresha më parë me të ashtuquajturin modeli Lubonja. Një model analisti i ashtuquajturi &#8220;edhe i vetëm, trim në luftë&#8221; kundër të gjithëve, edhe kur në ndonjë rast nuk di apo nuk kupton cështjet për të cilat diskuton. Sa për shembull, megjithë leximet e reja që ka bërë Lubonja në fushë të urbanistikës nën trysninë e akuzave të Ramës që e pikturojnë si &#8220; urbanist popullor&#8221;( kujtoni citimin e faqes 36 të ligjit urbanistik në shkrimin e tij të fundit) vërtet ne duhet të besojmë se ai kupton shkëlqyeshëm edhe modelet e qeverisjes, edhe të zgjedhjeve, edhe të së drejtës ndërkombëtare, edhe të autonomisë lokale?
Për vete nuk i njoh teorikisht, por pata rastin të lexoja sesi Lubonja i thoshte industri ndërtimi, atij që quhet sektori i ndërtimit, pjesë e shërbimeve. Kam dëgjuar sesi njëherë, duke folur për sistemin tonë zgjedhor më duket në Telenorba, thoshte se do të qe mirë që ne të kopionim atë gjerman, kur në të vërtetë ne kemi aplikuar fiks, me ndonjë ndryshim të vogël atë sistem. Dakord, që për të telendisur klasën tonë politike duhet moralitet i rreptë dhe kritik intelektual. Por pikërisht për këtë arësye e ftoj Lubonjën që si njeri i letrave, i sulmuar rregullisht nga kjo klasë politike bashkë me Ramën, të jetë me të edhe sot, kur ai ka arritur të tregojë me punët e tij në pushtet se cfarë xhuxhmaxhuxhësh kanë qeverisur Shqipërinë dhe se njerëzit e letrave si Rama dhe Lubonja mund të qeverisin më mirë se këta xhuxhmaxhuxhë. Dhe t´i kujtoja se jo gjithnjë ndjenjat e holla, të japin gjithnjë të drejtë si analizat e thella.

dalena · 11 Jan 2012

Albinos said:
Lubonja, Lani, Ruli, interviste per Irakun

<ul style="list-style-type: disc">[*]"NANO, KARSHILLEK EUROPES"[/list]

Lufta e pritshme ne Irak, eshte percjelle ne Shqiperi me nje lloj indiference. Asnje shesh i Kryeqytetit nuk pati kenaqesine te priste mbeshtetes te luftes, ose pacifiste. Kjo ka shpjegimin e vet, nisur nga distanca gjeografike e ngjarjes. Mirepo, realisht, politikisht jemi shume afer konfliktit. Vullneti qe ka shprehur qeveria dhe parlamenti shqiptar ne mbeshtetje te SHBA-se, eshte nje gje qe ka rene ne sy, ne debatin dhe ne percarjen e madhe europiane. Indiferente ndaj luftes, sigurisht nuk eshte inteligjenca shqiptare. Tre perfaqesues te shoqerise civile kane komentuar per "KJ", se si e vleresojne ata luften dhe pozicionin e Shqiperise ne kete rast.

<ul style="list-style-type: disc">[*]Lubonja:[/list]

Nuk kemi ndonje interes t'i bejme karshillek Evropes ne perkrahje te Amerikaneve, sic beri Nano me artikullin e botuar ne Boston Globe

<ul style="list-style-type: disc">[*]Lani:[/list]

Une mendoj se zgjedhja qe ka bere Shqiperia ne anen e SHBA ne kete konflikt, eshte e drejte dhe ne perputhje me interesat kombetare te shqiptareve

<ul style="list-style-type: disc">[*]Ruli:[/list]

Shqiperia duhet te tregoje mirenjohje historike ndaj SHBA-se e mjaft qeverive te vendeve perendimore per ate aksion humanitar e te drejte qe ato kryen ne clirimin e Kosoves

<ul style="list-style-type: disc">[*]KJ-Duke pare edhe nje here kundershtimin e hapur dhe masiv qe i eshte bere luftes, a mendoni se Shqiperia ka bere zgjedhjen me te mire duke perkrahur vendimet e SHBA-se?[/list]

Fatos Lubonja-

Sipas meje zgjedhja me e mire per Shqiperine do te ishte ruajtja e nje profili te ulet ne kete mesele, qe do t'i korespondonte shume me mire disa gjerave: faktit qe kjo lufte po perceptohet gjithnje e me shume boterisht si nje arrogance ndaj shumices se banoreve te ketij planeti, faktit qe edhe shumica e popullsise shqiptare eshte kunder luftes, faktit qe nuk kemi ndonje interes t'i bejme karshillek Evropes ne perkrahje te Amerikaneve sic beri Nano me artikullin e botuar ne Boston Globe; por edhe rendesise se ulet te Shqiperise ne lojen boterore edhe faktit qe me boten myslimane ne pergjithesi, edhe per shkaqe historike, ne kemi patur marredhenie te mira.

Remzi Lani-
Nuk ka dyshim se kriza e Irakut eshte shume komplekse. Pyetjet qe shtrohen dhe dilemat qe ekzistojne jane te shumta. Por, une mendoj se zgjedhja qe ka bere Shqiperia ne anen e SHBA ne kete konflikt, eshte e drejte dhe ne perputhje me interesat kombetare te shqiptareve. Nuk dua te zgjatem ne argumentat e njohura per rolin e SHBA-se ne clirimin e Kosoves, ne rolin e SHBA ne rrezimin e komunizmit per te shkuar deri tek roli i Presidentit

Willson ne vitet '20, por dua te nenvizoj se interesat tona kombetare dhe interesat amerikane jane kompatibel.

Permenda interesat, pasi te gjtha vendet pro apo kunder luftes, nisen dhe veprojne ne perputhje me interesat e tyre. Eshte bere mode te flitet vetem per interesat amerikane, por harrohen interesat ruse, gjermane, franceze, apo britanike. E them kete, pasi shoh shpesh nje gjykim bardh e zi, te gjerave. Flitet, shpesh jo pa te drejte, per arrogancen ne rritje amerikane dhe harrohet arroganca franceze, qe te pakten ne rastin e reagimit te Shirakut ndaj letres se Vilnius 10, e linte ku e ku pas fjalorin e Bushit. Ose, meqe pyetet per kundershtimin masiv te luftes. Eshte e vertete, opinioni publik dhe levizjet pacifiste kane artikuluar kundershtimin e tyre ndaj luftes dhe kjo eshte normale. Anormale eshte fakti qe ata qe quhen pacifiste, nuk thane nje gjysem fjale, jo me te dalin ne rruge, kur bombat ruse binin mbi civilet e Groznit ne Ceceni ne dimrin e '99. Une nuk do te hezitoja te bashkohesha me pacifistet, neqoftese nuk do te kisha dyshimin se prapa maskes se pacifizmit, fshihet nje antiamerikanizem i semure. Nese je pacifist i sinqerte, duhet te jesh kunder cdo bombe, jo vetem atyre amerikane.

Genc Ruli-
Formalisht, numri i shteteve qe jane prononcuar pro vendimit te SHBA per te nderhyre ushtarakisht ne Irak eshte me i madh se sa ai i shteteve te deklaruar kunder. Dhe qendrimi i qeverise shqiptare eshte pjese e qendrimit te shumices. Por, qendrimin konkret te qeverise e parlamentit shqiptar per t'u rreshtuar ne koalicionin antiterrorizem dhe perkrah SHBA-se, ne ndeshkimin e nje diktatori te rrezikshem sikunder eshte Sadam Hyseinin, do ta quaja te drejte edhe sikur te ishte qendrim i nje pakice shtetesh apo qeverish. Si nje vend post-diktatorial, Shqiperia ka nje arsye me te theksuar per te qene kunder ekzistences se rregjimeve e individeve diktatoriale e tiranike.

Se dyti, Shqiperia duhet te tregoje mirenjohje historike ndaj SHBA-se e mjaft qeverive te vendeve perendimore per ate aksion humanitar e te drejte qe ato kryen ne clirimin e Kosoves si dhe urtesine per te kuptuar se ndaj Sadamit duhet mbjatur i njejti standart politik sikunder ndaj Miloshevicit.

<ul style="list-style-type: disc">[*]KJ-A mendoni se vendi yne do te vuaje pasojat e pakenaqesise qe mund te kete shkaktuar ne BE, qendrimi yne pro-luftes?[/list]

Fatos Lubonja-

Nuk mendoj se ne merremi aq seriozisht sa ky akt te na beje te vuajme pasojat per te cilat flisni ju. Si me kete akt, si pa kete akt, problemi yne kryesor mbetet ai qe politika dhe politikanet tane kane kredibilitetin minimal ne Evrope dhe ne bote per shkaqe qe kane te bejne me menyren se si e menaxhojne brenda kete vend, per lidhjet e tyre me krimin. Ky akt diletantesk, delirant, dhe provincial (te tre keto epitete mund te marrin kontekstin ne fjale si snonime) nuk ben tjeter, vese e perforcon kete perceptim ne syte e botes. Kurse lidhur me pasojat brenda vendit do te doja te vecoja shqetesimin qe me krijoi lajmi qe lexova ne shtyp se Shqiperia na qenka futur ne gjendje gatishmerie. Nuk e di sa e vertete eshte por mua ky lajm me mbajti ere krijimi te nje atmosfere qe i jep shtetit dore te ushtroje presion mbi lirite dhe te drejtat e njeriut brenda vendit e per te mbuluar problemet e medha brenda vendit qe ka krijuar qeverisja e korruptuar.

Remzi Lani-
Shqiperia, si edhe disa vende te tjera te Ish Lindjes, mund te ndeshin nga njera ane pakenaqesine e vendeve te ndryshme europiane (asaj qe Rumsfeld equan Europa e Vjeter), dhe nga ana tjeter, simpatine e disa vendeve te tjera (asaj qe Kadare e quan Europa Atlantike).

Nuk mund te flitet per presion te Bashkimit Europian, pasi ne te

vertete nuk ka nje qendrim te Bashkimit Europian rreth krizes. Nuk mendoj se do te ishte e drejte dhe logjike qe te identifikohet Europa vetem me Francen dhe Gjermanine. Nuk jane me pak Europe, Spanja, Italia, Britania e Madhe, apo edhe Polonia.

E perdor kete argument, sepse dikush mund te thote se interesi yne

kombetar eshte qe te mos acarohemi me Europen, se ne duam te integrohemi ne Europe, etj etj. Eshte e vertete, por kjo do te perbente problem, nese Europa do te kishte nje qendrim unik dhe ne do te tregoheshim te pakujdesshem apo kapricioze. Nga pikepamja e interesave tona, mendoj se eshte shume e rendesishme dhe e favorshme qe partneri strategjik i Shqiperise dhe vendi europian me i rendesishem per Shqiperine, Italia ka nje pozicion te ngjashem me tonin.

Genc Ruli-

Kjo kosto hipotetike mund te rendoje jo vetem ndaj Shqiperise por edhe ndaj gjithe atyre vendeve qe ditet e fundit u cilesuan si "Evropa e Re". Toni kercenues i deklarates se Presidentit Shirak, ndaj zgjedhjes politike qe keto vende bene se fundi, i jep shkak te arsyeshem pyetjes suaj. Por mendoj se ky qe nje reagim i padrejte dhe i paarsyeshem i nje kryetari te respektuar shteti, sikunder eshte presidenti i Frances. Bashkimi Evropian vete nuk eshte unik ne qendrimin ndaj ceshtjes se Irakut, shumica e shteteve anetare te tij ose u rezervuan ose u shprehen pro qendrimit te SHBA-se. E drejta per te mbajtur qendrimet e gjykuara ne menyre te pavarur e sovrane mbi ceshtje te politikes nderkombetare eshte po aq e vlefshme si per Francen e Gjermanine e "Evropes se vjeter" sa edhe per Polonine, Hungarine apo Shqiperine e "Evropes se re".

Ne planin e principeve e kritereve, qendrimi unik i shteteve anetare kandidate apo metonjese te Bashkimit Evropian, ne ceshtje te politikes nderkombetare as ka perbere dhe as ka qene i mundur te behet nje kriter vleresues i nje identiteti kolektiv. Evropa e bashkuar ka deshmuar fatkeqesisht se eshte teper e paafte te jete e bashkuar persa i perket nje politike te jashtme te perbashket.

<ul style="list-style-type: disc">[*]KJ-Po flitet shume se pas luftes, ne do te perfitojme nga ana ekonomike, prej SHBA-se. A besoni ju tek keto zera?[/list]

Fatos Lubonja-

Lidhur me pyetjen e parave do te citoja nje leter publike "falenderimi" qe nje nga shkrimtaret me te njohur sot ne bote, Paolo Coelho i ka drejtuar Bushit. Midis te tjerash ai thote: "Faleminderit zoti Bush qe na tregove se populli turk dhe parlamenti i tij nuk shiten edhe per 26 bilion dollare". Mua me duket se ideja qe mund te shesesh politiken e vendit tend me para ndonese shumica e popullsise nuk pajtohet me zgjedhjen tende, jep nje mesazh degradues per moralin e politikes dhe te nje shoqerie ne pergjithesi.

Remzi Lani-
Nuk kam ndonje koment per kete pyetje.

Genc Ruli-
Nuk besoj se mbeshtetja politike qe po i japim ne kete moment qeverise se SHBA-se duhet te shperblehet drejtpersedrejti me perfitime financiare. Madje do te ishte gabim po te ishte kushtezuar me kete llogjike pazari. Sigurisht, neqoftese angazhimi jone ne kete ndermarje strategjike politike e ushtarake do te sillte per pasoje kosto te drejtperdrejta apo te terthorta ne ekonomine tone, apo ne buxhetin tone publik, si dhe ne qoftese ne do te ishim te afte te llogarisnim e prezantonim ato, atehere, problemi do te shtrohej ne aspektin e te drejtes qe i takon te kete nje vendi te varfer per t'u kompensuar, per shpenzimet apo demtimet e jashtezakonshme, per gatishmerine ne pjesemarrje ne nje kauze te perbashket me qeveri partnere qe jane aq te pasura sa te perballojne kete kosto.

Intervistat: Edi Lesi

Lubonja, Lani, Ruli, interviste per Irakun

DriniS

Ecejak

DriniS

Ecejak

a-alket

Primus registratum

Guest

Albinos

Primus registratum

dalena

Guest