Shkendija te parrezikshme lumturie

[Ema]

Shkendija te parrezikshme lumturie

Cast 1.

Nga xhamat shikoj rrugen e ndricuar nga neonet.Djali i ulur perballe meje me buzeqesh,i buzeqesh dhe une.Rralle i buzeqesh te panjohurve por sot eshte rast i vecante.Sot eshte 23 maj.Eshte i cuditshem gezimi kolektiv:hareja masive duket sikur rritet ne proporcion me numrin e njerezve qe njohin motivin e perdellimit.
Zbres nga autobuzi me syte nga rruga qe shkon per ne qender.(Sikur te beja nje xhiro deri ne shesh,do kete budallenj qe kendojne rruges si vjet ne vere?).
Shikoj stacionin.Kam zbritur dy ndalesa perpara.Humb keshtu dhjete minuta perqafim me time moter duke ulerire(me ze te ulet ama):Ne jemi kampionet,ne fituam Kupen.
Sikur te ish kushedi cfare e jo vec nje ndeshje futbolli /ubb/images/%%GRAEMLIN_URL%%/smile.gif

 

[Ema]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

Cast 2

Kemi nje spektator.Eshte peshtetur mbi parvaz me te dy krahet dhe ka kthyer koken nga e majta.Nuk e shoh mire qe ketu po duket sikur pulti syte per te kuptuar mire c'po ndodh brenda dhomes.

N. me terheq nga dora dhe me afron nga vetja.Ah,paska hequr bluzen.Drejt!Eshte vape e madhe.Jemi balle perballe.Si dy armiq sfidohemi me sy.

Une afroj veshin tek kraherori i tij.Me pelqen t'ja degjoj zerin e mbytur qe duket sikur vjen drejt nga stomaku .Ai me nje gisht me ngre mjekren lart.Isha mire e shtriqur mbi klavikul.

-Kemi nje spektator-i them.
-Eshte gjithnje vetem-thote N.
-Te gjithe jemi vetem-me vjen spontanisht.
N. me shikon drejt ne sy.Tani jemi krejt afer.Ka nje drite ne sy qe me ben te skuqem.Keshtu flet:
-Ne jemi bashke.
-Ne jemi dy.

Tri sekonda heshtje.
N. qesh.Qesh dhe une.Ajri mbushet me gagarisje.E di se biseda s'ka pike kuptimi.
Nuk e di pse jam ketu,te kjo kuzhine me tabllo te kuqe,divan i ulet dhe dritare shume te medha per shijet e mia.S'me perket ky vend,s'ka qene imi.As ka per tu bere kurre,jam e vetdijshme.

Pastaj N. hap krahet dhe me shtrengon fort.Me perqafon sikur perqafohet dikush qe e do me fort se veten dhe qe s'do ta shohesh kurre me.Nuk me duket aspak i ekzagjeruar.Po bej gjoja sikur jetoj ne nje film.Ne ato momente me duket vetja pjese e tij,jam nje grimce perberese,jam e zhytur ne krahe kilometrike,prehem ne Paqe(tani kuptoj shprehjen "paqja qofte me ty").Jam ne krahet e nje pothuaj-te panjohuri me te cilin flas me sy dhe ndjej lumturine qe me peshtjell gjakun.

-Fle me mua sonte-thote N?
-Hah,une zgerdhihem,thashe se po behesha pjese e ndonje magjie.((Stop riprese!)
Ai me shikon sikur do te me lexoje mendimin edhe pse fytyra ime flet vete.
-Pse me ftove?-pyes une.
-Ti pse erdhe?
Ehe,mire ma beri.Pse erdha?E ku di une pse erdha,isha ne kerkim ndonje casti magjik,te lepurit te bardhe,te mrekullise se tete.Po kerkoja pak ngrohtesi njerezore(hahahah,nuk e besoj se e thashe) ose thjesht s'me rrihej ne shtepi sonte.Ose po kerkoja te mbushja boshllekun brenda meje,si ai vete.Po shfrytezohemi reciprokisht.

-Dua te fle me ty,-ja pret ky.Dua te fleme keshtu mbi divan,ti ve koken tek kraherori im(budallai s'e di sa vape te ben shtellunga e flokeve te mi) dhe fleme perqafuar.(Une shoh divanin me bisht te syut,eshte vertet shume i ngushte)
-Me ben te lumtur...-perfundon.

Pas kesaj deklerate shkeputem.Marr canten,afrohem tek dera ngadale.Pastaj kthej koken,je ne mes te dhome i palevizshem.(Jemi bere alergjike ndaj romanticizmit?Fare-fare s'dua te me genjeje?)
Ty te flet vetem veshtrimi.Nje puthje te fundit?E do?Afrohem zemerleshuar.Te puth ne faqe.Pastaj ne buze(pak fare,puthje kortezie) /ubb/images/%%GRAEMLIN_URL%%/smile.gif

Po del me mua?(Kjo eshte shtepia jote,ku do vesh?-Po kete nuk e them,preferoj marrezine sonte...)





...Ne ecim perdore ne rrugen poshte shtepise tende.Me duket sikur bejme nje hap para dhe tri pas.Pemet shkundin gjethe mbi kokat tona.Une strukem ne perqafimin tend dhe shkojme drejt,pa busull.Rruga eshte bujare dhe nata e re ... /ubb/images/%%GRAEMLIN_URL%%/smile.gif

 

[Ema]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

Cast 3

Kam qene 15-16 vjece.Kishim ate shtepine e madhe me oborr te gjate ne periferi.Gati-gati nga veranda ime dhe kopshti me lule pjeshke dukeshin qershite e Godoleshit .Godoleshi ishte fshati me i afert qe me dritat e ndezura naten dukej sikur ishte larg 100 metra.Nga e djathta e rruges sime ndodhej Spitali.Te them te drejten ndodheshin te gjithe spitalet po ne ndjeheshim me afer shpirterisht me Psikiatrikun.
Keshtu te djelave te gushtit,andej nga ora 4 me diellin qe te digjte koken(aty i kam djegur pergjithnje floket),une,motra dhe dy vellezerit loznim "tenis" me top volejbolli.Benim nje vize shtrembaluqe ne mes te rruggices dhe zakonisht une behesha me vellane e vogel kurse Lona(motra) me te madhin.Skuadrat emertoheshin rigorozisht Godoleshi dhe psikiatriku(per nder te fqinjeve).
Mami rrinte zakonisht ne verande,nen hije dhe zakonisht bente triko ose korigjonte detyra.Nganjehere kur nuk bertitnim shume arrinte edhe te kotej.
Kurse im ate,vetem me pantallona te badha kishte rolin e rendesishem te Arbitrit-Komentator sportiv.(Goditje e befasishme e psikiatrikut qe le pa fjale lojtaret e Godoleshit,Godoleshi reagon me nje sherbim te forte qe bie fare prane vizes duke shkaktuar mosmarrveshje tek skuadra e Psikiatrikut-ishte im vella qe i bertiste Lones qe si me e vogel qe ishte nuk ishte treguar vigjilente...)
Ndonjehere qeshnim aq shume dhe me aq shpirt saqe nga dhimbja e brinjeve s'arrinim te conim ne fund "finalen".Aty na zinte nata,te dyja skuadrat te lodhura rrotulloheshin ne barin e kopshtit,syte e njomur nga hareja dhe zemrat me drite,me shprese,lumturi...
Pavaresisht se si jemi ...sot...,pavaresisht.

 

[Ema]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

Cast 4.

Ulemi te shohim filmin bashke.Leme ndezur vetem driten e abazhurit te kuq.Nga jashte hyn qetesia e nates."Una settimana da Dio".S'e kam pare,po me pelqen Jim Carrey.Ti mban mend vetem pjesen e fundit?Ate te lutjes?Mua me godet me shume episodi i gjoksit.Ti me rikujton lutjen e fundit:"ajo te jete e lumtur,me ose pa mua!"O mashtrues i keq,o mashtrues i bukur,me genje serish,me mbush trurin me iluzione,me ushqe me luge perrallash.Vertet,nuk tallem,kam nevoje per iluzion,deshperimisht! /ubb/images/%%GRAEMLIN_URL%%/smile.gif /ubb/images/%%GRAEMLIN_URL%%/smile.gif /ubb/images/%%GRAEMLIN_URL%%/smile.gif

P.s:Une s'do mendoj.Premtim!(U bene dy)

 

[Al-Punk]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

Ti nuk e di cfare ndienje lumturie dhe pozitive sjell nje shkrim i tille, qofte dhe vetem me nje cope lumturie brenda!

 

[Ema]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

Cast x.

Me mungon N!
Me mungojne netet kur silleshim si lugater neper qytet.(Me vjen inat qe nuk quhesh N,keshtu me duket sikur i shkruaj dikujt te larget,kurse ti je afer si gjithnje).
Qe te dy shikonim pertej njeri-tjetrit e qe te dy kishim vec njeri-tjetrin.Kam pershtypjen se nuk ka ndryshuar asgje qe para ca muajsh prandaj shtyj ne fund te cantes telefonin.I bie fort tastieres,me zhurme(zhurma me sembon ne zemer), ne menyre qe mos te degjoj tingullin,keshtu nuk flasim,nuk takohemi.
Keshtu nuk te degjoj zerin(e me pas nuk them dot jo),evitoj sorollatjetet kapur dore per dore.
Me mungon tani.Me mungon ti dhe une qe shtiremi si te dashuruar:here me duar shtrenguar,here me krahun tend supeve,here me puthje.Me mungon te qeshim bashke,ose te tallemi me plakat autobuzeve.(Te kujtohet gjyshja qe te bente komplimenta?Po ai shitesi pakistan te cilit i thoje se te pelqen mariujana /ubb/images/%%GRAEMLIN_URL%%/smile.gif ?)
Te gjitha keto momente me vijne nder mend per nje fragment sekondi.Une i largoj idete mallengjyese,te kujtoj ty te qeshur,trupin ngordhalaq e te lekundur.Te kujtoj ty dhe s'kam deshire te rijetoj te shkuaren.Te kujtoj ty si koha x qe nuk duhet te kthehet sepse ishte perfekte me gjithe difektet.
Te kujtoj sikur te kishe vdekur,komplet te larget nga realja.Sepse ne te vertete jam fshehur ne keto rreshta per te bere sikur kam pune.
Sepse nuk dua te bej "sikur",por nuk dua as te te jetoj vertetesisht.Fundja edhe ti je si une.Jeton kaosin ne stomak si ndryshim stine.Teshtijme ndonje inat dhe shohim rrugen me kalimtare.Dhe zgjedhim "dike",me njeri-tjetrin bartur ne kurriz .

Te puth.Dhe te strukem ne kraheror pafundesisht,nga larg,shume larg.


P.s:Jam ne pune.Shihemi heren tjeter,Puc.

 

[alinos]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

ama 4 shkrime durove dhe ti + nje kompliment, s'ben dot pa veten e vjeter, hë?

 

[Ema]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

Une vazhdoj te jem e bindur se ky i fundit eshte casti me i lumtur qe kam jetuar.
Pavaresisht nga frikat /ubb/images/%%GRAEMLIN_URL%%/smile.gif

 

[alinos]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

Optimism is the opium of the people.
Milan Kundera

 

[Ema]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

/ubb/images/%%GRAEMLIN_URL%%/smile.gif
Ke te drejte.Casti eshte jokoherent me temen:shume i rrezikshem /ubb/images/%%GRAEMLIN_URL%%/smile.gif

te perqafoj !

 

[Ema]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

Ok.Monza5,4 minuta.
4 minuta............................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Mos u zhduk.Puth,rruge.......................................................................................................................................................................................................................................................

 

[Princesha]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

<div class="ubbcode-block"><div class="ubbcode-header">Originally Posted By: Calipso</div><div class="ubbcode-body"> Cast 3

Kam qene 15-16 vjece.Kishim ate shtepine e madhe me oborr te gjate ne periferi.Gati-gati nga veranda ime dhe kopshti me lule pjeshke dukeshin qershite e Godoleshit .Godoleshi ishte fshati me i afert qe me dritat e ndezura naten dukej sikur ishte larg 100 metra.Nga e djathta e rruges sime ndodhej Spitali.Te them te drejten ndodheshin te gjithe spitalet po ne ndjeheshim me afer shpirterisht me Psikiatrikun.
Keshtu te djelave te gushtit,andej nga ora 4 me diellin qe te digjte koken(aty i kam djegur pergjithnje floket),une,motra dhe dy vellezerit loznim "tenis" me top volejbolli.Benim nje vize shtrembaluqe ne mes te rruggices dhe zakonisht une behesha me vellane e vogel kurse Lona(motra) me te madhin.Skuadrat emertoheshin rigorozisht Godoleshi dhe psikiatriku(per nder te fqinjeve).
Mami rrinte zakonisht ne verande,nen hije dhe zakonisht bente triko ose korigjonte detyra.Nganjehere kur nuk bertitnim shume arrinte edhe te kotej.
Kurse im ate,vetem me pantallona te badha kishte rolin e rendesishem te Arbitrit-Komentator sportiv.(Goditje e befasishme e psikiatrikut qe le pa fjale lojtaret e Godoleshit,Godoleshi reagon me nje sherbim te forte qe bie fare prane vizes duke shkaktuar mosmarrveshje tek skuadra e Psikiatrikut-ishte im vella qe i bertiste Lones qe si me e vogel qe ishte nuk ishte treguar vigjilente...)
Ndonjehere qeshnim aq shume dhe me aq shpirt saqe nga dhimbja e brinjeve s'arrinim te conim ne fund "finalen".Aty na zinte nata,te dyja skuadrat te lodhura rrotulloheshin ne barin e kopshtit,syte e njomur nga hareja dhe zemrat me drite,me shprese,lumturi...
Pavaresisht se si jemi ...sot...,pavaresisht. </div></div>


/ubb/images/%%GRAEMLIN_URL%%/lol.gif

Shum e sinqert dhe e pafajshme.

Me pelqen!

 

[Ema]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

...Eh N tani qe u rigjetem s'te dua me...si eshte zemra e njeriut...:O

 

[Al-Punk]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

Nuk eshte zemra, eshte mendja qe nuk duron dot pa egoizmin (dashurine) dhe fluturon sa andej sa kendej pa e kuptuar tamam cfare behet verdalle.

 

[Ema]

Re: Shkendija te parrezikshme lumturie

....
Casti i fundit i lumturise ishte ndersa terhiqja valixhen tende bosh dhe dritat e Krishtlindjeve me perplaseshin fytyres,vrapoja midis njerezve dhe e dija se ti dhe une po mendonim per te njejten gje ne ate moment.Ishim diku ne nje hapsire boshe te perqafuar,dhe cuditeshim se si u gjetem ne kete soj sintonie kaq papritur dhe te mungoja aq sa me mungoje mua....zemra ime...