Veshtiresite e vajzes shqiptare me prinderit

[eM]

Re: Veshtiresite e vajzes shqiptare me prinderit

Ku nuk eshte vetem problemi jot, ose vetem i vajzave shqipetare. Kam pershtypjen se shumica e prinderve jane te tille.

Dikush e tha me pare, me fitim e lirise economike fiton me radhe te gjithe lirite e tjera nje vajze e re ka nevoje.
Cfare te besh deri atehere, bej durim. Mos mendo se nje dite ata do te zgjohen dhe do te thone: Ik tani mund te besh cfare te duash! Cdo gje do te ndoshi me radhe. Sot dicka e vogel neser dicka me e madhe. E rendesishme eshte te komunikosh me prinderit, dhe te mundosh te kuptosh se cilat jane aresyet e tyre.

Pastaj kujto qe ata jane ritur ne nje kohe tjeter, dhe deshirat e tyre ne moshen tende kane qene disi te ndryshme. Jo vetem koha ndryshon, por ndryshon edhe vendi.

eM

 

[hot]

Re: Veshtiresite e vajzes shqiptare me prinderit

Fillimisht postuar nga atman:
[qb] Mos shprehni keqardhje sepse as Odea dhe as Melankolikja nuk kane ndonje problem kaq te madh me prindet. Une mendoj se problemi qendron tek to, tek qenia e tyre, me kete dua te them se ato i mundon ajo lloj frike qe nuk e kane kultivuar prindet,(kujto shembullin e melankolikes ne rastin kur perserit fjalet e babait i cili ne fund te fundit shprehu nje gje per te cilin çdo prind do ta deshironte dhe te ndjehej krenar. Shprehu te kunderten e asaj qe sot Melnkolikja e perpunoi ne nje menyre te gabuar)pra prindet nuk kane faj, sepse ata nuk jane krijues te frikes, eshte interpretimi dhe perpunimi qe i ka bere vetja qe e ka krijuar, ndaj ky problem duhet perballuar pikerisht aty. Ashtu si edhe per Odean qe ngurron edhe pse e ndjen domosdoshmerine e lirise.
Dua te them se nje nga FRIKAT me te medha me te cilat perballohen si Odea, si Melankolikja dhe çdo njeri eshte MARRJA E NJE VENDIMI.
Me kujtohet me kete rast proverbi i gomarit te uritur qe kishte nje tufe me bar nga e majta dhe nje tufe me bar nga e djathta dhe nuk vendoste se cilen tufe te hante. E keshtu kaluan ore e kaluan dite pa vendosur, derisa ngordhi nga uria.
Eshte vetem nje proverb por me duket se mbart nje domethenie te madhe qe shpesh duke hezituar per te marre vendime ne nuk ecim perpara.
Nganjehere eshte ze i jashtem, por shume me shpesh eshte i brendshem, (prindi qe shprehu besim, ose te Odeas qe mund te jene kunder me zgjedhjen e saj) dhe qe eshte thuajse si nje formule te cilen secili prej nesh e ka degjuar ose ia ka thene vetes: KUJDES MOS GABOSH, MOS ZGJEDHESH GABIM! pikerisht ketu fillon frika dhe diçka e tille e terrorizon zemren tone. E terrorizon sepse kemi frike se mos humbasim miqte, se mos humbasim shoket, se mos plagosim shpirtin e prinderve dhe nuk veprojme. Ne fakt ne duke MOS zgjedhur, KEMI zgjedhur, kemi zgjedhur te ngordhim urie si puna e gomarit.
Dhe e tere kjo pasoje vjen nga deshira per te qene te persosur, ose enderojme te jemi te tille, njerez qe s'bejne gabime. Si te thuash e kemi idealizuar diçka te tille dhe ndoshta nisur nga frika qe kemi se mos zhgenjejme prindet, se mos nuk duan prindet. Jo, prindet e pranojne faktin qe femijet nuk jane te persosur, natyrisht qe per ta eshte e dhimbeshme te pranojne nje hap te gabuar te femijes se tyre, por tek e fundit ne mesojme duke gabuar.
Provoni ta quani çdo ndryshim ne jete si nje sfide, por kjo sfide duhet te filloje ndaj vetes ne rradhe te pare, me pas ndaj prinderve, shokeve, miqve, ambientit dhe sefundi shoqerise ne teresi. Nese nuk behet keshtu, do te mbeteni ne vend. Nese kerkon te ndryshosh veten, fillo me mendimin tend. Po mundohem ta ilustroj me nje shembull. Duhet te marresh nje vendim dhe ke dy alternativa: E para: - vendim i drejte, i padrejte. E dyta: - vendim i padrejte, vendim i drejte. Duken si spostime vendesh ne realitet nuk jane ashtu, sepse duke qene ne dileme nuk di ke te zgjedhesh, thjesht ngaqe mendon; po zgjedh te parin qe duket i drejte, po sikur nje hap me pas te zbuloj te dytin i cili mund te jete i padrejte, i njejti arsyetim dhe ngurrim shoqeron edhe alternativen tjeter. E keshtu çfare ndodh, rrime ne vend dhe ndodhemi perballe asaj pyetjeje te mallkuar qe duket sikur nuk ka per te na u ndare kurre: PSE NUK ZGJODHA ATE...? Qe te mos gabosh konsideroje lirine tende si nje domosdoshmeri per ty, per jeten tende, konsideroje dashurine tende si diçka qe ka nje vlere te jashtezakoneshme qe do ta ngrohe jeten tende ne mos pergjithmone per aq kohe sa mund te zgjase. Ne jete eshte shume edhe nje minute lumturi, nese kujtoni fundin e noveles se Dostojevskit, "Netet e bardha", kur personazhi kryesor thote pak a shume: "perse kaq pak lumturi? Ne gjithe jeten nje minute."
Dua te them, pa e zgjatur, qe vleresoje vendimin tend si pozitiv, keshtu mund friken dhe keshtu forcon personalitetin, e ndoshta shume shpejt gjen edhe harmonine midis vendimit dhe shpirtit tend. Por edhe nese deshton, nuk duhet konsideruar humbje, ti arrite te zbulosh diçka qe nuk te pelqen, pas te ciles veshtire ta besh dy here te njejtin gabim.
Edhe mungesa e lekeve nuk duhet konsideruar si nje tragjedi, ato shume shume mund te vonojne realizimin e vendimeve e te deshirave, por nuk mund te pengojne.
Shpesh here them me vete qe eshte FAT te kesh FATIN te ndeshesh me dilema e veshtiresi te medha, sepse duke i mposhtur del me i forte.
Uroj sinqerisht qe te mposhtni pengesat tuaja te cilat siç e thashe nuk duhet te konsiderohen si problem midis jush dhe prinderve, por brenda qenies suaj. [/qb]

me pelqen arsyetimi i atman :thumbsup:

 

[Diddy19]

Re: Veshtiresite e vajzes shqiptare me prinderit

Kurse mua me pelqen shume tema..

Lexova me vemendje ate çfare thuhej..ne shume gjera e gjej veten te ngjashme me shume prej vajzave parafolese..

Odea..ate cfare ta thane edhe vajzat e tjera me lart po ta them edhe une:mos kujto se je e vetmja qe ka te tilla probleme..I kemi pasur edhe do ti kemi gjithmone...

Une me prinderit e mi kam patur nje raport shume 'siperfaqesor'...Ato me duan shume fort...aq i dua edhe une po puna eshte se forma e te shfaqurit te dashurise se tyre,ose times ndaj tyre une e kam urryer gjithmone...Ata me adhurojne...me shohin si diçka komplet 'te tyren',si dicka 'te persosur'...Aq i dukshem eshte ky imazh qe ata kane krijuar mbi mua saqe gati gati po i besoj edhe vete se jam e tille.

Jam sjellur gjithmone ashtu siç kane dashur ata,ose me mire te themi ,ne sy te tyre jam sjellur ashtu sic ata donin.Ne shkolle shkoja gjithmone shume mire..Se ke idene se sa gezoheshin prinderit e mi per kete...dhe une s'beja gje tjeter dhe luftoja per t'ua bere qejfin prinderve.S'mendoja gje tjeter veçse 'Kshu do u behet qejfi mamit e babit'...Per te me shperblyer per rezultatet e mira me blinin çfare te doja une (me aq mundesi qe kishin),me çonin cdo vit per pushime ne plazh gjera te tilla normale.Po kur vinte puna per te vajtur ne mbremje apo per te dale me shoqet,fundja edhe per te shkuar ne nje eskursion ishte nje tmerr i vertete.."Si do t'ua them atyre te shpise??? E di qe s'do me lene!!!" /pf/images/graemlins/frown.gif Kur doja te shkoja me deomos qaja me ore te tera qe te me linin te shkoja..ne fund te fundit i dhimbsesha edhe me linin ..me kusht qe te kthehesha heret ama!Ose ose nganjehere i thoja qe mbremjen e bente filjania,vajza e filanit qe prinderit e mi njihnin dhe ne keto raste leja per ne mbremje merrej me kollaj...Ama s'do ta kisha bere asnjehere kete gje vetem sepse do beja diçka qe s'duhej bere,diçka te 'keqe'...Kete e beja vetem atehere kur e dija qe prinderit ,pa asnje arsye konkrete, s'do me linin te shkoja po qe ne fakt te vajturit atje s'kishte asgje te keqe..s'perbente as me te voglin 'rrezik'(kete se mendoja vetem atehere kur isha 15 vjece,e mendoj edhe tani qe jam 20)s'do ndodhte asgje qe prinderit s'donin qe te ndodhte.(Une kisha besim tek vetvetja..jo tek te tjeret...edhe pse prinderit e mi akoma edhe sot se besojne 100%.)Puna ishte te mos me zbulonin se kisha genjyer...kisha frike se ato s'do me donin me fort!Ideja qe babi im i cili me adhuronte te merrte vesh c'kisha bere me terrorizonte...!

Kshu kane kaluar vitet per mua...Gjithe jeta ime lidhej me shkollen e rrethinat( as punet e shpise s'me linin ti beja ..une duhej vetem te mesoja,asgje tjeter)....Po une kisha nevoje per me teper...kam patur gjithmone nevoje te flisja me dike...nje vajze 15 vjecare s'ka vetem probleme 9-ash ne matematike..ka probleme te tjera...Me mamin s'kam folur asnjehere (siç thone disa 'si me nje shoqe'),as kur me pelqente ndonje ...as kur dikush me ngacmonte..as kur me bezdiste,as kur zihesha me nje shoqe,jo me pastaj per dashurine etj etj.Ajo teme eshte tabu akoma ne shpi time. :shrug:

Gjeja qe me vjen inat eshte se nuk kam reaguar asnjehere ndaj asaj qe gjithmone kam urryer...Frike?? Bindje? Rassegnim?'(s'me vjen fjala ne shqip).Nderkohe qe shof qe motra ime e vogel eshte ndryshe nga mua...ajo zihet shpesh me mamin per çeshtje mbremjesh ,veshjesh, lidhjesh sentimentale etj etj gjera te tilla si keto dhe te them te drejten mami kohet e fundit ka ndyshuar shume...Vej re qe ndaj saj mami sillet krejt ndryshe...e le te beje gjera qe une ne moshen e saj si shihja as ne enderr...Prandaj me vjen inat qe s'kundershtova asnjehere..qe se ngrita zerin kur dicka s'me pelqente..kur prinderit e mi sme kuptonin...Rrija e qaja me vete ne dhome ne vend te mundohesha qe me argumente ti beja ndryshonin bindje,sic ben motra ime...Po tani eshte shume vone...ato vite iken...raportin me te ato te shpise se ndryshova dot...nuk e di nese ndryshohej apo jo...jam penduar qe as nuk tentova te pakten!

Tani une jetoj vetem ketu ne Itali...kam lirine time (ate ekonomike akoma jo)...bej ate çfare dua dhe nuk u jap llogari asnjehere prinderve.Vetem tani po bej ate çfare kam dashur gjithmone,kuptohet brenda normave,po qe prinderve te mi s'do u pelqente edhe aq po ta dinin. Ishin ata qe deshen qe une te vija ketu me studime (kjo tregon se nuk u mungon besimi tek une ,ndryshe me kishin lene ne Shkoder ) edhe pse,duke i njohur prinderit e mi çuditem si me kane lene te vij ketu e te jetoj vetem fare...po besoj se ka te beje me faktin se kam ardhur me studime!Mbi kete teme ato s'kane ndaluar akoma se insistuari...Ama kur shkoj ne shpi jam akoma vajza e tyre e vogel e cila duhet te sillet gjithmone mire,qe shkon mire me shkolle ,qe s'ka interesa te tjera perveç shkolles...Nuk e imagjoj dot se si do reagojne prinderit e mi kur ti them (psh) se dua dike..qe dua te rri me te..qe dua te dal me te...Besoj se do u bjere infarkt!Dhe per kete situate jam vete fajtore...i kam mesuar keq une!

Odea ,nuk e di nese te ngushellon fakti qe nuk je e vetmja qe ke probleme te tilla,qe ke shoqe plot si ty...Mendim si te veprosh s'te jap dot! /pf/images/graemlins/frown.gif Siç e sheh kam nevoje dhe une si ty per nje mendim nga te tjeret!

Te uroj gjithe te mirat..me ate çfare shkruan besoj vertete se i meriton keto urime!Paç fat!

 

[lil-butterfly]

Re: Veshtiresite e vajzes shqiptare me prinderit

une jam vajza e madhe edhe gjithnje kam qene "timoni" per dy motrat e mia me te vogla, dmth priderit e mi kane qene shume te shtrenguar me mua qe te isha shembull per dy motrat e tjera. s'kam shkuar kurre neper mbremje apo ekskursione me klasen (pasi ndikoi goxha edhe viti 97 kur une isha ne vit te pare gjimnaz) edhe kam qene gjithnje protected.

sapo erdha ne angli fillova pak nga pak ti pershtatem mjedisit (edhe pse akoma jetoj midis dy kulturave shume te ndryshme) edhe fillova te vishesha ndryshe, te mendoja edhe te sillesha ndryshe. tani pas 3 vjetesh c'do gje ka ndryshu ne familje. nuk kemi me ate rregullin qe duhet te ishim ne shtepi para se te kthehej babi nga puna. une kam arritur deri ne piken qe i kam thene prinderve me lot ne sy: "ju s'keni besim tek vetja juaj per menyren se si me keni rritur mua?? if this is the case, atehere jeni gabim se me keni rritur ne ate menyre qe jam e zonja e vetes" ka qene nje nga shprehet me te mira qe te vjen ndonjehere ne mendje ne momentin e duhur :thumbsup:

e dashur Odea, je vetem 19 vjec edhe jam e sigurte qe pas 2 vjetesh prinderit do sillen shume ndryshe me ty edhe ti do kesh ate lirine qe ke enderruar gjithnje. jepi kohe vetes edhe prinderve dhe do shikosh qe c'do gje do rregullohet

si mbyllje do thoja qe te gjithe (kush me shume e kush me pak) kane patur edhe kane prob te tilla por duke i bere te ditur prinderve qe koha ecen para (drejt mendimeve tona) edhe jo mbrapa (drejt mendimeve te tyre) c'do gje rregullohet. pak kohe edhe kurajo edhe gjerat do funksionojne per te mire. nje shprehje latine thote: permes veshtirsive arrij yjet...

Good Luck to all us ('couse we need some) /pf/images/graemlins/wink.gif

 

Re: Veshtiresite e vajzes shqiptare me prinderit

Prinderit te duan te miren prandaj te shajne nganjeehre , e rendesishme eshte ti kuptosh gabimet dhe nese ke gabim thuaj po nene , po baba keni te drejte , kurre mos ua kthej llafen se ajo eshte gjeja me e keqe , te duan gjithmone te miren mos ja vrit zemren ..

 

[Goool]

Re: Veshtiresite e vajzes shqiptare me prinderit

Sa keq me vjen kur degjoj histori dashurie ye cilat ne fund shnderrohen ne tragjedi. E cila pale eshte me e demtuar sipas jush?! Ne me te shumten e rasteve qe di une (megjithese nuk di shume) eshte vajza. Liri per nje dashuri qe perfundon ne tragjedi apo bindje me konsensus ndaj prinderve te urte e te dashur qe te ben te kuptosh jeten e ta gezosh ate me te gjithe ata qe e meritojne duke i dhene çdokujt hakun e vet dhe duke pasur nje fund te gezueshem. Une do zgjidhja bindjen ndaj prinderve por duke i kerkuar atyre kompensime te tjera. Jam i bindur qe prinderit jane gati te sakrifikojne çdo gje per mos ta pare femijen te vuaje. Disa prej tyre mund edhe te dorezohen para deshirave te femijes te cilat mund te jene te shumte. Por kur behet fjale per te ardhmen eshte diçka shume me e madhe.
Une nuk di se çfare keshille te dobishme te te jap Odea. Pashe se ti ishe e ndikuar nga keshillat e Smile. Nese te pelqen jeta qe ben Smile atehere ndiq keshillat e saj por bej hesap vetes mire se jeta nuk eshte vetem dashuri, kinema, lojra e qefe,jeta eshte shume, shume me e madhe se kaq dhe prinderit e tu e dine kete gje me mire se ty.
Fakti qe ti jeton jashte shqiperise e dobeson pozicionin e prinderve madje mund t`i njerre ata jashte loje nese ti nuk do ishe aq e lidhur me ta, lidhje qe e cmoj jashtemase.
/pf/images/graemlins/wink.gif Keshilla ime e vertete eshte" Mundohu t`i mesosh prej prinderve se si kane arritur ata te ndertojne familjen e tyre e te kene femije si ty Odea gjq qe verteton suksesin qe kane pasur maredheniet e tyre. Une te them qe edhe ti te kesh ata per shembull ne formimin e jetes tende.
Ndoshta do thuash qe koherat kane ndryshuar por mos harro se edhe ata e dine shume mire kete gje dhe ndoshta kjo eshte ajo qe i tremb ata me shume.
Nese diskutimi do do kishte marre kete drejtim do kisha shprehur nje tjeter mendim por gjithsessi shpresoj qe keto fjale te me vlejne mua ne rradhe te pare e me pas ty Odea qe je ne hall e te gjitheve atyre qe i lexojne.
A... Per pak harrova; nese nuk mund te mesosh nga prinderit se si e kane ndertuar suksesin e tyre me hollesirat qe te nevojiten

 

[lil-butterfly]

Re: Veshtiresite e vajzes shqiptare me prinderit

Fillimisht postuar nga Goladori:
[qb]A... Per pak harrova; nese nuk mund te mesosh nga prinderit se si e kane ndertuar suksesin e tyre me hollesirat qe te nevojiten [/qb]

kjo me duket si mendim i lene pergjysem Goladori

sa per ate qe ke thene me perpara, mendoj se nuk po diskutohet vetem marredheniet prinder-dashuria e vajzes por ne kompleks marrdheniet prinder-vajze (femi) dhe nuk besoj se Odea e ka hapur kete teme qe te mesoje te jetoje jeten si dikush tjeter pasi c'do njeri sillet, mendon dhe jeton ashtu si do vete.

eshte pak e veshtire per nje mashkull qe te kuptoje ca gjera (jo se jam feministe), sidomos nje mashkull shqiptar :angel:

 

[Goool]

Re: Veshtiresite e vajzes shqiptare me prinderit

Ashtu eshte lil-b. U vonova dje dhe s`e perfundova dot.
Doja te thoja se Odea duhet te pyese per te gjithe hollesirat qe i nevojiten por kjo mund te jete pak e veshtire sidomos ne Shqiperi. Nese nuk arrin te rezultat me prinderit do te thosha te pyese ndonje te afert qe e njeh historine e tyre ose perndryshe t`i jape kurajo vetes e te duroje pak deri sa te mirekuptohet me te dyja palet; me prinderit dhe shokun.

 

[jim_albanian_morrison]

Re: Veshtiresite e vajzes shqiptare me prinderit

hi odea

prindrit shqiptar me verte jane shume te preokupuar per vajzat e tyre por deshira ime do te ishte te ishin me shume nuk e di por sme pelqen gjendja e shume vajzave ne shqipri kane rene shume poshte ndoshta sot nuk e kuptojne por me vone do ta shohin se ku kane qene me te vertete nuk jam kundra dashurive por as pro atyre te cilave quhen te tilla e sjane gje tjeter vecse ngjarje per nje periudhe te caktuar.nuk e di por per te gjykuar se e kane gabim apo jo duhet te shohim si eshte kur te japin me shume liri dhe shembulli me i mire per kete eshte europa,sbesoj se do te pelqente as ty qe shoqeria shqiptare te behej njelloj me ate europiane ne te cilen familja nuk po ekziston me e si rrjedhoj shume gjera kane mare fund rinia eshte shkaterruar gjithcka po merr fund ne menyre shume te shpejt,nuk e di por nganjhere e quajme veten te rritur kujtojme se mund ti bejme balle jetes edhe vetem por nuk bejme gje tjeter vecse gabohemi,dalim ne jete te sigurte nuk pyesim shume per prinderit por kur gabojme kthehemi tek ta perseri i japim te drejte gati gjithmone na e perserisin fjale-te pata thene por sme degjove-gati gjithmone na paralajmerojne por ne serisht nuk i degjojme,nuk e di por une jam per idene e nje familje me te forte ku pushteti i prindit te jete gati apsolut,prandaj bej kujdes mos u rrembe asnjehere nga koha dhe nga te tjeret rrembej ti ata ejo ata ty.bye