JE BËRË DRITË RRUGËTON ME NE ; ADEM BERISHA-GJURGJEVIKU.

[gaforja]

JE BËRË DRITË,RRUGËTON ME NE

(ADEM BERISHA-GJURGJEVIKU)

Lindjen e pate me gëzime
e krisma pushke
jetën të vështirë e pate
por kurrë,nuk u kërruse.


Ec,e ec,nëpër furtunë
në fëmijëri,u bëre burrë
kur dritën donin të na e shuanin
regjimi pushtues
u bëre mësues.

Çdo ind e shkrive
me mund,përë këtë vend
u përballe,para hordhive
me shpiert e me penë.

Vuajtëjet,shqiptarisht
vendimet,mençurisht
i shquar për kuvend
i zdërvjellur në letër
e penë
BACA ADEM



I dashur
ia kaloje çdo miku
i kalitur
O burrë Gjurgjeviku.

Kombin,shumë e doje
sa bukur i vargëroje
"Krenari e Pikëllimin"
Sikur të e vargëroje me Naimin
"Lulja la Lulishtën"
Sikur të e vargëroje me Fishtën.



Për kujtim,së fundi na e fale
përmbledhëjen "Përballje"
Një mbishkrim në te,na mbeti brengë
"Kujtojeni Bacën Adem,kur më nuk do të jenë"!

E me atë brengë,errëm e ngrysem
në vegim i shoh:Ademin e Fishtën
nën një fryt ulliri
i shoqëron Naimi
me një dritë qiriri.


Shkruajnë,ligjërojnë
i bëjnë lutje Zotit
për të mirat
e Atdheut dhe kombit.


I dashur vëlla
i çmuar mik
u shëndrove në dritë
ndriqove rrugën
të rrugëtojnë breznitë.


Të jetojnë veprat
të jetojnë fjalët
Baca përtrihet
Baca ringjallet
te çdo shqiptarë
me zemër miku
jeton i gjallë
ADEM GJURGJEVIKU.

 

[gaforja]

POET ME IDENTITET

Poezi
Shkruan: Shaban Cakolli

POET ME IDENTITET

Ec,e ec me dhembjen
në gji
nëpër poezi
se ndalën vapë,furtunë as dimra
rrugëtoi Podrimja.
Me plot atdhedashuri
me zjarrin në gji
nëpër diplomaci plehërash
Kosovës i dha identitet
e sistem vlerash.

Me dashuri në shpirt
penë e letër në dorë
i tha kohës së ligë
ja ku jam”Unë Biri yt Kosovë”
Kohës së ligë i tha me zë
Qençe nuk jetohet më
Vitet kalonin
Podrimja gjëthnjë i ri
gjëthnjë në shërbim
për Kosovë e Shqipëri
fe dhe parti,i shkriu në poezi.
Tha:Krejt çka duhej thënë
shkrou:çka duhej të shkruhej
vdekjes nuk i druhej
Tokë me nda nuk kam
është e Kosovë nënës
hasmi në rrotë të samës
Biri i poezisë
në shërbim të shqiptarisë
e shkriu nga zemra
mjeshtërisht ia dha brumin
ndërtoj kryeveprën”Lum-Lumin”
Penën e pate
jetë edhe pallë
gjëthmonë mbetesh gjallë
veq se më pushtoi
ky malli sot
po të përbejë në të madhin Zot
mos ta bëjë rëndë
po derdha ndonjë lot?
Në krye të detyrës
or miku i vjetër
shtatin në Mal Ladove
Lumin kryevepër
na dhe identitet.vlera e kulturë
vdekjen kurrë se njohe
as nuk do të vdesish kurrë…..

 

[gaforja]

Shaban Cakolli
TË SHENJËT E PATËN PAVARËSINË
Shqipëri janë gjitha trojet
Nga i shkeli Arbëria
Kot mashtrohen uzurpatorët
Mbi to të drejtë kanë shqiptarët
Ja u dhuroj,vet Perëndia
Këtë e ditën Fuqitë e Mëdha
E ke të njohur Evropë moj mike
Tërë hapësira gjeografike
ku flitej gjuha shqipe
,ishte Shqipëri etnike.
Me ardhacak e Supërfuqi
Na bënë padrejtësi
nëpër histori
se tokën tonë e kishin lakmi.
Pesë shekuj robëri
në çdo cep të tokës
ku quhej Shqipëri
na pushtuan mbretër
vezir e spahi.
Por shqiptari,qëndresë bëri
kurrë se lëkundi dushmani
nuk u tremb nga Romani,as Veneciani
as turk Sulltani,as shkja dushmani
Na i pushtuan fusha
lumenjë e dete
na ndanë nëpër vilajete
mbi ne vërsulen,sulme e tërmete
Tokën tonë,donin të e sundonin vet
donin të na linin analfabet
pa pushtet
pa emër e identitet.
Shqiptarët u pushtuan
por nuk u nënshtruan kurrë
u betuan në zot
komb edhe Flamur.

Tytën ia zbrazën
pashait,krajlit,e bejt
në mbrojtëjen e atdheut
burra,gra, të moshuar e të ri
Sakrifikuan për një Shqipëri
E ngjyrën e gjakut
ia dhuruan dheut
Nuk lejuan të na rrëmbenin
Tokën e Skënderbeut
Të parët tanë
e bënë Shqipërinë
sakrifikuan jetëra
të na e sjellin Lirinë
Për të shejtën
jemi djegur e vra
ledhatoheshin pushtuesit
me Fuqitë e Mëdha
Me na nda e përqa
Shqiptarët trima,e mendjehollë
më 1912, mu më 28 nëntor
Lirisë i vuan kurorë
Në Sheshin e kuq në Vlorë
Shqiptari në çdo vis,thërriste shqiptarin
Pavarësisë të i shkruaj kalendarin
Së pari shpërtheu nga gëzimi
trimi,Isa Boletini
kaloj fusha ,dete,malin
të përgëzoi Ismajl Qemajlin
gëzimi e ndezi,sikur furrën
ra në gjunjë,puthi Flamurin
i dhanë besën,burri-burrit
se lëmë kombin,nën këmbë t´kaurrit
U shkri një Shekull
në kalendar
Shqipëri nënë e vjetër
jeton në dritë të bardhë
Shekulli vjetrohet
por të njomet gjaku
Shqipëri nënë e dashur
Liri të frymon pragu
Je më e bukura
në tërë dunjanë
gjithë shqiptarët
të kanë Nënë
Kah i kanë ndarë
me dhunë shqiptarët
kanë lindë,e lindin
Adem Jasharët
Lindin e vdesin,për nderë të kombit
Me bekimin e vendit,popullit dhe Zotit
Dy herë në histori u shkrua
28 nëntori i Kastriotit
Tani e ka radhën,nëntori i tretë
Ngado,ku i patëm të parët
Shqipëri do të jetë.