Te dua o poet i rrugeve...
Sa shume tema tek forumi dashurise te hapura dhe te sterperseritura (ndoshta dhe kjo nje prej tyre, por trurin e kisha teper te lodhur per te gjetur temen e pershtatshme qe te mund te postonja keto mendime te c'rregullta)...Dashurite dhe historite e tyre te trishta jane pa fund, fatkeqesisht kjo bote mbart me shume zemra te thyera se sa do te mundeshim te arnonim ne jetegjatesine tone...
Te marrte dreqi ty ... dhe mallkuar qofte dita qe te kam takuar!!! Kete mund te kemi patur rastin ta themi ose ta mendojme shpesh...E verteta qendron se shpesh njerzit harrojne se cdo gje eshte ne funksion te Koherave dhe Metodave.
Nuk do te donja te luanja rolin e femres qe jep zgjidhje racionale, sepse zoti e di qe te pakten ne jeten time nuk jam treguar e tille...Ne fund te fudnit problemet reduktohen ne dialogjet e muanguara, mendimet e pa thena, dhe egoizmin personal...asgje me shume.
Shpesh pyes veten perse njerzit shkruajne, mendojne, dhe i kushtohen kaq shume ndjenjave...ndoshta per vete faktin se jetet tona qe ne lindje rrotullohen rreth kesaj fjale te magjikshme: dashuri! Dashurija eshte 360 gradeshe...kalon kufijte e perendimit.
Ne fund te fundit me thoni dike qe ka dashuruar dhe nuk eshte dhimbosur, te pakten sikur edhe vetem njehere ne jeten e tyre...a do te mund te dashuronit perseri te njejtat dashuri?
Te tjere para meje e kane thene se eshte me mire te dashurosh ne dhimbje, se sa te mos duash kurre, une thjeshte po e perseris!
Te pendohesh per ate me cfare kohe me pare ke rene ne dashuri (te pakten per mua) eshte cmenduri. Ne qofte se do te kthehesha pas atehere do te ri-benja cdo gje saktesisht ashtu sic e kam lene pas.
Ne fund te fundit ne qofte se ka ndonje pike vertetesije brenda veteves...atehere do te ishte fruti i asaj qe kohe me pare kemi qene...
Sa shume tema tek forumi dashurise te hapura dhe te sterperseritura (ndoshta dhe kjo nje prej tyre, por trurin e kisha teper te lodhur per te gjetur temen e pershtatshme qe te mund te postonja keto mendime te c'rregullta)...Dashurite dhe historite e tyre te trishta jane pa fund, fatkeqesisht kjo bote mbart me shume zemra te thyera se sa do te mundeshim te arnonim ne jetegjatesine tone...
Te marrte dreqi ty ... dhe mallkuar qofte dita qe te kam takuar!!! Kete mund te kemi patur rastin ta themi ose ta mendojme shpesh...E verteta qendron se shpesh njerzit harrojne se cdo gje eshte ne funksion te Koherave dhe Metodave.
Nuk do te donja te luanja rolin e femres qe jep zgjidhje racionale, sepse zoti e di qe te pakten ne jeten time nuk jam treguar e tille...Ne fund te fudnit problemet reduktohen ne dialogjet e muanguara, mendimet e pa thena, dhe egoizmin personal...asgje me shume.
Shpesh pyes veten perse njerzit shkruajne, mendojne, dhe i kushtohen kaq shume ndjenjave...ndoshta per vete faktin se jetet tona qe ne lindje rrotullohen rreth kesaj fjale te magjikshme: dashuri! Dashurija eshte 360 gradeshe...kalon kufijte e perendimit.
Ne fund te fundit me thoni dike qe ka dashuruar dhe nuk eshte dhimbosur, te pakten sikur edhe vetem njehere ne jeten e tyre...a do te mund te dashuronit perseri te njejtat dashuri?
Te tjere para meje e kane thene se eshte me mire te dashurosh ne dhimbje, se sa te mos duash kurre, une thjeshte po e perseris!
Te pendohesh per ate me cfare kohe me pare ke rene ne dashuri (te pakten per mua) eshte cmenduri. Ne qofte se do te kthehesha pas atehere do te ri-benja cdo gje saktesisht ashtu sic e kam lene pas.
Ne fund te fundit ne qofte se ka ndonje pike vertetesije brenda veteves...atehere do te ishte fruti i asaj qe kohe me pare kemi qene...