Lutfi coka/”Vëllim me pozi për virusin e ri”
Për ju kryeministra
Kancelarë e presidentë,
Investime bëni det
Për të shetitur ndër planet.!
Për ju politikanë
Udhëheqës Partie
Na tmeruat ne,
Na bëtë me hije!
Për ju shkencëtarë
E idelog të mirë,
Në sherbim të politikës
Dualët jashtë etikës!
Është një OBSH
Lavdia e botës,
Doli një virus
E nxori jashtë lojës!
Tërë investimet
Që bëtë për ushtrinë,
I dhat popullit forcë
Me vra njeriu ,Njerinë!
Thoni është luftë
Lufta ligje ka,
Në sulm përpara!?
Këthim mbrapa ska!?...
Sot në këtë luftë
Shprehim habinë,
Mbrapa këtheu!
Futu në karantinë!
Ky virus i vogël
Nuk shihet me sy,
E tronditi botën
E bëri lesh e li!
Ky virus i vogël
Shihet në mikroskop,
Liderët e botës
I hodhi në shok!
Liderë e politikanë
Shprehin habinë
Ku virus i vogël
Na futi në karentinë!
Ku janë shkencëtarët
Me teori Atomi.
Një virus i vogël
Në karentinë i solli.
Po ju milardierë
Me shumë pasuri,
Ua uli kokën
Ky virus i ri!
Një ushtri e modernizuar
Që nga pushka te Atomi,
Anjë herë nuk mendoje
Virusi të nxjerrë jashtë loje!
Ju elitë e politikanë
Udhëheqës shteti e partie,
Sa të jeni në karentinë
Mendoni shumë për njerëzinë!
Si i varfëri,si i pasuri
Si i urti, si i forti,
Prandaj virusi mbiu
Me luftuar padrejtësinë!
Ju liderë të botës mbarë
Vendosni gishtin kokës,
Për shëndetin e njerëzimi
Para se t’i dalë tymi!
Ju liderë në krye të botës
Investoni për njerëzinë
Se do dal virus i ri
Do ju vras një e nga një!
Lutfi Coka
Bota sot!
Botë basen i vdekjesh
Botë plot varre,
Botë plot bisha
Botë me hijena!
Botë ,gropë e pushtuar
Me terrin e zi shoqëruar,
Botë gropë e helmuar
Prej virusit coptuar!?
Pse një botë e pushtuar
Njerëzimi kërkon lirinë!
Sa do jemi të raskapitur
Nga virusi i papritur.
Është një botë e plagosur
Të përçarë e sikletosur,
Për një gjë më vjen mirë
Për liderët në karentinë!
Ju punonjës të shëndetsisë
Jeni kalorës legjendarë,
Do shtegtoni nëpër vite
Si yje shpëtimtarë!
Për ju politikanë!
Pa kutim u bë jeta
Koha po fluturon,
Shumë plagë u hapën
Mjerimi e vuajtja gofon!
E thellë është vuajtja
Në shtëpi qëndron gjatë,
Endërroj ditë të mira
Ditë pa shtengatë.
Rrugë të mbyllura
Dështimi botës,
Dhimbja e zgjatur
Për njerëzit e tokës.
Me ne filloi karentina
Më e keqja njerëzore,
Me ide e gënjeshtra
Kjo botë njerzore!
Në burgun e heshtjes
Kam burgosur dhimbjen,
Nuk është kohë rebelimi
Por kohë Kurvërimi!?
Kjo Botë e madhe
Ka rënë në mjerim,
Ka rënë skamje
E plot trishtim!
Ra në shtypje
E plot trishtim,
Për atë krenari
T’a errësoi virusi i zi!
Jemi shtet në rrethim
Nga virusi në karentinë,
Jemi të dënuar ditë e natë
Pa vendim në gjykatë!?
Ju punonjës të shëndetsisë
Ju heronjët e njerzimit,
Në front të luftës keni mbetur
Të vetëm dhe të patrembur.
Jeni heronjë të kohës sonë
Legjendarë në këtë luftë
Që shkruani historinë,
Po shpëtoni mijëra jetë,
Në front të luftës qetë-qetë!
Juve lufta ju ka ngarkuar,
Jeni vetëm duke luftuar,
Se populli me qeverinë
Janë futur në karentinë!!
Ju heronjë të shëndetësisë
Do shtegtoni nëpër vite,
Si kalorësit e lashtësisë
Në kohë moderne ,në kohë të zisë!
Po si shkëmb prej graniti
Ju qëndroni si urugan,
Nëpër dhomat e izolimit
Shpresë e vetme e njerëzimit!
Ruaju virusit!
Është mikrob që nuk shihet
Nëpër skuta bën vrojtim,
Kur gjenë “portë”ai hidhet.
S’ka mëshirë don ushqim!
Asnjëherë ai nuk shihet
Por si kafshë,por si dreq,
Në errësirë ai nuk shihet,
Për ne!?,.. është fatkeq!
Tani virusi me lehtësi
Përkëdhel bishtin e tij,
Na plagosi edhe shpirtin
Na kufizojë edhe dritën!
Kjo bishë,ky gjarpër
Ky dreq e ligësirë,
Erdhi në këtë botë,
Vetëm për keq, jo për mirë!
Ku e ke origjinën!?...
O virus i zi!?
Kokën në Amerikë
Bishtin në Azi!?
Ti virus nuk je bishë
Por je dreq me birë,
Terrorin e mbjellur
Në botën e shkrehur!?
S’kam të drejtë!...
S’kam të drejtë
T’i drejtohem botës,
T’i them, ç’ka në planet
Për çfarë!?,…haj medet!?
Tani shpëtim ka
Edhe jetën kam,
Por në karentinë
Pa lulevere jam!
Jeta po shkrumohet
Si shkrumohet hiri,
Ne vuajmë tragjedinë
E dimë ne, akoma më mirë.
Të poshtëruar
Të dërmuar,
Të varfër apo Rob
Virusi po godet me top!
Pa u ngutur
Shpejt i ngritur,
Virusi na sakatoi
Në humnerë një botë e çoi!
Desha të fluturoj
I heshtur nëpër botë,
S’kam ç’tju them tjetër,
Edhe hartë edhe shkop!
Pse Kështu?
Ka varre,s’ka dëshmorë
Botë e vdekur,botë e gjorë,
Shpresojmë përfundimi
Pas vuajtes ,vjen gëzimi!
Po ku janë ato “krala”
Udhëheqës të botës mbarë,
Ju kujtojmë gjërë e gjatë
Për to malli na ka marrë!
Ky virus na dha mësim
Mos mallkoni në dinë e fe,
Mjafton një urim
Mos të pafsha në karentinë!?.
Nëpër net që ka bota
Këto ditë që sjell Europa,
Nëpër terr shumë viruse
Hapin varre,hapin puse.
Hapi sytë plot mërzi
Errësirë në gjithë botën,
Me zemër lus Zotin
Shpëto njeriun,shpëto Botën!
Flas me vete e çaj hall
Fantazoi nëpër Glob,
Ku janë të fortit
Që s’shihen dot!?...
Jemi në shekullin e atomit
Kjo më duket si përrallë,
Si kjo botë e zhvilluar
Është mbushur me plagë.!
Hënë e bukur plot me rreze
Hape dritën të shikosh
Këtë virus bimë të keqe
Me turpësi, qeveritë i mposht!?
Ditët në karentinë
Me vuajtje kalohen,
Rob ishim ,Rob dhe sot
Për nesër ,e din një zot!?
Bota sot!
Botë basen vdekjesh
Botë plot varre,
Botë plot bisha
Botë plot hijena!
Botë gropë e pushtuar
Me terr të zi mbuluar,
Botë,gropë e helmuar
Prej virusit coptuar!
Pse gropë e pushtuar
Njeriu kërkon lirinë
Sa do jesh e raskapitur
Nga virusi i papritur.
U bëre botë e plagosur
E përçarë ,e vetmuar.
Bëni sikur na ndihmoni
Por më shumë na ligështoni!.
Je një botë e plagosur
E përçarë e sikletosur
Po një gjë nuk e dimë
Liderë të jan ë në karentinë.
Pa kuptim ecën jeta
Koha po fluturon
Shumë plagë u hapën
Mjerime vuajtje gufon!
E thellë është vuajtja
Në shtëpi qëndruar gjatë,
Ëndërrojmë ditë të mira
Ditë pa shtërngatë.
Me ne filloi karentina
Më e keqja njerëzore
Me ide e gënjeshtra
Kjo botë mizore.
Në burgun e heshtjes
Kemi burgosur dhimbjen
Nuk është kohë rebelimi
Por kohë kurvërimi!.
Kjo botë e madhe
Rënë në mjerim
Ke rënë në skamje
Plot me vajtim
Ke rënë në shtypje
E plot trishtim
Për at krenari
Ta errësoi virusi I zi!
Për shëndetësinë
Ju punonjës të shëndetësisë
Ju heronjë të njerzimit
Në front të luftës keni mbetur,
Të vetmuar e t’patrembur!
Jeni heronje të kohës sonë
Ju po shkruani histori
Po shpëtoni mijra jetë,
Në llogore qetë-qetë.
Juve lufta ju ka ngarkuar
Të vetmuar tu luftuar
Se populli me qeverinë
Janë future në karentinë,
Ju yje të shëndetësisë
Do shtegtoni nëpër vite
Si kalorsit e lashtësisë,
Në kohë modern,në kohë të zisë!
Porsi shkëmb prej graniti
Ju qëndroni urugan
Në dhomat e izolimit,
Shpresë e vetme e njerëzimit!
Ju trimat e shëndetësisë
Jeni kalorës legjendarë
Do shëndritni nëpër vite
Si yje shpëtimtarë!
Për virusin shkatrrimtarë
Është i vogël e nuk shihet
Nëpër skuta bën vrojtim
Kur gjen “Portë” ai hidhet
S’ka mëshirë ai don ushqim
Asnjëherë nuk shihet
Porsi kafshë por si dreq
Në errësirë ainkuk shihet
Për ne është fatkeq.
Tani virusi me lehtësi
Po përkëdhel bishtin e tij
Na plagosi shpirtin
Na errësoi dritën.
Kjo ‘’bishë”’ky gjarpër
Ky dreq e ligështirë
Erdhi në këtë botë
Vetëm për keq e jo për mirë.
Ku e ke vrimen
O virusi I zi,
Kokën në Amerikë
Bishtin në Azi!
Ku është Politika?
Nëpër net që ka bota
Këto ditë që sjell Europa
Hapi varre hapin gropa.
Hai sytë plot mërzi
Shetis dhe botën
Nuk shoh gjë tjeter
Vec varre vec gropën!
Flas me vete e qaj hall
Fantazoi nëpër glob
Ku janë të fortit
Që nuk duken dot..
Jemi në shekullin e Atomit
Kjo më duket përrallë
Si një virus I tërbuar
Botën e ka futë në radhë.
Ka varre s’ka dëshmorë
Botëe vdekur bote e gjorë
Shpresojme te perfundimi
Pas vuajtjes vjen gëzimi.
Dua të shohë politikanët
Që kapërdisen në kohë paqe,
E tani nuk qajnë njerëzinë
Por mendojnë për pasu
Për ju kryeministra
Kancelarë e presidentë,
Investime bëni det
Për të shetitur ndër planet.!
Për ju politikanë
Udhëheqës Partie
Na tmeruat ne,
Na bëtë me hije!
Për ju shkencëtarë
E idelog të mirë,
Në sherbim të politikës
Dualët jashtë etikës!
Është një OBSH
Lavdia e botës,
Doli një virus
E nxori jashtë lojës!
Tërë investimet
Që bëtë për ushtrinë,
I dhat popullit forcë
Me vra njeriu ,Njerinë!
Thoni është luftë
Lufta ligje ka,
Në sulm përpara!?
Këthim mbrapa ska!?...
Sot në këtë luftë
Shprehim habinë,
Mbrapa këtheu!
Futu në karantinë!
Ky virus i vogël
Nuk shihet me sy,
E tronditi botën
E bëri lesh e li!
Ky virus i vogël
Shihet në mikroskop,
Liderët e botës
I hodhi në shok!
Liderë e politikanë
Shprehin habinë
Ku virus i vogël
Na futi në karentinë!
Ku janë shkencëtarët
Me teori Atomi.
Një virus i vogël
Në karentinë i solli.
Po ju milardierë
Me shumë pasuri,
Ua uli kokën
Ky virus i ri!
Një ushtri e modernizuar
Që nga pushka te Atomi,
Anjë herë nuk mendoje
Virusi të nxjerrë jashtë loje!
Ju elitë e politikanë
Udhëheqës shteti e partie,
Sa të jeni në karentinë
Mendoni shumë për njerëzinë!
Si i varfëri,si i pasuri
Si i urti, si i forti,
Prandaj virusi mbiu
Me luftuar padrejtësinë!
Ju liderë të botës mbarë
Vendosni gishtin kokës,
Për shëndetin e njerëzimi
Para se t’i dalë tymi!
Ju liderë në krye të botës
Investoni për njerëzinë
Se do dal virus i ri
Do ju vras një e nga një!
Lutfi Coka
Bota sot!
Botë basen i vdekjesh
Botë plot varre,
Botë plot bisha
Botë me hijena!
Botë ,gropë e pushtuar
Me terrin e zi shoqëruar,
Botë gropë e helmuar
Prej virusit coptuar!?
Pse një botë e pushtuar
Njerëzimi kërkon lirinë!
Sa do jemi të raskapitur
Nga virusi i papritur.
Është një botë e plagosur
Të përçarë e sikletosur,
Për një gjë më vjen mirë
Për liderët në karentinë!
Ju punonjës të shëndetsisë
Jeni kalorës legjendarë,
Do shtegtoni nëpër vite
Si yje shpëtimtarë!
Për ju politikanë!
Pa kutim u bë jeta
Koha po fluturon,
Shumë plagë u hapën
Mjerimi e vuajtja gofon!
E thellë është vuajtja
Në shtëpi qëndron gjatë,
Endërroj ditë të mira
Ditë pa shtengatë.
Rrugë të mbyllura
Dështimi botës,
Dhimbja e zgjatur
Për njerëzit e tokës.
Me ne filloi karentina
Më e keqja njerëzore,
Me ide e gënjeshtra
Kjo botë njerzore!
Në burgun e heshtjes
Kam burgosur dhimbjen,
Nuk është kohë rebelimi
Por kohë Kurvërimi!?
Kjo Botë e madhe
Ka rënë në mjerim,
Ka rënë skamje
E plot trishtim!
Ra në shtypje
E plot trishtim,
Për atë krenari
T’a errësoi virusi i zi!
Jemi shtet në rrethim
Nga virusi në karentinë,
Jemi të dënuar ditë e natë
Pa vendim në gjykatë!?
Ju punonjës të shëndetsisë
Ju heronjët e njerzimit,
Në front të luftës keni mbetur
Të vetëm dhe të patrembur.
Jeni heronjë të kohës sonë
Legjendarë në këtë luftë
Që shkruani historinë,
Po shpëtoni mijëra jetë,
Në front të luftës qetë-qetë!
Juve lufta ju ka ngarkuar,
Jeni vetëm duke luftuar,
Se populli me qeverinë
Janë futur në karentinë!!
Ju heronjë të shëndetësisë
Do shtegtoni nëpër vite,
Si kalorësit e lashtësisë
Në kohë moderne ,në kohë të zisë!
Po si shkëmb prej graniti
Ju qëndroni si urugan,
Nëpër dhomat e izolimit
Shpresë e vetme e njerëzimit!
Ruaju virusit!
Është mikrob që nuk shihet
Nëpër skuta bën vrojtim,
Kur gjenë “portë”ai hidhet.
S’ka mëshirë don ushqim!
Asnjëherë ai nuk shihet
Por si kafshë,por si dreq,
Në errësirë ai nuk shihet,
Për ne!?,.. është fatkeq!
Tani virusi me lehtësi
Përkëdhel bishtin e tij,
Na plagosi edhe shpirtin
Na kufizojë edhe dritën!
Kjo bishë,ky gjarpër
Ky dreq e ligësirë,
Erdhi në këtë botë,
Vetëm për keq, jo për mirë!
Ku e ke origjinën!?...
O virus i zi!?
Kokën në Amerikë
Bishtin në Azi!?
Ti virus nuk je bishë
Por je dreq me birë,
Terrorin e mbjellur
Në botën e shkrehur!?
S’kam të drejtë!...
S’kam të drejtë
T’i drejtohem botës,
T’i them, ç’ka në planet
Për çfarë!?,…haj medet!?
Tani shpëtim ka
Edhe jetën kam,
Por në karentinë
Pa lulevere jam!
Jeta po shkrumohet
Si shkrumohet hiri,
Ne vuajmë tragjedinë
E dimë ne, akoma më mirë.
Të poshtëruar
Të dërmuar,
Të varfër apo Rob
Virusi po godet me top!
Pa u ngutur
Shpejt i ngritur,
Virusi na sakatoi
Në humnerë një botë e çoi!
Desha të fluturoj
I heshtur nëpër botë,
S’kam ç’tju them tjetër,
Edhe hartë edhe shkop!
Pse Kështu?
Ka varre,s’ka dëshmorë
Botë e vdekur,botë e gjorë,
Shpresojmë përfundimi
Pas vuajtes ,vjen gëzimi!
Po ku janë ato “krala”
Udhëheqës të botës mbarë,
Ju kujtojmë gjërë e gjatë
Për to malli na ka marrë!
Ky virus na dha mësim
Mos mallkoni në dinë e fe,
Mjafton një urim
Mos të pafsha në karentinë!?.
Nëpër net që ka bota
Këto ditë që sjell Europa,
Nëpër terr shumë viruse
Hapin varre,hapin puse.
Hapi sytë plot mërzi
Errësirë në gjithë botën,
Me zemër lus Zotin
Shpëto njeriun,shpëto Botën!
Flas me vete e çaj hall
Fantazoi nëpër Glob,
Ku janë të fortit
Që s’shihen dot!?...
Jemi në shekullin e atomit
Kjo më duket si përrallë,
Si kjo botë e zhvilluar
Është mbushur me plagë.!
Hënë e bukur plot me rreze
Hape dritën të shikosh
Këtë virus bimë të keqe
Me turpësi, qeveritë i mposht!?
Ditët në karentinë
Me vuajtje kalohen,
Rob ishim ,Rob dhe sot
Për nesër ,e din një zot!?
Bota sot!
Botë basen vdekjesh
Botë plot varre,
Botë plot bisha
Botë plot hijena!
Botë gropë e pushtuar
Me terr të zi mbuluar,
Botë,gropë e helmuar
Prej virusit coptuar!
Pse gropë e pushtuar
Njeriu kërkon lirinë
Sa do jesh e raskapitur
Nga virusi i papritur.
U bëre botë e plagosur
E përçarë ,e vetmuar.
Bëni sikur na ndihmoni
Por më shumë na ligështoni!.
Je një botë e plagosur
E përçarë e sikletosur
Po një gjë nuk e dimë
Liderë të jan ë në karentinë.
Pa kuptim ecën jeta
Koha po fluturon
Shumë plagë u hapën
Mjerime vuajtje gufon!
E thellë është vuajtja
Në shtëpi qëndruar gjatë,
Ëndërrojmë ditë të mira
Ditë pa shtërngatë.
Me ne filloi karentina
Më e keqja njerëzore
Me ide e gënjeshtra
Kjo botë mizore.
Në burgun e heshtjes
Kemi burgosur dhimbjen
Nuk është kohë rebelimi
Por kohë kurvërimi!.
Kjo botë e madhe
Rënë në mjerim
Ke rënë në skamje
Plot me vajtim
Ke rënë në shtypje
E plot trishtim
Për at krenari
Ta errësoi virusi I zi!
Për shëndetësinë
Ju punonjës të shëndetësisë
Ju heronjë të njerzimit
Në front të luftës keni mbetur,
Të vetmuar e t’patrembur!
Jeni heronje të kohës sonë
Ju po shkruani histori
Po shpëtoni mijra jetë,
Në llogore qetë-qetë.
Juve lufta ju ka ngarkuar
Të vetmuar tu luftuar
Se populli me qeverinë
Janë future në karentinë,
Ju yje të shëndetësisë
Do shtegtoni nëpër vite
Si kalorsit e lashtësisë,
Në kohë modern,në kohë të zisë!
Porsi shkëmb prej graniti
Ju qëndroni urugan
Në dhomat e izolimit,
Shpresë e vetme e njerëzimit!
Ju trimat e shëndetësisë
Jeni kalorës legjendarë
Do shëndritni nëpër vite
Si yje shpëtimtarë!
Për virusin shkatrrimtarë
Është i vogël e nuk shihet
Nëpër skuta bën vrojtim
Kur gjen “Portë” ai hidhet
S’ka mëshirë ai don ushqim
Asnjëherë nuk shihet
Porsi kafshë por si dreq
Në errësirë ainkuk shihet
Për ne është fatkeq.
Tani virusi me lehtësi
Po përkëdhel bishtin e tij
Na plagosi shpirtin
Na errësoi dritën.
Kjo ‘’bishë”’ky gjarpër
Ky dreq e ligështirë
Erdhi në këtë botë
Vetëm për keq e jo për mirë.
Ku e ke vrimen
O virusi I zi,
Kokën në Amerikë
Bishtin në Azi!
Ku është Politika?
Nëpër net që ka bota
Këto ditë që sjell Europa
Hapi varre hapin gropa.
Hai sytë plot mërzi
Shetis dhe botën
Nuk shoh gjë tjeter
Vec varre vec gropën!
Flas me vete e qaj hall
Fantazoi nëpër glob
Ku janë të fortit
Që nuk duken dot..
Jemi në shekullin e Atomit
Kjo më duket përrallë
Si një virus I tërbuar
Botën e ka futë në radhë.
Ka varre s’ka dëshmorë
Botëe vdekur bote e gjorë
Shpresojme te perfundimi
Pas vuajtjes vjen gëzimi.
Dua të shohë politikanët
Që kapërdisen në kohë paqe,
E tani nuk qajnë njerëzinë
Por mendojnë për pasu