Re: Süskind
Është vërtet një libër mbresëlënës si dhe një film i realizuar bukur, madje nganjëherë duket sikur ky i fundit është më shprehës, megjithatë vetëm përshtypje.
Ka edhe një variant shqiptar të profumit.
Dikush shkoi në një restaurant dhe i thotë kuzhinierit:
- Po t’i mbaj erë përparëses tënde dhe të gjej ç’ ke gatuar, do të më japësh të ha pa paguar?
- Pse jo, - pranon kuzhinieri.
Tjetri i mban erë përparëses dhe thotë ke gatuar mish me bamje, pilaf, mish turli e kështu, - Ua, - thotë kuzhinieri, - po si i gjete!
Të nesërmen, të pasnesërmen e një javë rrjesht, i njëjti avaz, tjetri i mbante erë përparëses, gjente çfarë kishte gatuar dhe hante pa paguar.
Në fund të javës kuzhinieri në shtëpi dhe po rrinte fytyrë varur kur e jëma e pyet:
- Çfarë ke?
- Po ja, - përgjigjet, - është dikush që vjen në restaurant, i mban erë përparëses time dhe gjen çfarë gatuan. Më griu nga paratë sepse ha pa paguar.
- Oooo, për këtë mërzitesh ti, - ia kthen e jëma, - nëma mua përparësen. E merr, heq brekët dhe i fut një të fërkuar disa herë të gjitha vrimave, para e mbrapa. – Na, jepja tani.
Të nesërmen kuzhinieri ishte i gëzuar sepse mendoi se ja hodhi. Tjetri vjen dhe i kërkon përparësen. Sapo e futi në hundë thirri:
- Po pse ore, i biri i Rubies je ti?!
Është vërtet një libër mbresëlënës si dhe një film i realizuar bukur, madje nganjëherë duket sikur ky i fundit është më shprehës, megjithatë vetëm përshtypje.
Ka edhe një variant shqiptar të profumit.
Dikush shkoi në një restaurant dhe i thotë kuzhinierit:
- Po t’i mbaj erë përparëses tënde dhe të gjej ç’ ke gatuar, do të më japësh të ha pa paguar?
- Pse jo, - pranon kuzhinieri.
Tjetri i mban erë përparëses dhe thotë ke gatuar mish me bamje, pilaf, mish turli e kështu, - Ua, - thotë kuzhinieri, - po si i gjete!
Të nesërmen, të pasnesërmen e një javë rrjesht, i njëjti avaz, tjetri i mbante erë përparëses, gjente çfarë kishte gatuar dhe hante pa paguar.
Në fund të javës kuzhinieri në shtëpi dhe po rrinte fytyrë varur kur e jëma e pyet:
- Çfarë ke?
- Po ja, - përgjigjet, - është dikush që vjen në restaurant, i mban erë përparëses time dhe gjen çfarë gatuan. Më griu nga paratë sepse ha pa paguar.
- Oooo, për këtë mërzitesh ti, - ia kthen e jëma, - nëma mua përparësen. E merr, heq brekët dhe i fut një të fërkuar disa herë të gjitha vrimave, para e mbrapa. – Na, jepja tani.
Të nesërmen kuzhinieri ishte i gëzuar sepse mendoi se ja hodhi. Tjetri vjen dhe i kërkon përparësen. Sapo e futi në hundë thirri:
- Po pse ore, i biri i Rubies je ti?!
