James Joyce

[MLK]

James Joyce

E gjitha eshte te tema, Joyce eshte koka e filozofise per mua e ka bere ate qe zorr se e ka ber njeri tjeter para e pas tij. Ulise eshte botur para nje viti dhe ne shqip keshtu qe kush ka njohje per te do te ishte interesante te zhvillohej nje diskutim per kete filozof me nje histori atipike e per shume antipatike.

 

[chiocciolina]

Re: James Joyce

cfare ke parasysh kur thua se asnje para e pas tij nuk ka bere ate qe ka bere ai?
kujt tjeter i referohesh si shembull?

 

[MLK]

Re: James Joyce

Mendoj qe te flasesh per Joyce do kohe e kthjellesi pasi ndryshe rrezikon te behesh qesharak keshtu qe do mundohem ta gjej e te sjell ndofta diçka interesante por ne pjesen me te madhe te analizave qe kam lexuar per te emri i Joyce nuk le indiferent dhe vazhdon te intrigoj shume specialiste te letersise. Kam miq qe me kane folur me pasion po dhe me nje si ndjenje frike dhe kane gjendje te brendeshme te çuditeshme nga leximi i Joyce-t. Ne "Fouquettes" (restoranti mi i famshem ne Chams-élysé) salla e katit te dyte qe eshte si nje tip salloni vip eshte e dekoruar me 2 piktura te Joyce-it e qe nga momenti qe kame pare ato piktura ky personazh me ka fashinuar e intriguar ne te njeten kohe. Mendoj qe Joyce e la boten ne hall te madh pasi ndryshe nga filozofe te tjere para dhe pas tij, Joyce shkaterroi gjithça dhe rrezoi 3000 vjet egzistence civilizim duke kritikuar gjithçka duke prishur te gjitha rregullat e letersise dhe nga ana tjeter nuk dha asnje zgjidhje! Joyce i perplasi surratit gjithe problemet njerzimit e ja la ti zgjidhi vet duke mos propozuar asnje alternative tjeter.

 

[chiocciolina]

Re: James Joyce

Thua qe Joyce e la boten ne hall pas vdekjes se tij!
Ne njefare menyre kushdo shkrimtar qe eshte edhe pak fillozof e ngre tema sociale e fillozofiche, ai qe ndien me shpejt se te tjeret ndryshimet shpirterore te rendesishme te njeriut bashkekohor, le nje boshllek ne letersione e analizes. Ai as me shume e as me pak se te tjeret, sepse nuk ka qene i vetmi qe ka trajtuar temen e abstraksionit shpirteror tek njeriu bashkekohes, duke e vene ne rolin e nje shetitesi per te gjetur dimensonin e humbur. E kane trajtuar edhe te tjere kete teme, ne menyre po aq mahnitese dhe me fame.
Nuk i ka dhene asnje zgjidhje problemit te shtjelluar, duke e lene boten ne pikepyetjen e vete? Eshte fare normale, sepse ai ishte nje shkrimtar dhe si tere shkrimtaret, ne pjesen me te mire te rasteve ndalojne pas konstatimit te faktit, ndonjeri edhe shkon me larg, por ne kete rast nuk ishte Yoice ai qe duhej te jepte nje alternative. Nje alternative mund ta jape vetem historija, sepse nese ne dimensionin e ri te zhillimit shoqeror njeriu humbet ngadale piketat e qendrueshme te idelaeve e stimujve, kontaktin me natyren dhe rendesine e saj, leviz ne nje hapesire qe ne pjesen me te mire e ka sunduar, por ne fund te fundit nuk i ka dhene kenaqesine e perhereshme, c’duhet te beje nje shkrimtar e fillozof. Nese do ta kishin nje alternative, do ta mbanin te fshehte?

 

[Nella]

Re: James Joyce

Xhojs ja paska perplasur njerezimit ne surrat te tera problemet dhe ja la ti zgjidhte vete eh? Pa na e thuaj nje cike, cili ka qene ai mik qe e ka nxjerre njerezimin nga balta?

xhojsin e paske thare fare. keshtu eshte kur te fryjne ne vesh literature xhojsiane /pf/images/graemlins/tongue.gif

 

[love_ya]

Re: James Joyce

Me ka pelqyer shume libri i Joyce "A portrait of the artist as a young man". Menyra e te shkruarit ishte shume e vecante. After askin all my friends I think I'm the only one among them who likes the book.
Kush tjeter e ka lexuar kete liber, mund te me thoni mendimet tuaja mbi te?
/pf/images/graemlins/smile.gif peace

 

[Nella]

Re: James Joyce

For your inflamed passion, here is a joycean flower /pf/images/graemlins/smile.gif

“His soul was swooning into some new world, fantastic, dim, uncertain and under sea, traversed by cloudy shapes and beings. A world, a glimmer, or a flower? Glimmering and trembling, trembling and unfolding, a breaking light, an opening flower, it spread in endless succession of itself, breaking in full crimson and unfolding and fading to the palest rose, leaf by leaf and wave of light by wave of light, flooding all the heavens with its soft flushes, every flush deeper than the other.”

another one?

“Her eyes had called him and his soul had leaped at the call. To live, to err, to fall, to triumph, to recreate life out of life! A wild angel had appeared to him, the angel of mortal youth and beauty, and envoy from the fair courts of life, to throw open before him in an instant of ecstasy the gates of all the ways of error and glory. On and on and on and on!”

Enjoy!