Edhe nje here mbi Korridorin 8!
Vlora, "porti i diellit", ose shansi i artë i Korridorit 8-të
Ndërtimi i këtij aksi do ta integrojë Shqipërinë në kryqëzimin e rrjeteve evropiane.
AGIM BINAJ - Gazeta Shqip
Studiuesit e ekonomisë, që në vitet ‘50, kishin parashikuar se mbas 20-30 vitesh fluksi i transportit dhe i transitit të Veriut të kontinentit tonë do të zbriste në Mesdhe dhe më tej, në Lindje. Pa hyrë në hollësi të faktorëve të shumtë nxitës të kësaj ndërmarrjeje nga Veriu në Jug e në Lindje, thelbësore tashmë është të theksohet se transiti e transporti evropian ka busull lëvizjeje rrugën më të shkurtër, rrugën më ekonomike, rrugën më të qetë, e më të sigurt.
Mirëpo e dimë tashmë se Shqipërisë i mungon aftësia portuale dhe pjesërisht rrugët. Ajo ende nuk e ka një korridor dhe as një europort për këtë megabiznes ndërkombëtar e, për pasojë, është i vetmi vend në Mesdhe që nuk përfiton, veç të tjerave, nga transitimi i mallrave. Është pikërisht i shumëpërfoluri, i shumëdiskutuari e i shumënegociuari Korridori i 8-të (edhe këto ditë madje intensivisht, në rangjet më të larta shtetërore), që do ta "çajë" këtë bllokim, sepse ndërtimi i tij do ta integrojë Shqipërinë në kryqëzimin e rrjeteve rrugore dhe ekonomike evropiane.
Për Italinë, Francën jugore dhe pjesërisht për Spanjën, sipas të gjitha analizave, drejtimi më i shkurtër i detyruar për të kaluar për në Lindje është mesorja shqiptare Durrës ose Vlorë-Elbasan, Qafë Thanë. Në qoftë se një mjet transit zbret në Vlorë ose në Durrës dhe merr drejtimin e Selanikut, duke kaluar nëpër Shqipëri, do të përshkojë e shumta 450 km (Durrës-Selanik = 438- 450 km). Ndërsa, po të zbresë në Igumenicë dhe të shkojë në Selanik, do të përshkojë, siç u vërejt, 1030 km rrugë. Duke nuhatur ndryshimet perspektive nga ndërtimi i horizontales shqiptare dhe i naftësjellësit "Ambo", së bashku me elementet e tjerë të infrastrukturës Vlorë-Elbasan-Qafë Thanë, grekët, urgjentisht, kanë filluar investimet e një segmenti autostrade që do të çajë vargmalet Eros-Pindos dhe me 45 km tunele do të përfundojë në kepin e Evruot, për një gjatësi 687 km, e quajtur "Egnatia Greke". Në këtë mënyrë, ata synojnë të ruajnë transitin e mallrave që vinë nga Evropa, që ato të vazhdojnë të zbresin e të përpunohen në Igumenicë dhe me një gjatësi tokësore 687 km të arrijnë në pikën e fundit të kufirit grek (kepi i Evrout) me Turqinë. Në raport me Igumenicën, Vlora shkurton të paktën 140 km rrugë detare dhe, për të vazhduar pastaj për në Selanik e Stamboll, edhe të paktën 422 km rrugë tokësore. Gjithsesi "Egnatia Greke" mbetet konkurrenti më i denjë rentabël i Korridorit 8 shqiptar. Kjo është një konkurrencë normale.
Për sa u përket aftësive portuale të kërkuara si më sipër, në bazë të të dhënave nga studimet për Korridorin e 8-të, zona më e favorshme dhe ndoshta e vetmja ideale që mund t‘i sigurojë Shqipërisë një gigaport është gjiri i Vlorës me gjithë rrethinat e tij, i cili është cilësuar si "porti i diellit", dhe që mund e duhet të jetë pikënisja e degës kryesore të Korridorit të 8-të.
Interes të drejtpërdrejtë për të kaluar nëpërmjet Shqipërisë paraqesin shkëmbimet tregtare Turqi-Itali jugore, Maqedoni, Bullgari jugore-Itali, pjesërisht Spanja më Turqinë, me Maqedoninë e Bullgarinë. Në një vit, këto shkëmbime tregtare e kalojnë shifrën e 30 miliardë dollarëve dhe kalimi nëpërmjet Shqipërisë i kursen këtyre shteteve 100 km rrugë detare, 422 km rrugë tokësore, gjithsej 522 km, ose 10179 USD/TON për çdo mjet që kalon në këtë rrugë. E, po të llogariten të paktën 50 milionë tonë/mallrat e transituara në vit, që mendohet të kalojnë nëpër Shqipëri, kursimi shkon rreth 1 miliard USD në vit. Madje, edhe pas ndërtimit të "Egnatias Greke", përsëri leverdia do të jetë, sepse do t‘u kursente 100 km rrugë detare dhe deri 120-150 km rrugë tokësore, që nënkupton afërsisht gjysmën e kursimit të mësipërm. Duke iu referuar parashikimeve ekonomike për një fuqizim të transitit në Mesdhe, me drejtim Evropën Juglindore dhe Lindjen, konstatohet se të gjitha shtetet punojnë kush e kush të shtojë vëllimin e transitit për në Lindje, gjithmonë nëpërmjet shteteve të tjera, dhe ky është një shans i artë për Shqipërinë për resurset e potencialet e saj natyrore të lira e të favorshme me shumë leverdi për ta.
Vlora, "porti i diellit", ose shansi i artë i Korridorit 8-të
Ndërtimi i këtij aksi do ta integrojë Shqipërinë në kryqëzimin e rrjeteve evropiane.
AGIM BINAJ - Gazeta Shqip

Studiuesit e ekonomisë, që në vitet ‘50, kishin parashikuar se mbas 20-30 vitesh fluksi i transportit dhe i transitit të Veriut të kontinentit tonë do të zbriste në Mesdhe dhe më tej, në Lindje. Pa hyrë në hollësi të faktorëve të shumtë nxitës të kësaj ndërmarrjeje nga Veriu në Jug e në Lindje, thelbësore tashmë është të theksohet se transiti e transporti evropian ka busull lëvizjeje rrugën më të shkurtër, rrugën më ekonomike, rrugën më të qetë, e më të sigurt.
Mirëpo e dimë tashmë se Shqipërisë i mungon aftësia portuale dhe pjesërisht rrugët. Ajo ende nuk e ka një korridor dhe as një europort për këtë megabiznes ndërkombëtar e, për pasojë, është i vetmi vend në Mesdhe që nuk përfiton, veç të tjerave, nga transitimi i mallrave. Është pikërisht i shumëpërfoluri, i shumëdiskutuari e i shumënegociuari Korridori i 8-të (edhe këto ditë madje intensivisht, në rangjet më të larta shtetërore), që do ta "çajë" këtë bllokim, sepse ndërtimi i tij do ta integrojë Shqipërinë në kryqëzimin e rrjeteve rrugore dhe ekonomike evropiane.
Për Italinë, Francën jugore dhe pjesërisht për Spanjën, sipas të gjitha analizave, drejtimi më i shkurtër i detyruar për të kaluar për në Lindje është mesorja shqiptare Durrës ose Vlorë-Elbasan, Qafë Thanë. Në qoftë se një mjet transit zbret në Vlorë ose në Durrës dhe merr drejtimin e Selanikut, duke kaluar nëpër Shqipëri, do të përshkojë e shumta 450 km (Durrës-Selanik = 438- 450 km). Ndërsa, po të zbresë në Igumenicë dhe të shkojë në Selanik, do të përshkojë, siç u vërejt, 1030 km rrugë. Duke nuhatur ndryshimet perspektive nga ndërtimi i horizontales shqiptare dhe i naftësjellësit "Ambo", së bashku me elementet e tjerë të infrastrukturës Vlorë-Elbasan-Qafë Thanë, grekët, urgjentisht, kanë filluar investimet e një segmenti autostrade që do të çajë vargmalet Eros-Pindos dhe me 45 km tunele do të përfundojë në kepin e Evruot, për një gjatësi 687 km, e quajtur "Egnatia Greke". Në këtë mënyrë, ata synojnë të ruajnë transitin e mallrave që vinë nga Evropa, që ato të vazhdojnë të zbresin e të përpunohen në Igumenicë dhe me një gjatësi tokësore 687 km të arrijnë në pikën e fundit të kufirit grek (kepi i Evrout) me Turqinë. Në raport me Igumenicën, Vlora shkurton të paktën 140 km rrugë detare dhe, për të vazhduar pastaj për në Selanik e Stamboll, edhe të paktën 422 km rrugë tokësore. Gjithsesi "Egnatia Greke" mbetet konkurrenti më i denjë rentabël i Korridorit 8 shqiptar. Kjo është një konkurrencë normale.
Për sa u përket aftësive portuale të kërkuara si më sipër, në bazë të të dhënave nga studimet për Korridorin e 8-të, zona më e favorshme dhe ndoshta e vetmja ideale që mund t‘i sigurojë Shqipërisë një gigaport është gjiri i Vlorës me gjithë rrethinat e tij, i cili është cilësuar si "porti i diellit", dhe që mund e duhet të jetë pikënisja e degës kryesore të Korridorit të 8-të.
Interes të drejtpërdrejtë për të kaluar nëpërmjet Shqipërisë paraqesin shkëmbimet tregtare Turqi-Itali jugore, Maqedoni, Bullgari jugore-Itali, pjesërisht Spanja më Turqinë, me Maqedoninë e Bullgarinë. Në një vit, këto shkëmbime tregtare e kalojnë shifrën e 30 miliardë dollarëve dhe kalimi nëpërmjet Shqipërisë i kursen këtyre shteteve 100 km rrugë detare, 422 km rrugë tokësore, gjithsej 522 km, ose 10179 USD/TON për çdo mjet që kalon në këtë rrugë. E, po të llogariten të paktën 50 milionë tonë/mallrat e transituara në vit, që mendohet të kalojnë nëpër Shqipëri, kursimi shkon rreth 1 miliard USD në vit. Madje, edhe pas ndërtimit të "Egnatias Greke", përsëri leverdia do të jetë, sepse do t‘u kursente 100 km rrugë detare dhe deri 120-150 km rrugë tokësore, që nënkupton afërsisht gjysmën e kursimit të mësipërm. Duke iu referuar parashikimeve ekonomike për një fuqizim të transitit në Mesdhe, me drejtim Evropën Juglindore dhe Lindjen, konstatohet se të gjitha shtetet punojnë kush e kush të shtojë vëllimin e transitit për në Lindje, gjithmonë nëpërmjet shteteve të tjera, dhe ky është një shans i artë për Shqipërinë për resurset e potencialet e saj natyrore të lira e të favorshme me shumë leverdi për ta.