Dhoma Letrare!

Kordelja

Valoris scriptorum
Dhoma Letrare!

E quajta keshtu kete teme qe do jete ne krye te listes se Temave ne Forumin Letersia.

Qellimi eshte te improvizojme nje Dhome Virtuale Letrare ne te cilen te flasim per gjithcka per Letersine, prozen, poezine, esete, figurat letrare, eposin, etiken, autoret,rrymat etj etj.Ideja eshte te diskutojme per gjithcka per te cilen s'mund te hapim nje teme me vehte.

Tema eshte e hapur per diskutim /pf/images/graemlins/smile.gif per te gjithe miqete e librave /pf/images/graemlins/smile.gif

Diskutim te mbare /pf/images/graemlins/smile.gif

book.gif
 

Le_Routard

Forumium maestatis
Re: Dhoma Letrare!

Une kur kam qene i vogel kam mar pjese ne emisjonin telviziv Miku i Vogel i Librit, vetem se tani nuk me kujtohet me titulli i librit dhe autori...
 

Blendi

Primus registratum
Re: Dhoma Letrare!

Do doja te pyesja te apasionuarit e prozes se cfare i terheq me shume, psh ne nje roman, stili, ritmi dhe zhdervjelltesia e gjuhes apo hitoria qe tregohet?
Kam verejtur se fundi tek vetja se me terheqin me shume karakteristikat e stilit te nje autori, perpirja qe te shkakton nje rrefim me ritem dhe finese sesa historia. Disa libra rrotullohen ndaj nje subjekti teper te thjeshte por nderkohe mjeshtri qe di te shkruaje arrin te komunikoje shume ndjenja, ide dhe filozofi thuajse i pavarur nga vija e ngjarjeve.
Me ka bere pershtypje Moravia tek "1934" (Te jetosh i Deshperuar) se si ne nje jave pushimesh me ca ngjarje monotone ai arrin te kryeje nje pershkrim te detajuar dhe te sofistikuar te natyres se njerezve, edhe me, arrin te shprehe pikeveshtrime te vetat, te filozofoje te akuzoje, revoltoje, qetesoje, spekulloje aq shume sa ndersa lexon ndjen se dicka po leviz brenda kokes tende.
 

nira

Primus registratum
Re: Dhoma Letrare!

letersia me ka terhequr gjthnje
nuk e di po dhe ajo me satirikja me e hidhura ajo qe godiste me shume me dukej si nje menyre shume e bute shume ndjellese per tu afruar me boten .
me terheqin shkrimatret e obsesionaur mbas jetes
ata qe kapen me thonj mbas saj ata qe e duan dhe duken sikur se perfillin
me roberon remark hygo coehlo alliende ... shume shume
ndoshtapak me shume remarku se me ehste bere dobesi...
 

atman

Forumium maestatis
Re: Dhoma Letrare!

-AIDA - nje dashuri qe shndrohet ne tragjedi.
Shpesh degjojme nje opera dhe per arsye te ndryshme dime pak per libretin e tyre, ngjarjen mbi te cilen kompozohet muzika. Ky eshte nje rast per te shkruajtur diçka pikerisht mbi njeren nga operat me te famshme te Verdit, Aida.
- Pa u zgjatur po futem drejt e ne ngjarje.
- Zhvillohet ne Egjiptin e vjeter, kur etiopasit kercenojne me ushtrine e tyre Teben dhe tere luginen e Nilit.
-Ramfis - kryeprifti i thote Radamesit se perendite e kane percaktuar njeriun qe do te udheheqe ushtrine ne lufte kunder pushtuesit.
-Radames shpreson te jete pikerisht ai. Keshtu djaloshi i ri mendon te behet aq i famshem para syve te Aides, skllaves etiope, per te cilen ushqen nje dashuri dhe ndjenje te thelle. Dhe rruga me e mire per te gjetur pergjigje mbetet pikerisht te behet hero ... edhe para syve te nje skllaveje. (Thone se fati eshte i verber, por mua me duket se dashuria eshte nga te dy syte. Fati duhet te jete dinak) Mirepo, pikerisht eshte dikush tjeter qe Radames nuk e ka llogaritur,Amneris, vajza e faraonit, e dashuruar marrezisht pas djaloshit te ri dhe mbi te gjitha e bindur se edhe Radames e do. Nisja e tragjedise. Faraoni njofton se komandant i ushtrise emerohet Radames.
-Lajmi e trishton dhe e ve ne ankth Aiden dhe shpirti e zemra e saj lufton midis dy dashurive, njeren per Radamesin dhe tjetren per atdheun e saj dhe babane qe ishte komandant i ushtrise etiope.
Akti i dyte-
Amneris per te kuptuar ndjenjat e Aides i jep lajmin e rreme se Radames ishte vrare ne lufte. Aides i shpeton nje klithme dhimbjeje. Amneris e deshperuar ngaqe kupton dashurine midis Aides dhe Radamesit betohet te hakmerret ndaj rivales.
- Radames kthehet fitimtar dhe ndersa kurorezohet me lavdi, nga Amneris, lutjet e tij ne favor te roberve, ku nder ta eshte edhe Amonasro, babai i Aides,bien ne vesh te shurdher.
- Radames nuk mund te refuzoje martesen me vajzen e faraonit dhe ceremonine e bejne tek tempulli i Isides. Nderkohe Amonasro zbulon dashurine qe lidh çupen e tij me Radamesin dhe i thote Aides qe kur te takohet me Radamesin ta pyese se ku dhe kur do ta sulmojne ushtrine etiope. Dhe keshtu ndodh qe Radames i beson te dashures se tij kete sekret. Amonasro entuziast del nga vendi ku qe fshehur dhe Radames kupton qe kishte tradhetuar popullin e tij. Aty vijne Amneris dhe Ramfis. Radames i mbron nga sulmi i Amonasros dhe pranon fajin e tij.
Akti i fundit.
Amneris shkon ne qelin e burgut ku mbajne te mbyllur Radamesin dhe i lutet ta braktise skllaven, te mohoje dashurine per te dhe ajo do ta fale. Por Radames nuk mund te jetoje pa Aiden dhe dashurine e saj dhe nuk pranon. Atehere denohet me varrosje se gjalli. Opera mbyllet me momentin e fundit kur Radamesin e shpien drejt varrit ku do te groposet i gjalle dhe brenda gjen te dashuren e tij Aiden qe kishte kerkuar te vdiste sebashku me te. Te dy shkojne drejt vdekjes se sigurt ndersa Amneris qan me lot te hidhur per nje dashuri qe nuk iu pagua kurre.
Shfaqja e pare e Aides eshte bere me rastin e inaugurimit te Kanalit te Suezit. U be nje fare konkursi mdisi kompozitoreve, nder te cilet ishte edhe Vagner e Gounod, por fitoi Verdi.
-Si kuriozitet eshte fakti i nje tipi qe shkoi nga Reggio Emilia per te pare operan dhe mbeti i pakenqaur. I shkruajti Verdit qe s'kishte provuar asnje emocion nga opera, ndaj duhej ti kthente leket e shpenzimeve qe kishte bere. Verdi pranon me kusht qe ai te mos shikonte kurre shfaqjen e pare te operave te tij.
 

Ema

Goddes
Re: Dhoma Letrare!

Atman,sa e bukur e ke treguar historine /pf/images/graemlins/smile.gif

Blendi!
Per diskutimin e nisur desh kaluam ne perleshje me ca miq.Deri diku e mendoj edhe une si ty.Mua me terheq shkrimtari fundja,menyra si ai tregon,stili,menyra se si ai kapet pas detajesh te vogla per te treguar gjera te medha.Une mund te tregoj luften e dyte boteroe po me aq hollesi sa nje shkrimtar i madh por kurre ne te njejtin stil,me te njejten fryme.
Sipas meje eshte fyma qe i jepet prozes,ajo rryme e nendheshme,era qe ndjehet gjithandej:Ere shkrimtari.
Kini parasysh se subjekti eshte i rendesishem.Ndodh shpesh qe na na pelqejne librat me subjet te jashtezakonshem e te shkruar po me stil te jashtezakonshem.Por aftesia e vertete e shkrimtarit eshte te tregoje gjerat e rendomta si te jashtezakonshme.Te nderthure aq bukur fjalen e forcen shprehese sa lexuesi me zor te prese qe te mbaroje leximin.

P.s:Kujtoj ketu "LUfta dhe paqja"-Histori madhore por e merzitshme per tu lexuar ne kater volume !
 

blendiys

Primus registratum
Re: Dhoma Letrare!

Mua me terheq stili i vecante qe c'do autor perdor,edhe pse jane shume te ndryshme dhe shpesh kontradiktore!
Remarku,per mendimin tim shume i vecante, i kuptueshem nga te gjithe,menyra e te shprehurit te ben te harrohesh ne ate qe ai tregon!
Nga ana tjeter Balzaku,shume filozofik,shpesh i merzitshem per ato qe perserit,por perseri mbetet i vetmi ne silin qe perdor!
Pa harruar,Isabel Allende,Leo Buscaglia,Danielle Steel dhe per mendimin tim nje nder figurat e letersise Shqipetare Elvira Dones!!
:wub:
 

bobo

marksist-enverist
Re: Dhoma Letrare!

meg., un them; ka ra menyra e bukur artistike e tshprehurit dhe shtjellimit te roleve.
them se shkaku qendron ke ,levrimi i gjer i temave! /pf/images/graemlins/wink.gif

p.sh.:..., nje rast i shkruar!

"ai", donte ti shprehte sa her ate qe mendonte...(?)!, dhe rasti e solli si dikur...
-"ajo", hyri e shkujdesur me ate fustanin e shkurter, dhe veshjen e siperme pa krahe, ku dukeshin dhe mbajteset e ..., dhe e qeshur...
"ai"-uli syt pertok..., dhe mendonte vetem ne nje; tja them apo tmos ja them??!

them; mungon shprehja artistike:
(duke e menduar te njejtin skenar...)

pasi hyri "ajo"..., "ai", i qeshi,shtremberoi fytyren ansh-,ne shenje, kakoh qe ste kam pare..., u ngrit dhe iu afrua!
-i futi doren nga posht, dhe i ngriti bluzen pa krahe..., si se kam pas dit qe ke nje nishan ketu ...
...vazhdimin, e merrni me mend...!!!???

desha vetem me than; mungon shprehja artistike!-ke shkrimtaret e sotem!

homerS /pf/images/graemlins/laugh.gif

p.s.:po pata ba nai gabim, -mund te mxjerresh nga dhoma!!! :angel:
 

atman

Forumium maestatis
Re: Dhoma Letrare!

LILI MARLEEN
- Dhimbje e perboteshme e mbledhur brenda vargjeve te nje poezie dhe e percielle ne shpirtin e njerzve nepermjet toneve te nje muzike te trishte dhe magjepsese.
Kishte te drejte ndoshta Konfuci kur thoshte se: "lindim me poezi, rritemi me tradita dhe perfeksionohemi me muzike" dhe kjo mund te jete shprehje e qarte se diçka egziston brenda shpirtit te njeriut, diçka e perjeteshme, qe nuk vdes kurre, melodia qe kendon çdo zemer njeriu edhe kur duhet te pushoje se rrahuri.
Rralle eshte shkruajtur ne bote nje kenge qe te permbledhe fatet e miliona njerzve, qe t'i njejtesoje ato pavaresisht se ne cilen ane te frontit luftojne. Rralle gjen nje figure kaq te bukur kur dashuria e dy njerzve te perqafuar nen driten e nje feneri, te sintetizohet nen nje hije te vetme....Vdekja nuk arrin t'i ndaje...Kaq shume duheshim...si atehere Lili Marleen...
Nuk ishte kenge e modes se luftes se dyte, ishte kenga e dhimbjes se njerzve, e ushtareve qe shkonin e s'ktheheshin me. Nuk e di pse, por sa here qe me mendoj diçka te tille dhe fershellej motivin e kenges, i vetmi mendim qe pershkon trurin eshte teper i trishte: vjen nje çast qe jemi te detyruar ti themi lamtumire diçkaje...Ndarje e perjeteshme, perleshje e vdekjes me dashurine, triumfi fizik i njeres, por fitorja shpirterore e dashurise...perkrah une do te jem/ si atehere Lili Marleen...
 

Kordelja

Valoris scriptorum
Re: Dhoma Letrare!

Historia e këngës "Lili Marleen"

Gjatë luftës së dytë botërore, kënga Lili Marleen ishte kënga më e popullarizuar, dhe këndohej në të dy anët e frontit.
Por këngën (vetëm tre strofat e para) "Lili Marleen" e shkroi gjatë luftës së parë botërore ushtari gjerman Hans Leip, derisa ai natën e 3 prillit 1915 po bënte roje dhe i kishte ardhur letra që të shkonte në front. Ai ishte i prekur për faktin se do të mirrte pjesë në luftime dhe njëkohësisht i mungonin dy të dashurat Lili dhe Marleen.
Vjersha u botua me dy strofat e shtuara më 1937, dhe po atë vit kompozitori Norbert Schultze kompozoi melodinë. Më 1938, një këngëtare fare e panjohur me emrin artistik Lale Andersen zgjodhi këtë këngë për repertorin e saj. Në vitin 1939 ajo inçizoi këngën, por pllaka nuk u pelqye fare.
Një radiostacion gjerman "Soldaten-sender", që dëgjohej gati në të gjithë Evropën dhe Afrikën veriore, emitoi këngën për herë të parë në radio më 18 gusht 1941. (Një punëtor i radiostacionit e gjeti pllakën rastësisht te një mikesha e tij në Vjenë.) Pas një jave të gjithë e patën të qartë se kënga ishte një hit i madh. Lale Andersen u bë e famshme; ajo bënte turne në frontet e luftës. Por ajo shpejt bëri armiq në radhët e SS-it, kur refuzoi të vizitonte getot e hebrenjve, dhe letrat e saj, shkruar ca miqve hebrenj në Zvicër, përfunduan në duart e armiqve të saj. Kështu, karriera e saj mori fund në shtator 1942. Ajo gjithashtu do të dërgohej në kampet e përqëndrimit, prandaj tentoi për të vrarë veten. Por në një mënyre mistike BBC-ja e dha lajmin për vdekjen e Lales para se ajo të zgjohej. Goebblesi, që kishte dhënë urdhrin për dërgimin e saj në kampin e përqëndrimit, tani nuk e bëri këtë gjë, sepse ajo tani mund të përdorej për shkaqe propagandistike, dhe ai tani mund të dëshmonte se BBC-ja gënjen gjithmonë.
Lale Andersenit, iu lejua të këndonte pas 9 muajsh, por vetëm "privat", dhe jo këngën "Lili Marleen".
Por këngëtare të tjera mund ta këndonin këngën.
Pas betejës në Stalingrad, Goebbelsi i ndaloi dy strofat e fundit për shkak se moralit të ushtarëve nuk u bënte mirë mendimi për vdekjen.
Është diskutuar shumë se pse kjo kënge u bë kaq e popullarizur. Shpjegimi ishte mbase se ushtarët e dëgjonin atë zë që dëshironin, dhe të gjithë gjenin diçka në këtë këngë: mikeshën, të dashurën apo edhe laviren. Pastaj teksti i lehtë dhe i kuptueshëm, melodia e lehtë dhe e pakomplikuar me një porcion të mirë sentimentaliteti, e bënë këngën të paharrueshme për miliona ushtarë dhe njerëz të tjerë.


Lili Marlene - Original version

Vor der Kaserne vor dem grossen Tor
Stand eine Laterne, und stebt noch davor,
So wolln wir uns da wiedersehn
Bei der Laterne wolln wir stehn,
Wie einst Lili Marleen, wie einst Lili Marleen.

Unsre beide Schatten sahn wie einer aus.
Dass wir so lieb uns hatten, das sah man gleich daraus
Un alle Leute solln es sehn,
Wenn wir bei der Laterne stehn,
Wie einst Lili Marleen, wie einst Lili Marleen.

Schon rief der Posten: Sie blasen Zapfenstreich
Es kann drei Tage kosten! Kam'rad, ich komm ja gleich.
Da sagten wir auf Wiedersehn.
Wie gerne wollt ich mit dir gehn,
Mit dir Lili Marleen, mit dir Lili Marleen.

Deine Schritte kennt sie, deinen zieren Gang
Alle Abend brennt sie, mich vergass sie lanp
Und sollte mir ein Leids geschehn,
Wer wird bei der Laterne stehn,
Mit dir Lili Marleen, mit dir Lili Marleen?

Aus dem stillen Raume, aus der Erde Grund
Hebt mich wie im Traume dein verliebter Mund.
Wenn sich die spaeten Nebel drehn,
Werd' ich bei der Laterne stehn
Wie einst Lili Marleen, wie einst Lili Marleen

-------------------------------------------------------------
Lili Marlene - English version

Cheerfully pilfered from English Lyrics
Underneath the lantern by the barrack gate,
Darling I remember the way you used to wait;
'Twas there that you whispered tenderly,
That you lov'd me, you'd always be,
My Lilli of the lamplight,
My own Lilli Marlene.

Time would come for roll call time for us to part
Darling I'd carress you and press you to my heart.
And there 'neath that far off lantern light
I'd hold you tight we'd kiss goodnight,
My Lillie of the lamplight,
My own Lilli Marlene.

Orders came for sailing somewhere over there,
All confined to barracks was more than I could bear;
I knew you were waiting in the street,
I heard your feet, but could not meet,
My Lillie of the lamplight,
My own Lilli Marlene.

Resting in a billet just behind the line
Even tho' we're parted your lips are close to mine,
You wait where that lantern softly gleams
Your sweet face seems to haunt my dreams,
My Lillie of the lamplight,
My own Lilli Marlene.

Hans Leip and Norbert Shultz and Tommie Connor

Filmi "Lili Marleen" nuk është jeta autentike e Lale Andersenit; filmi vetëm bazohet në fare pak pika të jetës së saj.
Romani autobiografik i Lale Andersenit është botuar më 1972 me titullin "Der Himmel hat viele Farben", i ribotuar me vonë me titullin "Leben mit einem Leid".
 

Blendi

Primus registratum
Re: Dhoma Letrare!

Subjekti i nje tregimi, novele apo romani eshte si lenda e pare, eshte si nje skelet, pastaj eshte toni, retorika, ritmi qe e veshin kete skelet me mish dhe e kthejne ne qenie te gjalle. Pa dyshim ne nje shkrim me gjatesi te konsiderueshme shume te rendesishem jane Personazhet. Ata jane si organet e kesaj gjendjeje dhe sa me elegante dhe te perpunuar te jene, aq me mire funksionon te shkruarit. Nuk mund te pretendosh te shkruash dicka interesante duke perdorur personazhe pa substance. Ata mund te jene te merzitshem, te lodhur, te keqinj, te verber, te marre, personazhet mund te jene shume gjera, por duhet te kene substance. Me e rendesishmja nga te gjitha ama eshte perdorimi i fjaleve, nuancat qe i japim seciles, kuptimi qe mund t'u jepet te mbartin. Qe te zoterosh fjalen do te thote te kesh arritur diku. Kjo mund te vije nga leximi i shumte i PROZES SE MIRE, proza dosido nuk e ndihmon kend ne levrimin e fjales. Sepse nga mireperdorimi apo keqperdorimi i fjales lexuesi mund te nxirret ne nje shetitje te kendshme deri ne faqen e fundit, ose te flaket ne nje humnere merzie dhe ngaterrese.

Disa mendojne se ndjesia e levizjes dhe kenaqsia qe fal proza varet nga subjekti i saj. Kjo nuk eshte aspak e vertete. Varet, tani po perseris veten, varet nga toni, ritmi, struktura e fjalise, perzgjedhja dhe organizimi. kompozimi i sakte i ketyre sendeve eshte ajo cka zgjon tek lexuesi nje ndjenje kenaqsie dhe njekohesisht siguron se lexuesi kupton ate qe lexon.
 

besnik

Forumium praecox
Re: Dhoma Letrare!

postuar fillimisht nga Kordelja

"Qellimi eshte te improvizojme nje Dhome Virtuale Letrare ne te cilen te flasim per gjithcka per Letersine, prozen, poezine, esete, figurat letrare, eposin, etiken, autoret,rrymat etj etj.Ideja eshte te diskutojme per gjithcka per te cilen s'mund te hapim nje teme me vehte."
 

atman

Forumium maestatis
Re: Dhoma Letrare!

Po i bej nje korigjim te vogel Kordeles, duke vene tekstin origjinal te Lili Marleen:

Vor der Kaserne,
Vor dem grossen Tor
Stand eine Laterne,
Und steht sie noch davor,
So wolln wir uns da wiedersehn,
Bei der Laterne wolln wir stehn
Wie einst, Lili Marleen.


Unsere beiden schatten
Sahn wie einer aus,
Dass wir so lieb uns hatten,
Das sah man gleich daraus,
Und alle Leute solln es sehn,
Wenn wir bei der Laterne stehn
Wie einst, Lili Marleen.


Schon rief der posten:
Sie blasen Zapfenstreich,
Es kann drei Tage kosten,-
Kamerad, ich komm' ja gleich.
Da sagten wir auf Wiedersehn,
Wie gerne wollt' ich mit dir gehn,
Mit dir, Lili Marleen.


Deine Schritte kennt sie,
Deiner zieren Gang;
Alle Abend brennt sie.
Mich vergass sie lang.
Und sollte mir ein Leids geschehn,
Wer wird bei der laterne stehn
Mit dir, Lili Marleen?


Aus dem stillen Raume,
Aus der Erde Grund
Hebt mich wie im traume
Dein verlibter Mund.
Wenn sich die spàten Nebel drehn
Werd' ich bei der Laterne stehn
Wie eins Lili Marleen.

Strofa e parafundit u çensurua nga Wehrmachti sepse u quajt e rrezikeshme per moralin e trupave gjermane. Po ne vitin 1941 duke e marre nga radio Beogradi trupat aleate e mesuan kengen dhe per te mos e kenduar ne gjermanisht, po ate vit e perkthyen ne gjuhen angleze.
Keto jane vargjet origjinale te kenges. Nuk e di nga e ka marre Kordele por gjithsesi eshte gabim.
 

luljeta hato

Primus registratum
Re: Dhoma Letrare!

Jam plotesisht dakort me ato qe shkruan Blendi.Mjafton te lexosh Kadarene.Menyra e te shkruarit,zhdervjelltesia e gjuhes,personazhet jane dicka e mahnitshme,pavaresisht nga subjekti.
 

luljeta hato

Primus registratum
Re: Dhoma Letrare!

Meqe jemi ne teme,mund t'ju pyes per dicka?Pergjithesisht lexoj vetem prozen,poezia e shkruar nuk me terheq,ndersa kur e degjoj te lexuar nga dikush me ze ,me terheq shume.Mund te kete ndonje shpjegim?
 

zog

Primus registratum
Re: Dhoma Letrare!

ngaqe je dembele, si dhe te mungon forca imagjinuese, e nevojshme kur lexojme diçka letrare.

ndersa tek Kadareja eshte pikerisht SUBJEKTI ajo qe ja mban vepren ne kome. dmth qe ja çmon ate.
 

alinos

Forumium maestatis
Re: Dhoma Letrare!

Nuk eshte vetem subjekti tek Kadare, po te ishte ai do kishte mjaft perseritje nga autore te tjere. Ajo qe e ben te madh eshte menyra se si perdor e shpik fjalen shqip, fjale e cila duket e natyrshme ne penen e tij...

Kronike ne Gur, Punonjesi i Pallatit te Endrrave dhe Gjenerali i Ushtrise se Vdekur jane tablo te gjalla te realiteteve qe duan te pershkruajne. Kur i lexon futesh ne lekuren e personazhit dhe fillon e pergjon Margariten e bukur, sorollatesh ne pallatin gri e te zymte te Endrrave, shikon Shqiperine te eger e te zymte si shiu ne syte e nje te huaji, nderkohe qe ndertonim te lumtur socializmin gjithe diell...
 

alinos

Forumium maestatis
Re: Dhoma Letrare!

Fillimisht postuar nga Blendi:
[qb] Do doja te pyesja te apasionuarit e prozes se cfare i terheq me shume, psh ne nje roman, stili, ritmi dhe zhdervjelltesia e gjuhes apo hitoria qe tregohet?
[/qb]
Mua kohet e fundit me terheq goxha menyra se si trajtohet tema, sidomos ata autore qe nderthurin realitetin me imagjinaren duke krijuar nje dimension personal qe vjen tek lexuesi aq i gjalle, sa nuk e dallon dot nga e perditshmja monotone.
Kam lexuar me endje Oh te Pashkut dhe 100 Vjet Vetmi te Marquez, po lexoj Shtepia e Shpirtrave te Allende dhe tek ta personazhe te njohura e te panjohura mitike vijne e ulen me te gjallet si hicmosgje!
Kjo natyrisht eshte merite e autorit dhe menyres se si perdor fjalen!
Per autoret e perkthyer eshte pak me e veshtire sepse lexoj cfare me sjell perkthyesi dhe di qe humbas ne stilin e origjinalit sidoqofte :cry:
 

zog

Primus registratum
Re: Dhoma Letrare!

Fillimisht postuar nga *alinos*:

[qb] Nuk eshte vetem subjekti tek Kadare, po te ishte ai do kishte mjaft perseritje nga autore te tjere. Ajo qe e ben te madh eshte menyra se si perdor e shpik fjalen shqip, fjale e cila duket e natyrshme ne penen e tij...

[/qb]
une nuk di kujt i thu ti subjekt, por pikerisht keto qe ke shtu mbrapa (menyra si e shpik fjalen), bile shtoj, ngjarja, vendi, koha, etj) jane pikerisht subjekti i nje vepre letrare.

ta kam fjalen qe per te "shkruar bukur", Kadareja ka nevoje per shume gjera, te cilat i sherbejne si skene, psh, per kala, turq, legjenda, doke, diktatura, fjale te dredhura e shpeshhere sperdredhura, etj, etj. kjo e ben shkrimtar akademik, shkrimtar intelektual, i mire per antalogjine e letersise.
po t'ja zhveshesh ket "garnityre" vepra e tij behet me se banale. mendoj se Kadareja sot ndodhet ne veshtiresi sa i perket publikut nderkometar. koha e tij e "realizmit socialist" e cila e bente pak a shume "ekzotik" ne tregun perendimor, ka vdek. muri berlinit ka rene.
Kadare, Soljezniçin (a si quhet), etj, shkrimtaret e nje epoke te shkuar ndodhen sot ne amulli.

e meta kryesore e Kadarese, ai s'eshte psikolog, vepra e tij s'permban ide filozofike (bile as sociale), si Kamy, Dostojevski, Kundera, etj. ai veç pershkruan ambientin e zgjedhur. atij si intereson njeriu, universaliteti i tij, ngaqe si duket s'ka force ta permbledhe ate.
 

alinos

Forumium maestatis
Re: Dhoma Letrare!

menyra si perdor fjalen quhet stil i autorit, dhe Kadare per kete shquhet! (perdredhje e sperdredhje e fjaleve sic e quajte ti)

Jam dakort me ato qe shtove per Kadaren sot, Robert Elsi na ka paralajmeruar per kete qe ne fillim te viteve 90-te. Ai eshte me dashamires se ti me shkrimtarin dhe thote se po kalon nje "shock" psikologjik post-komunist dhe nuk po rigjen vet-veten, duke hedhur shpresen e rimekembjes se tij.
Me thene te drejten, une jam dakort me ty. Ai nuk eshte psikolog dhe as filozof e persa kohe te perpiqet te jete i tille, do te caloje.
Plus pastaj deshira per fame boterore, po e shkeput nga qellimi qe duhet te kete nje shkrimtar: te shkruaje per art etj etj etj.
Sipas meje ai tani shkruan per te shitur...
 
Top