Re: “TROJA”, KJO ÇORBË E ‘REALIZMIT SIONIST’ HOLLIVUDIAN
Më e keqja është se Akili, kur njihet me Briseidën e bukur, kjo i thotë se na e paskësh kushëri Hektorin(!!!).
KURSE MË E FORTA NË BOTË ËSHTË SE PATROKLI SHOKU I NGUSHTË I AKILIT, SIP. HOMERIT) NA QENKËSH KUSHËRI I AKILIT. Ja ku e nxorri kokën regjizori hollivudian se, meqë Hektori i kishte vrarë ‘kushëririn’ Akilit, Briseida i kërkonte Akilit të mos e ndëshkonte Hektorin meqë ishte kushërirë e tij. Çfarë rrumpalle, sidomos po të shtojmë se unë kam qeshuhr me lotë kur pashë se si Hektori vret në një betejë, me një të rënë shpate, AJAKSIN. Ha-ha-ha-ha-ha-haaa… Të hëngërt mortja, mo regjizor! Ç’ke dashur të tregosh me këtë, sepse
Ajaksi i Madh (kështu quhej ai nga prijësat), djali i mbretit të Salaminës, vdiq pas një marrie që i shkaktoi Athinaja, mbrojtësja e Odiseut, kur Ajaksi tentoi të dyluftonte me Odiseun për të marrë armët e Akilit të vdekur. Ajaksi, pra, vrau veten, në dëshpërim e sipër, sepse kishte kryer një veprim makabër pasi ia caktuan Odiseut armët e Akilit; në verbëri të plotë, Ajaksi kishte masakruar dhjetëra dhen, të cilët i ishin dukur si njerëz. Kur erdhi në vete, ishte shumë i dëshpëruar që shumë të vdekshëm i kishte kundërshtarë (Agamemnoni dhe Menelau nuk donin as ta varrosnin pas vdekjes, por i bindi Odiseu vetë që ta varrosnin). Po regjizorit nuk ia ka dashur puna të shtonte edhe ca sekonda film me vetëvrasjen e Ajaksit, por ia ka dashur puna ta paraqiste si të vrarë nga Hektori, se donte të tregonte madhështinë e Hektorit, veprim i cili e fyen kujtimin e Hektorit edhe sot e kësaj dite, sepse i tillë hero nuk ka pasur e nuk ka nevojë për ekzagjerime që e kalojnë përmbledhjen homerike. Hektori ishte ai që ishte edhe pa vrarë Ajaksin, se në fakt NUK E KA VRARË AI.
Por gabimi apo qëllimshmëria më e rëndë e regjizorit u pa kur Akilin na e nxorri sikur qe gjallë kur u mor Troja (këtu nuk po di çfarë shenje pikësimi të vë më

). Akili i ndjerë u vra nga Paridi. As Paridi, as Akili e askush nga të vdekshmit nuk e dinte se ku e kishte pikën e dobët Akili. Teti (apo Tea), e ëma e Akilit, një perëndi, e kishte zhytur Akilin e sapolindur në lumin … (tani e harrova emrin), i cili i kthente në të paprekshëm (lexo: që nuk plagosen a vriten nga jashtë) njerëzit e lagur me të. Por Tea nuk e kishte zhytur dorën e vet dhe thembrën e majtë (më duket, po ç’rëndësi ka) të djalit të saj, Akilit. Pra, pika e dobët e Akilit ishte thembra, po s’e dinte askush, as ai vetë, se po ta dinte, e mbronte. Paridi, në dëshpërim e sipër, kohë pas vrasjes së Hektorit nga Akili, hipën në një nga kullat e mureve të Trojës dhe sheh helenët apo pellazgët pushtues teksa kishin ngritur një fushim aty përballë. Distanca për të lëshuar harqe e heshta ishte e largët, por Paridi i drejtohet Apollonit dëshpërimisht që t’ia drejtojë heshtën për nga Akili. Apolloni ia plotëson dëshirën Paridit, duke qenë se Akili kishte dhununar një statujë/tempull të Apollonit dhe nuk i honepste fort perënditë. Akili vdes, sepse heshta e godet në thembër. Pas kësaj dite e pas një varrimi nga më madhështorët e kohës,
GJITHNJË SIPAS HOMERIT/PËRMBLEDHJES HOMERIKE, fillon sherri mes Odiseut e Ajaksit për armët e Akilit. I urti Nestor, një mbret plak me mjekër të madhe (
shihni emrin: NESTOR = LESHTOR, sepse
n=l, bazuar në dukurinë gjuhësore të dalluar p.sh. në fjalët e tipit “
nalt”=”
lart”, etj. DHE sepse
s≈sh), e shmang sherrin duke ia lënë disa robërve të vendosin, si asnjanës, nga ku del humbës Ajaksi…