Ideja e pasurimit te shpejt pa lodhje e pa pune!
Nje nga gjerat qe i them njerzve te mi te me sjellin nga Shqiperia eshte revista KLAN sepse temat qe trajton Blendi Fevziu ne “OPINION” jane mjaft interesante. Edhe kesaj rradhe tema nuk me zhgenjeu: e kohes dhe realiste. Mendova t’jua tregoja dhe juve dhe te shihja ç’ mendimi keni ju per kete teme.
Blendi e fillonte (po e shkurtoj sepse eshte shume e gjate) duke treguar se kur kishte qene rreth te njezetave (periudha e dekadences se komunizmit dhe e fillimit te “demokracise”) kishte takuar nje shok tek parku rinia i cili i propozoi dicka interessante: te hynte ne “affari” me nje italian i cili i propozonte 70.000 $ nese Blendi dhe shoku i tij do ti gjenin “zhiven e kuqe”. Ne nje moshe te re dhe plot me shpresa dhe optimizem per te ardhmen, qe sillte renia e komunizmit, Blendi kujtoi se pas pak do te behej milioner. Kuptohet qe kishte diçka qe s’shkonte. Per zhiven e kuqe ishin vene ne kerkim dhe shume shqiptar te tjere, dhe siç mund tu kuptonte doli qe “zhiva e kuqe” nuk ekzistonte dhe nuk kishte nje material kaq te çmueshem. Kuptohet dhe zhgenjimi i nje 20 vjecari sepse kishte humbur si nje mundesi pasurimi si dhe nje enderr.
Blendi tregon pastaj per takimet e ndryshme qe kishte pas me shqiptar te cilet prisnin qe tu binte ndonje llotari per tu pasuruar, dhe se kishte lexuar 3 vjet me pare nje sondazh (ne nje reviste mediokre) e cila tregonte qe 60% e shqiptarve enderronin ne jete nje trashegimi.
Morali artikullit (sipas fjaleve te blendi Fevziu-t): Disa kohe pasi kisha takuar mikun tim te vjeter te zhives se kuqe, fillova te mendoja se deshira per te gjetur dicka qe ndryshonte jeten brenda dites, me shume se sa me te, kishte te bente me nje filosofi te caktuar. Me nje model qe shqiptaret kishin ngritur ne koke dhe rob te te cilit ishin pa kusht. Ideja e pasurimit te shpejt pa lodhje e pa pune. E atij pasurimi qe vinte befas, si nje enderr e bukur dhe i bente qe te mos punonin me ne jeten e tyre.
Kjo shpjegon pse njerezit ne Shqiperi blenin (e blejne) aq shume bileta llotarie, pse do i depositonin kursimet e tyre ne firmat piramidale si Rrapush Xhaferri (nje njeri aspak normal qe kishte arritur te grinte, permes mekanizmit aq te preferuar te trashegimise diku ne SHBA, nje alibi per te justifikuar piramiden e tij) ose tek nje ish-punonjèse e fabrikes se kepuceve, me emrin Sude, e kthyer ne nje “Finanziere” e madhe. Dhe kur humben leket e tyre, furia a tyre nuk kishte te bente shume me leket e tyre sesa me faktin qe kishin humbur nje model, nje enderr qe e kishin besuar me kaq zjarr. Per humbjen e jeteses se lehte, qe mendonin se e kishin arritur, pa e kuptuar se rruget e ecjes perpara, pasurimit dhe zhvillimit ne bote qene shtruar prej me shume se 300 vjet!”
Une mendoj se ishte shume domethenese si teme. Dhe une vete kam pasur rastin, fatkeqesishte, te takoja njerez ketu ne Itali qe ankohen se punojne shume, sepse normalisht ne Shqiperi sbenin asgje (Kuptohet nuk flas per te gjithe njerezit, por per nje pjese te mire te popullsise Shqiptare). Mendoni se gjendja ka ndryshuar cdo pak? Po te rinjte shqiptare, do rriten dhe ato me kete fryme? Mua, personalisht, gjendja me duket kritike, per faktin qe ne Shqiperi eshte nje pjese shume e madhe e cunave qe sorollaten kot gjithe diten rrugeve. Ka dhe me keq akoma cuna qe pa baza, pa shkolle kane makina luksoze sepse kane arritur te bejne lek ne menyre “te lehte” (per mos me thene “te pista”).
Ju ç’mendoni? Argumentoni, argumentoni!!
Nje nga gjerat qe i them njerzve te mi te me sjellin nga Shqiperia eshte revista KLAN sepse temat qe trajton Blendi Fevziu ne “OPINION” jane mjaft interesante. Edhe kesaj rradhe tema nuk me zhgenjeu: e kohes dhe realiste. Mendova t’jua tregoja dhe juve dhe te shihja ç’ mendimi keni ju per kete teme.
Blendi e fillonte (po e shkurtoj sepse eshte shume e gjate) duke treguar se kur kishte qene rreth te njezetave (periudha e dekadences se komunizmit dhe e fillimit te “demokracise”) kishte takuar nje shok tek parku rinia i cili i propozoi dicka interessante: te hynte ne “affari” me nje italian i cili i propozonte 70.000 $ nese Blendi dhe shoku i tij do ti gjenin “zhiven e kuqe”. Ne nje moshe te re dhe plot me shpresa dhe optimizem per te ardhmen, qe sillte renia e komunizmit, Blendi kujtoi se pas pak do te behej milioner. Kuptohet qe kishte diçka qe s’shkonte. Per zhiven e kuqe ishin vene ne kerkim dhe shume shqiptar te tjere, dhe siç mund tu kuptonte doli qe “zhiva e kuqe” nuk ekzistonte dhe nuk kishte nje material kaq te çmueshem. Kuptohet dhe zhgenjimi i nje 20 vjecari sepse kishte humbur si nje mundesi pasurimi si dhe nje enderr.
Blendi tregon pastaj per takimet e ndryshme qe kishte pas me shqiptar te cilet prisnin qe tu binte ndonje llotari per tu pasuruar, dhe se kishte lexuar 3 vjet me pare nje sondazh (ne nje reviste mediokre) e cila tregonte qe 60% e shqiptarve enderronin ne jete nje trashegimi.
Morali artikullit (sipas fjaleve te blendi Fevziu-t): Disa kohe pasi kisha takuar mikun tim te vjeter te zhives se kuqe, fillova te mendoja se deshira per te gjetur dicka qe ndryshonte jeten brenda dites, me shume se sa me te, kishte te bente me nje filosofi te caktuar. Me nje model qe shqiptaret kishin ngritur ne koke dhe rob te te cilit ishin pa kusht. Ideja e pasurimit te shpejt pa lodhje e pa pune. E atij pasurimi qe vinte befas, si nje enderr e bukur dhe i bente qe te mos punonin me ne jeten e tyre.
Kjo shpjegon pse njerezit ne Shqiperi blenin (e blejne) aq shume bileta llotarie, pse do i depositonin kursimet e tyre ne firmat piramidale si Rrapush Xhaferri (nje njeri aspak normal qe kishte arritur te grinte, permes mekanizmit aq te preferuar te trashegimise diku ne SHBA, nje alibi per te justifikuar piramiden e tij) ose tek nje ish-punonjèse e fabrikes se kepuceve, me emrin Sude, e kthyer ne nje “Finanziere” e madhe. Dhe kur humben leket e tyre, furia a tyre nuk kishte te bente shume me leket e tyre sesa me faktin qe kishin humbur nje model, nje enderr qe e kishin besuar me kaq zjarr. Per humbjen e jeteses se lehte, qe mendonin se e kishin arritur, pa e kuptuar se rruget e ecjes perpara, pasurimit dhe zhvillimit ne bote qene shtruar prej me shume se 300 vjet!”
Une mendoj se ishte shume domethenese si teme. Dhe une vete kam pasur rastin, fatkeqesishte, te takoja njerez ketu ne Itali qe ankohen se punojne shume, sepse normalisht ne Shqiperi sbenin asgje (Kuptohet nuk flas per te gjithe njerezit, por per nje pjese te mire te popullsise Shqiptare). Mendoni se gjendja ka ndryshuar cdo pak? Po te rinjte shqiptare, do rriten dhe ato me kete fryme? Mua, personalisht, gjendja me duket kritike, per faktin qe ne Shqiperi eshte nje pjese shume e madhe e cunave qe sorollaten kot gjithe diten rrugeve. Ka dhe me keq akoma cuna qe pa baza, pa shkolle kane makina luksoze sepse kane arritur te bejne lek ne menyre “te lehte” (per mos me thene “te pista”).
Ju ç’mendoni? Argumentoni, argumentoni!!
