Re: John Fante
e kisha perkthyer dhe edituar para ca kohesh .
Eshte nje ekserpt nga Herman Hesse "Demian" ketu jemi tek kapitulli i parafundit :
Dashuria ime per Frau Even ngjante sikur me mbushte tere jeten. Por cdo dite e manifestonte veten ndryshe. Disa here ndihesha I sigurt se ajo nuk ishte ai person pas te cilit une isha I joshur dhe ndjehesha I uritur per te me te gjithe qenien time, por qe ajo ekzitonte si nje metafore per qenien time te brendshme, nje metafore qellimi I se ciles ishte te me thithte mua akoma me teper ne brendesi te vetes time. Gjera qe ajo shpesh thonte ngjanin me pergjigje nga subkonshi im ndaj pyetjesh qe me torturonin. Kishte momente te tjera qe une I ulesha prane dhe digjesha me deshira sensuale dhe puthja objektet qe ajo kishte prekur. Dhe pak nga pak, dashuria sensuale dhe spirtuale, realiteti dhe simbolet, filluan te mplekseshin. Pastaj ndodhte nderkohe qe une mendoja per te ne dhomen time ne qetesi intime ne shtepi, e ndjeja doren e saj ne timen, dhe buzet e saja qe preknin te miat. Ose une do te isha ne shtepine e saj, do tja shihja ne fytyren dhe tia degjoja zerin, akoma pa e ditur nese ajo ishte realitet apo enderr. Fillova te ndjeja se si njeriu mund te posesoje dashuri konstativisht dhe perjetesisht. Do te me dilte nje shenje ndersa lexoja nje liber – dhe kjo ngjante si nje puthje nga Eva. Ajo me perkedhelte floket dhe me buzeqeshte plot miresi dhe kjo ngjante si nje hap perpara brenda vetes time. Cdo gje plot kuptim dhe plot fat misherohej per mua ne formen e saj. Ajo mund te transofrmohej ne secilin mendim timin dhe secili mendim i imi mund te transformohej ne te. …… .
.....Ajo ishte nje oqean ne te cilin une rridhja. Ajo ishte nje yll dhe une nje tjeter pergjate rruges per tek ajo, duke ju rrotulluar njeri-tjetrit. Ja tregova edhe asaj kete enderr kur e takova. "Endrra eshte fantastike," tha ajo qetesisht. "Beje qe te ndodhe."
P.S : Per te gjithe robte qe enderrojne , Viv' and let viv ' .