Shkrimtarja që nuk ka frikë nga Pekini
Kina ishte e ftuar nderi këtë vit në panairin e Frankfurtit, por autorë kritikë si Dai Qing nuk janë zyrtarisht të mirëpritur. Shkrimtarja e famshme thotë se gjendja e saj tregon edhe gjendjen skizofrenike si të Kinës, ashtu edhe të panairit të librit</p>
Dai Qing qesh ndërsa u shpërndan lexuesve disa nga librat e saj që janë të ndaluar në Kinë. Në xhep ka biletën e kthimit për në vendin e saj. “Sekretet e fshehta të Kryeministrit Zhao Ziyang i shpërndava unë, pas një udhëtimi në Hong Kong”, thotë shkrimtarja dhe ambientalistja e njohur tashmë 68-vjeçare. “Është një fatkeqësi që ende nuk mund të lexojmë gjithçka që na pëlqen në Kinë. Duket sikur këto rregulla qesharake po bëhen më të ashpra çdo ditë që kalon dhe ne shkrimtarët po i ndihmojmë pushtetarët duke censuruar vetveten para se të censurohemi prej tyre. Dhe këtë e bëjmë qoftë në mënyrë të ndërgjegjshme, qoftë të pandërgjegjshme”.</p>
Censura në Kinë është një nga temat më të preferuara që shkrimtarja ka zgjedhur për të mbajtur në leksionet e panairit të librit në Frankfurt. Ajo ishte parashikuar si një e ftuar speciale e veprimtarisë, një pjesë e së cilës është fokusuar edhe në letërsinë e një vendi të madh si Kina. Në fakt, Kina ishte “e ftuara e nderit” për këtë vit, me një prani prej 2000 shtëpish botuese e me një letërsi që varion nga shkrimtarët, dramaturgët e poetët. Edhe në këtë fushë Kina u tregua madhështore, madje me një madhështi që u ngjante Lojërave Olimpike. Por Dai Qing, një autore shumë e njohur jashtë Kinës për fushatat e saj kundër represionit politik dhe opozicionit ndaj proketeve shumë të kushtueshme të qeverisë kineze, që shkaktojnë pasoja negative si te njerëzit, ashtu edhe te mjedisi, nuk ishte në listën e të ftuarve zyrtarë. Pas protestave nga Kina, panairi i librit e tërhoqi ftesën ndaj shkrimtares, si dhe një tjetër poeti kinez, Bei Ling. Por, pas disa presionesh, drejtori i panairit vendosi që ta ftonte gjithsesi autoren.</p>
Për sa i takon shkrimtares kineze, atë e quajnë ndryshe “princesha e kuqe”, edhe pse asaj personalisht nuk i pëlqen një nofkë e tillë. I ati ka qenë revolucionar i orëve të para dhe vdiq në vitin 1945, gjatë luftës kundër Japonisë. Dai Qing u adoptua më pas nga një prej 10 mareshalëve të Mao Ce Dunit. Ajo ishte fëmija e njërit prej njerëzve më të fuqishëm të Kinës dhe si e tillë ajo u shkollua si inxhiniere dhe punoi për një kohë të gjatë në profesionin e saj në ushtrinë kineze. Gjatë kësaj periudhe ishte një anëtare besnike e partisë dhe për shkak të njohurive që kishte për gjuhën angleze, lexonte shumë dhe e spiunuan për shkak të letërsisë angleze. Një prej autorëve të saj të preferuar ishte shkrimtari Studs Terkel, me të cilin më pas u bënë miq.</p>
Gjatë viteve 1980 ajo nisi punë si gazetare dhe u largua nga përkushtimi dhe detyrat në parti. Lidhjet me partinë i ndërpreu pas botimit të librit për Digën e tre Gorgesve, libër që e shndërroi menjëherë në një disidente dhe armike të pushtetit të Pekinit. Po të kishte qenë e bija e tjetërkujt, ajo do ta kishte pësuar, por mbështetja e familjes bëri që ta kalonte më lehtë se një tjetër pa atë mbështetje. Megjithatë, duke qenë se nuk ndryshoi qëndrim, e futën në burg për një periudhë 10-mujore, pas demonstratave në sheshin Tiananmen, në vitin 1989. Të gjithë librat e saj, përfshi edhe kujtimet e burgut, tani janë zyrtarisht libra të ndaluar në Kinë, megjithatë, në mënyrë jozyrtare ata lexohen nga të gjithë.(Shqip)</p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.albaniasite.net/?p=24377. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.albaniasite.net/?p=24377
Kina ishte e ftuar nderi këtë vit në panairin e Frankfurtit, por autorë kritikë si Dai Qing nuk janë zyrtarisht të mirëpritur. Shkrimtarja e famshme thotë se gjendja e saj tregon edhe gjendjen skizofrenike si të Kinës, ashtu edhe të panairit të librit</p>
Dai Qing qesh ndërsa u shpërndan lexuesve disa nga librat e saj që janë të ndaluar në Kinë. Në xhep ka biletën e kthimit për në vendin e saj. “Sekretet e fshehta të Kryeministrit Zhao Ziyang i shpërndava unë, pas një udhëtimi në Hong Kong”, thotë shkrimtarja dhe ambientalistja e njohur tashmë 68-vjeçare. “Është një fatkeqësi që ende nuk mund të lexojmë gjithçka që na pëlqen në Kinë. Duket sikur këto rregulla qesharake po bëhen më të ashpra çdo ditë që kalon dhe ne shkrimtarët po i ndihmojmë pushtetarët duke censuruar vetveten para se të censurohemi prej tyre. Dhe këtë e bëjmë qoftë në mënyrë të ndërgjegjshme, qoftë të pandërgjegjshme”.</p>
Censura në Kinë është një nga temat më të preferuara që shkrimtarja ka zgjedhur për të mbajtur në leksionet e panairit të librit në Frankfurt. Ajo ishte parashikuar si një e ftuar speciale e veprimtarisë, një pjesë e së cilës është fokusuar edhe në letërsinë e një vendi të madh si Kina. Në fakt, Kina ishte “e ftuara e nderit” për këtë vit, me një prani prej 2000 shtëpish botuese e me një letërsi që varion nga shkrimtarët, dramaturgët e poetët. Edhe në këtë fushë Kina u tregua madhështore, madje me një madhështi që u ngjante Lojërave Olimpike. Por Dai Qing, një autore shumë e njohur jashtë Kinës për fushatat e saj kundër represionit politik dhe opozicionit ndaj proketeve shumë të kushtueshme të qeverisë kineze, që shkaktojnë pasoja negative si te njerëzit, ashtu edhe te mjedisi, nuk ishte në listën e të ftuarve zyrtarë. Pas protestave nga Kina, panairi i librit e tërhoqi ftesën ndaj shkrimtares, si dhe një tjetër poeti kinez, Bei Ling. Por, pas disa presionesh, drejtori i panairit vendosi që ta ftonte gjithsesi autoren.</p>
Për sa i takon shkrimtares kineze, atë e quajnë ndryshe “princesha e kuqe”, edhe pse asaj personalisht nuk i pëlqen një nofkë e tillë. I ati ka qenë revolucionar i orëve të para dhe vdiq në vitin 1945, gjatë luftës kundër Japonisë. Dai Qing u adoptua më pas nga një prej 10 mareshalëve të Mao Ce Dunit. Ajo ishte fëmija e njërit prej njerëzve më të fuqishëm të Kinës dhe si e tillë ajo u shkollua si inxhiniere dhe punoi për një kohë të gjatë në profesionin e saj në ushtrinë kineze. Gjatë kësaj periudhe ishte një anëtare besnike e partisë dhe për shkak të njohurive që kishte për gjuhën angleze, lexonte shumë dhe e spiunuan për shkak të letërsisë angleze. Një prej autorëve të saj të preferuar ishte shkrimtari Studs Terkel, me të cilin më pas u bënë miq.</p>
Gjatë viteve 1980 ajo nisi punë si gazetare dhe u largua nga përkushtimi dhe detyrat në parti. Lidhjet me partinë i ndërpreu pas botimit të librit për Digën e tre Gorgesve, libër që e shndërroi menjëherë në një disidente dhe armike të pushtetit të Pekinit. Po të kishte qenë e bija e tjetërkujt, ajo do ta kishte pësuar, por mbështetja e familjes bëri që ta kalonte më lehtë se një tjetër pa atë mbështetje. Megjithatë, duke qenë se nuk ndryshoi qëndrim, e futën në burg për një periudhë 10-mujore, pas demonstratave në sheshin Tiananmen, në vitin 1989. Të gjithë librat e saj, përfshi edhe kujtimet e burgut, tani janë zyrtarisht libra të ndaluar në Kinë, megjithatë, në mënyrë jozyrtare ata lexohen nga të gjithë.(Shqip)</p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.albaniasite.net/?p=24377. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.albaniasite.net/?p=24377