Librat dhe leximi

Le_Routard

Forumium maestatis
Librat dhe leximi

Leximi, librat, kujtimet qe mbartim qe nga femijeria. Magjia e tyre pushtuese, si i kemi perjetuar eksperiencat e para me to.

Sa thell jemi zhytur ne boten a librave, sa mbresa na kan lene personazhet qe kemi adhuruar, urrejtur, sa kemi vuajtur, sa kemi qeshur, sa jemi hidheruar e sa jemi lumturuar se bashku me ta.

Ne c'gjendje na kan rene ne dore, si i ruajm, si na kan humbur, sa jemi gezuar e trishtuar prej tyre.

Te bertiturat dhe qortimet qe kemi mare per oret e kaluara mbi libra...
 

Le_Routard

Forumium maestatis
Re: Librat dhe leximi

Dhe ne menyre te paevitueshme mu zgjuan kujtimet e librave te pare qe kam lexuar... Ujku i vogel i detit, Udhetime ne Afrike, Gozhda, 20000 milje nen det, Kapiteni Nemo, Robison Kruso, Emigrantet... Gorkin, Molierin, Balzakun etj etj

Ku kishte gje me te bukur sesa te rije ulur ne shtepi dhe ne te njejten kohe te udhetoje neper vende te papara. Te ndjeheshe i mbyllur ne hangarin e nje anije qe udhetonte per ne Amerik, ti gezoheshe fatit qe tu gjend nje bicak ne xhep i cili te shpetoj jeten. Te udhetoje neper xhungel e te ndodheshe ball per ball me luane. Te hyje ne kabinen e Nemos, te zbuloje thesare ne fund te detit. Te shpetoje i vetem ne nje ishull, te beje listen e sendeve te shpetuara, spango, sopat, barut, cdo gje ishte e vlefshme. Te fshiheshe nga kanibalet, te mbijetoje etj etj.

Dhe duke qene komplet ikur ne keto bote te maramendse degjoja 'mjaft lexove dhe hajde ha buke', 'do ta hedh, do ta gris, mbylle'. U detyroja te lexoja fshehurazi.

Me pas kur dilja perjasht beja plane me shoket sesi do arratishem nga shpia. Kishim bere edhe ne nje list me gjerat qe do na duheshin te mernim me vete. Listen e ruaja une te fsheur ne shtepi, brenda kutis ku bashkoheshin telat elektrik. /pf/images/graemlins/laugh.gif Vetem se plani nuk u vu kurr ne jete, me siguri librat me aventura ja lan vendin librave te tjere, por me duket se lista eshte akoma e fshehur ne kutin elektrike /pf/images/graemlins/laugh.gif
 

Rambla

Primus registratum
Re: Librat dhe leximi

eh librat, per mua jane bote me vete. po po une vertet u zhysja tek bota librit qe lexoja, mu dukte vetja si ndonje regjizore e cila filmonte ate qe ndodhte ne skene. pastaj librat te zhvillojne fort imagjinaten, te pakten librat e bukur e kane kete aftesi, te duket sikur po i sheh dhe po i prek ato qe po lexon.

pasionin per leximin e kam nga prinderit, mgjth kemi gusto pak a shume te ndryshme. mbi librat e shkolles kaloja momente relativisht te shkurtra (prinderit e mi akoma se kuptojne si ja bej /pf/images/graemlins/laugh.gif ) preferoja me shume te lexoja romane. me kujtohet qe prinderit deri vone me "bertisnin" sepse rrija me teper mbi "libra artistik" sesa mbi librat e shkolles. mendoj qe romanet/poezit apo tregimet, te mesojne shume dhe me nje menyre shume te kendshme jo psh si librat e shkolles. kam vene re qe argomentet qe nuk i kam te imponuara me terheqin me shume, me ato kaloj pjesen me te madhe te kohes.

une pastaj i kam hyre qe e vogel (ne tetevjeçare) librave impenjativ, me kujtohet perhere kur kam lexuar "iluzionet te humbura" te balzakut, jam mahnitur, qysh nga ajo kohe kam lexuar libra te ketij rrangu (shumica te pakten), mgjth jam gati e sigurte qe po ta lexoj tani ate liber do kem pershtypje te tjera (nuk e di nese me positive/apo negative).

shkrujta shume, por librat mbeten perhere nje kenaqesi (sidomos romanet e bukura). francis bacon thonte "leximi e ben njeriun te kompletuar" /pf/images/graemlins/wink.gif
 

Kordelja

Valoris scriptorum
Re: Librat dhe leximi

Cfare teme dhe sa shume kujtime :lol:

S'kam kohe te shkruaj gjate:

Po nis duke thene qe me parate qe me jepnin prinderit si stimul per performancen e mire ne shkolle, une blija libra. Kam shume libra, aq sa i kam shperndare kudo tani neper shtepi, zyre e diku tjeter....te gjithe jane te mite, nuk me pelqente te lexoja libra qe u perkisnin te tjereve perjashto rastet kur nuk gjendeshin. Nuk kam qene as femije biblioteke, as e rritur ...isha anetare (perjashtim ky) ne nje biblioteke speciale (po e le sekret emrin) ne te cilin mund te gjeja libra te rralle qe ishin botuar qe ne kohe te Italise, ishte nje privilegj per mua qe isha e vetmja femije anetare e asaj biblioteke. Nuk kam per ta harruar ate biblitoke edhe sepse aty kisha marre librin e "Aventurat e Çipolinos", liber te cilin ma mori "hua" mesuesja ime e letersise dhe me gjithe kembenguljet e mia, s'ma ktheu kurre. Nuk e harroj kurre kete fakt pasi ai ka qene nje nga librat me te dashur te femijerise, ne fakt librat tona te femijerise ne titull mbajne gati te gjithe fjalen "aventura". Ne librarine ngjitur me shtepine time ishte ne fillim Teta Kizi shitese dhe me pas nje vajze e re qe quhej Linda. Me te dyja kisha shume miqesi, helbete une mbija aty cdo dite /pf/images/graemlins/laugh.gif

E keshtu biblioteka ime pasurohej dhe nuk ia dilja me me librat e femijeve qe blija por u drejtohesha edhe ketyre te te rriturve. Ne biblitoekn e familjes ate kohe nuk ishte bere ende "spastrimi" i librave te verdhe, ende e kam ne kujtese ate dite kur thaset fluturuan ne plehra /pf/images/graemlins/frown.gif , nuk e kuptoja c'kisha humbur po e ndieja, isha ende e vogel, por me pas me tim ate do e benim ceshtje diskutimi "hedhjen" e tyre per 1001 arsye te justifikueshme per tim ate por jo per mua...iken ato kohe. Me kujtohet qe lexoja David Koperfildin, nepermjet te cilit njoha dhe personazhin tim me te urryer Uriah Hip -in /pf/images/graemlins/laugh.gif , nje qenie mjerane te cilen e kam gjetur te shembellyer me se miri ne 200 vjet me pas deri ne tipare tek nje njeri. Lexoja Kontin e Monte Kristos, lexoja Madam Bovari, Ushtari i mire Shvejk, Fan Smajli (ketu kish nje skene me nje prostitute qe iu grisen getat qe ishte shume e nxehte LOL, kurjozitet adoleshentesh), Kali i bardhe ku zmaskeroheshin partizanet...e sa shume libra....shume. Kam ngrene DRU /pf/images/graemlins/laugh.gif kur lexoja fshehurazi (te huazuar nga nje shoqe) Zekthin dhe Pirati behet Pape, ne ate kohe libra te verdhe, Sikur te isha djale, Evgjeni Grande, Te mjeret,te gjithe autoret shqiptare nga te cilet vecoj Bardhen e Temalit nga Pashko Vasa qe me ka lene aq shume mbresa ne ate kohe. Kam lexuar te gjithe librat per femije qe ishin ne treg per femijet, te vjeter e te rinj, shume prej te cileve i kam ende ne biblioteke, Perrallat Shqiptare ne gjithe versionet e tyre si nga Kuteli si nga Moikom Zeqo, Mitologjine Greke me fjalor /pf/images/graemlins/laugh.gif dhe me histori, te gjithe veprat e autoreve franceze, ruse...ehhhhhhhh me pas ata amerikane, australiane. Jane shume, s'i permend dot te gjithe. Tani vazhdoj te blej e lexoj libra me te njejtin ritem, me nje ndryshim, ne mvaresi te kohes qe kam jam bere shume selektive ne zgjdhje. Jane te shumte librat qe me kane lene mbresa ne ato qe kam lexuar. Mbase ndonje dite tjeter do shkruaj dhe me shume /pf/images/graemlins/smile.gif


Librin e kam mik besnik, per te ndiej URI si per ushqimin ditor, askush dhe asgje nuk ma zevendeson deshiren qe kam per ta mbajtur neper duar e ta perpij /pf/images/graemlins/smile.gif
 

Le_Routard

Forumium maestatis
Re: Librat dhe leximi

Ne fakt e keqja biliotekave ishte se duhej ti ktheje librat, dhe kur te kishte pelqyer ndonjeri shume u shkepusje si me gur ne zemer. Por ama e linje librin per nje tjeter dhe nuk vuaje aq sa kur e kishe tendin dhe e humbje ose ta mernin.

Me kujtohet qe kur mora Robinson Kruzon ne biblotek dikush qe e kishte perpara meje e kishte lyer me parfum... ala e kam ne hund eren e parfumit /pf/images/graemlins/laugh.gif
 

gezim lame

Primus registratum
Re: Librat dhe leximi

Gati me duket si kohe e larget ajo sesi me krijohej uria per te lexuar ndonje liber. Ne fakt nuk me kujtohet fare qarte se kush ka qene edhe libri i pare qe kam lexuar nga fillimi deri ne fund po do kete qene mbase "cufo dhe bubi kacurrel" qe kishte dhe disa skica mjaft te kendshme dhe te thjeshta ose mbase "shigjeta e zeze" e nxitur prej filmit, nga ngjarjet ne ate moshe fare pak mund te kuptoja aty /pf/images/graemlins/laugh.gif Me duket se nxitje e forte ishte perhere ime me qe kishte lexuar nje numer te konsiderueshem librash me cdo rast qe nje film do jepej fillonte te bente komente mbi ate film dhe sa i pershtatej atij librit qe kishte lexuar dikur, aq ishte per te mos me lene rehat kureshtja per ta lexuar ate liber... david koperfild, njeriu qe qesh, te mjeret, kont i monte kristos, robinson kruzo etj etj qe ishin dhe disa filma qe shfaqeshin ne ate kohe ne TV ishin dhe si ndezje fitili per dike qe do behej gati addicted /pf/images/graemlins/laugh.gif Ne fillim e paten fatin te lexohen librat e shtepise pastaj atyre te kusherinjve (qe nuk para lexonin libra) dhe te te gjithe familjareve te tjere. Nese do shihja ndonje me liber ne dore qe nuk e kisha lexuar tundimi per ta lexuar edhe une do ishte i parezistueshem edhe nese behej fjale per libra qe nuk i pershtateshin fare moshes sime /pf/images/graemlins/laugh.gif Kur mendoj sot edhe me vjen te qesh pak sesi nuk rrija dot pa lexuar "familje te medha" sa e linte ime me une do shkoja me vrap ta merrja dhe te lexoja pak nga ai liber... do cohesha ne 12 te nates dhe do rrija deri ne 3 /pf/images/graemlins/laugh.gif
Nuk ka sesi te me kujtohet "nje amerikan ne oborrin e mbretit artur" ku mezi e kapa fillin e historise pa e ditur historine origjinale dhe manipulimin e kendshem qe autori kishte bere me te. Sesi u habita per here te pare nga disa komedi te shekspirit pasi atje gjithcka ishte e mbuluar nga dialoge dhe ishte e veshtire per trurin tim ne fillim te orientohesha ne situatat e personazheve duke u mbeshtetur vetem tek dialogu.
Cudia sesi neper libra "gjeja" ndonje gje qe ne jeten reale dukej pak si e vecante dhe e paimagjinueshme qe nuk flitej nuk konceptohej, nganjehere e fshehur mjeshterisht ne gjuhen e shkrimtarit. Nuk ka si mos te me kujtohet dhe te me vije edhe per te qeshur me nje liber qe kishte nje "fjalor te ulet" per kohen, por qe perkthuesi dhe redaktori kishin ditur ta pershtatur mire pasi te gjitha shprehjet i kishin lene ne gjuhen origjinale(spanjisht) dhe ne fund te librit kishte shpjegime per to me germa shume te vockla /pf/images/graemlins/laugh.gif
Te lexoje dhe te mos kishte dhe pak aventura ishte edhe e paimagjunueshme, mgjth lirite qe gezoja ne ate kohe, pervec zgjimit ne 12 te nates per te mbaruar nje liber dhe per ta lexuar rehat, librat fshiheshin ne raste ne vendet me te paimagjinueshme ne cepat e divaneve /pf/images/graemlins/laugh.gif tek qoshet e bufeve nen qilim poshte divanit ne rastin e pare qe do isha vetem (ishte koha e shkolles kuptohet) do i kisha afer dores per ti filluar ti lexoja pak.

Nejse gati me duket si kohe qe nuk do kthehet me, sot pertacia dhe lloji i jetes me shijet, me bejne te zgjedh vetem ate lloj librash qe "me pelqejne", e kane vrare fare ate kohe te ethshme.

p.s. kush e mban mend nje liber "goni trazovaci", ka qene nje tregim i vockel me figura per kalamaje , por prej nje situate te vecante e kam grisur me doren time dhe qe atehere nuk e kam gjetur me.
 

Guest
Re: Librat dhe leximi

Me vjen nje mendje nje fragment i vetem tani. Mbaj mend qe cdo jave im ate me merrte perdore dhe bashke iknim tek ndonje librari.Shitesja e kishte emrin teta Vjollca. Nuk e mbaj mend cfare libri kerkoja ...por di qe nuk e gjetem me babin.Dhe une u merzita kaq shume sa fillova te qaj. Isha vetem 7 vjec dhe sapo kisha mbaruar abetaren.Babi e pa qe u merzita dhe me bleu librin me liliput. fytyra ime qeshi serish.E lexova librin me nje fryme.
I kam akoma ne mendje ato vizatimet e atyre xhuxhave.
Me kujtohet edhe libri i pare ne te cilin kam urrye personazhin.ishte "dreri i trotuareve". Nuk kisha me shume se 12 vjet. Kuptoja vetem qe ajo vajza vdiq dhe ai cuni i kishte bere keq.I kishte lenduar shpirtin.Dhe per kete e urreja.
:rolleyes:
 
Top