Sportisti Shqiptar
Forumium praecox
Kam ne lexim per te bere nje ese per dashurine.A ka ndonje qe me ndihmon dot se nuk jam i zoti per te bere ese.
Ju lutem me ndihmoni.
Ju lutem me ndihmoni.
E bukur qenka.Dahuria e par!
Pranvvera sapo kishte shpalosur batanijen e saj,plot ngjyra dhe aromra magjepsese,mengjesi nga dita ne dit behej edhe me i kendshem,rugve e falja buzeqeshjen time kudo dhe pa e kuptuar jeta ime kishte mar nje tjeter drejtim.
Shkolla po behej edhe me e bezdisshme,vetem arsyeja e mungesave me detyronte ta vashzhdoja,nje mengjes nuk durova dot dhe e lash nje or mesimi per te pir nje cafe.
Ftova per cafe dy shoket e mi,por ata nuk erdhen dhe keshtu qe u nisa i vetem per tek lokali perball shkolles,ulem ne tavolin vjen kamarieri,porosis cafen dhe papritur e gjeta shikimin te ngulur mbi nje "qenie njerezore",e cila ishte nje goc qe sapo kishte ardhur ne shkollen ton.
Nuk e di,sesi u ndjeva....!
Doja te bisedoja me te,doja thjesht ti flisja,por emocionet me lenin pa fjal!
Isha mahnitur nga prezenca,nga gjestet,nga gjithcka qe i perkiste asaj dhe e shikoja pa pushim,ajo dicka kishte kuptuar me pa dhe me dhuroi nje buzeqeshje!
Sado qe nuk isha ndonje guximtar i madh per te krijuar shoqeri me femra te panjohura,nuk logjikova dy her dhe u drejtova per tek tavolina e saj,i zgjata doren dhe i thash....
un-me quajn "sportisti shqipetar"po ti si quhesh?
ajo-anna!
un- a e ke bezdi te ulem dhe un ketu me ti,per ti ber njeri tjetrit shoqeri?
anna-ahhahahha,pse jo!
Mora nje gezim aq te madh sa asnjeher tjeter ne jet,bile bile edhe kur kisha fituar konkursin e kenges ne enciklopedi nuk kisha gezuar kaq shum.
Skembyem shum pak fjal dhe papritur heshtja mbuloi gjithcka,asnjeri nuk fliste,dhe nese shikoheshim ne sy,buzeqeshnim pa arsye!
Ora kishte kaluar,mesimi po filonte keshtu qe duhet te coheshim dhe te paraqiteshim ne shkoll,cohemi ne kemb...!
un-gezohem qe u njofem,mirupafshim!
anna-edhe un gjithashtu,mirupafshim,flasim prape!
un-flasim neser!
anna-hahahhaha,ok.
Vajta ne klas nuk me bente me asgje pershtypje,biseda me shoket nuk me terhiqte,dicka tjeter po kerkoja dicka tjeter me mungonte,dhe kush ishte ajo?......(anna)
Pa e kuptuar mir akoma isha dashurar me te,e doja ta kisha pran meje per gjithmon te ishim te dy ne nje ishull te vetmuar ,te ndertonim endrat tona nen driten e zbehet te henes,ta shikoja ne si dhe ta perqafoja plot dashuri dhe ngrohtesi...!(nuk isha ndier ndonjeher keshtu)
Naten nuk me zinte gjumi,sepse sa mbyllja syt me shfaqej fytyra e saj perpara...
Nje dit vendosa qe tia thosha te gjitha ato qe ndieja per te...
Mbasi mbaroi shkolla,e ndoqa nga mbrapa dhe per ti folur prisja momentin sa te futej tek ngushtica ku nuk na shikonte njeri...
I shfaqem papritur perpara dhe i them:
Un-he mo anna!
anna-uaaaaaaaa,sa me trembe!
Mendoja ti thoja shum gjera por nuk nxirja dot asgnje fjale nga goja...
anna-per se ke ardh ketu?
un ula syt posht,turpi me mbuloi dhe nuk po flisa...
anna-un ika,flasim prape!
Sa vajti te hidhe hapin e par e kapa nga krahu e ktheva me fytir nga vetja dhe pa i folur fare e putha ne buz,ajo u hutua me shtyu,me pa ne sy,qendroi dy sekonda e hutuar,pastaj me terhoqi dhe filloi te me puthte plot deshir,,,
Qe nga ky moment e tutje cdo gje me dukej me e bukur,cdo gje kishte kuptim,cdo gje kishte shije,e jetoja cdo sekond,e ndieva te gjith kuptimin e fjales "lumtri"
Ne jet kalova shum gjera te bukura,te cilat me beren me te vertet te lumtur,por lumturin me te madhe ma percolli dashuria e par....!
Hej o bisha po pse mesueses se letersise do ja jap kete?Dahuria e par!
Pranvvera sapo kishte shpalosur batanijen e saj,plot ngjyra dhe aromra magjepsese,mengjesi nga dita ne dit behej edhe me i kendshem,rugve e falja buzeqeshjen time kudo dhe pa e kuptuar jeta ime kishte mar nje tjeter drejtim.
Shkolla po behej edhe me e bezdisshme,vetem arsyeja e mungesave me detyronte ta vashzhdoja,nje mengjes nuk durova dot dhe e lash nje or mesimi per te pir nje cafe.
Ftova per cafe dy shoket e mi,por ata nuk erdhen dhe keshtu qe u nisa i vetem per tek lokali perball shkolles,ulem ne tavolin vjen kamarieri,porosis cafen dhe papritur e gjeta shikimin te ngulur mbi nje "qenie njerezore",e cila ishte nje goc qe sapo kishte ardhur ne shkollen ton.
Nuk e di,sesi u ndjeva....!
Doja te bisedoja me te,doja thjesht ti flisja,por emocionet me lenin pa fjal!
Isha mahnitur nga prezenca,nga gjestet,nga gjithcka qe i perkiste asaj dhe e shikoja pa pushim,ajo dicka kishte kuptuar me pa dhe me dhuroi nje buzeqeshje!
Sado qe nuk isha ndonje guximtar i madh per te krijuar shoqeri me femra te panjohura,nuk logjikova dy her dhe u drejtova per tek tavolina e saj,i zgjata doren dhe i thash....
un-me quajn "sportisti shqipetar"po ti si quhesh?
ajo-anna!
un- a e ke bezdi te ulem dhe un ketu me ti,per ti ber njeri tjetrit shoqeri?
anna-ahhahahha,pse jo!
Mora nje gezim aq te madh sa asnjeher tjeter ne jet,bile bile edhe kur kisha fituar konkursin e kenges ne enciklopedi nuk kisha gezuar kaq shum.
Skembyem shum pak fjal dhe papritur heshtja mbuloi gjithcka,asnjeri nuk fliste,dhe nese shikoheshim ne sy,buzeqeshnim pa arsye!
Ora kishte kaluar,mesimi po filonte keshtu qe duhet te coheshim dhe te paraqiteshim ne shkoll,cohemi ne kemb...!
un-gezohem qe u njofem,mirupafshim!
anna-edhe un gjithashtu,mirupafshim,flasim prape!
un-flasim neser!
anna-hahahhaha,ok.
Vajta ne klas nuk me bente me asgje pershtypje,biseda me shoket nuk me terhiqte,dicka tjeter po kerkoja dicka tjeter me mungonte,dhe kush ishte ajo?......(anna)
Pa e kuptuar mir akoma isha dashurar me te,e doja ta kisha pran meje per gjithmon te ishim te dy ne nje ishull te vetmuar ,te ndertonim endrat tona nen driten e zbehet te henes,ta shikoja ne si dhe ta perqafoja plot dashuri dhe ngrohtesi...!(nuk isha ndier ndonjeher keshtu)
Naten nuk me zinte gjumi,sepse sa mbyllja syt me shfaqej fytyra e saj perpara...
Nje dit vendosa qe tia thosha te gjitha ato qe ndieja per te...
Mbasi mbaroi shkolla,e ndoqa nga mbrapa dhe per ti folur prisja momentin sa te futej tek ngushtica ku nuk na shikonte njeri...
I shfaqem papritur perpara dhe i them:
Un-he mo anna!
anna-uaaaaaaaa,sa me trembe!
Mendoja ti thoja shum gjera por nuk nxirja dot asgnje fjale nga goja...
anna-per se ke ardh ketu?
un ula syt posht,turpi me mbuloi dhe nuk po flisa...
anna-un ika,flasim prape!
Sa vajti te hidhe hapin e par e kapa nga krahu e ktheva me fytir nga vetja dhe pa i folur fare e putha ne buz,ajo u hutua me shtyu,me pa ne sy,qendroi dy sekonda e hutuar,pastaj me terhoqi dhe filloi te me puthte plot deshir,,,
Qe nga ky moment e tutje cdo gje me dukej me e bukur,cdo gje kishte kuptim,cdo gje kishte shije,e jetoja cdo sekond,e ndieva te gjith kuptimin e fjales "lumtri"
Ne jet kalova shum gjera te bukura,te cilat me beren me te vertet te lumtur,por lumturin me te madhe ma percolli dashuria e par....!
Hej o bisha po pse mesueses se letersise do ja jap kete?
Ajo me ve 2 mua dhe pastaj ngel.
hahahahahaha.
Kete ese qe bere ishte vetem nje gje qe ndodh neper endrra.
E kam komuniste mesuesen me daku.O pasha po ia dhe mesues kete ese,do te te thot nga cili liber e ke kopjuar!hahahahahhahaha
Po arite ti mbushesh mendjen qe e ke ber vet,10 e ke ne xhep
hahahhahahaah
E kam komuniste mesuesen me daku.
Ka talent ky djaleDahuria e par!
Pranvvera sapo kishte shpalosur batanijen e saj,plot ngjyra dhe aromra magjepsese,mengjesi nga dita ne dit behej edhe me i kendshem,rugve e falja buzeqeshjen time kudo dhe pa e kuptuar jeta ime kishte mar nje tjeter drejtim.
Shkolla po behej edhe me e bezdisshme,vetem arsyeja e mungesave me detyronte ta vashzhdoja,nje mengjes nuk durova dot dhe e lash nje or mesimi per te pir nje cafe.
Ftova per cafe dy shoket e mi,por ata nuk erdhen dhe keshtu qe u nisa i vetem per tek lokali perball shkolles,ulem ne tavolin vjen kamarieri,porosis cafen dhe papritur e gjeta shikimin te ngulur mbi nje "qenie njerezore",e cila ishte nje goc qe sapo kishte ardhur ne shkollen ton.
Nuk e di,sesi u ndjeva....!
Doja te bisedoja me te,doja thjesht ti flisja,por emocionet me lenin pa fjal!
Isha mahnitur nga prezenca,nga gjestet,nga gjithcka qe i perkiste asaj dhe e shikoja pa pushim,ajo dicka kishte kuptuar me pa dhe me dhuroi nje buzeqeshje!
Sado qe nuk isha ndonje guximtar i madh per te krijuar shoqeri me femra te panjohura,nuk logjikova dy her dhe u drejtova per tek tavolina e saj,i zgjata doren dhe i thash....
un-me quajn "sportisti shqipetar"po ti si quhesh?
ajo-anna!
un- a e ke bezdi te ulem dhe un ketu me ti,per ti ber njeri tjetrit shoqeri?
anna-ahhahahha,pse jo!
Mora nje gezim aq te madh sa asnjeher tjeter ne jet,bile bile edhe kur kisha fituar konkursin e kenges ne enciklopedi nuk kisha gezuar kaq shum.
Skembyem shum pak fjal dhe papritur heshtja mbuloi gjithcka,asnjeri nuk fliste,dhe nese shikoheshim ne sy,buzeqeshnim pa arsye!
Ora kishte kaluar,mesimi po filonte keshtu qe duhet te coheshim dhe te paraqiteshim ne shkoll,cohemi ne kemb...!
un-gezohem qe u njofem,mirupafshim!
anna-edhe un gjithashtu,mirupafshim,flasim prape!
un-flasim neser!
anna-hahahhaha,ok.
Vajta ne klas nuk me bente me asgje pershtypje,biseda me shoket nuk me terhiqte,dicka tjeter po kerkoja dicka tjeter me mungonte,dhe kush ishte ajo?......(anna)
Pa e kuptuar mir akoma isha dashurar me te,e doja ta kisha pran meje per gjithmon te ishim te dy ne nje ishull te vetmuar ,te ndertonim endrat tona nen driten e zbehet te henes,ta shikoja ne si dhe ta perqafoja plot dashuri dhe ngrohtesi...!(nuk isha ndier ndonjeher keshtu)
Naten nuk me zinte gjumi,sepse sa mbyllja syt me shfaqej fytyra e saj perpara...
Nje dit vendosa qe tia thosha te gjitha ato qe ndieja per te...
Mbasi mbaroi shkolla,e ndoqa nga mbrapa dhe per ti folur prisja momentin sa te futej tek ngushtica ku nuk na shikonte njeri...
I shfaqem papritur perpara dhe i them:
Un-he mo anna!
anna-uaaaaaaaa,sa me trembe!
Mendoja ti thoja shum gjera por nuk nxirja dot asgnje fjale nga goja...
anna-per se ke ardh ketu?
un ula syt posht,turpi me mbuloi dhe nuk po flisa...
anna-un ika,flasim prape!
Sa vajti te hidhe hapin e par e kapa nga krahu e ktheva me fytir nga vetja dhe pa i folur fare e putha ne buz,ajo u hutua me shtyu,me pa ne sy,qendroi dy sekonda e hutuar,pastaj me terhoqi dhe filloi te me puthte plot deshir,,,
Qe nga ky moment e tutje cdo gje me dukej me e bukur,cdo gje kishte kuptim,cdo gje kishte shije,e jetoja cdo sekond,e ndieva te gjith kuptimin e fjales "lumtri"
Ne jet kalova shum gjera te bukura,te cilat me beren me te vertet te lumtur,por lumturin me te madhe ma percolli dashuria e par....!
e more nga wikipedia ti tashi?dashuria eshte nje ndjenje e fuqishme dhe e thelle qe te lidh ngushte me dike a me dicka dhe qe te ben ta duash ate me gjithe zemer:miqesi e thelle dhe e cilter,ndjenje e zjarrte dhe e paster qe ushqen dikush per nje njeri te seksit tjeter,ndjenje pelqimi dashamiresie e adhurimi per dike a per dicka.kuptimi i dyte i dashurise eshte kyrije e brendshme drejt dickaje qe me terheq shume dhe pas te ciles jepemi me deshire e kenaqesi te vecante.dashuria eshte nje fjale qe mund ta specifikosh me shume fjale te tjera por mbi te gjitha eshte e rendesishme per njeriun sepse ne fillim duhet te duash veten me pas te tjeret.por nese sdo veten sdo edhe te tjeret...do jesh i huaj per veten...mirekuptimi,ngrohtesia,sinqeriteti qe me ofron familja dhe te trea keto fjale qe me kane mesuar per jeten....kjo eshte dashuria per mua...ti dhurosh dashuri nje femije qe kur lind e kurr rritet deri vone eshte gjeja me e rendesishme per te.prinderit e mi me duan aq shume saqe me keshillojne cdo dite qe te mos gaboj por te mbaroj shkollen qe te behem dikush ne jete ....ne kete menyre prinderit nuk shprehin vetem dashurine por kane edhe nje lloj frike se mos gaboj qe ne kete moshe...une ua kam shprehur se dashuria per dike tek une nuk ka arritur akoma,nje shok mund ta kem por jo te lidhem dhe te bej gabime...eh o njerez sa e madhe eshte dashuria////
jo jo e kisha ne fletoren time sepse e kam patur ese perkufizimi dhe mesa kam shkruar nuk eshte e gjitha wikipedia sic mund te thoni ju por edhe mendimi im per dashurinee more nga wikipedia ti tashi?
po qe kshu marrim tere wikipedine dhe e hedhim ne albforum.
ok.jo jo e kisha ne fletoren time sepse e kam patur ese perkufizimi dhe mesa kam shkruar nuk eshte e gjitha wikipedia sic mund te thoni ju por edhe mendimi im per dashurine
ok
Kjo po qe eshte e bukur.Dashuria shkoi ne shkolle. Mbante ne dore lule per te treguar plotesisht cilesine e saj. Dukej e cuditshme sesi terhiqte dhe te bente te mendoje intensivisht per te ndersa e shikoje. E vertete. Po, e vertete qe vuajta per te por me cilen zemer mund t'i ngjisja asaj faje...? I shkruajta vetem nje poezi frymezimin e te ciles ma dha ajo dhe sesi ta krijoja shkolla ma mesoi:
Jemi te dy ne nje shkolle
te vemendshem qe te dy
ti shikon mesuesen
une te shikoj ty je
Jemi te dy ne nje kalase
te dashuruar qe te dy
ti dashuron mesimin
une te dashuroj ty.
Flm.Kjo po qe eshte e bukur.
Poezia eshte shume e bukur.
Te lumte.
Hahah gjith ky talent! ME te vertet sh e bkr urime!Po cne keshtu me shkoll apo keshtu te erdhi frymezimi!Dashuria shkoi ne shkolle. Mbante ne dore lule per te treguar plotesisht cilesine e saj. Dukej e cuditshme sesi terhiqte dhe te bente te mendoje intensivisht per te ndersa e shikoje. E vertete. Po, e vertete qe vuajta per te por me cilen zemer mund t'i ngjisja asaj faje...? I shkruajta vetem nje poezi frymezimin e te ciles ma dha ajo dhe sesi ta krijoja shkolla ma mesoi:
Jemi te dy ne nje shkolle
te vemendshem qe te dy
ti shikon mesuesen
une te shikoj ty je
Jemi te dy ne nje kalase
te dashuruar qe te dy
ti dashuron mesimin
une te dashuroj ty.
Tema thote se e do per ne shkolle ese-ne. Une kete poezi e kam bere kur isha ne shkolle kur isha klase e peste apo e gjashte dhe "dashurine"(nje vajze qe me hyri ne zemer) e kisha pare qe diten e pare te shkolles se klases se pare. Atehere une s'e kuptoja cfare ndieja saktesisht per te por me vone kuptova se ishte dashuri ajo ndjenje. Poezine se kisha te shkruajtur por m'u kujtua nga tema dhe e mbajta mend te terenHahah gjith ky talent! ME te vertet sh e bkr urime!Po cne keshtu me shkoll apo keshtu te erdhi frymezimi!