Re: Reklamat made in albania ....
Edhe vete aktoret shqiptare, pranojne qe cilesia e reklamamve ne shqiperi eshte shume e dobet.
artikulli me poshte i marre nga revista "klan"
Paguaje qe ta Kesh
Disa thone se nuk do ta riperterijne me kurre nje eksperience te tille. Disa jane te zhgenjyer. Ndersa te tjere i kane kthyer reklamat televizive ne nje biznes te vertete. Cmendojne aktoret e spoteve publicitare dhe sa fitojne ata.
nga Zefina Hasani
Rikard Ljarja, aktori i njohur ne nje sport publicitar
Ndoshta Kastriot Caushi tani e quan nje gabim. Ndoshta eshte zhgenjyer. Por njehere e nje kohe ai ndihej krenar qe kish qene nje nga te paret aktore qe kishte startuar ne tregun e publicitetit. Disa vjet me pare, ai dha zerin e tij per nje reklame te "Wester Union" kundrejt nje shume shume te vogel parash. Nuk ka sot shqiptar, qe para se ta identifikoje Rektorin e Akademise se Arteve me personazhin e Qemal Stafes apo Vasil Lacit te mos i kujtohet nje ze i embel dhe i thelle qe i fton:
"...nese deshironi te dergoni para ne shtepine tuaj, ato do te mberrijne vete atje..." Tani pas kaq e kaq vitesh ai do tu lutej kontraktuesve te tij te pare t'ia hiqnin ate ze. E per t'ia arritur kesaj, ishte i gatshem te paguante shume me shume se c'kishte marre atehere kur vendosi te behej nje nga te paret aktore qe do te hidhej ne tregun e pamate, por te panjohur te publicitetit. Por asgje nuk ndryshoi, reklama e "Wester Union" vazhdon te jepet ne cdo bllok publicitar, gjithnje me zerin e Caushit, i cili s'fiton me asnje para prej saj. Kjo eshte e para dhe e fundit reklame qe ka bere, pa menduar kurre me per nje te dyte. Sepse kohet kane ndryshuar ndjeshem. Edhe rregullat. Tashme vertet ka aktore qe mbajne rradhen perpara kompanive te medha shqiptare, por ka edhe te tille qe kane ditur te thone mjaft. Arsyet: natyrisht jo vetem teka artistesh. Por ne rradhe te pare ceshtje pagesash e pse jo edhe nje frike: ajo e konsumimit nga ekrani.
Te njejtin problem ka pasur edhe Rikard Ljarja. Ishte nder te paret qe e provoi kete marifet. AMC-ja ishte shteterore atehere kur i beri nje propozim te leverdisshem per ate kohe. I kerkuan qe te behej edhe nje here fillerojtes, te vishte kostumin e Dedes se Rrugeve te bardha, por kete here me celular. Ky mund te quhet i pari rast i shfrytezimit te nje personazhi filmi per nje reklame biznesi, dhe rezultoi te ishte me sukses nje gershetim i tille, edhe pse vete Ljarja nuk mbeti shume i kenaqur-"Ta thuash sot shumen e parave qe une mora atehere, do ju duket shume qesharake sepse ishte fillimi dhe me pas gjerat ndryshuan. Qe pas asaj reklame une nuk u mora me me reklama. Do te pranoj vetem nese do te respektohen rregullat. Per mua si nje specialist filmi, edhe reklama duhet te konsederohet si nje film me metrazh te shkurter. Eshte e vertete qe ne gjithe boten biznesi perdor figurat artistike per te reklamuar dicka, por gjithnje duke respektuar deri me nje elementet artistike. Ndersa ketu biznesmenet tane as qe duan t'ia dijne per keto rregulla madje i mbysin ato me pasionin e rrembyer te tyre. Por kjo e demton shume figuren e artistit i cili pranon te shfaqet ne nje reklame, fundja per te marre ca para, per te cilat nje artist ka shume nevoje". Ljarja e mbyll kete rrefim te tijin me bindjen se asnje artist nuk merr ate qe meriton, ndersa le ne duart e biznesmeneve, imazhin e tij te ndertuar me aq shume kujdes ne gjithe keto vite. Por si i thone nje fjale, paraja leviz dynjane.
Ajo para genjeu dhe Violeta Manushin, te cilen ca djem te rinj biznesmene, e binden fare lehte, qe ajo te bente nje reklame per kondicioniere perkundrejt 50 mije lekeve (te vjetra). Teto Ollga u kenaq me aq, por me pas kur pa imazhin e saj ne ekranin e televizionit, ishte penduar pse kishte pranuar. Reklama nuk ishte realizuar ashtu si duhej dhe ashtu si ia kishin parashtruar, ndaj Manushi u frikesua se mos teto Ollges do i humbiste vlera. Vendosi te mos pranonte me asnje oferte pas kesaj, por shume shpejt do genjehej perseri. Kete here jo me per para por per nje bateri "PoWer sWid" qe biznesmenet ia dhuruan, si shperblim per imazhin qe ajo iu dha biznesit te tyre. Violeta Manushi nuk do mbetej me pa drita, dhe kaq i mjaftonte per te harruar merzitjen qe kishte ndjere me reklamen e pare. Kur e pa edhe ate te dyte reklame ne ekrane te ndryshme televizive vendosi perfundimisht qe te mos ia hapte me deren reklamave, derisa te bindet se gjithcka do jete profesionale, ne punen qe i kerkojne te beje. Ndersa per parate e shperblimit, nuk ka pasur dhe nuk do kete shume pretendime. Manushi eshte mesuar te kenaqet me pak, mjaft qe te mos ia cenojne figuren artistike.
