Re: Te Adhuroj
/pf/images/graemlins/smile.gif
Une e kam arritur si stad adhurimin si rrjedhim i nje dashurie me pasion,me llogjike(keshtu me dukej,tani s'jam me e sigurte).Adhuroja mbi te gjitha idete e adhurimit,piedestalin ku e kisha vene.Adhuroja menyren si ishte dhe si e kisha ndertuar.Se ai nuk do mund te ishte aq i adhurueshem po qe se une nuk do ta modeloja mire e bukur.Une kisha nje baze krejt te kendshme,nje baze kurioze,origjinale.Nje baze njeriu qe me joshte,me pelqente,me intrigonte.Une pashe ato qe doja te shikoja.Pashe dhe difektet por i futa si plehrat poshte qilimit.Une kompletova vepren.Mbase ne nje moment te caktuar ke nevoje per idhuj.Une dashuroja dashurine,adhuroja vicin e arte qe asgje tjeter s'ishte vecse imagjinate.
Une per objetin e deshires sime isha e deshiruar,por me mase;e dashuruar,por me mase;e mire,por me difekte;e dashur,por brenda nje kohe.
Nuk ka limite.Kur dashuron pa kohe,jashte vetes tende,kur arrin te jesh gjithcka qe tjetri nuk eshte dhe je e lumtur njelloj se jep,je duke adhuruar.Dashuron dicka te afert,por adhuron te larget imazhin perfekt.
Pastaj mbaroi si gjithe gjerat en kete bote.Zbriti Moisiu nga mali dhe e beri copash vicin prej floriri.Mua me doli pija.Tani jam ne kerkim shishesh,gati per dehje,po lehtshem,sa te vish ne qejf,pa idhuj,piedestale /pf/images/graemlins/smile.gif
Per te mos vuajtur...