"Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

[Engjell_me_kthetra]

"Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

Poezi nga libri i dyte i poetes Suzana Zisi: "Imazhet kane ftohte".


JAM PO AJO BEBE…



U linda të martën.
Ora 02.

Përballë teje
dhe një planeti të panjohur.
Unë-satelit-dhimbjesh,
ndiej gërricje dhe therje
të ngarkuara me shekuj,
minuta,
sekonda,
gdhendur prej teje në testamentin gri,
në trupin e lebrosur nga vitet,
bardhë-kuq-verdhë e zi.
Ende s’më ke njohur?
Kam ndërruar pelenat, jo fytyrën.
Prekmë përsëri
si dikur,
kur Muzat m’i lëshove të kafshonin të uritura.
Skicoje përsëri buzëqeshjen,
tashmë mes rrudhave të lehta,
që përpijnë sa mundin
milimetrat - kilometra të lëkurës sime.
Planetin që fle brenda trupit të irnosur, me kafshime.
Ti,
mos luaj në skenën e asgjësë, rolin e të habiturës.
Jam po ajo bebe…
Tashmë, më e mençur me çmendurira,
më e varfër me rini.
Luaj më mirë tragjedinë e radhës
dhe lërmë të vdes në rolin tim të martires,
zgjedhur në akropolin e perëndive te mëshirës,
me të vetëshpallurën verbëri të mosqenies,
mes ëndrrave dhe pamundësisë
që m’i servire ti në pjatën e mungesës.
Po gdhin e mërkurë.
Qeshu!!!
Jam unë ajo e pafajshmja e orës 02.
Ishte e martë si sot, të kujtohet?
Dhe ylberi-shtrati im, ndrinte nën kurorën tënde,
si tani - kjo foshnjë e fantazisë sime
që do vdesë pas disa sekondash.
5…Mos m’i ndaj sytë
4…………....Më puth përsëri
3……………………Bekoje Muzën
2…………………..……………Ma fal ylberin
1………………………………………….Oiiiiiiiiiiiiiiii…

Dje ish e martë
Ora 02

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

TË JESH…


Të jesh,
Duhet të të prekin,
Që të vërtetojnë hipotezën e rënies dhe ringritjes…

Të qeshësh nëse do mundësh,
Mes rrudhave të thella të pritjes,
Duke rrëzuar jargë të lashta dhimbjesh,
Stuhi, përpëlitjesh.

Të jesh,
Do të thotë të vjellësh rininë nga goja e pleqërisë,
Kujtimeve të trishta të rrëmosh.

T’i këndosh kufomës tënde psalme biblike.

Të jesh,
Do të thotë: Të harrosh.

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

CRAZY…



Si nepërkë e etur për ujë dhe zjarr,
Të jam lidhur e tëra pas trupit, në një përqafim vdekjeprurës…!
Duke lëpirë ethshëm të djeshmen,
Rrëshqas çmendurisht kilometrave epshndjellëse të lëkurës…
Shaloji kuajt e psherëtimave,
Lëshoji të rendin mbi mua…!
Më lër të të djeg me vullkane vibrimesh…!

Ringrihu prej hirit, për të rishkruar legjendën tonë të re,
Në pergamenë përqafimesh …

 

[abs]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

O Engjell t'kenkan rrit thojt /ubb/images/%%GRAEMLIN_URL%%/devil.gif

 

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

Suksese te metejshme poetes!

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

KATARSIS



U ktheva në foshnjërinë e botës sonë.
Femrat e pyllit, ua blatuan foshnjat perëndive.
U shenjtëruam ne.
Gjyshet, u qëndisën rrobat nipërve me kuaj ere,
mbetën pa atdhe…
Meshkujt, u vunë zgjedhën grave dhe i dërguan në arë.
Zoti,
shkroi në librin e shenjtë se duhej vënë pak drejtësi…
Djalli,
i shtrirë mbi re, dërgoi shi.
Ne,
si gaforret,
të larë nga mëkatet,

Rendim në Ardhmëri…!

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

RITUAL…


Ku ta parkoj të kaluarën?
Zvarritet pas meje e epshëruar,
dhe tund këmborë të rënda.
Varros legjendash, lotin.

Vizatoj errësirash mëngjesin…

Ndërkohë që mesdita po mbërrin,
Mbrëmja,
e mbarsur me Djallin,
Pret të pjellë Zotin…

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

NDJEMË…FALMË…PËRQAFOMË…



Unë
nuk të nderova me timin emër.
Është mbytur në lotin e fjalës,
“poetja jote brilante”, e fëmijërisë sime të vogël.
Unë, thinjat t’i shtova baba,
gabime bëra sa desha.
Me rrudhat e tua shtrirë dashurisë,
<span style="color: #FFFFFF">................................</span>qava e qesha…

Ndjemë baba!
Nuk dita të jem “pasqyra jote e madhe”,
<span style="color: #FFFFFF">............</span>shkëputur prej qiellit “sa një gogël”.
Falje, nuk kërkova kur “gënjeshtrat”,
si qilim,
mbi besimin tënd i shtrova.
Kur vuajtjen dhe lodhjen tënde,
gotave të konjakut i harrova.

Sot,
kur netët e mia,
gdhihen mbi fytyrën e bijës sime të njomë,
kujtoj dridhjet e tëndes zemër.
Unë e di mirë baba,
ti, kurrë nuk më ke mohuar,
e asnjëherë turpëruar prej timit emër…

Edhe pse rinisë tënde, pleqëri “çmenduria” ime i dha,
Ndjemë!
<span style="color: #FFFFFF">......</span>Falmë!
<span style="color: #FFFFFF">...........</span>Përqafomë…!


Unë të dua baba…

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

TOKA IME - FEMËR…



Në dashurinë tënde,
<span style="color: #FFFFFF">.................</span>përpëlitem endem,
si vite më parë, në mitrën e ngjizjes.
Netëve të errëta, me imazhe dehem,
për të rendur ditën me puthje çapitjesh.


Unë i heq këpucët
<span style="color: #FFFFFF">...............</span>dhe ashtu e zbathur,
puthje të ngrohta me ty marr dhe jap,
që, kur trupin tim në gji ti ta tresësh,
pluhur dashurie të rikthehem prapë.


Sot gjurmët e mia
<span style="color: #FFFFFF">...............</span>tek ti vizatoj.
Afshi i pjellorisë më gëlon në zemër.
Të rilindem bimë me rrënjët te ti,
të çel lule - femër.

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

VJESHTË…MËNGJES…



Vjeshtë…
Mëngjes…
Pi të trishtën mjegull, në vend të kafesë…

Matem me pëllëmbët e tua.
Vetja,
më duket e vogël.
Rrudhave të kohës vdes.
Dhe zgjohem sërish të pi një kupë shpresë.
Jo!!!
Ti mos u hidh shkëmbinjve të qumësht.
Foshnja është rritur,
Ti - Legjendash tretur.
Nuk ka Perëndi që të të besojë.
Flake pikëllimin shekujve të mbetur.
Ja, një kupë vjeshte do pimë “Argjiro”,
dehur kalldrëmesh si dy pijanece.
Ti – “Zonja e rëndë me tualet myshqesh”- ndrin,
unë – hija jote e vockël memece.

Mos duhet të pi edhe një kupë “Zgjim”?
Apo të dehem me ca kupa “Shpresë”?

Vjeshtë…
Mëngjes…
Pi të trishtën mjegull, në vend të kafesë…

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

JAM I YTI…



Jam i yti...
Pëshpëritje që kaloi prej gojës,
mushkërisë,
kërthizës,
deri në fundbarkun tim.
Ish zgjim i vdekur shekuj më parë.
I dashurisë - rikthim.
“Jam i yti”,
ulërin dëshira për ta shuar flakën me zjarr.
Etjendezur, përpëlitesha në tëndin përqafim...
“Jam i yti?”
Jo!
Ti, nuk je veç Dielli im...
Rrezelëshuar, harlisur mbi ankthin - mallkim.
“Unë jam i yti...”
Ish ëndërr, makth, lojë e syve blu.
Zbret fundbarkut tim ëmbël.
Dhe, si klithmë lëshohet qiejve të tu.
<span style="color: #FFFFFF">.
.
</span>

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: Suzana Zisi - "Imazhet kanë ftohtë"

MBI RENË E BARDHË…



Në ëndrrat e njëri - tjetrit,
Koha ngrin dhe hapësira ndihet e zënë në faj…
Çarçafësh të butë lëkure,
Pleksur përqafimesh…
Shkrirë dëshirash ekstreme,
Zemrat i morën në duar
<span style="color: #FFFFFF">.............</span>për t’u qetësuar regëtimat…
Në ëndrrat e njëri-tjetrit,
Në shtretër degësh të blerta, kapluar,
Ajo ia vodhi paqen,
Kraharorit të tij rrënjëzoi.
Ai, rrëmbeu çmendurinë e saj
Dhe…e mbolli në tokën e premtuar – zemër
Qiellit,
Mbi renë e bardhë në ëndërr,
Ku dashuritë krihen në pasqyra yjesh,
E dhimbjet s’kanë emër…
<span style="color: #FFFFFF">.
.</span>

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

“I PANJOHURI IM…”


Duke u ndriçuar prej hënës kemishëverdhë,
Ti, pikturon me sharrat dhëmbëmprehta të vjeshtës,
Të mundshmin takim
Me mua.
Lastarët e blertë të pranverës,
që ende nuk është konfiguruar në kohë,
marrin shkëlqimin e metaltë të pritjes tënde,
Që,
natën,
verdhacukja anemike e shndërron në ankth,
derdhur hapësirave,
<span style="color: #FFFFFF">……...………</span>krrelat e flokëve të pafaj të
<span style="color: #FFFFFF">……...…………………….</span>vogëlushes fantazisë sime,
Të cilën,
dëshira jote, e kaplon me dhunë,
dhe e tret në gjirin e ngrohtë të saj.
Ti, “i panjohuri” im i paduruar,
Të kaftën e syve,
prej filxhanit me lëngun e së njëjtes ngjyrë,
<span style="color: #FFFFFF">…………...………………………</span>ma përplas në fytyrë.
Dhe, jo më kot…
Ndërsa honeve të thella të mallit,
<span style="color: #FFFFFF">……………....………..</span>zgjat duart e më kërkon.
Lagesh i tëri në dy pika lot.
Krejt natyrshëm kupton se
Hëna,
në garderobën time e vodhi këmishën e verdhë.
Ti
Duke pikturuar dhunshëm
<span style="color: #FFFFFF">…………....………</span><span style="color: #FFFFFF">.</span>të mundshmin takim me mua,
Kohën dhe hapësirën mallkon,
Fsheh penelat dhe ngjyrat e çmendura të fantazisë,
Nën lëkurën e zbehtë të mospërfilljes…
Padurimisht,
Ankthin e ditënetëve të pritjes, derdh,
Në oqeanin e pafund të dashurisë…

 

[u74]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

edhe engjell... edhe me kthetra... dhe natyrisht pasioni letersia

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

APOKALIPS...



Rrathëve të ngatërruar të heshtjes,
të xheloztat dridhma dashurie, enden.
Duke u vetëvrarë çdo natë,
<span style="color: #FFFFFF">..................</span>nderur telave të një burgu.
Vetmia,
heshturazi gërmon të sajin varr.
Të roztat ndjesi pëshpërijnë këtu.
E postojnë dridhmën e ylbertë, te sytë
në të zbehtat agime mollësh,
ku Adamët,
përditë,
puthin të njëjtën Evë, me zjarr.
Ti,
duke përtypur të lagështën ëndërr,
Doruntinash e përplas “Konstantinin”
<span style="color: #FFFFFF">....................</span>vetëvrarë skutave pa dritë
Dhe rend drejt meje,
metaforë e hiperbolizuar puthjesh të rrumbullakosura buzësh,
lagur burimesh të kristalta periferish.
Ku Muzat mbyten në oqeane të çmendura vibrimesh.
Fundbarkut,
ku Zeusi përzgjedh ujshëm, Perënditë…


Suzana Zisi
<span style="color: #FFFFFF">.
.</span>

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: "Imazhet kane ftohte" - Suzana Zisi

TI, DREKON ME POEZI…

<span style="color: #FFFFFF">...................</span>Kushtuar E.D.



Me një gotë vere të kuqe të vjetër,
duke përtypur ëmbël poezi,
syçkat të ndrijnë si yje nate.
Ty.

Të kanë rënë dy rima nëpër buzë,
Eja të t’i fshij.
<span style="color: #FFFFFF">.
.</span>

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: Suzana Zisi - "Imazhet kane ftohte"

MEMORIAL…


U shpirtëruat këtu,
ju të për - humburat e mia,
të diku - treturit e mi.

Honeve të ditës së parë të krijimit,
humbellave të së fundit frymë,
frymëroni…herezi…

Frëngjive të mia në oazet e syve,
pragjeve të shpirtit u fashitët lotëve,
bërë det në shtratin e orgjive.

Mbytem,
vdes,
gjalloj, aty
lavde u thur Perëndive…

Rropullive u qepem, kacavjerrë si gjarpër,
për të thithur helmin, gjuhës së munguar.

Kafshimet e ujkonjës së urisë,
kthinave të pangopësisë, harruar.

Gdhendur shpateve të thepisur të besës,
rastis të përballem me të përbalturin, Konstantinin tim.

Statujë majë kalit,
ngrirë udhëve të “rregullave të panjohura të lojës”,

Duke iu përvjedhur kalendarëve,
thur gërsheta fijet e gjelbra të shpresës,
Duke shthurur penjtë e pangjyrë te harrimit.

Rrënjëzuar në shtatin e memorialit të padukshëm,
endur dhimbshëm tezgjahut të kohës.
<span style="color: #FFFFFF">.
.</span>

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: Suzana Zisi - "Imazhet kane ftohte"

JAM SHEKUJ LARG…MË PRIT



Po fluturoj drejt teje,
më prit.
Rrugën, nuk e di por ji i duruar.
Hijen tënde, e shoh gjithandej.
Sytë, dritë, miliona kilometrash kanë lëshuar.
Nuk e dije?
Unë, për ty jam në jetë.
Që pa lindur,
nisa rrugëtimin në mijëra forma shndërruar.
U bëra Evë për të lindur më parë njerëzimin,
e më pas,
për të të kërkuar.
Nuk e dije?
Plagët e këmbëve m’i lëpijnë gjarpërinjtë.
Krahët,
thyer dritareve të mbyllura, pikojnë…
Derë s’ka.
Unë rend përtej kohës.
Hapësirat kam sfiduar,
motër-zanat më përçmojnë…
Zeusi, volli vullkane.
Pandora e hapi të mallkuarën kuti.
E fshehta ime pikon, pikon…
Gjithkush e di.
Imazhe të gënjeshtërta më verbojnë.
Mijëra diej, më shfaqen si sy.
Unë dua të tutë…
Po vij.
Sa pak,
fare pak,
një copëz jete kërkoj.
Nëse derën nuk do të ma hapësh,
Një vend te pragu, s’meritoj?
E sheh?
Mbërrita.
Edhe pse e verbër, shoh dritë.
Hape derën!
Jam shekuj larg.
Do vij patjetër,
më prit.
Më prit…!

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: Suzana Zisi - "Imazhet kane ftohte"

MËNGJES I ÇMENDUR…



Mirëmëngjes hapësirë!
Je më e vogël se liria.
Flakur shkujdesur në syrin tim.

Mirëmëngjes,
i gërmuquri plak që rrëmon plehrat në cepin e rrugës,
tretur në përjetësinë e hapave.

Mirëmëngjes mendje!
Tinëz u largove hijesh,
duke i shuar kohës afatin e skadencës.

Mirëmëngjes hiri im,
endur krizantemave në fushën e përflakur të shpirtit.

Mirëmëngjes,
ti, rrezja e munguar e dritës,
që lëmon puthjesh qiellin blu.

Mirëmëngjes i tulaturi zog,
që luan mes acarit dhe jetës
tangon e përbaltur të ekzistencës.

Mirëmëngjes Olimp!
Ti, Zotat i lëshove dimrit,
për të ngritur haremin, këtu.
<span style="color: #FFFFFF">.
.</span>

 

[Engjell_me_kthetra]

Re: Suzana Zisi - "Imazhet kane ftohte"

PA TITULL


Mu shterën të tëra…
Ajri u tha dhe zagushia më përvëloi brinjët.
Sorrat e Olimpit, kafshojnë çdo çast mëlçinë.
U copëtuan si tokë e tharë,
<span style="color: #FFFFFF">........................</span>edhe thonjtë.
Gjaku u mpiks duke sajuar mijra infarkte
<span style="color: #FFFFFF">.....................................</span>venave të mia.
Rrëkezat e kripës përcëllojnë, nën diellin e fortë, sytë.

Në trojet e shpirtit tënd,
Ajo e pika e ujit, që s’u bë kurrë oqean,
Saharanë time do e lagë një ditë…
<span style="color: #FFFFFF">.
.</span>