Sweety el
Locus omnem
Te njohesh personin nga afer perben avantazh sigurisht. Por a ndodh gjithmone keshtu ?
Stereotipet mund te etiketohen rendome si "kufizues" se larmishmerise dhe individualitet te njeriut, por fakti qe kane lindur shpejt dhe vazhdojne te sherbejne si grupues shoqeror, tregon se gjithsesi nje arsye e kane.
E mendojme keshtu :
Marrim ne shqyrtim nje "kriminel". Ja le te marrim dhe nje rast konkret. Po shpikim nje person. I vem dhe nje arme ne dore. Perballe tij nje femij. Ky e qellon, femija vdes. Normalisht qe te gjithe do te ishim dakort me nje gjykim ne distance se personi qe shpikem eshte mirefilli nje kriminel, i rrezikshem, i paskrupullt, antisocial, e ku di une cfare epitetesh.
Por une po e vazhdoj ende. Prane ketij personit tashme shtoj edhe veten. Kaloj kohe me te. Filloj ta njoh, fillon te me njohi. Kuptoj se ai ka pasur trauma ne femijeri. I kane vrare familjen gjithashtu. Kerkon hakmarrje. Eshte shume i vetmuar, merr dhe ilace. Ne momentin qe gjuajti femijen pati edhe paqendrueshmeri emocionale. Nuk ishte ai qe kerkoi te gjuaj, ndodhi pa qellim.
Pra tani une perpiqem ta gjykoj ne afersi. Si mendoni ju, do kem une tashme guxim ta etiketoj pa piken e hezitimit si nje kriminel apo do marr parasysh gjithcka di prej tij ? Kam pershtypjen se do perpiqem ta justifikoj. Kriminel do me duket fjale e rende.
E megjithate ai ka vrare nje femije ! A nuk mbetet gjykimi ne distance me i verteti ne kete rast ? Gjykimi ne te cilin ti je i jashtem dhe jo i perfshire ?
Stereotipet mund te etiketohen rendome si "kufizues" se larmishmerise dhe individualitet te njeriut, por fakti qe kane lindur shpejt dhe vazhdojne te sherbejne si grupues shoqeror, tregon se gjithsesi nje arsye e kane.
E mendojme keshtu :
Marrim ne shqyrtim nje "kriminel". Ja le te marrim dhe nje rast konkret. Po shpikim nje person. I vem dhe nje arme ne dore. Perballe tij nje femij. Ky e qellon, femija vdes. Normalisht qe te gjithe do te ishim dakort me nje gjykim ne distance se personi qe shpikem eshte mirefilli nje kriminel, i rrezikshem, i paskrupullt, antisocial, e ku di une cfare epitetesh.
Por une po e vazhdoj ende. Prane ketij personit tashme shtoj edhe veten. Kaloj kohe me te. Filloj ta njoh, fillon te me njohi. Kuptoj se ai ka pasur trauma ne femijeri. I kane vrare familjen gjithashtu. Kerkon hakmarrje. Eshte shume i vetmuar, merr dhe ilace. Ne momentin qe gjuajti femijen pati edhe paqendrueshmeri emocionale. Nuk ishte ai qe kerkoi te gjuaj, ndodhi pa qellim.
Pra tani une perpiqem ta gjykoj ne afersi. Si mendoni ju, do kem une tashme guxim ta etiketoj pa piken e hezitimit si nje kriminel apo do marr parasysh gjithcka di prej tij ? Kam pershtypjen se do perpiqem ta justifikoj. Kriminel do me duket fjale e rende.
E megjithate ai ka vrare nje femije ! A nuk mbetet gjykimi ne distance me i verteti ne kete rast ? Gjykimi ne te cilin ti je i jashtem dhe jo i perfshire ?