Dedikime
- Thread starter Ema
- Data e fillimit
ana-die-teufelin
Primus registratum
Re: Dedikime
Wenn du eine Träne in
meinen Augen wärst
dann würde ich nie wieder weinen
aus Angst dich zu verlieren.
(sikur te ishe lot ne syte e mi,
nuk do te qaja kurre,
nga frika mos te te humbisja)
Wenn du eine Träne in
meinen Augen wärst
dann würde ich nie wieder weinen
aus Angst dich zu verlieren.
(sikur te ishe lot ne syte e mi,
nuk do te qaja kurre,
nga frika mos te te humbisja)
Re: Dedikime
hab hier auch was...nje text tjeter qe me pelqen..
für einen menschen der mir sehr am herzen liegt...
Bist Du Taub
(Herbert Grönemeyer)
Alles so ruhig,nehm kein Geräusch mehr wahr,
hab versucht mich zu betrinken, bin völlig klar,
wollte dich aus meinem Blut spülen,
aber es gelingt mir nicht,
würd Erinnerungen gern töten,
seh immer nur dein Gesicht,
es sticht wie ein Messer die ganze Zeit,
schleichst dich sogar in meine Träume,
steh wie gerädert auf,
würd alles für dich geben, nähme alles in kauf,
kann nicht mehr durchatmen,
Trauer verbrennt meine Brust,
hab dich zu sehr betrübt,
hab dich immer geliebt,
weiß überhaupt nichts mehr, bringt mich um den Verstand.
Bist du taub oder willst du mich nich hören,
es tut so weh, komm nicht los von dir,
kann nicht aufgeben, darf dich nicht verlieren,
kann dich nicht lassen, du gehörst zu mir,
ich liebe dich, du zerreißt mich, willst du mich zerstören.
Tränen sind da keine mehr, ausgeweint alles leer,
mir ist kalt, ich friere, bewegungslos,
von selbstverzweifeln zerfressen, der Kopf bleischwer,
aber noch zuviel Energie, kann ihn nicht abstellen,
meine Kehle vertrocknet, was soll ich dir noch erzählen.
Bist du taub oder willst du mich nicht hören,
es tut so weh, komm nicht los von dir,
kann dich nicht aufgeben, darf dich nicht verlieren,
kann dich nicht lassen, du gehörst zu mir,
ich liebe dich, du zerreißt mich, willst du mich zerstören.
Du machst mich krank, komm her heil mich,
lauf mir wieder mit deinen Fingern durchs Haar,
nimm meine Hand, geh mit mir bis zum Horizont, bis ans Ender der Welt,
ich versprech´s dir, alles wird wie es war.
.....
hab hier auch was...nje text tjeter qe me pelqen..
für einen menschen der mir sehr am herzen liegt...
Bist Du Taub
(Herbert Grönemeyer)
Alles so ruhig,nehm kein Geräusch mehr wahr,
hab versucht mich zu betrinken, bin völlig klar,
wollte dich aus meinem Blut spülen,
aber es gelingt mir nicht,
würd Erinnerungen gern töten,
seh immer nur dein Gesicht,
es sticht wie ein Messer die ganze Zeit,
schleichst dich sogar in meine Träume,
steh wie gerädert auf,
würd alles für dich geben, nähme alles in kauf,
kann nicht mehr durchatmen,
Trauer verbrennt meine Brust,
hab dich zu sehr betrübt,
hab dich immer geliebt,
weiß überhaupt nichts mehr, bringt mich um den Verstand.
Bist du taub oder willst du mich nich hören,
es tut so weh, komm nicht los von dir,
kann nicht aufgeben, darf dich nicht verlieren,
kann dich nicht lassen, du gehörst zu mir,
ich liebe dich, du zerreißt mich, willst du mich zerstören.
Tränen sind da keine mehr, ausgeweint alles leer,
mir ist kalt, ich friere, bewegungslos,
von selbstverzweifeln zerfressen, der Kopf bleischwer,
aber noch zuviel Energie, kann ihn nicht abstellen,
meine Kehle vertrocknet, was soll ich dir noch erzählen.
Bist du taub oder willst du mich nicht hören,
es tut so weh, komm nicht los von dir,
kann dich nicht aufgeben, darf dich nicht verlieren,
kann dich nicht lassen, du gehörst zu mir,
ich liebe dich, du zerreißt mich, willst du mich zerstören.
Du machst mich krank, komm her heil mich,
lauf mir wieder mit deinen Fingern durchs Haar,
nimm meine Hand, geh mit mir bis zum Horizont, bis ans Ender der Welt,
ich versprech´s dir, alles wird wie es war.
.....
Re: Dedikime
Per Kaprollen:
Keshtjelle e bardhe,
ne krah te saj,
nje diell i perenduar
dhe fushat perreth...oh! perse
dashuria tone nuk ngriti fole,
atje?
Eshte nje copez afresku Kaprolle, i shkruajtur nga Pol Verlen qe vershon pikerisht atehere kur mendimet e braktisin koken si nje tufe harabelash te trembur qe mbulojne qiellin vetem per nje çast, sepse me pas nje ere marrezie i shtyn te shtegetojne shume larg. E ndoshta e vetmja deshire eshte qe te fluturoj edhe une sebashku me to, te shikoj ku e ngrene folene, te shikoj se si dashurohen dhe te degjoj cicerimat e tyre gazmore qe e shndrojne qiellin ne nje pentagram muzikor.
- Dhe kete çast e ndjej se gjithçka sa me rrethon eshte krijuar per femren. Edhe toka ku shkel kemba e saj, e çan trupin me besnikerine e nje samurai per te nxjerre arin dhe çdo gje te çmuar qe i ruan me xhelozi vetem per te zbukuruar trupin e femres. Edhe kur era fryn dhe duket sikur lodron me dallget e detit, oh jo mos u mashtro, eshte vetem nje pershtypje, sepse deti i tregon sekretet e tij dhe shalojne kuajt e eres per t'i çuar mesazhin femres; ne thellesite e tij ruan perlat dhe koralet, vetem e vetem qe te stoliset trupi i saj.
Edhe kur kalon brenda nje kopeshti me lule, ato e shikojne gjithe perulje dhe i falen sikur te jete perendia e tyre, ndersa dielli dergon rrezet e tij per t'u dhene drite syve te saj heret ne mengjes e per t'i mbushur me gjelberimin e perjetshem...
Impresion...?
Ndoshta nje mirazh, sepse e di qe s'mund te fluturoj kurre sebashku me mendimet e mia. Atehere rri e pergjoj, i pergjoj ato dhe kuptoj se nuk mjafton inteligjenca, se edhe dhimbja dashurohet me pasion dhe pas ketij çasti ndjej qe intimitetin tim e dhunojne pikerisht ato qe i krijoj une?! ( ç'dreq intimiteti eshte kur jam ne pranine e nje te dyti, te vetes?)
Dhe Pol Verlen serish do te shkruante:
Dhe eshte me e madhja vuajtje,
kur as perse nuk di.
Pa dashuri, pa urrejtje,
zemra kaq shume mberdhi.
Per Kaprollen:
Keshtjelle e bardhe,
ne krah te saj,
nje diell i perenduar
dhe fushat perreth...oh! perse
dashuria tone nuk ngriti fole,
atje?
Eshte nje copez afresku Kaprolle, i shkruajtur nga Pol Verlen qe vershon pikerisht atehere kur mendimet e braktisin koken si nje tufe harabelash te trembur qe mbulojne qiellin vetem per nje çast, sepse me pas nje ere marrezie i shtyn te shtegetojne shume larg. E ndoshta e vetmja deshire eshte qe te fluturoj edhe une sebashku me to, te shikoj ku e ngrene folene, te shikoj se si dashurohen dhe te degjoj cicerimat e tyre gazmore qe e shndrojne qiellin ne nje pentagram muzikor.
- Dhe kete çast e ndjej se gjithçka sa me rrethon eshte krijuar per femren. Edhe toka ku shkel kemba e saj, e çan trupin me besnikerine e nje samurai per te nxjerre arin dhe çdo gje te çmuar qe i ruan me xhelozi vetem per te zbukuruar trupin e femres. Edhe kur era fryn dhe duket sikur lodron me dallget e detit, oh jo mos u mashtro, eshte vetem nje pershtypje, sepse deti i tregon sekretet e tij dhe shalojne kuajt e eres per t'i çuar mesazhin femres; ne thellesite e tij ruan perlat dhe koralet, vetem e vetem qe te stoliset trupi i saj.
Edhe kur kalon brenda nje kopeshti me lule, ato e shikojne gjithe perulje dhe i falen sikur te jete perendia e tyre, ndersa dielli dergon rrezet e tij per t'u dhene drite syve te saj heret ne mengjes e per t'i mbushur me gjelberimin e perjetshem...
Impresion...?
Ndoshta nje mirazh, sepse e di qe s'mund te fluturoj kurre sebashku me mendimet e mia. Atehere rri e pergjoj, i pergjoj ato dhe kuptoj se nuk mjafton inteligjenca, se edhe dhimbja dashurohet me pasion dhe pas ketij çasti ndjej qe intimitetin tim e dhunojne pikerisht ato qe i krijoj une?! ( ç'dreq intimiteti eshte kur jam ne pranine e nje te dyti, te vetes?)
Dhe Pol Verlen serish do te shkruante:
Dhe eshte me e madhja vuajtje,
kur as perse nuk di.
Pa dashuri, pa urrejtje,
zemra kaq shume mberdhi.
devolution
Primus registratum
Re: Dedikime
...tani, ende, ne pafundesine e nates nafte te nxire, ende ... buzet e mia avullojne aromen dehese te puthjeve te tua. Dhe ... ti, me thua se..., nuk te pelqejne zvaraniket?
... Si duhet te sillem une me hijen e padukshme te gjuhes tende, ende gjarperon zhurmshem me gjuhen time?
... Te pakten, ti ... duhet te me japesh nje shpjegim, sado... te pakapshem, ... ta perkufizoje vera.
... Ndiej se jam pjese e nje batalioni hije-gjurmesh mbi asfaltin e saposhtruar mbi rrugen drejt zemres tende!!!
mmmmmmmmm...?
...tani, ende, ne pafundesine e nates nafte te nxire, ende ... buzet e mia avullojne aromen dehese te puthjeve te tua. Dhe ... ti, me thua se..., nuk te pelqejne zvaraniket?
... Si duhet te sillem une me hijen e padukshme te gjuhes tende, ende gjarperon zhurmshem me gjuhen time?
... Te pakten, ti ... duhet te me japesh nje shpjegim, sado... te pakapshem, ... ta perkufizoje vera.
... Ndiej se jam pjese e nje batalioni hije-gjurmesh mbi asfaltin e saposhtruar mbi rrugen drejt zemres tende!!!
mmmmmmmmm...?
alinos
Forumium maestatis
Re: Dedikime
Seduction is the way I can reach You.
Seduction is about the only way You and I can meet.
Seduction comes not by force.
Seduction comes not by reason.
Seduction takes nothing for granted.
Seduction is about what is not.
Seduction is about becoming.
Seduction is subtlety.
Seduction is always unique.
Seduction is my whisper - and your choice.
Seduction is the ultimate existential joy.
Seduction is the way I can reach You.
Seduction is about the only way You and I can meet.
Seduction comes not by force.
Seduction comes not by reason.
Seduction takes nothing for granted.
Seduction is about what is not.
Seduction is about becoming.
Seduction is subtlety.
Seduction is always unique.
Seduction is my whisper - and your choice.
Seduction is the ultimate existential joy.
Re: Dedikime
-Njeriut te djeshem per te cilin nuk kam mall.
En El Asiento De Junto
Estaba sentado, duro como la piedra
con una ausencia de expresion sin gracia
esperando que el movimiento empezara
en algun otro lugar
su impaciente pieza de tiempo
tictando
Para el, yo era inaceptable
entonces le hablé temerosamente.
El fue aspero como lija,
irritado e irritante.
Bajo el color de mi piel
el no sintio afinidad de sangre
y se cambio
su asiento.
Judith Pordon
-Njeriut te djeshem per te cilin nuk kam mall.
En El Asiento De Junto
Estaba sentado, duro como la piedra
con una ausencia de expresion sin gracia
esperando que el movimiento empezara
en algun otro lugar
su impaciente pieza de tiempo
tictando
Para el, yo era inaceptable
entonces le hablé temerosamente.
El fue aspero como lija,
irritado e irritante.
Bajo el color de mi piel
el no sintio afinidad de sangre
y se cambio
su asiento.
Judith Pordon
devolution
Primus registratum
Re: Dedikime
e di eshte paksa jashte teme, ( apo jo moderatore
)
La collina dei ciliegi
Lucio Battisti
E se davvero tu vuoi vivere una vita luminosa e più fragrante
cancella col coraggio quella supplica dagli occhi
troppo spesso la saggezza e' solamente la prudenza più stagnante
e quasi sempre dietro la collina è il sole!
ma perché tu non ti vuoi azzurra e lucente ?
ma perché tu non vuoi spaziare con me
volando intorno a una tradizione
come un colombo intorno a un pallone frenato
e con un colpo di becco ben aggiustato
forarlo e lui giù, giù, giù...
e noi ancora ancor più su
planando sopra boschi di braccia tese
un sorriso che non ha ne' più un volto ne' più un'età
e respirando brezze che dilagano su terre
senza limiti e confini
ci allontaniamo e poi ci ritroviamo più vicini
e più in alto, e più in là
se chiudi gli occhi un istante
ora figli dell'immensità.
Se segui la mia mente, se segui la mia mente
abbandoni facilmente le antiche gelosie
ma non ti accorgi che e' solo la paura
che infine uccide i sentimenti
le anime non hanno sesso nei sogni
e no, non temere, tu non sarai preda dei venti
ma perché non mi dai la tua mano perché
potremmo correre sulla collina
e dai ciliegi veder la mattina...è già là!
E dando un calcio ad un sasso residuo d'inferno
farlo rotolar giù giù giù e poi ancor più su
planando sopra boschi di braccia tese
un sorriso che non ha ne' più un volto ne' più un'età
e respirando brezze che dilagano su terre
senza limiti e confini
ci allontaniamo e poi ci ritroviamo più vicini
e più in alto, e più in là
ora figli dell'immortalità.
e di eshte paksa jashte teme, ( apo jo moderatore
)La collina dei ciliegi
Lucio Battisti
E se davvero tu vuoi vivere una vita luminosa e più fragrante
cancella col coraggio quella supplica dagli occhi
troppo spesso la saggezza e' solamente la prudenza più stagnante
e quasi sempre dietro la collina è il sole!
ma perché tu non ti vuoi azzurra e lucente ?
ma perché tu non vuoi spaziare con me
volando intorno a una tradizione
come un colombo intorno a un pallone frenato
e con un colpo di becco ben aggiustato
forarlo e lui giù, giù, giù...
e noi ancora ancor più su
planando sopra boschi di braccia tese
un sorriso che non ha ne' più un volto ne' più un'età
e respirando brezze che dilagano su terre
senza limiti e confini
ci allontaniamo e poi ci ritroviamo più vicini
e più in alto, e più in là
se chiudi gli occhi un istante
ora figli dell'immensità.
Se segui la mia mente, se segui la mia mente
abbandoni facilmente le antiche gelosie
ma non ti accorgi che e' solo la paura
che infine uccide i sentimenti
le anime non hanno sesso nei sogni
e no, non temere, tu non sarai preda dei venti
ma perché non mi dai la tua mano perché
potremmo correre sulla collina
e dai ciliegi veder la mattina...è già là!
E dando un calcio ad un sasso residuo d'inferno
farlo rotolar giù giù giù e poi ancor più su
planando sopra boschi di braccia tese
un sorriso che non ha ne' più un volto ne' più un'età
e respirando brezze che dilagano su terre
senza limiti e confini
ci allontaniamo e poi ci ritroviamo più vicini
e più in alto, e più in là
ora figli dell'immortalità.
Re: Dedikime
PERSHENDETJE EMES.Me sa po shoh qenke admiruese e poezise se Kadarese.Eshte vertete nje gjeni. A mund te japesh mendimin tend per kete qe po shkruaj.
MOS QESH
Me ler te perpelit syte e mi
ti hap ti mbyll, gjithcka ne ta te tretet
e ti...... mos qesh.
Me ler te qendroj me eren qe fryn
ta puth , ta prek, i saji te jem
e ti .......... mos qesh
Me ler te luaj me goten time
te pi te dehem, ti le kembet te ecin vete
e ti....... mos qesh
Me ler te qete te rri i vetem
ne mos i do puthjet e mia
me ler te qete te shkruaj poezi
e ti......... mos qesh...
PERSHENDETJE EMES.Me sa po shoh qenke admiruese e poezise se Kadarese.Eshte vertete nje gjeni. A mund te japesh mendimin tend per kete qe po shkruaj.
MOS QESH
Me ler te perpelit syte e mi
ti hap ti mbyll, gjithcka ne ta te tretet
e ti...... mos qesh.
Me ler te qendroj me eren qe fryn
ta puth , ta prek, i saji te jem
e ti .......... mos qesh
Me ler te luaj me goten time
te pi te dehem, ti le kembet te ecin vete
e ti....... mos qesh
Me ler te qete te rri i vetem
ne mos i do puthjet e mia
me ler te qete te shkruaj poezi
e ti......... mos qesh...
devolution
Primus registratum
Re: Dedikime
RRathe Zjarri ...
... Ashtu, ... sic ndodh rrendom!!!
... Ne nje qoshe kendore te shtrati - une; ne digonalin cep te krevatit - ti. ... Paraqitemi te ftohte, dy sklupura te sapo nxjerra prej dheut gjumash, dy perendi te zbritura prej majave-brisk te Olimpit permbi shtratin-fushen e heshtur te betejes.
... Ngadale, mundohesh..., te zgjosh buzet e tua, dhe ... fjalet, porsi lote ndienjash varren hullukeve te qerfikeve te tu. ... Me veshtrime te gjuaj ne sy, dhe ... flaka celet te ngurtesuarve syve te mi.
Vertet...?!
"Lufte!!!" - bertet ti. Dhe ... me gjuan me te pambuktin jastek, dikur vendosur pas kurrizit tend. ... Une paraqitem i qete - nje det pa dallge - syte reflektojne vecse flake!!!
***
... Te tregohem i sinqerte - mbi piano ..., kurre, nuk mesova te luaj!!!
***
...Kemba-dorazi "marshon" zig-zakshem drejt trupit tim, lekundshem si nje anije ne mes te nje shtrengate. ... Frenon te mermertat buzet e tua, ne nje distance nje gishtore larg fytyres sime, dhe me peshperin: "Shhhhhhhhtttttttttt..."
... Dhe ..., lartesohen flaket, dhe ... shuhet tymi - ne ferr me Ty!!!
... Lindin rrathet e zjarrit -
...ne ferr me ty - ne ferr me buzet e tua, ne ferr me syte e tu, ne ferr me lotet e tu, ne ferr me puthjet e tua, ne ferr me kafshimet e tua, ne ferr me trupin tend, ne ferr me dridhjet e tua, ne ferr me ndjenjat e tua, ne ferr me floket e tu, ne ferr me gervishtjet e tua, ne ferr me afshet e tau, ne ferr me tymin tone, ne ferr me lekundjet tona, ne ferr me hungerimat e tona, ne ferr me ulje-ngritjet e tua, ne ferr me gjakun tone, ne ferr me rrezimin tend mbi trupin tim - ne ferr ..., ne ferr ... - ne ferr me ty!!!
P.S.: tani..., me duhet te ndricoj nje cigare me thengjijte braktisi zjarri yne!!!
RRathe Zjarri ...
... Ashtu, ... sic ndodh rrendom!!!
... Ne nje qoshe kendore te shtrati - une; ne digonalin cep te krevatit - ti. ... Paraqitemi te ftohte, dy sklupura te sapo nxjerra prej dheut gjumash, dy perendi te zbritura prej majave-brisk te Olimpit permbi shtratin-fushen e heshtur te betejes.
... Ngadale, mundohesh..., te zgjosh buzet e tua, dhe ... fjalet, porsi lote ndienjash varren hullukeve te qerfikeve te tu. ... Me veshtrime te gjuaj ne sy, dhe ... flaka celet te ngurtesuarve syve te mi.
Vertet...?!
"Lufte!!!" - bertet ti. Dhe ... me gjuan me te pambuktin jastek, dikur vendosur pas kurrizit tend. ... Une paraqitem i qete - nje det pa dallge - syte reflektojne vecse flake!!!
***
... Te tregohem i sinqerte - mbi piano ..., kurre, nuk mesova te luaj!!!
***
...Kemba-dorazi "marshon" zig-zakshem drejt trupit tim, lekundshem si nje anije ne mes te nje shtrengate. ... Frenon te mermertat buzet e tua, ne nje distance nje gishtore larg fytyres sime, dhe me peshperin: "Shhhhhhhhtttttttttt..."
... Dhe ..., lartesohen flaket, dhe ... shuhet tymi - ne ferr me Ty!!!
... Lindin rrathet e zjarrit -
...ne ferr me ty - ne ferr me buzet e tua, ne ferr me syte e tu, ne ferr me lotet e tu, ne ferr me puthjet e tua, ne ferr me kafshimet e tua, ne ferr me trupin tend, ne ferr me dridhjet e tua, ne ferr me ndjenjat e tua, ne ferr me floket e tu, ne ferr me gervishtjet e tua, ne ferr me afshet e tau, ne ferr me tymin tone, ne ferr me lekundjet tona, ne ferr me hungerimat e tona, ne ferr me ulje-ngritjet e tua, ne ferr me gjakun tone, ne ferr me rrezimin tend mbi trupin tim - ne ferr ..., ne ferr ... - ne ferr me ty!!!
P.S.: tani..., me duhet te ndricoj nje cigare me thengjijte braktisi zjarri yne!!!
Re: Dedikime
AMORE CHE VIENI,AMORE CHE VAI
Ricordi quei giorni a rrincorere il vento
a chiedere un bacio e volerne altri cento
un giorno qualunque ti ricorderai
amore che fugi
da me tornerai...
E tu con gli occhi di un altro colore
mi dici le stesse parole d'amore
fre un messe,fra un anno scordate le avrai
amore che vieni
da me fugirai...
Venuta col sole o da spiage gelate
perduta in novembre o col vento d'estate
io t'ho amato sempre
non t'ho amato mai
amore che vieni
amore che vai....
AMORE CHE VIENI,AMORE CHE VAI
Ricordi quei giorni a rrincorere il vento
a chiedere un bacio e volerne altri cento
un giorno qualunque ti ricorderai
amore che fugi
da me tornerai...
E tu con gli occhi di un altro colore
mi dici le stesse parole d'amore
fre un messe,fra un anno scordate le avrai
amore che vieni
da me fugirai...
Venuta col sole o da spiage gelate
perduta in novembre o col vento d'estate
io t'ho amato sempre
non t'ho amato mai
amore che vieni
amore che vai....
fallen angel
Primus registratum
Re: Dedikime
te puth e me mungon...te perqafoj e shtrengoj ne kraharorin tim e me mungon...te kam kaq prane e prape me mungon...
...nuk eshte se ke shenjestren per lesh jo,eshte mendja ime qe luan me perfytyrime te te ardhmes...
si ne nje loje poker ku nuk e di a po ben bllof apo ke vertete 4 asa ne dore...
e une kurre se kam pelqyer pokerin,e megjithate vazhdoj te bashkoj imazhe te shpikura si ne nje puzzle pa fund,i ngjis e i hedh serish si te ishin gure kumari...e te mendosh qe kurre nuk luajta kumar...
e bukur edhe kjo,njeriu qe do,te mungon kur je me te,dhe e gjithe kjo sepse e ardhmja fillon te kaperthitet me te tashmen ne nje loje epshi te pafund,e imazhet te ngaterrohen,te duken si ne endrra...vetem se kete here je me zgjuar se kurre,tmerresisht zgjuar,fatkeqesisht gati-gati...
por fundja pse te jetojme me imagjinate...piutosto,te jetojme te tashmen,ta jetojme cdo dite si te fundit,te clirojme puthjet,kafshimet,perqafimet dhe afshin si ne nje frymemarrje te fundit dhe te pafund...
...e megjithate kur ti vjen(tek une)une humbem ne valle zanash,harrohem ne endrra te qendisura me mall,trishtim...e te ngjyrosura me xhelozi...
e ti je ketu,kaq prane,sa dhe une se kuptoj se c'eshte reale.
c'shaka pa kripe luan mendja humane!
engjellin e kthen ne djall,driten ne terr,e dashurine ne nostalgji...
nostalgji per nje yll te humbur...kur ende arrin ta shohesh...!
te jete reale valle...apo thjesht po ben bllof?
ja pra miq...edhe pokeri u dashka mesuar... /pf/images/graemlins/frown.gif :shrug:
te puth e me mungon...te perqafoj e shtrengoj ne kraharorin tim e me mungon...te kam kaq prane e prape me mungon...
...nuk eshte se ke shenjestren per lesh jo,eshte mendja ime qe luan me perfytyrime te te ardhmes...
si ne nje loje poker ku nuk e di a po ben bllof apo ke vertete 4 asa ne dore...
e une kurre se kam pelqyer pokerin,e megjithate vazhdoj te bashkoj imazhe te shpikura si ne nje puzzle pa fund,i ngjis e i hedh serish si te ishin gure kumari...e te mendosh qe kurre nuk luajta kumar...
e bukur edhe kjo,njeriu qe do,te mungon kur je me te,dhe e gjithe kjo sepse e ardhmja fillon te kaperthitet me te tashmen ne nje loje epshi te pafund,e imazhet te ngaterrohen,te duken si ne endrra...vetem se kete here je me zgjuar se kurre,tmerresisht zgjuar,fatkeqesisht gati-gati...
por fundja pse te jetojme me imagjinate...piutosto,te jetojme te tashmen,ta jetojme cdo dite si te fundit,te clirojme puthjet,kafshimet,perqafimet dhe afshin si ne nje frymemarrje te fundit dhe te pafund...
...e megjithate kur ti vjen(tek une)une humbem ne valle zanash,harrohem ne endrra te qendisura me mall,trishtim...e te ngjyrosura me xhelozi...
e ti je ketu,kaq prane,sa dhe une se kuptoj se c'eshte reale.
c'shaka pa kripe luan mendja humane!
engjellin e kthen ne djall,driten ne terr,e dashurine ne nostalgji...
nostalgji per nje yll te humbur...kur ende arrin ta shohesh...!
te jete reale valle...apo thjesht po ben bllof?
ja pra miq...edhe pokeri u dashka mesuar... /pf/images/graemlins/frown.gif :shrug:
alinos
Forumium maestatis
Re: Dedikime
Twenty-eight young men bathe by the shore,
Twenty-eight young men and all so friendly;
Twenty-eight years of womanly life and all so lonesome.
She owns the fine house by the rise of the bank,
She hides handsome and richly drest aft the blinds of the window.
Which of the young men does she like the best?
Ah the homeliest of them is beautiful to her.
Where are you off to, lady? for I see you,
You splash in the water there, yet stay stock still in your room.
Dancing and laughing along the beach came the twenty-ninth bather,
The rest did not see her, but she saw them and loved them.
The beards of the young men glisten'd with wet, it ran from their long hair,
Little streams pass'd all over their bodies.
An unseen hand also pass'd over their bodies,
It descended trembling from their temples and ribs.
The young men float on their backs, their white bellies bulge to the sun, they do not ask who seizes fast to them,
They do not know who puffs and declines with pendant and bending arch,
They do not think whom they souse with spray.
Twenty-eight young men bathe by the shore,
Twenty-eight young men and all so friendly;
Twenty-eight years of womanly life and all so lonesome.
She owns the fine house by the rise of the bank,
She hides handsome and richly drest aft the blinds of the window.
Which of the young men does she like the best?
Ah the homeliest of them is beautiful to her.
Where are you off to, lady? for I see you,
You splash in the water there, yet stay stock still in your room.
Dancing and laughing along the beach came the twenty-ninth bather,
The rest did not see her, but she saw them and loved them.
The beards of the young men glisten'd with wet, it ran from their long hair,
Little streams pass'd all over their bodies.
An unseen hand also pass'd over their bodies,
It descended trembling from their temples and ribs.
The young men float on their backs, their white bellies bulge to the sun, they do not ask who seizes fast to them,
They do not know who puffs and declines with pendant and bending arch,
They do not think whom they souse with spray.